Денес...

Ќе заборавам луѓево околу мене како изгледаат од што сме нон стоп со маски.
Нови луѓе доаѓаат во фирма, соработници, комуницираме со месеци а не знам како изгледаат. Во некој краток момент ќе спуштат маска за секунда и ко друг човек да гледаш пред себе. Многу чудно.
Од друга страна, можеш да стискаш усни кога нешто не ти е по ќеиф, да не се смешкаш кога реално и не ти е до финоќа и никој да не искоментира -што е таква денес намуртена? Раат.

 

Денес конечно поспав повеќе од 7 часа, дури 9
Ама од утре пак истата приказна.

Исто така изедов мнооогу благо ама така е кога сум зависник од благо. Туку ај барем ми помага да ги преживеам овие пеколни денови. Некој не може да се откаже од алкохол и цигари, а јас не можам да се откажам од благо.
Е не знам дали благото се смета за порок, бидејќи и многу благо не е на арно.

Сакав и да излезам да прошетам ама остана само на сакање. Ко го видов времево ми згасна секоја желба за прошетка, а и не ми остана баш многу слободно време. Па така, останав непрошетана, ама битно најадена со благо.

 

Ја прибравме елката.

Многу ми е некако тажно вака дома, ненакитено.

А и, сијаличките ме потсетуваа дека 2020 заврши.
Која декорација е следна..

 

Денес после скоро една година си се видов со една колешка, си добив гушки и едно писменце од неа и ми се врати вербата во човештвото.

 

Денес полагав, по не знам кој пат.
И после толку полагања тремата никако да ме напушти, па макар и да се работи за некој најбанален предмет.
Иначе знам дека е сабота и во сабота не би требало да се полага ама од многу полагања и 300 други обврски едниствено што ми преостанува е да полагам во сабота.
Само овој семестар можеби 5 пати имам полагано во сабота, е до толку ми беше хаос семестаров.

Еве сега се одмарам и мислам кога да почнам да го спремам наредниот предмет. Се двоумам дали вечерва или да оставам за утре ама како што сум ептен исцрпена изгледа за утре ќе го оставам.
Сега ќе си го земам мачорот и ќе се одморам со неговото предење, таман и јас и тој веднаш ќе заспиеме.

 

Денес бевме во посета на вечниот дом на баба, и вадевме 6 месеци. Секогаш кога одам на гробишта толку негативна енергија прибирам како емпат и често пати ми се слошува. Тажни судбини и слики, една бабичка го откитуваше новогодишно украсениот гроб, нареден целиот со ангелчиња, се погледнавме со сестра ми, ти иде тежина на душата. И дојдов дома како утепана, легнав и го преспав пладнето, исцрпена. Имам обврски со рокови а ништо не ми се прави, баба ми е во мисливе. Си каснав една чоколадна школка што ги обожаваше она и си ја спомнуваме со мајка ми. Денес уште ме боли, како вчера да ја изгубивме.

 

Многу е забавно колку уствари ни влијае се што воспримаме како информација ама кој да обрне внимание. Кога ја гледав Golden girls (предречиси две години, на далечниот северозапад, побогу каде отиде времето) имав такви кризи за чизкејк оти само тоа јадат. Сега со Mad men малце ми е криво што не си земав флаша виски. Мада... би еден чизкејк. Не мора ни домашен да биде, од оние смрзнатите од Лидл топ си се. Директно со виљувче од тањирот.

Зборам ова, а од февруари си планирам детоксикација. Прошла поред диети, ама после празниците осеќам дека ми треба и тоа ми е доволно. Месец без додадени шеќери е предобра работа, пред неколку години прв пат кога го истерав ми се смени палетата за благо. Милка и чоколади не можам да поднесам. И да, го бирам февруари оти има 28 ден, зашто баланс.

 

Понеделник ден за состаноци, вторник фристајл обврски, среда себепронаоѓање, четврток ден на млекото, петок извештаи... ии и и и проџе живот.

Со мачката си поделивме копанче за ужина и еве сега седам и си мислам во што се претворив.

За вечерашниот состанок со тема Најнова глупост, подтема - стратегија глупост квартер 1, се опремивме со голем шол црвено вино, бадемантил и евтина свеќичка од КАМ. Какви луѓе човече, какви луѓе постојат и вртат пари на светов, не ми е јасно!

Според Акјуведр, утре снег... според Синоптик.бг, малку дождче и мок'р снег во доцните попладневни часови. На кого да се верува е прашањето сега, на тије или на овије хора

Во 7 дена закажав преглед/земање резултати на заболекар, гинеколог, офталмолог, успат и ќе одам на ковид-тефче за сречен пут и чекам да видам тие со мобилната лабораторија кога вртат кругчиња во моето маало да видам крвната слика шта каже. Или дијабет или атлета, нема трето и нема ни да има. Оваја корпулентна снага не знае за баланс.

У Њемачка уште вакумирани по дома... јас одвакумирана али џаба. Џ А Б А. Душек со 60 дена онлајн деливери у моментов. Ајде важи, ќе станувам јапонски монах некаде по текот на реката Елба.

И то.

 

Денес добив желба да си го видам дечко ми ама ништо од тоа, моментално е во друг град е.
И така секој ден имам желба да го видам ама денес некоја специјална желба ми се појави.
Таман периодов имам малку слободно време и место да се изнагледам со него, ние сме на два различни краеви на државава и ништо од гледањето. Ама ај уште малку...

Прееска гледав на тв една емисија за пластични операции и да ви кажам право се изненадив за ризиците од таквите зафати. Ептен е раширено насекаде, а многу малку луѓе се свесни за последиците од пластичните операции. И така, ми пропадна желбата за зголемување на усните бидејќи реално шансите за несакани ефекти се доста големи.
Ај па си реков не ќе одам за мис на светот, а и парите ќе ми останат така што ќе живеам и со нееднакви усни, not a big problem.

 

На тема себеунапредување и надминување на самонаметната социјална анксиозност си нарачав деливери. Преку апликација, без зборење на телефон али само мали чекори напред. Господ да ми поживее гикчиња што за све сакаат да има апликација. Драми големи, шта да вам причам, али боже која трема ме фаќа со нарачување. Од моментот кога ќе нарачам додека да стигне сум на штрек. Зашто мислите дека куцкам сега?

Се смета ли за себеунапредување и кога кенкаш за ситации ама знаеш дека не кенкаш зашто ти се кенка него онака кенкаш? Уствари си ужасно благодарен и не знаеш од која причина некој од боговите ти фрла зрнца боровинки.

пс. ме демнат денови и ноќи scones со тој англискиот крем благ а не благ и џем од јагоди. Ужасии.

 

@Mishela Ед Ширан песна, да не знаеш дали ти или он повеќе да превртува со очи. Или ако си наше, Лутка, САРС готово, тоа е тоа, каде е дилемата и дебатата.

Од хобија, листање каталози на супермаркети. Има ли поубава работа? Срамота е дека знам на Лидл во Србија кој ден им искача новиот, ама тука е во друг ден и уствари имам занимација двапати неделно. И српскиот е поубав, да ви кажам. Светско а наше хахахаха Сама си се изнасмеав. Уште три дена зашто денешниот не го рачунаме.

Од додатно хоби, еве решив кола да си бирам. И дилемата е, дали семи-аутоматик или обична. Аутоматик само не, ама семи-аутоматик ме мисли. Да си ја играш на автопат и левата нога да ја одмараш т.е. да се збуниш каде треба да ја поставиш. Првиот пат кога возев беше од рент-а-кар и од таму ми кажаа каде треба да ми стои ногата. Темно-сива, мислам ептен ќе ми стои како боја и во амбиент ми се уклапа. Имам сонови како ја возам долж европските автопати со марама на глава и наочари џоа француска ривиера, а уствари џип сакам.

Вторник, тоа е.

 

Доста eventful day.

Место на настаните, Кам маркети.

Ако ме чита тетата што се заглави со чероки џипчето во гужвата, да и' кажам дека три години немам у кола седнато, не знам како ја одглавив али ето, сите си имаме скриени таленти. Греота жената бре, па околу неа испонаредени мужи во коли, и' свират, а никој не е муж да седне да сврти оти ако го плесне џипчето.... Ајде викам, ние ќе средиме. Врти викам волан на десно, пуштај наназад, ајде врти, врти, врти... браво, ајде напред, ајде пуштај, исправи волан, стој. Врти пак, пуштај наназад... абе автошкола Дузи. Санки јас секој ден го вртам џипот на паркингот.

Може на сон вежбам, не знам.

ЗошЧо секогаш аз морам да сум мужот не можам да разберам. Таков ми е вајбот

Од други настани, издвојуваме дека едно четири-петгодишно дете се покака во горенаведениот маркет. Абе.... зошчо ги гњавите децата по маркети у најголема гужва, се истрауматизира сиротко бре! Имаше мала дискусија... стискајјјјјјјјјјј бабе-не можам да стискамммммм веќе - можеш бабе, стискај - бабоооо испаѓа - не испаѓа, не мисли на тоа.... доооо.... се испосрав бабо.

Пандемијава јако не' нагази кога овие се настаните на денот.

 

Денес воопшто немав желба за учење а за некоја недела имам испит

 

Дузи мааааа

на душа ќе ме носеше, вода пиев додека читав ќе се удавев

Има опција да си го зачував мислењево твое да ме весели на тужни дани? Не испаѓа, не мисли на тоа, одличен совет за многу работи во животот но не и за најбитните.

 

Значи не нѐ бива.
Ц. Јок. Њет.

Лето златно луѓе се расправаат со дрва, комшијата си се сонча.
Ги нафрли едно на друго, што би се рекло ко мачка со опашка да минала.
Битно се снабдил со дрва неисцепани, демек заврши човекот работа.
Затоа еве го сеа секој ден по два пати си цепка надвор на студеново.
Главава цепеница ми ја направи море човек.

Дома па, кај и да е сауна ќе отвориме.
На сред зима, Дубаи може да ни позавиди.

Од една страна станува претопло.
Од друга, отворам прозор-студено.
Овој ваму со дрвата чука ли чука.
Имаш две решенија: или ќе се успиеш од топло и ништо нема да сработиш или ќе се опремиш ко за Северен пол плус со слушалки и ќе работиш ко еским.
Засега се држам до второво.
Уште санката да ми стигне.
Ништо да не манка.

 

Дузи ма
Значи позитив си ми еј, ради тебе и @Mishela ја отварам темава

 

Денес си го видов мечето мое малечко.