Денес...

Се вртам во кревет, жешко ми е, ладно ми е, зошто не можам да спијам... ко ќе видам, саатот - 10, а легната сум пред еден саат. Боже, ќе си умрам од досада. Ко пензионер прав, а мислев баш е кул да си пензионер. Среќа работата стресна ми е одвреме навреме, изразувам емоции и потврда ми се дека уште сум жива.
Продолжувам со вртење до полноќ.

 

Ве гушкамм.

 

Ќе си испланираш фино серија да си завршиш и ќе им текне, еј дечки ајмо зум-че. И си во искушение во позадина да ти иде. Може заради ова луѓе имаат по два монитори во канцеларија.

Не сме у љубав со микрото. Никогаш не сум сакала микро, ајде сега еве 5 шанси и дадов, није то за мене. Плус многу се бучни бре. Рерна си е рерна, and dont let anyone tell you otherwise.

Си имате и вие другарчиња што се однесуваат како да се второ одделение? Јас очигледно колекција од истите имам. Па дотолку да не разбереш некои ствари, или да се правиш глуп со сила, или стварно да си глуп ама не може до волку.

Ко за денес, ова.

 

Цела недела имав барања за кои прв пат сум слушнала.И кога ќе изреагирам дека не знам ова дали може да се изведе при овие системи, пошто никој не побарал до сега за да знам решение.Одговорите, благе везе си немаат со темата и затоа асимптоматски се понашам со нив.
Како тоа, така и се' во животов сфаќам дека буквално нема ништо поента, среќа позитивата ме држи и повеќе од инаку. Изгледа отупувам, секогаш викав глупавите се посреќни.
Да,да

 

Прв ден слобода or as I like to call it: иди по маркети, натовари се ко магарица и влечкај се по угорници што прв пат ги идеш. 20 минути ми требаше да стигнам до маркет, еден ебан саат се враќав дома. Кретен. Ти благодарам општество што ја научи мајка ми и она мене дека се можеме ние сами, топ сме, носи торбите на рамо. И еве сега седам и се мислам дали да 'тркнам' после ручек пак зашто не си земав капсули за перење.

 

Денес се шокирав, слушнав реченица - Ми љубомори на магистратурата.

Да си ја искинеш магистратурата. И ти и другарка ти сте за набљудување.
У 21 век ОВА треба да е срамота, а не да се нормализираат работи кои и во 15 век биле за машала актуелни само немало социјални мрежи.
У 21 век срамота е со ова да се замараш и да не работиш на себе и своите можности и пред се да љубомориш на нешто. А и да ти импонира дека некој за нешто ти љубомори.

 

Супер ден, ама јас не се осеќам добро.

И покрај толку средени работи, пак останаа оние суштинските да лебдат во воздух со прашалник.

Понекогаш мислам дека направив сешто треба, и го дадов својот максимум
зошто во дадени ситуации стварно не можеа картите да се одиграат поинаку, но на моменти го
губам сиот ентузијазам и паѓам во длабока апатија.

Не е беспричинска и психолошка барем, тоа се ,,тешам".

Не знам, чувствувам дека на крај ќе се среди, зошто правам сешто е во моја моќ
иако, повторно чувствувам дека не е доволно.

Си ставив неколку резолуции за 2021, се надевам ќе се остварат пред да биде предоцна.

Ако не, тоа е. Живи и здрави.

 

Чао џаци и рагаци. Заклучив ја што ми е мене проблем во животу. Очекувањата.

Значи пред година дена се нервирав ко никој. Ново место, никој што треба да ти помогне не ти помага, сам снајди се ако успееш и доволно се мољакаш за работи што ти следуваат. Овој пат не така. Како сите така и ти. Очекувања нула и како дувне ветрот така и ја. Лево малце, десно малце. Па во круг, воооо круг, давај мајсторе.

Што има да брзам се, да се нафаќам сама се да средам. Не, вие ме донесовте тука,има да ме држите за рака барем за администрацијата. А и за другото богами, се' ви кажав јас убаво на почеток.

Ќе се прочистуваме во февруари, ми дојде тешко искрено од претходните два месеци. За апсолутно ништо не бев одговорна од аспект на тип на храна и распоред на јадење. Еве сега сме желни и полетни и ќе шкрткаме денови во планерот. @Doozy се надевам дека си го пополнила за февруари иначе ќе те кажам на Алинка.

 

Од вторнички муабети во маркет издвојуваме, ако си пушел 50 години и престанеш да пушиш сега, тогаш ќе ти се уништел нервот што оди до мозокот (?), така да, подобро пуши си додека не умреш.

На ова се надоврзува рандом особа Х, баба ми Павлинка пушеше луле и живееше до 115 години. Јас бев спремна да се кладам оти баба Павлинка не ни знаела кога била родена но нејсе. Ајде да речеме дека живеела 115 години и пушела луле пошто е кул да се каже дека цигарите не се опасни.

Морам да почнам да одам со слушалки во маркет, за добро ментално здравје. Исто така морам да го зголемам радиусот на излегување, што и почнав да правам... пред да полудам.

И идемо рандом - еј сакаш да пиеме кафе? Имам антитела. Умреф, ама и кафе пиевме

П.С. @tigerlady не го пополнив, нормално. Зошто? Затоа што ништо од тоа што напишав за јануари не одеше по план. Нема веќе ни џрнали ни планери ни календари за денот. Све џитнав, нема веќе планови. Само опасна, опасна импулсивност од моја страна

 

Еве, си седиме и чекаме да си средат они се пред да се почне со работа. Што од претходно искуство, знам дека нема да биде пред понеделник. Ооооо вееелл.... Ја читам Сузи, каже она месецов ќе бил многу успешен и покрај Меркур ретрограден. Додатно на ова се зачитав книга за астрологија, една од најдобрите до сега и ете, се мислам малце за side hustle.

Морам да си купам онакво мока еспресо ѓезве не иде ова вака. Ми фали пената во кафе. Во меѓувреме, додека чекам сим картичка- сметка во банка- пари се мислам дали отсега да си наполнам кошничка или не. Со што би се запрашале? Со витамини. Ужасно сум возбудена да си бирам витамини и суплементи и еве дилема е дали да бидат како гумени бомбончиња или не. Кога бев ја мала ги немаше.

 

Denes bev vo grad i kupiv planta za slikanje, boi, cetki i dr. slikarski trakatanci. Omileno hobi, ama odamna ne sum zela da slikam od eden kup obvrski.....povtorna sostojba na anaksioznost, ama mi pomina....
Naminav i do DM color shampon da kupam, oti ne se farbam, a eden kup beli vlakna...I to....
Denov ubavo mi pomina, da odmoram i ke gledam videa na YouTube za inspiracija....
Zapnala sestra mi PopArt da slikam....ke se podrazmislam malku.

 

Денес станав и се погледнав во огледало.
Лицето исчистено,а прстот врз кој ми се истури топла вода пред некој ден е оздравен.
Земав едни панталони,оп пошироки ми се.Тренерките пак паѓаат.
Уште 2 кила помалце.Тоо,Стајли.
Главава ме боли,ама нема везе.Сепак,денов ми е ок.

 

Па каков петок. Цела недела немаше работа ама денееесссс... Мислам, не дека се претргнав да се разбереме. Ама нешто се подработи. Ми прифали момчето денес ептен. Се потсетив кога на југот после работа одевме на долги прошетки да протегнеме нозе и секогаш не фаќаше зајдисонце. И така. Нејсе, ќе си дојдат работите на место, трпение спасение.

ps. од глупави хобија, презабавна ми е целава работа со инстаграмерки и брендови. Ми иде пуканки да си направам и да ги гледам/читам.