Девојки како ви помина денот пред свадбата, и кога легнавте дали можеби не можевте да заспиете од возбуда...какви се мисли ви се вртеа во главаи сл.?
Дента пред свадбата имав доста обврски околу ресторанот.Вечерта си се напив апче за смирување иако многу не делуваше кај мене тешко се заспива сите спомени и помислата дека веке нема да бидеш дома со твојте во твојата соба сама ова е доколку живееш со родителите. Станав сабајле ко вампир во 6 ........ после се свестуваш за ден два што било и како поминало. Со Срека доколку те очекува свадба уживај во секој момент нема реприза.
Jaс мислев дека тој ден нема шанси да спијам и ќе бидам како вамп на свадбата,од возбуда.Ама се случи тој ден мајка ми да бира гардероба и чевли ,како и секогаш она чека 5 за 12,прво ние да се средиме после она ,и така шетавме низ три соседни града,за да конечно најде и кога дојдов бев утепана се избањав и легнав сабајле едвај ме разбудија,кома Супер ми дојде тоа нејзино бирање гардероба 5 за 12 ,инаку знаев дека нема око да склопам
Главата незнаев кај ми е се јас сама си организирав ,и вечерта мајками ја фати поголема паника од мене и цело време ме убедуваше да сервираме од вечерта на маса (иако си платив жена да го среди тоа од сабајлето) небила сигурна како ќе биде наместено дали ке се постигнело,абе глупости живи и дадов еден диезепам и и реков да си легне. А јас одвај чекав да се раздени и да почне и да заврши се многу бев уморна . Ама денот на свадба го почнав со дупло виски и се опуштив .
Дента пред свадбата имав страшен мамурлак, претходната вечер беше моминската. Па скоро цел ден го поминав во оправање за да не бидам ко некое страшило. Привршував некои ситни работи и толку. Си заспав вечерта одма, немав никакви нервози или стресови, нити се селев, нити си одев од домот на моите, така што си бев раат.
Колку што ме држи сеќавање проверував по списочето дали сите цртички ми се исполнети и по 100 пати ги прештиклирував. Сакав се` да ми биде спремно за утредента да не се туфкам. Бев бремена па и спиев т.е дремуцкав и во сон/дремка се сецнував дека утре ќе се мажам и станував пак да проверам дали се` е спремно. Со мм (тогаш вереникот) само си ѕврцкавме и прашувавме кој што прави и дали тоа и тоа средил. Вечерта околу 21ч. си ги правев ноктите и околу 22ч си легнав, имав фризер закажано во 9ч наутро. Спиев како топ, труп, заклана. И уште ќе спиев да не влезеше татко ми во 5 ч. наутро во детска и да го бараше полначот за неговиот моб. Мислам, што мајка бара твојот полнач во детска соба. Се сеќавам му се налутив што ме разбуди и рано по сабајлечки се спукавме, а тој ми рече-ај, ај ниедна невеста не спие. И ај да те видам иди докажи му дека ме разбуди. Сепак иако рано станата, денот брзо ми помина, летна за секунда, бев весела, возбудена и не осетив поспаност.
Денот пред свадбата ми беше како и секој друг ден. Исто како да не правев свадба наредниот ден. Тој ден дојде старосватицата на гости и ми го правеше бидермаерот.
денот пред да одам кај него,гости кај мене сите тука за да бидат со мене(блиски) јас во бел фустан,фризура сминка... веЧерта моминска веЧер сите девојки и јас заедно во собата моја кажувавме се сто сум правила и каква сум била како мала,па сколо,па како со мојот сопруг заедно имасе музика игравме и потоа тус и легнав да спијам 1 сат и станав.
Вечерта излеговме со мажот ми сами двајцата на вечера...за последен пат како дечко и девојка ! Бевме во нашиот омилен ресторан,со омиленото вино и добро мезе! Не би рекла дека бев нешто многу возбудена, повеќе би рекла дека бев нервозна бидејќи врнеше дожд! Цело лето капка дожд немаше, ама на мојата свадба од вечерта си фати дожд и си врнеше до другиот ден (да надополнам дека запре кога требаше и не ми ја уништо свадбата)! Кога си појдов дома (кај моите родители) веднаш заспијав, како утредента да е обичен ден како сите други! Стварно не бев нешто псебно возбудена, не знам зошто така !
Попладнето јас бев на кафе со брат ми, па после со сите братучеди и братучетки бевме искочени во еден кафич во центар. Многу убаво си поминав, релаксирано и многу пријатно.
Денот започна турбо...гости од србија...продолживме вечерта во град на коктелче прошетавме, се вратив и до 2 ноќта не бев легната од што имаше гужва дома. Кога легнав бев претепана за да ме обземат мислите, но ноќта претходно си преседев со сестра ми, си се изнамуабетивме и тогаш и пуштив по некоја солза.
Денот, во средување на последни детали низ куќа, украси, уште еднаш проверка на распоредот и закажаното дали кај сите е во ред и потврдено (црква, цвеќара, слаткарница...) . Вечерта веќе бев преморена и се иснаспав, што е зачудувачки и за мене. Да напоменам свадбата се одржа после многу откажувања и закажувања поради корона и чекање повеќе од две години. Така да битно ни беше само да помини и да ја тргниме од листа.
Јас мислам цела недела ќе плачам, ќе станам на денот ко зомби. Сигурно ќе бидам нервозна, кога сум емотивна создавам некој ѕид околу себе и се карам со сите најверојатно за да не покажам дека сум слаба во тој момент. Сигурно ќе се искарам со мајка ми и ќе и плачам на сестра ми после Го пишувам ова овде затоа што денот се ближи а јас да знам како да НЕ постапувам за да не ми биде криво после. Една познаничка ми рече “ само уживај во денот и процесот и не дозволувај ништо да те нервира”, ќе се потрудам да е така па ќе ви пишам после пак
Ми помина денот во средување, некои работи што останаа да ги досредам, се избањав се средив и си легнав. Веднаш не заспав бев многу возбудена што и како ќе биде.