Еве и јас сум единка во моето семејство и се согласувам со многуте коментари дека единците се разгалени,тврдоглави,послаби и понеснаодливи-барем јас се пронаоѓам овде! Мајками се три деца,а тато дури 5! Тие во нивното детство никогаш немале финансиски проблеми но сепак,имало случаи кога сами треба да се погрижат за себе да опстанат како на пр:сами да направат јадење,сами да се потрудат да напишат домашно иако им е тешко-сепак немаат помош бидејќи неможат родителите да посветуваат многу внимание на децата ако тие се 5! За мене искрено кажувам дека сеуште не сум спремна на самостоен живот,без помош и грижа од родителите.Тие така ме научиле,на таков живот.Секогаш внимаваат на мене,како малечка воопшто не си играв како другите деца по улиците туку само дома со кукли.Постојано паничат и се загрижени за мене,до ден денес додека не пристигнам дома мајками не е спокојна.Таа самата знае дека јас сум разгалена и напати неподнослива поради начинот на кој тие ме воспитале-цел живот ми ги исполнувале желбите,никогаш не ме оставиле сама да се снаоѓам во различни ситуации туку секогаш биле до мене и секогаш тие ги решавале моите проблеми.Затоа сега јас не сум способна да се справувам самата со тешки проблеми со кои мислам дека дури подоцна ке се соочам.Честопати кога ќе претерам со нешто и многу ќе ги изнервирам мајками вели дека повеќе нема да се однесува како порано,туку дека ке ме натера самата да почувстувам тешкотија и да научам да живеам-не да чекам од нив!-Но ќе го кажи ова денес а утре пак по старо А, за браќа и сестри како мала воопшто не сакав.Ако некој ми го спомнеше тоа плачев и злобно викав дека не сакам.неможав да замислам да го делам се она што го имам со некој друг!Бев многу себична.Но денес не е така-многу сакам сестра со која би разговарала на секакви теми бидејќи тоа со мајками не го можам,но себичноста сеуште живее во мене Но, сепак задоволна сум од животот како единка и од животот што моите ми го пружија
И јас сум единче Да ви кажам најискрено, мене ми е многу убаво, што немам брат и сестра Имам слушнато за нас единчињата, дека се секогаш повеќе приврзани кон едниот родител(тоа е можно да е точно, зашто јас бев мнооооогу приврзана со татко ми ... За нас викаат сме разгалени, себични итн. Јас себична не сум дефинитивно, баш напротив , а за разгалена - ее малку сум, ама малку само . Грижата, вниманието, контролата, љубовта, што ја добивав од моите родители ги надминуваше сите граници...Еве денес и мајка ми претерува со тоа, буквално е опседната со мене-ама се справувам со тоа зашто, само јас сум и во животот...Како и да е- фала им на двајцата што ме изведоа на пат и ми покажаа , кои се вистинските вредности во животот, јас денес сум свој човек и се гордеам со тоа
Јас сум единка, и не можам да се согласам со тоа дека сите сме разгалени, себични и егоцентрични, бидејќи јас баш и не сум дури и моите пријатели се чудеа прв пат кога слушнаа дека сум единка, наводно не би рекле. Меѓутоа тоа произлегува од воспитанието, а јас бев доста строго и мислам исправно воспитана и не добивав се што ќе посакам. Само знам дека како дете мнооогу сакав братче или сестричка, многу се осеќав тажна на моменти, кога децата од маало ми се прчеа „ќе видиш ти сега, сестра ми кога ќе ти ја викнам“ а јас кого да викнам?! Ама затоа на пример многу сум приврзана кон пријателите, и ги имам навистина многу, можеби ете цел живот си барам надокнада за брат и сестра, и нема нешто што не би го направила за моите најблиски! И да точно е дека единчето се приврзува кон едниот родител повеќе, со мајка ми имам многу коректен и пријателски однос и отсекогаш сум го имала, ко со другарка на моменти да сум, а со татко ми бев поемотивно приврзана, на поинаков начин A здравје, еден ден кога ќе имам свои деца, не би сакала да останам на едно! Затоа што, брат брата не рани, ама тешко кој го нема.
Едника сум и дома сите се тресат околу мене. Како по мала ми беше кеиф и интересно секој мој збор или постапка да биде ставен на пиедестал. Останатите околности и случки ме направиле да бидам се само не разгалена. Иако на овие години би сакала да имам брат или сестра некој кој би бил до мене за заедно да ги споделиме обврските околу родителите и блиските кога ќе остарат. Од друга страна сметам дека единците мораат се сами да искусат и да научат затоа често стануваат поодговорни и попретпазливи. На нив паѓа товарот зошто тие се единствените кои треба да ги оправдаат очекувањата на родителите. Да не бев едника мислам дека порано ќе се социјализирав, ќе бев потемперамента и порано ќе научев дека на луѓето не треба секогаш да им се молчи и да им се дозволува се.
И јас сум дете единче...дефинитвно ми фалеле сестра или брат во животот. Дури како мала си замислував дека можеби имам некаде брат, кој ќе се појви... Затоа пак јас си родив две деца, и тоа се разлика 2 години и 8 месеци. Не ги сакакам големите разлики кај децата зашто така нема да имаат заедничко детство, а најсилните врски се создаваат во детството.
Сметам дека е малку себично од родителите да родат едно дете и потоа да не му дадат брат или сестра. Никогаш не сум сакала да бидам сама, среќна сум што го имам брат ми, некој што може да ми биде потпора понатаму во животот. Не мислам дека единците се разгалени, туку само се навикнати да им се посветува многу внимание.
Јас сум единка во семејството. Никогаш не сум била разгалена, од проста причина што моите родители се развеле кога јас сум имала две-три години. Порано ептен сакав да имам брат или сестра, но полека таа желба се губеше. Ете сега добив полусестра, секако дека се радував, одлично се чувствував, но сепак не е некој посебен мерак, сега ми е сеедно. Иако животот со сестра или брат е поинтересен, позабавен, јас и како единка имав прекрасно детство, затоа што моите родители и покрај тоа што се разведени ми пружија прекрасно детство, ми угодуваа, но не секогаш, но сепак пазеа да не ме разгалат. Сега да ме пуштат сама да живеам, ќе се снајдам. Затоа што од мала мајка ми ме учела на многу работи, ме учеше да готвам, да си ја средувам сама собата, откако потпораснав ме научи да пеглам, така што ги знам основните работи кои треба да се знаат. А тоа дека сме себични, можеби, јас сум на моменти себична, но за одредени работи, а оваа карактеристика мислам дека произлегува од тоа што сум лав. А кога еден ден ќе имам деца, не сакам да имам само едно, туку повеќе.
Stvarno? Znaci ako sega jas ti kazam deka sum edince, i toa posvoeno i vrz osnova na ovoj komentar ...treba da se proglasam monstrum koj sto nema ni cuvstva ni sovest ni oset..... Taka? Fino. Ajde neka bide taka...... e sega jas ke ti ja kazam realnosta za edincinjata zatoa sto moite roditeli ne mi go skratile pravoto na brat i sestra nego ednostavno ne ozele da imaat deca i ete ja izbrale ovaa alternativa..... i gledaj sega em posvoeno, em edince, em se za mene mi kupuvale se ...pa pa pa jas vladeam so svetov i se gazam poso sum razgalena, sebicna, egocentricna..... Ma nemoj??? Vaka: site sme nekogas takvi bez razlika dali sme edno ili 10 deca vo semejstvoto...najbitno e kako sto vidov skoro vo site komentari ( osven vo ovoj) vospituvanjeto na deteto. Nie (konkretno jas) sme sebicni mahinalno, toa e momentna reakcija zatoa sto samo sme si zemale za jadenje sami sme praele se pa koga ke odam do frizider cesto zemam nesto bez da prasam nekoj drug dali saka......plus toa 9 godini ziveam sama.... i kogo da prasam mebelot doma...? A koga ke ima nekoj drug drugar ili drugarka prvo nego go prasuvam i poslednoto nesot da e nego mu go davam. Razlikata e vo toa sto nie ne sme nauceni da delime raboti posto koga se kupuvalo se kupuvalo za nas, koga sme dobivale pokloni bila samo za nas...no toa ne ne pravi ni sebicni ni skrzavi ni nikakvi ... no ete za razlika sme nemale na koj da ljubomorime i barem ne sme ljubomorni....a toa e poloso od site ostanati osobini. Se izvinuvam za mojot cinizam koj sto e ocigleden ali ve molam da me razberete i da ne me sfatite pogresno (barem priznavam deka cinicno zboram ) Da se priberam: ova gore e tocno bez razlika kako ke kazano i neka ostane vaka cinicno mislam deak razbirate sto sakam da kazam..... nikogas ne sum rekla deka mi e super sto nemam brat ili sestra ili deka sakam da imam ednostavno sum mnogu neutralna po toa prasanje mozebi zatoa sto mozebi imam bioloski brakja ili sestri..no vaka do sega ne mi nedostigale zatoa sto si imav drugar koj sto si bese so mene od utro do mrak pa duri ni za spienje ne se delevme zatoa sto mi e komsija....taka da nikogas ne se osekjav osameno, sekogas bev so luge i negoas se prezasituvav i posakuvav da sum sama ( ama se kladam deka site ste go posakale ova na momenti) Majka mi mi obarnuvala i seuste mi obrnuva pregolemo vnimanie i edino sum mrza koga taa e kaj mene ili jas koga sum doma inaku za se sama si vodam smetka.....toa ne me pravi razgalena, ete nejziniot hendikap da nema deca ja napravil da tca po mene sekogas...... no toa mene ne me pravi sebicna ili nikakva. Taa me vospitala mi kazala koi se vistinskite vrednosti vo zivotot nikogas ne mi davale mnogu pari da nosam vo mene sekogas me kontrolirala i denes jas se gordeam so toa sto mi stavala takvi rigorozni granici na tolku blag i nezabelezitelen nacin za koj sto ne mozam da recam strog zatoa sto ne se primetuvala strogost nego taktika, a koga ke razmislam tolku bil strog i principielen .....auuuu. I i blagodaram za toa. Taka da....site sme i sebicni i luge i neluge i egocentricni na momenti zatoa sto se toa e ljudsko edincinjata se navikanti samo na pogolemo vnimanie megjutoa veruvajte brzo se odviknuvaat ....bitno e sto nosime vo dusata i kako gledame niz ocite zatoa sto i 20 brakja sestri da imas i sam da si..ako nemas toplina vo dusata i ako ne gledas pravilno so ocite ..... todas si sam veruvajte...samo togas i sam i ke ostanes se dodeka ne pocnes da gledas ispravno na rabotite i nestata i da znaes da cenis i da bides blegodaren sa sekoe edno nesto sto te naucilo na podobro i na sekoj eden nekoj sto ti pomognal ili ukazal na greska....i sekako da si gi priznavame i svoite i da im gi prostuvam e na drugite (dokolku vredat dovolno za da im prostis inaku...neeeeee ) Mislam deka bev jasna... ne mi zameruvajte i ve molam ne me sfakjajte pogresno..pa i jas si kazav toa sto mislam..... :
Значи во повекето ситуации децата што се единци се поразгалени но тоа не значи дека се сите .. Имам една другарка е единка премногу е разгалена скржава е .. секогаш добивала све што ке посака па и тоа не е убаво .. Иначе јас не сум единка и срекна сум поради тоа .. Имам постар брат и стварно не знам што би правела без него ..
Јас не сум единка, но имам другарка која е Во некои ситуации покажува дека е разгалена, себична и слично,но зарем не сме сите разгалени од страна на нашите родители? Па и ние што не сме единче сме добивале се што ќе посакаме, сме добивале огромна љубов, грижа и внимание... Затоа не сметам дека единчињата имаат до негде лоши особини бидејќи не е така
Да мила моја,стварно е. Покасно ти враќам не сум забележила. Не го постирав целиот твој коментар,долг е... Е сега се што сум напишала се држам на тоа и нема да кажам дека неправилно напишав. И никаде не обвинив родители кои имале по едно дете,заради тоа што не ја знам причината... А и ако не е така,како што сум коментирала,немаше воопшто да одвратиш на постот...
мојот дечко е единец,и на почеток ми беше малку чудно и тешко со него додека дас научи дека постои и друг до него и дека заедно се треба да делиме,малку се егоисте единците ама со тек на време се научуват да живеат заеднички живот барем кај него е така...
Хм...јас па ете не се согласувам со тоа дека сите единки се разгалени.Повеќе сум за таа варијанта дека сепак се зависи од домашното воспитување. Не сакам да ги делам така луѓето,да бидеме реални има семејства каде што има повеќе деца ама ете најмалото да речеме е најразмазено и најпривилегирано.Зошто? Зашто е најмало,за се трча во скутот на мама и тато,па ете нели највеќе му треба внимание и подршка,мора да се внимава постојано на него...оти големото веќе е колку толку созреано ми може само????? Значи пак се сведува некако на тоа дека најважна е пред се домашната култура,домашното воспитување,можеби во некои ситуации би изреагирале (единките) малку поинаку но тоа не значи дека се лоши аман. На крајот на краиштата секогаш ќе има дрски,некултурни,себични,лигави створења без разлика дали се единци или пак не. И бај д веј имам брат кој е доста помал од мене,значи сум имала 10 год време да бидам единче,ама кога се роди бев најсреќното суштество на светот и сеуште тој е мојата слаба точка.
Единче сум. Од мои 9 месеци до 5 години одев во градинка и не делев работи со едно или две туку со 20 деца. Проблеми со социјализација не сум имала никогаш. Кавги за мое-твое не сум имала, немаше со кој да се карам по дома за што е мое, а што не. Имам другарки што ден денес се тепаат со сестрите и со браќата за тоа, ама па од друга страна имаат на кој да кажат поинтимни работи што пример би се плашеле да ги кажат на другар/другарка, имаат однос што јас не знам да го објаснам. Немам брат ни сестра да знам какво е тоа чувство. Не сум ја осетила таа љубов. Не сум ја осетила ни љубомората од типот на сестра ми/на брат ми му купиле а мене не. Не ми недостигаат бидејќи не сум ги ни имала. Јас знам како функционира семејство само со едно дете. И не значи дека на единчињата се му е дадено, и се му е дозволено. И мене ми забранувале работи, памтам дека се имам убиено од плачење за ролери на мајка ми и беше страв да ми купи да не сум паднела . Според мене се е до домашното воспитување како што кажаа некои пред мене. Како ќе се постави родителот кога е мало детето, и понатаму од околината и како ќе се изгради таа личност. Да даваш заклучок за личност според тоа дали е единец или не мислам дека нема смисла, иако сум се соочувала од мала со такви проблеми. Имав комшивки сестри што многу се дружевме како мали. Често се дешаваше мајка им кога ги караше да дава споредба од типот на: не ја гледајте неа - една е таа ( за мене се однесуваше). Искрено ај мала бев не разбирав тогаш, ама еве и денес не ми е јасно што сакала да кажи со тоа.
Единка сум,немам ни брат ни сестра,иако многу сакам да имам,но ете немам,тоа е нешто што ми недостасува.Можеби и токму поради тоа лесно се приврзувам за луѓето сепак сметам дека во едно семејство најважно е воспитувањето на детето, без разлика дали е детето единец или има брат,сестра.
И јас сум ЕДИНЧЕ.... и отсекогаш сум сакала да имам брат или сестра, и ден денес секојдневно приметувам колку ми фали. разгалена според мене не сум, дури и од страна што ме знаат, се чудат колку не делувам како да сум единче, а искрено дома сум си разгалена, ама тоа си го оставам дома. Прочитав ради тоа лесно се приврзуваме за луѓето, и ја сум таква, па ете можеби и ради тоа што сум единче сум се приврзала (не сум погледнала никогаш од овој аспект дека ради тоа што сум единче се приврзувам, ма да има логика) Никогаш не би родила само едно дете, ко некоја казна ми е тоа за детето, сакам многу деца да си имам, минимум две, а за повеќе се зависи од разноразни фактори Кога идам кај другар(к)и што имаат сестра/брат и кога ќе се скараат ја се радувам, им завидувам на некој начин. Ја ретко се карам со било кого воопшто, можеби и тоа е поради тоа што сум сама.
И јас сум единка во моето семејство.Додуше како дете никогаш не сум осеќала потреба од брат или сестра ама сега навистина осеќам потреба од сестра или брат, а најубаво и двете.Стварно не се гледам како разгалена од страна на мојте родители ни сега ни во детството, не сум имала некој си посебен третман, во смисла да ми е овозможувано све што ќе посакам или заштитнички однос на родителите кон мојата околина.Татко ми поготово ме оставал секогаш во животот да се борам сама како умеам и знам, ретко добивам помош од нив, за односите со другите луѓе.
Јас сум ќерка единица (и тоа последен воз сум фатила ) и супер ми е. Никогаш не сум почувствувала потреба од брат, уште помалку од сестра, можеби зашто имам еден куп први братучеди со кои сум многу блиска. Размазена не сум, можеби малку „распрдена“ во однос на пари, ама таква сум и сега кога заработувам сама, и не ги трошам веќе парите на моите, и никогаш не барам од нив. Инаку јас би сакала да имам 4-5 деца, нормално ако имам материјални услови за тоа, а не дај боже ако немам ќе си родам едно, а ептен ако сум закапана не раѓам ич, не ќе го мачам тоа дете Според мене децата не можат да живеат само од љубов и воздух, треба да се внимава колку деца се раѓаат особено во случаи кога родителите, или родителот, не се финансиски потковани доволно за да му обезбедат на детето се што му е потребно... под ова не подразбирам палати и лимузини
Ние сме три деца, имам и брат и сестра и среќна сум поради тоа. ЗАтоа ако сака господ и јас би имала две. Сега имам каде да си одам на гости, да се радувам на внуци, друго е братучед па друго е сестра и брат.
И ние сме три деца, имам брат и сестра. И дефинитивно 5 -члените семејства според мене се најсреќни! Не знам што би правела без нив, блиски сме, и мислам дека досадно би ми било да бев само со родителите сама. Вака е забавно бе луѓе! Зафрканции, глупости, друштво.... Јас сум најстара и на двајцата им менував пелени, им ги виткав книгите за на училиште.... денес си ги земам за излегување понекогаш со мене, ги учам... кога сум дома остануваме до касно, се зафркаваме се смееме.... си ги сакам најмногу и без нив би било тажно и досадно! Од брат ми сум 7 години постара, а од сестра ми 5 години. Затоa и јас би сакала да имам три дечиња, и никој не може да ме убеди дека е поубаво да си сам, отколку да имаш брат или сестра. Иначе на темава, зависи кој како, има единчиња кои се себични од причина што растеле сами и не знаат да поделат со другите, а има и такви кои баш поради тоа што се сами пораснати се пољубезни и покомуникативни со другите.
