Страшно е ова што се случува! Иако во последниве месец дена се изнаслушав секакви трагедии избодено дете со молив во око,затворано во шкафче па и буткање на истото и се тоа од градинка. Еве ја малата оди од октомври но повеќе е дома него ли што е таму,зошто цело време ми настинува. Баш вчера развивме една дискусија во која ми напомена дека едно девојче ја гребело по раката,па после ми сврте муабет дека било случајно е сега на што да верувам?! Видов две гребнатинки не е нешто што би требало да се алармира ама почнува да ме фаќа и мене страв. И тоа е се зошто партиски и таму ги вработуваат,кај и да се свртиш врие од нестручен кадар. Само кој ке биде исходот и од тужба кога на крај и таа воспитувачка ќе помине само со опомена. Гледам сте се 'рчнале погоре за тоа кој е одговорен? Па тука туку така неможеш да процениш кој е одговорен има многу фактори. Еве ќе се земам за пример јас себе си за да не невредам некој. Колку и да се трудам да воспитувам со арно понекогаш со хировите на керка ми неможам да искошам на крај поготово сега,одкога се роди малиот. И еве година ќе направи таа сеуште на моменти добива испади како,што и до некаде е нормално. Знае да плаче и да вреска без потреба ако вниманието му е свртено нему. Пробувам да игнорирам но некогаш пали тоа, но не секогаш. Сега тој е во фаза на проодување и се и пипка и бутка се има случено да го подбутне и таа понекогаш- што пак ќе кажам нормално е. Но секогаш во позадина се појавува некој кој ке ја потпали ситуацијата,како во мојов случај свеки Ја боцка како тој кога ќе пораснел ќе ја тепал сестра си. И сето ова е кажано со доза на хумор и стира а мене ни се крева коса на глава,од стар создава бариера најпрвин меѓу нив,зошто малите и те како знаат да си го врзат во крпче се што им се презентира. И тоа тепа одзвонува во нејзиното главче и предизвику револт. Така не неколку пати мене ми низ кавга кажано ќе те удрам и ја ваква зошто никоаш не сум и дигнала рака. Пред да се роди малиов беше друга. Затоа и ја запишавме во градинка,среќа па сака да оди одвај чека да дојде понеделник за да стане и да оди. Учителката ја обожава што до сега има позитивни резултати. Муабетот ми беше колку и да се труди секој родител -нажалост никогаш не е доволно. Најповеќе сме криви ние самите што уште од мали нозе им дозволуваме повеќе време да поминуваат пред Тв и да гледаат секакви цртани во кои и те како има и насилна соджина. И за турскиве серии исто како и игрици на комјутер. Што помалку користење на медиуми ,за подобра иднина. Иако на семејства кои живеат во заедница и не им е баш така едноставно. Да не го тупам само ќе кажам моево дете дома знае да изреагира агресивно спрема мене,мм,малиот но во градинка повремено прашувам. И се изненадувам колку била приземна и никогаш не изреагирала нападно нити пак учествувала во теачка,бутканици и слично. Дури мм вика (пошто тој ја носи и почесто ја зима таму е како бубалче ) а дома е сосема друга приказна. На мене да ми се случи вакво нешто,не би останала мирна. Секако дека не би се пресметувала со родителот ама со воспитувачката да- се додека не лета од работно место. Иако тоа ќе биде најмалку што можам да направам! И се додека по една-две негувателки се грижат за 25 деца ќе има се почести вакви инциденти. Господ да ги чува само што друго да кажам.
Како и да е мислам дека дојдовме до заедничка средина каде што се разбравме. А што се однесува до осетено на своја кожа, па на еден начин траума од повреда од други деца е нешто осетено на своја кожа, не мора да е мое дете, а јас родител. Мислам дека е и ок да бидете со тоа дека иако немам деца ја разбирам вашата болка и тотално ве поддржувам во барање на подобра грижа за своите деца. Не мора да имам свое дете за да се освестам за истото. Горе-доле тоа е, доаѓаме до клише заклучокот - децата се како суѓери, се впиваат, со тоа што би рекла, децата можеби помалку разбираат, но повеќе чувствуваат од возрасните и ја впиваат секоја емоција на возрасните и при тоа не можат да си ја објаснат,мислат дека е нивна и се случуваат вакви работи...за жал. И то...
Многу деца знаат да бидат ужасно агресивни, а родителите да се правдаат со тоа: абе фаза е, збеснато е, ќе му помине.. Времето поминува, а детето станува уште поагресивно и не знае за авторитет, па кој е виновен после ???
Навистина ми е жал за ова што се случило со детето. Јас бев сведок на ваков настан кога син ми беше на иста возраст. Отидов да го земам од градинка и додека учителката го облекуваше друго дете свртена со грб накај нас, едно од децата го изгрба син ми за лице. Во тој момент додека јас изреагирав да го тргнам син ми и додека учитлаката се сврте, син ми го бутна детето. Само еден Господ го спаси детето да не удри со глава во ќош од маса . Значи во моментот се заледив кога помислив што можеше да се случи. Иако бевме присутни и јас и учителката во таа секунда едноставно неможевме да реагираме бидејќи се случуваше молскавично. Понекогаш навистина секунда е во прашање, а децата кога се нападнати инстиктивно реагираат. Значи не се работи за агресивни деца. Можеби денешново дете предизвикало да биде нападнато. Како и да е, државава редно е да размиси да воведе нов систем во градинкиве. Повеќе обучени учителки, негувателки, ако има деца со проблеми во развој присуство на дефектолог и психолог.
агресивноста на детето, ако ја има, најпрво треба да се примети дома и да се разговара со лекар, за да се открие агресивноста. Ако е детето агресивно треба да се каже и на негоувателките во градинка. Искрено кога се работи за деца во група јасли, тука и не може нешто многу да се преземе, како примерот со агресивноста кон детето на Миа. Но ова однесување после година и пол и понатаму треба да се елиминира или намали, односно не да се тепа детето и казнува постојано, како дома така и во градинка, туку да се разговара со психолози, педагози и соодветни лица за да се најде начин како да се избегне оваа ситуација. Сепак, ете го оној основниот проблем.Прво родителите велат, е ај ќе помине, фаза е, а тие во градинка не сакаат да разговараат за ништо, и тоа му го препуштаат на родителот.Значи градинките не се само објекти во кои се згрижуваат децата додека родителите се на работа, туку истите имаат и едукативна функција, која за жал кај нас ја НЕМА! И вакви случаи со изгризани деца и истепани ги имало многу по медиумите уште од поодамна, што зборува за фактот дека ништо не се проемнува!
Можеби не сум компетентна да разговарам на оваа тема од причина што немам свои деца,но случкава не ме остави рамнодушна. Да тргнеме од самиот корен на проблемот,а тоа пред се е домашното воспитување.Не можам јас утре да чекам,ако имам деца дека за нивното вспитување и градење на карактер ќе се грижи градинката. Градинките да,се образовна и едукативна институција,не само згрижувачки објекти,но самиот почеток на проблемите кај едно дете,односно неговата перцепција и начин на искажување на емоциите започнува првенствено од дома. Родителите не треба ваквите инциденти да ги земаат здраво за готово и да се тешат дека ете фаза е,ќе помине. Но до кога фаза,колку развојни фази ќе треба да помине едно дете,за да истото не покажува агресија? Притоа ниту еден родител кој се затекнал во ваква ситуација да неговото дете е нападнато нема да чека или да се теши дека детето што удира моментално е во фаза на агресија. Во мојата околина имам видено многу примери,каде деца кои потекнуваат од нефункционални и агресивни семејства многу е поверојатно да утре истите почнуваат со нивните агресивни фази,тргнувајќи од најмала возраст во градинка,па се до подоцнежно созревање да се класифицираат како бунтовници полни со агресија. Не сакам никого да навредам,но не можеме да се осврнеме само кон воспитувачките и негователките и вината да се префрли единствено на нив. За жал имам видено мали деца кој од најмала возраст пристапуваат со негодување,агресија,врескање,доколку на пример родителот не му ја купи посакуваната играчка. Родителите свесно или несвесно,да бидеме реални,што од грижа,што од преголема љубов кон детето го разгалуваат до таков степен,без граница на толеранција,при што тоа дете добива се што ќе посака од родителот и утре кога истото тоа дете ќе тргне во градинка,а таму нема сите да му угодуваат како дома се јавува агресија и негативност кон другите деца. Не е само работата,дека дома детето живее во мирна и хармонична средина,кога родителот му дозволува да прави се што ќе посака,па тоа е научено да и утре во други образовни институции сите му попушатаат,бидејќи нели така е научено од почеток. И не е ова само напразна теорија,бидејќи не сум родител,тргнувам по пример лично од мене,дека преголемото размазување може да донесе пасивна агресија и негативни последици. Родителите треба да се запрашаат каде грешат во воспитувањето на своите деца,да постават авторитет врз нив,зашто најголема грешка е љубовта врз детето да се изразува на погрешен начин и секакво можо попуштање и угодување. Светот е суров и ние не можеме да очекуваме дека ако не галеле од дома,истото внимание да го добиваме и од другите.
еве јас сум строг родител, па син ми многу често се однесува разгалено. во нашето општество играат многу работи улога, еден пример е дека многу семејства (вклучувајќи и моето) сме во заедница, па еден вели едно а друк друго, трет трето, и детето автомацки си зема поголема сила за многу работи. пример јас лично многу пати имам даено на знаење дека ќе биди како што ќе речам, јас (на свекрвами на свекорми), ама и таа една секунда што ќе одбранат или ќе изреагираат поинаку од мене, сето тоа дава лошо влиание на детето. и син ми мава, и мене и сите останати, и на секаков начин пробав да го одучам, еден период престана сега пак почна, еве и вградинка ги мавал децата, што ми е многу криво оти се трудам на секаков начин да му кажам оти тоа не треба. и има и друк фактор во градинките, едно што нема стручен кадар а друго што се по многу деца во група.кај син ми во јаслите се 25 тина деца. насабајле е една негувателка, од поручек е друга, па неможи една да излези на крај ема нестручна со 30 деца. макар што кога и да го земам од поруцек се сите деца седнати, и мирни, сигурно има период од денот кога и ќе се степа некое и ќе направи беља. ете можи таа една негувателка знае да ги ,,подстрои,, децата, ама не значи дека и сите го можат тоа.
Ајде овдека да го изразам својот револт. Нашите институции се многу слаби со образовен континуитет и образовен систем за да се справат со вакви работи. Да однесеш дете во градинка за мене значи да оди дете од 5 години. Но 21-месечно бебе!? 21 месечно бебе се чува дома, бебето имало година и пол, а бебињата од таа возраст се чуваат дома. Што правела мајката за тоа време, работата и кариерата се побитни од чувањето на синот. Како можете бе јас незнам како можете мали бебиња да оставате во градинка? Никогаш не би му го направила тоа на моето дете се знае кога се оди во градинка, од 5-6 евентуално до 7 годишна возраст. Не е до негувателките туку до мајките и родителите. Штом го оставаат во градинка значи немаат време да го чуваат и се огласуваат по фб дека им се случувало едно друго трето. Тоа е дете, не дете бебе е од 21 месец сеуште не разбира кое е негово царство кое не е негово царство. И уште сега по фб ќе се прави мајка. Те молам и ве молам, револтирана сум што други деца ги обвинува а таа самата е крива. Воедно таа како родител треба да има размислување дали е правилно и паметно да се остави 21месечно бебе во градинка. Колку сум изреволтирана што ја подржуваат и други млади мајки а сепак не е така како што ви се лажат очите. За мене тоа е "напуштање" на бебето привремено, за да оди мајката на шопинг или пиење кафе. Колку плитки обвинувања упатила не можам да се изначудам. До каде вака, чувајте ги дома покажете им мајчинска љубов, нема негувателка да го учи и да го чува бебето во градинка. Мислам бидете реални. Страшно е дури и вознемирувачко тоа што му се случило на бебето но вината не треба да ја бара во институциите туку во самата себе си. Ниедна свесна мајка не би оставила дете од 21 месец во градинка. За агресијата: Агресивноста е најнегативната карактеристика во нашето општество и како што наведов погоре бебето се учи дома за заштита од вакви работи превентивно и колку е возможно тоа, затоа не се оставаат мали бебиња по градинки. Од друга страна, ако веќе зборуваме за деца од 5,6,10 години кои се повредиле вината пак им се префрла на родителите.Немаат време,не им посветуваат внимание,не им пружаат љубов разгалени се епа од што испаѓаат вакви работи, од тоа што на мали години ( бебешки) ги оставаат по градинки да ги чуваат туѓи мајки и да ги ранат. Тука е грешката, тоа им е огромен пропуст во воспитувањето на децата. Ако веќе сте решиле свесно да имате бебе тогаш пружете им го потребното не само родете го и после година и пол тутнете го кај негователки. Толку сум изреволтирана и прочитав видни коментари со тужби и насилство, вината се префрла од еден на друг човек, а вината е во самиот родител. Епа ајде кажете дека не е така. Мајками ме дала во градинка кога имав 6 години и така се научив за се општо, а од 6 години ме научи и ми пружи доволно за да бидам свесна дека одам во градинка со други деца, дека нема се да биде мое ни играчка ни креветче ни јастуче ни храна дека ќе делам со други дечиња. Тука на 21 месечно бебе неможеш тоа да му го кажеш бидејќи не те разбира воопшто.
^ А што според тебе треба да прави мајката, да напушти работа за да го чува детето дома? Јас верувам дека сите мајки сакаат да си бидат дома со бебињата и да им посветат најмногу внимание ама повеќето, односно не повеќето туку сите мораат да се вратат на работното место за помалку од година, не затоа што сакаат повеќе да го гледаат шефот од своето бебе туку зашто мораат, парите не врнат од небо, така што не ти го сфаќам воопшто муабетов. А и не верувам дека некоја мајка го носи детето во градинка зашто сака да шета и да пие кафе. Чиста глупост. Спојлер Дури и глупо да му падне на човек што објаснува вакви нормални и логички нешта од секојдневието.
А според тебе работата побитна од детето. Супер, и после се жалите. Ако треба да се откажам од работа ќе се откажеш од се за човечко битие. Па кога ќе си во можност ќе си најдеш солидна работа, од др.страна може и мајкати да го чува детето да знаеш сигурно ти е во сигурни раце. А не да го препуштате на туѓи раце. Не ти држи вода муабетов извини.
Воопшто не реков дека работата е побитна од детето. Туку баш заради тоа што е тоа дете најбитно мајката се решава да работи. Што доколку само таткото работи, а тие пари не се доволни за сите потреби на бебето? Што треба мајката да прави во тој случај? Не знам ти во каква средина живееш, можеби мајките што ти ги познаваш не морале да работат па си ги чувале лично они своите деца, меѓутоа во мојата околина мајките што јас ги знам морале да се вратат на работа откако ќе им заврши породилното отсуство. А и на форумов што имам читано, никој не рекол дека шефот повеќе го сака од бебето, па затоа брза на работа, туку зашто парите се потребни баш за тоа новородено бебе. А што се однесува за тоа чување на бебе од страна на баби и дедовци јас лично не одобрувам. Мајка ми или утре свекрва ми може само да го причуваат по своја лична желба и волја, кога они сами лично ќе посакаат, а не јас да им го тупнувам на нив секој ден детето само затоа што се баби и дедовци. Ако станале баби не значи и дека автоматски станале бебиситерки и дека нивна обврска е чување на внуци. Нивно ќе биде само да ги сакаат внуците и да бидат баби и дедовци во вистинска смисла на зборот, баш онакви какви што јас не сум имала. Не ги сфаќам ваквите размислувања, па не значи дека ако јас сум решила да имам дете дека сите околу мене мора да бидат потресени и врзани и треба да престанат со секојдневните навики. Детето се знае кој го чува и воспитува. Мајка, татко и во градинка. А тоа што во градинки се случуваат вакви несакани работи тоа е веќе друг муабет ама и мора сите да признаете дека се ретки случаевите како овој. Јас барем не сум се сретнала со вакво нешто. Имам тројца мали братучеди што одат во градинка па фала му на Бога вакво нешто не се случило никогаш. Така што, и покрај се' сметам дека е многу подобро детето да оди во градинка, зашто знаеме сите дека многу подобро ќе му биде таму, ќе научи нови работи, ќе научи да дели играчки, ќе учи песнички, ќе се учи малку по малку да биде самостојно итн, отколку да биде дома со бабите и да гледа турски серии. Во таков случај детето воопшто не напредува.
за овие возрасти за кои ги имаш наброено (5-6-7) ,не се веќе овие деца за во градинка,него за во школо..градинката е таа која ја има таа цел и намена,за згрижување и едуцирање на бебиња и мали деца.
Денешниве деца не се тепани, затоа е ова вака. Денешниве деца се воспитувани со „Немој мамичка, оти маваш сонце на мама? Ама не е убаво тоа.“ Браво! Децата не знаат што е убаво а што не е. Никогаш не сум нападнала дете во градинка или игротека ниту некој мене. На мајка, татко никогаш не сум кренала рака, на брат ми да, се имаме тепано ко сме биле мали како и сите деца за глупости. Ама како така дете шо ги тепа сите по дома очекувате да не е агресивно во градинка или знаете дека ги тепа децата во градинка ,а пак не преземате ништо. Па се знае, мое дете да крени рака на мене има да му залепам една никогаш поќе во животот да не му текни на мајка или татко да крени рака. Ако е мало по рака, по газе. Како така да мава на домашни, па очекувате да е мирно во градинка или во иднина. Ако ве тепа кога ќе е мало, ќе ве тепа и кога ќе е возрасен човек, ете така да си знаете.
Бубаче а тебе муабетот ти држи вода само ако си мажена за богаташ или си богата наследничка . Па работиш колку да не седиш дома . За сите останати работата е услов за егзистенција . И баш со добивање нов член потребите и трошоците растат ,ретко кој може да си го дозволи тој луксуз да си седи дома и да го чува детето. Последен пат кога проверив пелените се купуваа со пари . Зборуваш за некоја утопија , не велам дека не е убава замисла , ама тешко изводлива па и невозможна за повеќето мајки . Инаку сум била во градинка од 3 години и сеуште ги паметам имињата на другарчињата од таму и сметам дека тоа го збогати моето детство. Мојата мајка не ме жртвувала мене што ме пратила во градинка ( мене ми беше убаво ) туку таа жртвувала да пропушти дел од моето детство за да се социјализирам и да ми обезбеди услови за нормално детство .
Најчесто за жал ваквите деца се оние кои дома се удрени. И нема после тоа да му текне да крене рака ниту да се спротистави на некои посилен,ама попара ќе ги прави помалите од себе,на пример некое другарче од градинка. Вака се градат авторитативни личности,што се плашат од посилните ,а им покажуваат сила на послабите од себе. Да удриш дете не е воспитување.
во кој век живееме децата да ни ги чуваат бабите и дедовците. и после знаеле се за комшиите, е па ќе знаат, бабаму то ќе го научи, нема да го научи нешто попаметно. детето си сака деца, и да се скараат и да се степаат, и да си пеат песнички и се останато сака со деца да биди, а не со бабите. во понеделникот на гости ни беше комшивчето што не оди вградинка и седи со бабаму. син ми е болен и седи дома и баш тогаш заспа, а во меѓувреме друго детенце си идеше дома од градинка, и ова кутрото почна да плачи одвај се смири, оти сакаше да си игра или со син ми или со другото детенце, а неможеше. и тоа живот е за детето???да чека бабаму или мајкаму да го однеси по комшиите за да си поигра со некое дете??? јас почнав на работа и за тоа почнав да го носам син ми во градинка, ама и да не почнев баш овај пероид пак ќе го носев од овие причини. убо рекоја, пелените со пари се купуваат, а и се останато во врска со детето, а парите ни врнат, ни па извираат од некое вирче, треба да си ги заработиш!
Бубаче, која мајка не би сакала наутро да се мази со своето бебе? Цел ден да го поминува со него? Ама кога ќе заплаче за млеко, што ќе прави? Или му требаат памперси? Кашички? Лесно е да се каже, дека побитна и е кариерата па затоа го праќа во градинка, ама во пракса е многу поразлично одшто изгледа. ** Јас сум за праќање на децата во градинка. Тоа е една неминовна фаза, низ која децата мораат да поминат, за да се 'осамостојат'. Познавам дете кое не беше во градинка, туку директно во училиште појде. Беше, како несоцијализирано. Воопшто не се делеше од родителите, не сакаше да останува на училиште, се тепаше со останатите деца.. Ама, под услов- претходно направен психолошки тест врз воспитувачките. Ова е многу благородна професија, и не секој може да се носи со неа. Затоа задолжителни тестови и секакви проверки. Јас кога бев во градинка,имаше две воспитувачки. Кои беа, алтруистички наклонети кон децата од богатите семејства. Внимаваат на нив, на некој посебен начин, секогаш им ги даваат новите играчки, и секакви слични, навидум баналности, од сегашната гледна точка. Во тој момент, нас 'обичните смртници' многу не повредуваше тоа. Многупати сиромашните деца беа жртва на секојдневно малтретирање на размазено богаташче, на кое никој воопшто не реагираше. Јас во принцип бев мирна. Проблемите низ кои поминувавме тој период, ме натераа да созреам порано. Се сеќавам на една ситуација, кога едно од децата ме искуба. Не реагирав никако, бев плашлива. Е тоа истото дете, се пожали на воспитувачките дека го имам изгребано на раката. Доказ немаше на виделина, но јас тогаш ги добив првите две шлаканици од нив. Имав чувство дека ме мразеа, затоа што бев сиромашна, и зошто мајка ми не можеше да си дозволи да им купува подароци за 8-ми март, или онака без причина. Е тоа драги мои, беа првите шлаканици во мојот живот, и единствените. Дете бев да, ама ме болеше. Не физички, туку душевно, поради неправдата која беше направена. Можеби немам право да речам, ама имам чувство дека ги мразам. И ден денес кога ги видам, чувствувам некоја одбивност кон нив. Не ги ни поздравувам. Можеби е некултурно, ама... ** Приказната на Миа, навистина допре до мене, и ме потсети на овој период. Вината ја барам кај воспитувачките. Премногу се невнимателни, а и дискриминираат. Имам во комшии деца кои додека одеа во градинка, секогаш се враќаа со некоја гребаница. Сега се преместени во друг град, и баш пред некој ден кога беа на гости ги потпрашав како им е таму. Па и девојки имаат од градинка
^ Апсолутно точно. Се потсетив и јас на неколку случки како мала кога одев во забавиште каде децата на доктори и адвокати беа заштитени како посебен вид, а ние за глупости добивавме никаков третман. Денес имам неколку познанички и роднини кои работат како воспитувачки, негователки или биле подолг период волонтери во градинки. Се гадев искрено кога слушав како со радост кажуваат дека во нивната група дошле деца на некои видни, познати, богати родители, и за нив само најдобро зборуваат, а останатите лесно ги карактеризираат како мрсулави, бесни, невоспитани. И првото нешто што го кажуваат кога ги коментираат децата, е чие е детето. Тотално сељачки, баби на чешма стил, малограѓански, искомплексирано. Да посакаш во живот да не пуштиш дете во образовна институција од страв некоја таква да не ти се погоди. А повеќето се такви, барем во помалите градови. Дискриминација по основ од каква фамилија доаѓаш, оговарање по народ кое дете какво е. Ќе кажеме 21 век сме, срамота е детето баби да го чуваат, но ако морам да бирам помеѓу баба му и една таква нездрава околина, ќе одберам баби. Уште негативни емоции ми предизвикува споменот на периодот кога одев во забавиште, ништо добро не паметам од таму, за разлика од спомените со баба ми. Само не можат да знаат точно родителите што се случува внатре, па си велат добро е, на детето местото му е во градинка. Да, само да се сите градинки такви какви што вистина треба да бидат.
Јас не можам да разберам како некој се дрзнува оние родители без разлика дали станува збор за мајка или татко да се нарекуваат кариерсти само затоа што немаат друг избор и мораат да одат на работа за да овозможат подобра иднина на детето и на себе и да стават леб на маса. Жално и срамота е така да се карактеризираат тие луге,само затоа што немаат друг избор. Сите се праат паметни и преку компјутер покушаваат да продадат некоја утопија ама сите се свесни колку тешко се доага денес до работно место за да така од шала си го прокоцкуваш и си играш со истото. Ретко денес кога двајцата работат и имаат примања без проблем го поминуваат месецот а тек па оние кои се на една плата. Друго како што кажаа бабите и дедовците не се бебиситери па да имаат морална и секаква друга обврска утре да го чуваат моето дете.Многумина од тие баби дедовци сеуште одат на работа и коа ке дојдат дома се папсани па им фали уште дете да го гледаат.Они нивното си го завршиле си ги исчувале нивните деца. Не за џабе рекле да можела баба од 50 години да раѓа деца ке раѓала,ама НЕ може. И да се не на работа многумина од нив се луѓе во поодмината години со навасани болести неспособни за теретот и вниманието што го носи и што го бара детето. Порано други времиња биле ,повекето мајки домакинки дома седеле и чувале по 2-3 деца ама платата од мажот била доволна да исчува цела фамилија .Денес 2 плати се едвај доволни за да задоволиш основни потреби. Во поглед на градинките ,веке иам кажано на форумов дека сум од оние деца кои стварно биле многу тепани од такви насилници. И мајка ми секогаш кога ке отишла да се побуни дали пред воспитувачките дали пред родителите на детето одговорот им се соостоел со кревање раменици. До родителите е ,затоа што тие се оние кои не можат и немаат начин да го стават соспственото дете во ред,да му објаснат некои работи и да го воспитаат онака како што треба. А често и самите на своите деца им викаат -Ако некој те турне-турни го и ти него,ако некој те удри-удри го и ти него не дозволувај да бидеш черга за газење.Епа што очекувате од таков начин на воспитување. И трагичното е не само што во градинка се случуваат такви работи туку и во основно и во средно школо... Јас и во основно имав такви насилници. На едниот мајка му беше учителка кај нас па си зимаше сила не малтретираше нас девојчињата и стално коа ке се пожалевме она само ок ок ке зборам со него ама од утре пак истото.Родителиве веке не знам колку пати и кај директорот се жалеа ама него единсвениот збор му беше -Што да правам кажано е ама ете инцидентот не може да се отстрани.Епа сеа што се должни останатите да трпат некоја таква распрдотина да ги малтретира само затоа што никој жив неможе со него да излезе на крај. Факт е дека ни воспитувачите не се безгрешни ама кога и родителот према кој е упатена критика во поглед на неговото дете ја врти главата на друга страна што очекувате од нив да сторат.На многу родители збор несмее човек да им каже за нивното дете или и да им кажеш ке климаат со глава ама од лево уво ке им влезе од десно ке им излезе и ке си викаат -Ми е гајле се додека моето не дојде дома истепано....
Нема да ги тепа послабите оти и ако ги тепа децата во градинка и тој ќе си го добие или дома или на лице место пред сите деца. Или на психолог носете го. Мразам збеснати детишта. Еднен мој роднина така се тепаше со сите оти беше љубоморен на помалиот брат и на крајот мајка му го удри таму пред сите деца в градинка. Никогаш поќе на никого не крена рака. Моето мислење беше инспирирано од излгањето на една мајка предтходно како нејзиното дете ги тепа децата и в градинка и дома, ама иако таа му велела да не ги тепа пак детето продолжувало. А што очекува да прави? Родителот е највиновен за однесувањето на детето, се е до воспитувањето. А за негователките немам зборови. Фактот дека најголемите тикварки од моја генерација и 10 години наназад се запишуваат на Педагошки факултет на смер воспитувачи и оделенска настава, не знам што очекувате од нив.
