Jas minatata godina koga trgna prv pat vo gradinka kerkami, vleguvav so nea, tri dena, mi dozvolija(so jaki vrski neli) i veruvaj deka napraviv poloso. Dovolno se golemi za da svatat deka treba tamo da se sami, davaat otpor zatoa sto nesakaat da se odelat od roditelot, ne zatoa sto im e nepoznato. Moj sovet, pusti go krajot na septemvri ili pocetokot na oktomvri, togas ima pomalku rasplaceni i rastrevozeni deca, pomalku placat, pa nema da mu e tolku stresno, i ucitelkite ke imaat poveke prostor da mu se posvetat na novoto dete
Јас уште од дома кога му зборам за градинка почнува да цимоли и да вика дека не сака да оди. Можам да замислам како ќе биде на лице место. За присуство на родителот вака од никакво искуство сметам дека е многу подобро, да го надмине прво стравот, да ја запознае околината, воспитувачката и дечињата па после да го пуштам сам. Вака само негативно ќе влијае на него и процесот на адаптација ќе биде подолг.
Zeni glupo prasanje od mene Dali prv pat koga ide vo gradinka, prviot den, nosite nesto za negovatelkata ili neznam vospituvackata koj ke bide? Na primer nekoja bonbonjera i sl.
И ние ќе тргаме после одморот во градинка може некоја мамичка да ми каже што треба се да се среди пред тргање? Како што разбрав чисти брисеви од нос и грло, дали треба картончето со вкцини да се приложи и потврда од матичен некаква? Овие документи треба првиот ден да ги имам со мене кога ќе го оставам?? Цела сум во збунка
Pak ke kazam deka dovolno se golemi i vednas svakaat deka ucitelkite tamo se avtoritet, mama e na rabota, i mora da sedat tamo, odete so postepena adaptacija prviot den eden saat, pa zgolemuvajte po pola saat. I da odis so deteto vnatre cela nedela, ke bide mirno, ke si igra znae deka ti si tamo, koga ke go ostavis sam pak ke place po teve, taka poveke ke go zbrkas. Isto prisustvoto na roditelot, gi iritira i drugite dec8nja sto se tamo sami. Koga sedev vnatre edno devojce dojde pocna da place, veli i moja mama da dojde, a detenceto prethodno 2 godini odelo vo gradinka bez problem. I da placat ke se navknat. Ete mojata samo avgust pauzirase i sega pak place po cel den, duri i pobegnala, na sred hodnik ja stignala ucitelkata, koga ja prasala kaj ke odis, doma velela, kaj mama. Ama ne popustam, neka place, ke preplace, taka bese i lani, jas sum sega veke otrpnata na tie nejni pretstavi so placenje
Јас замолив да го внесам јас кај децата. Ми дозволија бидејки плачеше, не веруваше дека деца го чекаат. Кога виде веднаш се смири и отиде кај нив. Постојав минутка и отидов.
Мајки знам дека како и децата и вие сте под стрес со почнувањето во градинка и сметате дека вашето дете треба да го добие најдобриот третман. Поминати се само два дена од адаптација, дајте им шанса на децата и воспитачките да се запознаат. Расправање со воспитачки може само контрапродуктивно да биде, разберете ги и нив не им е лесно со многу нови дечиња со различни карактери. Нормално е да има промени во однесувањето и спиењето на детето за време на адаптација, да плаче повеќе, да е поагресивно, плашливо, затоа сме ние мајките да ги утешиме. Многу малку дечиња се адаптираат првата недела, на повеќето им треба месец, два, а има многу мал број дечиња што никогаш не прифаќаат градинка. Лесен и убав почеток во градинка на сите дечиња и бидете смирени мајки за позитивно да им влијаеме
И јас сум на ова мислење. Многу полесно би им било ако се вдомат бо просторот со родители пред да почнеме да ги оставаме. Трет ден денес. Ја однесов и не заплака. На раб беше, ама и го одвлеков вниманието и се смири. Дури и сама се подаде да одинкај воспитувачката. Таа баш мила. Трпеливо ја чекаше. За разлика од приватната каде ја џапаа од капија, ова ми се виде многу помалку стресно. Башка преку стакло можев да ја гледам дали заплака или не. Што ви бараа да однесете? Мене ми рекоа едно влажни, чашки и крема. Очекував кој знае што да треба. Толку носите и вие?
Јас им однесов првиот месец и демек еве да ве почастам за првиот месец во градинка, ама бидејќи стварно многу ми помогнаа во адаптацијата и бев презадоволна. Вака предвреме не, нејќам ни мене кога ми носат предвреме поклони на работа. И кога му е роденден носам за децата и плус за учителките кафе, сокче и благо. Плус брисачи и тоалетна носиме. Јас мислам дека не е добра адаптацијата со родители, бидејќи прво ќе биде хаос од деца, второ ќе биде лошо за оние чии родители не можат да влезат или пак оние кои се подолго таму, ќе се осетат глупаво, дека они се сами. Така ми има објаснето и свекрва и негователките и верувам дека е така. Има ситуации кога децата страшно плачат, факт е, тогаш мора да влезе родител бар до некој предпростор, ама внатре не, мислам дека е контрауслуга на децата. НО, сметам дека секој 1ви септември треба да има отворен ден и сите родители да се соберат со децата внатре, зошто јас за 2г во една занимална немав видено како изгледа внатре, а ме интересираше, сакав да влезам, сепак моето дете е таму 8ч на ден 5 дена во неделата. Ајде сега ќе има дружби и родителски ќе видам, ама во јасли немаше ништо. Башка верувам и сигурна сум дека децата ќе се чувствуваат горди кога родителите ќе им влезат внатре и да им покажат. Од градинка сум задоволна 99%, еве 3та година тераме, леле ми порасна детето Ама сметам дека не е во ред што бар во 4 не го издава негова негователка или воспитачка, да ме информира како поминало детето или пак ако го зимам покасно да напише на ливче, плачеше, јадеше, спиеше, беше немирен, скокаше, седеше, било што. Вака нагаѓам што се десило во училната за тие 8ч. На родителска ќе замолам ако може да се разгледа овој предлог, сметам дека на многу родители ќе им биде од помош, зошто има родители кои ги зимаат децата во 5ипол, им го издава сосема трет, како да знаат како поминало нивното дете.
Мислења. Јас баш мислам дека го запознаваат просторот и ќе се чувствуваат попријатно. Вака, во непознато трауми и стравови. Ова со оставањето и плачењето ,(сите плачат и ќе се навикнат) за мене е исто што и cry out метода на учење на бебе само да заспива во креветче. Ни тоа го поддржувам, нит ова.
Кај нас не дозволуваат да плачат, одма бараат родител. Во врска со тоа дека ќе се осеќаат подобро имаше во група кај мали едно девојче што баба и беше тука чистачка и секој ден со баба влагање, абе коси корнење, се погоди во исто време со адаптација со синко па седев подолго и гледав. Дете рика, плаче... Една негователка ја застана бабата и и рече се додека влагаш заедно со неа ќе биде така, а ќе плачат и овие надвор дека мајките не влагаат со нив. Сега мислам дека детето си оди најнормално ама ја гледам мајка и ја носи, баба иде на работа посебно.
Ама ако плаче на оставање?! Како ќе се внесе, никако?! Друго е да не може да се смири, па да бараат родител. Ти имаш некој во градинка кој работи и мислењето ти е формирано на база на туѓото "искуство" и пракса, да не речам, "сите плачат" шема. Децата плачат и кога прв пат се оставаат кај баба/дедо на чување. Па постепено се навикнуваат и си го чувствуваат просторот како втора дома. Исто и градинкава. А бе јас не сакам да ме остават со никој познат во простотија со 30, не па мало џивџанче.
Апсолутно, ги имам видено да речам и двете страни на паричката, ама знам и дека синко еднаш оставајќи го заборавив пелени да земам и се вратив со пелените да ги оставам во ранче ме виде, кога рече плаче, и тоа на веќе 3м од навикнување, што само ми го потврди мислењето. Можеби да имав дете кое плачеше ќе мислев и јас така, што знам.
На почеток од година една павловичева, а секој месец хартија за раце, 2 влажни и пластични чашки. Е сега никогаш ги немаат намачкано ама нема врска Девојчето ми го одвикнуваат од пелени, таму е без а од вчера и дома напредок сама побара да мочка. Секако и за син ми многу помогнаа, таму мочаше кога ќе го седнат дома не ни седнуваше, па на крај сам побара да не носи веќе пелени. Презадоволна сум, искрено после ова искуство од цела година се прашувам зошто некогаш сум помислувала на приватна градинка.
Да отворено ги прашав дали ќе можат да ми помогнат во процесот на адаптација или да си барам чаре нпва група/градинка, рекоа нема потреба од толку далеку одење се ова било нормално и ќе сме соработувале. За на земање и застанавме рсзговаравме што и како со далеку подобар однос и искрено од тој аспект ми олесна. Дете е посмирено дома за разлика од вчера иако исто плачеше се корнеше таму, кога се закопа в место неможев да го мрднам за да го поземе, тешко трауматично мора да се менува нешто во политиката на градинките и адаптацијата како период зошто се е ова беспотребно и има начин да се избегне и ублажи
Јас направив брисеви од нос и грло , крвна слика , потврда од вакцина за ммр , фотокопија од вакцинален картон, досие пополнето од родител и матичен лекар, и потврда за здраво дете од матичен лекар.
Прво ти опушти се околу градинката. Колку и да мислиш дека детето не чувствува ти ја чувствува твојата стегнатост и на неа ќе реагира. Ако те види барем и малку напната потешка ќе му биде адаптацијата. А како си од сега подготвена дека тешко ќе ви оди може тоа и да се случи. Децата чувствуваат ако некој ги остава со кисела насмевка и со вистинска насмевка. Ако сакаш да го подготвиш одете до градинката и свртете круг околу неа. Зборувајте за колку играчи и деца има, како убаво се игра и слично. Ние кружевме околу градинката некое време претходно. Знаеше каде е, знеше дека во дворот има лулашки и лизгалки и се по ред. Полека и смирено и се ќе биде. @AngelOfArh кај нас во градинка еднаш месечно родителите имаат работилници со децата во просториите на градинката. Секоја општина мислам има своја политика со градинките.
