Децата и градинките

Мајки на деца што плачат пред одење а и таму кога го оставам многу плачи по мене, кога да очекувам да ја прифати новата средина? Е после се смирува ама од сабајле многу ми е стресно и мене а и него исто. Почнува нејкам да ме носиш и плачи тажен е многу. Ич неможам така да го гледам ама па ако се откажам после уште потешко. Секако пробав за да му угодам и пак истото секое утро. До кога да очекувам да се смири, сте имале некоја ваков проблем?

 

После 3-4 недели полесно ќе му биде.
Го поминав и јас тој период со големиот. 3 недели беше плачки невидени. Ма залажувај играчка ќе купиме, па ќе одиме после градинка да шетаме.. И ништо не упали освен нашиот драг "Цацко" што му остава слатки работи под перница. Мое дете е заљубено во Цацко. Благодарение на него се научи да спие прво сам во кревет, па сам во соба, па да оди без плачење во градинка.
Ова му е 4та недела во градинка и од вчера преспива таму. Со убаво му објаснив дека после спиење во градинка ќе продолжиме надвор да играме да користиме дур има сонце.
Секоја адаптација во градинка или било каде е тешка. Но ќе помине. Со многу разговор, нерви, трпение и "подмитување" ќе се навикне. И нас возрасни да не пуштат во група со 40 нови луѓе ќе ни се плаче и нема да ни се оди, а не па на дете.
Со лесно мајка

 

Мајки, пошто сум тазе мама, малото ми е ептен мало (месец дена) може ли да споделите искуство со упис во градинка.. Ми рекоа да ја запишам што порано пошто имало процедура додека ја упишат.. И ако имате искуство со некоја градинка во околина на Тафталиџе. Тенкју

 

Зависно од населба и градинка, и до 1 година се чека за упис. Јас ја запишав само што се роди. Пополнив барање таму во градинката, и мислам дека копија од извод ми бараа и копии од лични карти на родителите. После 2 месеца се јавија дека е примена, и да се јавиме 1 месец пред да почне, да прими МРП и да однесам потврда за тоа, и ќе се договориме за адаптација.

 

Јас да носам.
Носот тече од кога е тргнат. Поткашлува од што му се слева.
Учителката вика сите се исти. Може да го носам, кога ја прашав и ја известив дека не е болен. Само настинка е.

 

Да пишам искуство за малото. Минатата недела почнавме. Го носи баба,јас сум на работа. Минатата недела по еден саат седел, односно два.На носење плачел, после се смирувал. е Мм се напна што е тоа еден саат седење. Јас одлучив да слушам совет од воспитувачки. Во понеделникот рекле во 11 да го земеме, бабата отишла и рекле остај го , добар е, нека руча , па земи го во 12.
И денес , на големо изненадување сабајлево без плачење отишол, викал таму тето дојди земеме и кога излегла воспитувачката со трчање отишол и ја гушкал и се смеел.
А бев убедена дека со ова дете ќе имам поголем проблем. Големиот пола година плачеше секое сабајле.

 

Јас не ги носев, ама имав кој да ги причува. И знам дека сите др деца се такви, зт и си префаќаат еден од друг,ама мене ми беше шубе и чекав да престане да им тече нос.. еве тргнаа сега и сега чекам пак да им се растече

 

Vi blagodaram sto ne mislivte, jas denovive sum loso poradi slucajov so cerka.
Cerka denes sakase da odi oti odat vo palestra i pobara da dojde doma vo 13cas,taka i napravivme.

Koga nautro ja odnesw mm ja prasal ednata vospituvacka i kazala deka ponedelnik polladne ne bess pa ne znae sto se slucilo.
Jas ja zemav vo 13cas prasav sto se sluci i dobriv odgovor kako sto ocekuvav.
Deka ne se slucilo nisto, deka cerka ne placila, deka moze sednala sama pa oti sakala da bide sama ama nisto strasno ne se slucilo i ne zabelezale deka nesto ne e vo red.........

Znaci edna so druga ne se izdavat.
Mm preku sms i piuva na edna majka koja potvrdi nejzinata cerka deka mojava placela poradi sto nekoi od drugarcijnata ja stipalo.
Mojata doma kaza deka ne e nekoe dete tuku vospituvactaka i go zema knigata sto ja imase od doma i ja grebnala za prstot..

I veruvam na cerka deka placela, deka ja ostavile sama da place, toa so jadeneto ne mozam da kazam sto tocno oti ne znaese da kaze dali rucek ili uzinka ne i dale....

Za se cerka potvrdi i pred gubrevo od vospituvacka.

Dve majki od minatata godina ne se, znam deka decata im se vrajka doma so nekoi poplaki i eve ova god ne se veke vo gradinka.
Pre dve godini imavme i nie slucaj pa neli deca kazuvale i lagi....
Edna majka gi prijavi ama so eden slucaj ne otidoa napred. Isto e i za nas ako ss prijavi oti sme samo nie nema da se prevzeme nisto...


Mm vika da vidime dali ke saka cerka da odi ili ne, denes sakass oti mm i kaza ddka ke odat vo palestra.

Jas sum za da se trgne od ova gradinka, gledano deka nikoj roditel ne ni dava podrska ne moze da se napravi toa sto sakam, prijava i kameri vo gradinka.

Kako ke bide ddnovive ke vidime, dali ke saka da odi, dali ke odi do 13 cas ili ke se trgne od tamu. .
Bidejki so sila nema da odi.


Razocarana sum od se, od mm, od vospituvacki, od roditeli, od policija, od zakon od drzava od se.
Stranec sum za niv, tie protiv jas.!.

 

Majki iskustva so menuvajne gradika od edna vo druga?
So novite drugarcijna, novi pravila, novi vospituvacki?
Sto da ocekuvam?
Iako cerka e dosta druzliva i saka decijna.

Imam pisuvano pogore pa se razmisluva za kako napred.

 

Фала ти за споделеното искуство, искрено се надевам за брзо да престанат драмите на сабајле. Исто и јас се пробав што сака да купиме па после градинка кај сака да одиме и се прифаќа ама кога ќе стане на утро истото почнува одма. Дури да појдиме плачи и таму уште плачи. Е после весел излегува кажува што правел се поздравува со воспитувачките и вели нема да плачам ама после пак истото. И да во право си секој почеток е тежок, плус со непознати. Ќе чекам да помине време па да видам како ќе биде. Со лесно и на вас, сте го поминале најтешкото вие.

 

Немам искуство со менување на градинка, но имам со менување на воспитувачките. До сега еден куп му се сменија. Мој став е дека животот се состои од постојано менување и дека дете треба да се навикнува на промени и тоа е. Имам еден дома( читај Мм) што мислам се пореметува ако било што му се смени, и за најобични работи, дневната рутина ако му се смени он не може да функционира, се нервира и му треба многу време да прифати. А мене тоа ме вади од кожа. Па викам добро е маливе уште сега да сфатат дека таков е животот.
Ако новата градинка нуди подобри услови, ич да не се мислиш.

 

"

Честитки за бебушот.
Во општина Карпош уписите се на пролет за да тргне во Септември истата година. Секогаш чуваат едно-две места непополнети за да може да примат и детенце што нема кој да го чува, а не е пријавено однапред. На пример комшиите го запишаа детето во градинка крај на Ноември и одма почна да оди во истата градинка со моето дете. Кај нас во градинката се знае точно од кој реон деца примаат па така си имаат место. Кога бев да го запишам имаа список на улици од каде што може да примат деца.
Тафталиџе е широк поим има многу градинки во околина. Ќе треба да си видиш според реонот каде што сте кои градинки ти се опција.
@TheSecret јас после градинка му нудам ручек. Некои денови јаде повеќе, некои помалку во зависност од тоа колку јадел во градинка дента. Потоа ако сака нешто грицка (овошје или пуканки на игралиште или некогаш парченце чоколадо) и пред спиење вечера. Ништо од ова не е многу количински. Во тек на адаптација после градинка некаде кај 2 часот му нудевме овошје како ужинка и потоа пак како што го тераме ние денот значи ручек со нас колку сака да јаде и на крај вечера пред спиење.

 

Прв проблем со јадењето. Воспитувачката ми вика учете го дома да јади сам(4год), да држи лажица, да срка супа... А јас кутрата се сум пробала со тоа дете, и несака и несака. Не е по јадењето. Се молиме секој оброк. Ако јас не го наранам, сам шанси нема. Посебно ручекот. Ручекот му е непријател. Со вилушка јади сам, тоа шо сака, да му дадам ручек со вилушка нема да јади, да му дадам јаболко ќе јади.Еден кроасан некогаш ќе ми речи Мамо ти давај ми. Се сум пробала. Ајде некако лепче мачкано сам ќе го изеди некогаш ептен ако е н неговите, ама ручек... Проблем им е тоа в градинка, сам не јадел, тие му давале.Не бил само тој,шо е вистина и не им е лесно верувам.
Но сметам дека таму со децата, со примери пред него шо јадат, а децата се склони кон имитирање, натпреварување, ќе се научи. Затоа е нели воспитно-образовна установа градинката. Затоа ги носиме. Некако се навредив од муабетот на воспитувачката,демек не се трудам околу него, да седнам дома да го учам, а јас устври веќе незнам како да ги учам, и шо да пробам уште.
Вистина со лажица не знае да јади, несака, а јас со се сум пробала безуспешно. Не дека нема да се научи еден ден ама ај.
Втор проблем е да сум го учела повеќе да бои, да развива моторика.
Дете несака, не дека дома не му давам да бои. Јас му давам лист, сликовница, тој броеви до 1.000.000 пишува, и азбуката. Да бои не му е кејф. Неможам да сфатам, зошто мора сите деца да се исти, да знаат сите исто, демек нема да ја развие моториката никогаш ако сега не бои! Ако некое знае да чита на 4 год, некое бои совршено на 4 год. И која е тука рамката шо е правилно шо не е?
А јас несакам да го форсирам да прави нешто шо несака, демек седни ова да го набоиш зошто нема играчки. Некако ми е безвеза. Го оставам да прави она шо го исполнува. Да се пронаоѓа себе си постојано. НеКако безвеза муабетот со моториката, некако не се фокусираат на индивидуалноста на децата, туку сакаат сите да ги укалапат ко едно.

 

Има некои работи што до одредена возраст треба да се надминат, со цел навремено и да се поттикнат и другите работи. Мислам дека на 4 години треба детето да јаде самостојно, барема да знае. Ако не сака да бои, тогаш комбинирај ми тоа што сака со боење, на пример бројки кои треба да ги обои. На тој начин ја поттикнува креативноста, сосема друг дел од мозокот. А мозокот треба да се развива. дете не знае ништо, ако не е поттикнато, нема да почне. Затоа седни и бој си ти, нека се заинтересира. пробај барем, не ја отфрлај одма идејата и предлозите на воспитувачките.
Дали знае да се закопчи копчиња, патентот да го закопчи, дали сам се пресоблекува... има мајлстоунс, кои треба да ги направи. Не се осеќај ти навредено, само послушај ги. Не мора со забрани, со поттик само.

 

За јадењето апсолутно можеш да го научиш, тоа се учи од година дена кога полнат веќе, ама за боењето???? Мислам јас сум уметник, мене ликовната уметност ми е во душа, дете не сака да бои за жива глава, црта како со 4 леви не 2 леви, јас на 4г сум цртала супер за возраста, он нејќе и нејќе, боенките ги гледа, ама не ги бои, само кажува што е што. Во градинка бојат, последно правеле со печатчиња гроздови, сите направиле како што треба, само неговото е шкрабано, за никаде, апсолутно не се замарам. Ама мојот е по музиката, он од прва ја укапира песната од Дајте музика, ја научи и ја пее од а до ш. Воспитачката ни рече дека има деца кои до 6г не цртаат, не ги интересира, тоа е тоа, и не инсистира. Не е во ред да не знае да држи боичка, моливче, тоа треба да се учи, ама за дали сакал или не да бои, апсолутно е ствар на избор на детето. Секако дека треба да се учи обврските кои му се даваат дека треба да ги исполнува, ама тој е дете, на 4г тек ќе научи, не може да се роди преку ноќ уметник. Јас би ти рекла дома работи на држење на молив, боичка, четка, работи на држење лажица, самостојно јадење, што вика Цка, да се облече соблече, закопча, откопча, па и да се врзе сам, останатото доаѓа само по себе. Моето на 3ипол јаде само, пие само и само си полни чаша, имавме само 2 столчиња на масата ставено сега имаме 3, неговото е во средина за да го контролираме и е малку повисоко, ама јаде сам бар првите 20 мин му давам сам да јаде, а го видам ми забега го седнувам и му висам над глава. Исто така, сам се облака и соблака, си лепи патики, врзува како така врвки на пантолони, откопчува закопчува, отвара затвара врата... Тие се работи кои го стимулираат меѓу другото и мозокот, да работи, да вежба, не е само да научи за да работи самостално.

 

Да да сфаќам се, и во право сте сите, за јадењето мора да најдам начин, ако не ручекот, барем нека јади тоа шо сака, колку да научи лажица да држи.
За боењето не дека не знае, туку не сака. Тој кога има моторика и сенс да го напише бројот 5067 со ред, од 1,знае и да држи молив. Јас претпоставувам дека в градинка кога ќе им се дадат боички да бои, тој не бои, туку пишува. А знае да бои. Кога дома боиме бои ама многу кратко, после прави тоа шо му душа сака И има талент за цртање. Куќи, сонце, дрво црта како да не е 4 год. И јас цртам. Ама ете не му е кејф боењето. Па ни мене
Од моја гледна точка, пошто и јас сум учителка по образование, сметм дека на 4 гпд не е природно да знае да чита и пишува, туку е надарено дете, и понапредно во таа смисла, и наместо како воспитувач да го забележи тоа, и да го развива уште повеќе,се уназадува детето требало да бои како другите, и да прави работи својствени на возраста.
Јас пред неколку години имав група од неколку ученици 2ро одд, учеа собирање и одземање до 10. Едното од нив го забележав има кликер за тоа, и постепено со него работев собирање и одземање до 1000,додека другите работеа со броеви до 10.Друго имаше сенс за музика, едно супер црташе. На сите се трудев она шо им е талент, да им го развивам повеќе додека сум со нив.Забегав од темава, ама ете само како пример
А за јадењево ќе мора да пронајдам некој магичен начин

 

Дали дете можам у градинка да го носам пример у 12 саат или мора 8

 

Aпсолутно не е проблем боењето како боење, пошто си учителка знаеш, мора да научи да си ги извршува своите обврски додека е во градинка, а една од нив е боењето. А јадењето ти е проблем и на 4г веќе треба да јаде сам комплет, не само тоа што сака. Пробај со прибор по негов избор, нарачај му од оние цртаните што се со ликови, мене така ми успеа со одвикнување од пелена, до ден денес збори дека количките на гаките нема да работат ако он ги измочка или Мики ќе плаче. Инаку и моето знае азбука, го гледам пее и англиска, претпоставувам гледале во градинка пошто ние дома не пуштаме на англиски, брои и знае и четирицифрени бројки, сите можни коли, багери, камиони, на кој број живее он, баба му, тетка му... А тоа е факт дека они се пепаметни, не дека не можат да совладаат нешто.

 

Мислам дека градинките имаат одредено време кога примаат деца, на пример најкасно 8ипол-9. Тешко дека ќе го примат во 12.