Син ми сака кучето да го носи во градинка. Ете.. Омилен му е. Убаво вели рефка, не е бебе, дете е. Може да се објасни
Сигурно не го носеле со варичела. Денес бил, утре е веќе исфрлано. Јас би носела, да ја прележи помал.
Децата се заразни и 2 недели лред да избие осипот, така да.. Ги носам, нема назад и нема да ги заштитам ако не ги носам. Како што кажав погоре не се заразни од дента на осип, плус никој не носи деца со сипаница
Кај син ми од летото наваму е присутна варичелата. 4 месеци дома да го чувам, не е изводливо. Сега фати и ја прележа многу лесно. Лани овој период исто имаше варичела, он не префати,а одеше цело време. Нема правило.
Јас не и давам да носи од причина да не ми бара после секој ден и све и свашта да носи. Ама на носењето гледам како начин како да се научат да споделуваат, да не го гледаат и ценат само материјалното. Дека моментите кои ги поминале весели играјки се со играчката се повредни од самата играчка. Ако се скрши ќе ја учам дека нема право да се лути, оти нејзина желба била да ја носи. Иначе зимаат кај нас ама се оставаат во шкафче. Се случило и да ми нагласат ова мора да си го вратите, не се лутам.
Јас го носев во градинка кога имаше варичела сега есенва. Си префати и он ама не можеш да знаеш кој кога ќе има варичела. најзаразна е пред да избие неколку дена а тогаш нема симптоми. Така што откако ќе се дознае дека некој има варичела веќе може сите да се заразиле што биле во контакт со тоа дете. Мене ми засмета тоа што есенва мајките на децата со варичела ги пуштиле во градинка знаејќи дека имаат варичела па се жалеа дека градинката не информирала на време и не приметиле воспитувачките дека осипот кај детето е варичела. Приказни за мали деца и вадење на сопствемито газ, ама сите сме различни. Некои се едноставно без никаков морал и манири. Инаку за носење работи во градинка, јас не давам да носи. Почна во градинка на 2 и пол години и од време на време пројавува желба да носи нешто ама секогаш се пазариме да го остави во кола или да ми го даде мене да го вратам дома. Има деца на кои родителите им дозволуваат ама ти играчки се чуваат во шкафчето на детето. Претпоставувам тоа е за да нема кавги и тепачки и изгубени работи. Сега имаше слуќај на дете што некој си мал војник го ставил во џеб и го внел во занимална. Нормално играчката е зафрлена некаде и сега има секој ден плачки дали е кај некого во ранец или кај е. Се создваат проблеми без потреба. Е сега ние имавме организирана акција за носење книги од дома кои ги оставија во градинка за таму да се читаат за да се научат да делат односно да се каже еве сите делиме тоа што сме го донеле. Исти такви акции имаме и со частење со непто ситно без повод. За баш да се научат да делат. Ама тоа е друго од носење своја играчка со која јас сакам да играм и потоа си ја земам дома.
Нема што мене да ми ја дадеш, со помош од воспитачката, секако, ако не ја мрзи, ќе направите детето да знае дека не смее ништо да се внесува и тоа е тоа. Еве ти велам, мојов сакаше кучето да го носи. Кучето не само шо е куче туку е и огромно па го седнавме да му објасниме дека други деца се плашат.
Ма уште сега се бараат. Плачат при разделба. И мојава ги збори децата, секое го знае по име, и го збори дома што и како правело, а и мајки ми кажале дека и нивните дома збореле за мојата... Срциња се... Многу ми се интересни, ваљда до возраста е.
Е па ти на твоето објасни за кучето. Мојата нема такви барања. И безобразни сте со споредби. Куче со плишано "мече". И за играчки прашав, не за животни. Што не му објасниш ти да седи цел ден во градинка? Што не му објасниш да не плаче и да јаде? За играчкиве многу лесно се објаснува, а за плачење и адаптирање во градинка треба време. Е па им треба на некои деца друг вид сигурност.
Пред се, припази со епитетиве од типот безобразни, модератор си, не се опуштај до толку Мојот не плаче во градинка, сака да седи. А ако толку си заинтересирана што се случува кај него во градинка еве ќе ти кажам. Воспитувачката го тепала по глава ми се жалеше. Од прв момент госпожата не покажа никаква желба да соработува со дете то туку и пред мене го мкнеше за подлактица и му велеше - дете, ајде мрдај. Дури ни по име не сакаше да му се обрати. Затоа му поверував и превземав се што е потребно. Така да кукла, глеј детето да не ти е мавано по глава во градинка, не се потресувај за мече
Не навлегувам во проблеми и не ме интересира право да ти кажам. Сосема си ја промашила поентата. Јас прашав како е кај другите. Не очекувам совети. Секако си правам како јас мислам.
Во претходната градинка смееше, кога беше во јасли. Мече. Кебе. Цуцла. Нешто што ќе му олесни адаптација. Сега во втора мала не смее ништо од надвор.
Значи и поголем е баткото чим е втора мала Јас се крстам во коментарот на @mariz дека по 2.5 стануваат полесни за комуникација
Индивидуално е тоа, полесно потешко. Некој првата год му е тешка некој третата. До карактерот на детето е. Реално мојов е за прва мала, а не за втора мала. Ама дека беше на граница со роденденот па затоа втора мала го ставиле, па сеа он демек уназад е, јер овие од 4 год се сосема друга песна..
Да, @kukla21, генерално од 2,5 се „полесни“ за комуникација и икс други работи. И нашиве оделе во градинка од годинка, годинка и пол и минувале низ фази на адаптација и барале нешто да се поистоветат со домашната средина, како во градинка би се прилагодиле полесно, па не сме носеле ништо. И да, секоја мајка за своето си мисли што како и гледа како да му олесни. Но, не смее да се потклекне. И тоа се за негово, нејзино добро, наше добро. Верувај, сепак, поискусни сме
