Самото шетање на воздух е бенефит. Не мора да си игра. Подобро пола саат на воздух, отколку по цел ден дома затворено. Секојдневното шетање (кога не е загадено) е добар начин за градење имунитет.
Ооо јас мојата ја шетам од многу мала, никогаш не сум гледала колку степени е... само да не е загадено. Како бебе исклучиво надвор... во количка или кенгур, никогаш премногу облечена... На 2 месеци ја однесов на Водно во Ноември значи. На првиот снег исто така веднаш ја изнесов. Мислам дека до -10 беше дека може да се изнесат надвор. И да е мокро одам блиску до дома, оставам да прави што сака и дома на пресоблакање и топлење. Да гледа некој од страна, ќе испадне не се грижам за детево.. голо и босо по дома, надвор капа не сака.. откопчана јакна.. ама научена е на посвежо па е склет. Кога дома сите догреваат јас ладам оти е прежешко, а на некој тоа му е ладно. Да е здрава и жива само со бактерија и вирус со осип сме имале мака. За градинка мислам не ги шетаат, ама имаат тараса и ги вадат таму. Немам против и да ги шетаат. Него, после одиме на доктор, нешто и собираат окцинњата па да не е конјуктивит, денес не ја однесов во градинка Е сеа ако е, колку време треба да седи дома?
Не и се црвени не и солзат, само и собираат на спиење. Два дена не даваше да се мие и сабајлето едното окце залепено, се измивме и ништо цел ден. Сабајле пак. Ќе видам што ќе каже докторката после.
Кај нас во градинка ги вадат понекогаш во зима, ама не често зашто има родители кои се бунат дека е ладно во зима. И за да немаат проблем со таквите се држат до сигурни опции, иако на родителска никој не беше нешто стиктно против, ама лично сум видела како мајка се буни што детето дента било
Аман па тие мајки, ладно било, врнело, прозор отворале. Среќа немаме таква у група. Уствари не ни знам какви се, немаме никаков контакт освен на родителска. Кажано беше, донесете чизми за дожд, секој ден се надвор, освен кога е загадено. Е сеа ако сака некоја мајка детето да гледа надвор како си играат другите... а оно седи само... И доктор педијатар ми кажа дека од ладно не се разболуваат девата, само од вируси и бактерии кои надвор не ги фаќаат туку у затворени и нелуфтирани простории
Само да ве потсетам,секој ден е загадено. Треба да се вадат надвор,но и не мора секој ден,посебно во зима и маглата. Тој шведски филм кој го знаеме,качување по дрвја и шлапање во кал не е баш за кај нас.
Затоа што се нема култура за зачувување на животната средина,почвата и воздухот. Се фрла се и сешто,којзнае што има во наталожениот градски кал. каде децата треба да шлапкаат. Во чиста средина како во твоја Шведска да,кај нас не! @Cka Скопје е 3 најзагаден град во светот. Па Охис беше во ноември. Реално да збориме страшно е загадено без разлика на дневната статистика. Често е препораката ваква: Воздухот има над-нормално загадување од овој тип. Избегнете подолги периоди на отворена површина. На мали деца, стари лица и бремени жени им се препорачува да не излегуваат без посебна потреба.
У дворот на школото е чисто и таму има кал колку сакаат. Ама кај нас мајките у несвест ќе паднат ако видат дете извалкано у кал и како ќе се испере
Машината ќе испере. Ама кај нас е контаминирано се. Па отрови за кучиња ставаат во дворови на градинки и школи,ние деца ке пуштаме во школски кал. Се додека свеста не се подигне,џабе..
Јас сум во таква ситуација. 5 години седев дома и си ги чував децата, без помош од никој (освен од маж ми, секако). Сега скоро се вработив, ама барав работа само прва смена и без викенди. Среќа ја најдов. Маж ми кога е тука тој води сметка за нив, без разлика дали се дома или градинка, а кога не е тука (странство), тогаш јас ги носам и ги земам. Секој пат кога ќе замине маж ми јас сум под стрес да не се разболат, оти нема кој да ми излезе во пресрет. Се случи еднаш да отворам боледување само за еден ден, а немаше поминато ни еден месец откако се вработив. Тешко е многу, ама кога се нема помош - така е. Сега маж ми пак заминува и јас сум Миле Паника. Пазам на исхрана, давам сирупи за имунитет, се обидувам на секаков можен начин да ги заштитам... Колку ќе успеам времето ќе покаже.
Фала мила на советот. Најголем проблем ми е јадењето, дете едвај со мене јаде, значи нејадач е по природа. Сум проплакала од нервоза.Друг проблем е шо и мажот ми некогаш, еднаш месечно оди во сабота. За другото не се секирам толку. За облека, мочкање, ова она, мм ќе се снајди и тоа без проблем. Ќе направи ручек, ќе биде измиено, во тоа не се сомневам ич. А и излегуваат сами често, во игротека, в центар, на лулашки ваму таму, не прави малиот проблем. А в градинка оди веќе 3 месеци. Мислам најважно е да има флексибилност на работното место и разбирање. Зошто требаше да почнам како медицинска сестра пред месец дена, ама дека имам дете и дека нема кој да ми го чува во не дај боже ситуација, докторката јасно се огласи дека не сака, да треба сама да работи доколку пример мене малиот ми се поболи. Катастрофа Леле те разбирам сосема. Ако нема флексибилност на работното место џабе е се. Мене газдата ми рече да не се секирам за тоа, дека ја имам сета слобод и флексибилност, сепак за дете се работи рече, па сега како ке е во пракса незнам. Еве пример понеделник градинките не работат. Приватнициве работат. Шо тогаш, шо во таков случај? Јас треба да почнам утре, и понеделник дајте ми ден слободен, никако не е. Ужас
Мене па ми фали што не ги вадат надвор. Убаво облечени на воздух е многу подобро него внатре. Загаденово е спорно за зимото, не студот.
Женски, ми треба помош, совет, енитинг. Во градинката во Хром му рекле на маж ми дека нема место, да си бара врски, а детево нема кој да ми го чува. Кај треба мало да го оставам, мислачки како и што, па сега немало место, да сме барале врски. Иначе сами сме со маж ми, бебето ќе биде 8 ипол месеца коа ќе треба да тргнам на работа, и нема кој да ми го чува. Совет, препорака?
Многу е тешко со загадувањето, а реално многу е подобро да се шета дете на посвежо него ли на жешко. Сакам прошетки и на снег и на есенски лисја.. Ја оставам малава да шлапка во вирчиња. Снег па едвај чекам. А ако не падне сигурно ќе ја однесам некаде каде што има. Памтам еднаш на курс по англиски, учителката на едниот час не изнесе надвор на еден куп снег, абе тоа беше доживљај... е тоа се искрени детски насмевки и дружби.
