По се гледам зависи од град до град, од градинка до градинка. Макар што и кај нас пракса е да се почнува во септември. И јас имам дете родено во јануари и кога имаше 16 месеци во мај почнав на работа па некако со молби и врски и атер на тоа дека другите две ми беа во градинка го примија и третото во јуни и таман летото ското празна групата за адаптација супер му дојде.
Денес на интервју во градинката малата да се запознае со воспитувачката. Си се бендисаа, си поиграа, воспитувачката тврди дека многу лесно ќе се адаптира. Мојава е френдли на кого не знам али со нови луѓе лесно се пушта се смее си игра и деца многу сака. Од 7 наутро кога сакаш можеш да ја оставиш нема определено. За земање или пред 12 или после преспивањето. Се преспива во 12 на принцип колку спие толку будење нема. Собата ладна мали креветчиња како грисинчиња наредени не знам дали има нешто послатко од такви минијатури. Со вреќа или кебе зависи како си спие. Не ги облакаат во пижами спијат на боди. И дома спие на боди во вреќа таман. Дупли алишта за пресоблекување по неколку пара, за дожд, вреќа за спиење. За нозе чорапи со гумици или топлинки по свој избор немаат одредено. Само да не лизгаат доле. Појадок во две групи од 9.00-9.30 и 9.30 до 10.00. Мојата и онака касно појдува веднаш ја сместив во втора група. Најубавото прашање, а што јаде? Викам се! Не е алергична на ништо давајте и се. Малце е така тешка и трае еден саат ранењето али нема да имате проблем. Исто и за појадок ќе ви ставам неколку ствари и ако не сака едно давајте и друго. Жената ме гледа онака со полу спуштени веѓи мене ми иде да прснам од смеа. Си викам има да ви ја оставам и чудете и се со саати што сака да јаде. Вели тука сите јадат За пелени одвикнување прашав рече додека само не каже ќе носи пелени. Праксата им покажала дека седењето на нокшир им носи стрес и е неуспешно за одбивање. Така да ќе си носи пелени со години очигледно. А црвена е пак цела... Најмала убедливо во цела градинка со 13 полни ќе стартува. Две се по 15 месеци и речиси сите други над 2 години. Рече дека е нормално да се плашиме како ќе биде. И дека се ќе биде во ред. Ритуали кои се за спиење, со што сака да си игра, дали плаче по нас, дали каса Мене како ми се стегна грло на одење..кој знае како ќе ме биде. Адаптација планирана 4 недели се почнува со 30 мин до саат. Ако оди се добро вели и на втората недела може адаптацијата да заврши. Иначе се зголемува саатница, а потоа да бидам блиску до градинка за да не плаче третата недела. И така натаму. За две недели почнува не ми се верува.
Со лесно адаптација. Инаку за јадење голема е веројатноста таму да пројаде кога ќе ги гледа сите други. Снаа ми има сниммка од нејзината нејадачка како сама крка манџа со голема лажица, зашто не им веруваше дека детето во градинка јаде.
Имам едно прашање какво е вашето искуство дали во градинка примаат деца на кој резултатот на брис од нос пишува во забелешка дека бактеријата во конкретниот случај хемофилус инфлуенце е дел од нормалната микрофлора од носната слузница и доколку нема клинички знаци на инфекција не треба да се лекува ?
Колку време ви траеше адаптацијата? Моиве одат трета недела седат по 3 часа и си ги земам. Ме интересира по колкав период почнавте да ги оставате до подоцна, со преспивање...
Од она што разговарав се зависи од детето. Има деца на 4от ден на кој им завршува адаптацијата, има некои 30 дена и малку им е. Ако им оди добро остави ги да преспијат па земи ги. Се разбира ако плачат нека ти јават ќе ги земеш одма да не им е стрес. Ваму се врши адаптација по берлински модел. Има 4ри фази и во сите фази од четири недели сум застапена. Прво треба да воспостави верба во учителката. Ако тоа клапне веднаш е полесно. После три дена од адаптација ми ја зема учителката од собата со деца во која седам и јас и си ја шета сама 30 мин. Потоа подолго и подолго з д ја допре паузата во 12 ч за спиење. Верувам толку е и кај тебе три саати е негде пред ручек и пред спиење.
Се зависи до детето и воспитувачките.Син ми само првиот ден беше еден саат,па 5 дена до 12 и од 6 ти ден почна да преспива без проблем.Ама некако многу време е 3 недели за адаптација.
Првиот ден пола саат, секој ден по малце повеќе. Една недела ќе ја оставам до спиење, втората со спиење. Толку. Кажав и на воспитачката, што и да се деси, повеќе од две недели нема да терам адаптација. И да плаче, нека се снаоѓаат.
Не знам што да правам. Малава дава отпор, воопшто не сака да биде таму. Позитивното е што не липа повеќе во спиење како што правеше првата недела. @FreeMind во право си дека треба да воспостави верба во учителка, но како кога една недела ги зема една, другата недела друга, па трета. Таман детево се навикнало на таа едната, настапува другата. Знам дека нема да им спие и редот ќе им го уништи. Условите овде и Германија немаат споредба. Имав прилика да посетам германска градинка, а гледам еве и овде кај нас како е. Малата ништо не сакала од негувателките, се им фрлала. Не ни јаде, ептен ретко се случува да ми речат дека поткаснала нешто. И единствена им е во група што плаче. Проблемот е што јас мислев дека еден месец ќе биде доволно еве не сме ни до ручек стасани. Можеби негувателките не се трудат доволно, не знам. Од 1ви почнувам со работа како ли ќе седат повеќе време? Патем малиот е веќе адаптиран, не сака дома да си иде, секогаш излегува насмеан, пофален е, се познава дете на кое му е убаво таму!
@Feodora зборни пак со воспитувачките нека се потрудат околу неа замоли ги. Објасни им дека се враќаш на работа и детето мора да ги прифати. Знам дека не се исти условите али најмногу зависи од воспитувачката. И овде се три али има главна на групата и она ја презема улогата на адаптација, а нови примаат едно во група за да може да се прилагоди во групата. Значи активно учествува она со детето, впрочем за тоа учела да знае како со дете не јас да и кажувам. Малата ти има отпор и ќе се рефлектира негативно врз неа. Да пробаш со жена да ја чува неа немаш време за адаптација. Ти останува да ги убедиш дека не е до детето туку до нив е.
Зависи од децата. Јас ги слушав воспитувачките, како ми кажуваа ,така правев. Големиот едвај се адаптираше. Буквално со месеци. Таман малку се поднавикнал, се разболел или фатил продолжен викенд, па јово на ново. А не им спиеше цела година. Малото па одма, за многу кратко време почна и да спие и со радост да оди. И сами ми рекоа супер е, остави го. По мене најважно е добра комуникација со воспитувачките. Ако плаче таму, не е само нивни проблем, па нека се снаоѓаат. Со две деца поминав адаптација, и само ќе ти речам секое е за себе приказна , и да не форсираш, полека полека.
Браво значи за адаптацијата и за градинката. Ова кај нас тешко некогаш да биде, за жал. Ќе биде се во ред верувам, баш дека се толку посветени.
@FreeMind во градинка магично се прават. Јадат, пеат, цртаат, сами прават се и сешто (што дома нема шанса да ги натераш). Еве мојава се жалам не зборува и се пожалив на нив. Не зборува??? ме прашуваат збунето... Зборува бе вика детето, како не зборува, нас ни зборува И вака од други што слушам, со најголеми нејдачи што биле.. во градинка си јаделе се. Слатко им е во друштво изгледа
Мојата не сакаше ни за жива глава сама да се спреми за излегување, да се облече. Во градинка ми кажаа не само што се облекувала сама, туку и пазела да е пиц-пец, да не ѝ стрчи некој раб, сѐ да е на место. А јас можев да се кладам дека детето не знае сама да се облече
Одам да го шетам кучето, дури не си кака на раат не се враќам Веќе имам план да одам на гинеколог и да поправам некој заб дури е во градинка.
Ја читам Фримајнд и се искомплексирав. Кај нас уште и ќе ти префрлат зошто детето на 13 месеци не одело, па на 2 год зошто не зборело, а за пелени пак, ко ѓаволот да се Ко ќе ми текне како поминав глатко со големава, малава ќе ми наплати
