Јас кога го праќав лани прв пат малиот на година ипол мн лошо минавме тие 2 3 мееци што одеше стално плачеше не сакаше да иде а таму се смируваше дома беше ок после градинка ама многу се разболуваше и мораше дома да поседи , е сега оваа година кога требаше пак да почне мн се плашев како ќе биде и што бидејќи дома научен на нас не се имаше двоено воопшто , почнав 3 месеци уназад да му кажувам дека кога ќе биде роденден на татко му тој ќе почне со градинка таму има мн деца играчки бла бла се што го интересираше како боење колички игри му кажувавме дека таму ќе прави, и кога дојде ред да почне мн се плашев да не биде исто како лани, сега веќе 2.5 год детенце. Почнавме и на почетокот првиот ден сам влезе без мене ни чао седеше по 1ч на почетокот една недела макс до 2 ч стасавме од дома некогаш знаеше да закенка или кога ќе го оставам тогаш, ама кога ќе прашаше каде одиме му кажував во градинка таму се децата те чекаат да си играте многу се возбудени за новото другаче филмови , и мислам многу е подобро кога детето знае каде иде и е спремно психички а вака со лажење ваму таму и на крај во градинка после и кога вистински ќе кажувате каде ќе идете ќе се плаши да не го лажете за да го однесете во градинка. Кога се подготвени однпред и знаат што ги чека имаат повеќе време да процесираат и полесно да се справат со ситуацијата. Не прекинувајте со градинка, само спремете го и кажувајте му каде иде и што да очекува. Нормално е да им ма негодувања и ден денес после 4 месеци мојот знае да зборува не сакам да идам да се лигави демек плаче ама оди и нема проблем.
Како ќе се поремети психички? Прво, јас не би го лажела сабајле каде одите. Има 3 години и разбира. Објаснете зошто оди во градинка, дека нема кој да го чува, дека таму е убаво за деца, учат, се дружат. Прво вие треба да бидете убедени дека градинката е убаво место за него, за и тој да научи дека е стварно така. Ако вие сте несигирни, ќе примети и тој и нормално ќе одбива да оди. Очекувано е да се разболе после првите 3 дена. И почесто првата година во градинка. Ако не се разболува сега, кога и да почне да се меша со деца, ќе го помине процесот на разболување. И искрено не знам зошто сте го делеле од дружба со деца. Колку и да сме супер со децата, дете си бара дете. Да дели, да се скара, да научи да игра. Не можеме и не треба ние да им бидеме се во животот и да ги заштитуваме до бескрај. Јас би продолжила да го носам во градинка зошто сум видела голем бенефит од градинка и голема разлика меѓу дете кое оди и не одо во градинка
Прееска ми дојде гостинка и не ти допишав, не те напаѓам знаеш, ептен си ми кул родител и ми се свиѓа како ги чуваш ама мораш малку да ги турнеш во реалниот свет. Ти кажав, бебе со вас секаде. Моево од 10 дена е секаде со нас, по патишта по паркови по пазарење, пред се за да му покажам на големото дека нема сега да е он единствен но и да му дадам важност, еве сега бебе иде по него, он голем е, некни на завршна го носевме со нас во школо, знаеш која радост беше тоа, му идеше од гаќи да си летне. Не го носи на лулашки ти, носи го со деца да игра, договори се со другарка, со роднина со деца, да играат. Знам дека играат сум ти видела сториња со дечиња кај што игра, ама тоа да е секој ден, и кога ќе бара да игра ќе му речеш а замисли во градинка по цел ден ќе играш со деца. Јас би почекала до септември, и така не е навикнато уште, би го носела со деца секој ден ама и бебе со нас, и ќе му дадеш до знаење дека не е он сам, некогаш мора и да почека, да се стрпи, и кога ќе дојде неколку дена пред градинка ќе ми збориш, е сега од (пример) понеделник секој ден ќе играш со деца, замисли по цел ден, па ќе јадете од мали тањирчиња специјални, ќе спиете во мали креветчиња специјални... Кај мене ова упали многу и многу помогна. Не го лажете, не го носите на боцкање па да го лажете, го носите на убаво, правете го тоа така и да изгледа. Знаеш зошто ти зборам да го уклучуваш и бебе, сме збореле, ама ете и учителката рекла, удоволувано му е, многу ми се свиѓа што имаш толку убава врска со него, ама ти викам, со тек на време тоа ќе биде и проблем, еве го имам дома, му требаше доста време да научи дека не е он центар на светот, па плачеше во школо зошто не го прашале него, па го тресна од земја кога другите деца научија исто така да читаат и пишуваат, па мораше да уклучиме и помош од стручни лица за да си помогнеме. Следен пат на топло чоколадо земи го и бебе, млекото во шише таму ќе му го дадете, ако ти е незгодно да доиш, па објасни му колку е убаво да си бидете сега тројцата другарчиња, да си шетате секаде, да си другарувате, дека од сега така ќе биде... Моето долго беше само, скоро 7г и уште потешко беше, ама успеавме.
Немам многу искуство и ние скоро сме почнати. Одеше 3 недели, закачи стрептокока, седеше 2 недели и од денес пак тргна. Кога се разделивме ми рече 'мама многу те сакам' со насолзени очиња како во војна да го пуштам, а не во градинка. За разлика од твоето, моето плачи постојано и на прашањето како поминал во градинка, во два збора одговара 'умен бев, си играв со децата' и после пресреќен, превозбуден 'и дојдоа мама и тато и ме зедоа'. Свесна сум дека него тоа му е најважно од сѐ. Мислам дека им е нормална реакцијата да плачат, да имаат тантруми и ноќни терори, особено за осетливи дечиња ко шо се нашите. Мислам дека е многу голема предност што знае да зборува и да кажи ако има во градинка нешто шо му прави да не се чувствува добро. И јас сметам дека грешите шо не му кажувате дека го носите во градинка. Заштедувате плачки по пат, ама од друга страна него шок му е кога ќе појди во градинка, наместо да гледа коли или сл. Знам дека ти е претешко, и мене ми е, ама сметам дека градинка е соодветно место за нив. Не само ради социјализација и за стекнување навики и за мешање со други авторитети. Сигурно дека ниедна негователка/учителка нема пристап како ние дома, ама од друга страна никој во животот нема да има пристап како нас и колку побрзо се прилагодат на тоа, толку подобро ќе се снајдуваат во животот. Се разбира да нема идиотско понашање, дерење, закани, ќотек, навреди...
@Inamya а колку интензивно плачеа твоите ноќе? Се будеа од сон со плач? Мојов луѓе неколку дена со срикнување се будеше и дури се смири 10мин се многу за ноќе, ко саат време да плачел. И тоа бладање ми даде до знак дека е под стрес. Скроз сте во право, наша грешка што не кажувавме искрено каде одиме, туку заобиколено. И така 4 дена. За градинка се супер опуштено му зборувавме, дека и јас како мала сум одела и ми било многу убаво (што нема врска ) и му кажував што ќе јаде со деца ќе се дружи. А за дружба со деца, зимата се зезнавме. Ама едвај го вадевме од дома, не сакаше никаде да одиме Има братучеди, со нив со ќеф се дружеше ама се поголеми од него. Ама верувај зимата едвај со филмој со убедувања излегувавме за воздух да фати.. дали му беше студено надвор не знам. А инаку дека бев бремена, нејќев да одиме во затворени простории, игротеки ради вирусите. За психички, ми е страв да не доживеа голем стрес па затоа навечер плаче. Ама пак, таму се смирил, ете ако не сакал, ако хистеришел, ќе ми јавеа. Грешка втора ми е што го оставив 4 часа од прв ден. Тој си заседал, негователката ми рече мирен е, и јас си реков ајде да не го сецкам, нека доседи до ручек. Ангела, убаво велиш. За бебе знаеш зошто не го земав? Оти до пред некое време, во Охридов беше зима и врнеше секој ден и дуваше корнеше. Не ми се носеше бебе на такво време Инаку кога можеме, четворицата одиме до плажа, крај езеро, и мали е научен на бебето. Едино му пречи плачот и тогаш му се сили демек ќе го удри, ама се воздржува. А сега и љубомора има, ма меша цело време во чувствата, збунето е. Инаку имаш право, мора да се меша и да не се осеќа издвоено. @IRBBB мајкаа и твоето мало почнало? кажи ми ноќе има терори? Леле многу ме штреца од памет ме вади кога му е така. Нормално ли е да плаче сред ноќ да рика од градинкава? И еве сега го слушам му вели на татко му, тато мака ми е кајшто нѐ има чуено нас кога сме рекле и го научи зборот. Значи ко некое старче веч виџено све и сега нема што друго да прави. И сега да чекам да помине кашлицава, да пробам пак? Колку му ја иступев со мислење и пак утнав. I can't help myself.
Абе не се обвинувај толку.... Ти на толку работа со деца ако се обвинуваш за кај сме ние. Верувај со големото откако е родено малово немам седнато да работам, некни сам и макета си праеше. Јас би почекала до септември не ради друго, ради тоа што во лето ги мешаат, се менуваат негователки, ги групираат, да не му дојде шок многу а викаш осетливо е. Вриштење му е начин за барање внимание, дете е, уште не е интелектуално и вербално 100%, не знае да се искаже со зборови, па вришти, начин на комуникација зошто видел дека кога вришти му обрнувате внимание повеќе. Тоа е мое мислење може и да не е така. За изнесување бебе надвор мислам дека си грешка, не постои лошо време, секое време е за бебе соодветно да го изнесеш освен нели олуја да не е сега, ќе го покриеш, облечеш, стуткаш, во количка заштитено и нема гајле. Може е поладно, ама за тоа има скафандер, има топла облека, има ќебе, има прекривка количката, има многу опции. Бебе дома само и за него не е убаво, треба воздух да го фати, а плус на тоа работиш и на однесувањето на баткото. Може па и моево не чини, бебе и дете секаде по мене, 20 дена имаше бебе не ни беше готов изводот а итно ни беше у количка, бато за рака и во матично, од дома имаме 2ипол км до таму, пешки отидовме, па после и прошетавме малку, испазаривме и си дојдовме дома, бебе кога влеговме дома се разбуди, до тогаш го немаше никаде, скоро 3 часа беа тоа. Колку и да беше топла зимата тоа било 17-18 јануари, не било март. Искористи го летово да му дадеш малку време да се навикне на други деца и после добро играње на лулашки со непознати дечиња рандом кога ќе си одите дома зборувај му дека од септември вака ќе му биде секој ден, играње со деца секој ден, забава, скокање и плус ќенаучи нови работи. Прај му го филмот.
Плачеа и ноќе, од градинка липаа една недела во спиење. Дека плачењето кај нас не е мерило од што, едноставно имам плачливи бебиња од раѓање, така и уз играње ќе му текне на некое ќе си проплаче
Да срц, нека помине и пак пушти го. И дома сега збори му колку е убава градинката, дека ќе си игра со дечињата, дека негувателките многу го сакаат. Голем дечко е, разбира што му збориш. Кажи му дека ко ќе го земеш ќе одите на лулашки, на не знам што сакате да си правите најмногу. И нека ви биде тоа "ваше време". И бебе ќе го носиш со тебе, не ќе го оставаш дома сигурно. За сите е убаво тоа Ќерка ми од 9 месеци оди, па и ден денес знае да се расплаче на оставање. Посебно ако не и е таа омилената негувателка на врата, не сака да влезе. И мене срце ми се кине, ама што да и правам дома. Местото и е со дечиња.
И моето мало почна мама. На есен ќе стани голем батко, мора да се привикни дотогаш да оди. Има и ноќни терори и денски додека спие липа во спиењето и ме бара да ме гушка. Не можам да кажам колку е пренежен со мене, се гледа од километар дека тагува. Да го пуштиш да оди. Да не го сецкаш, да не одложуваш. Нема вистинско и погрешно време. Ако одложиш летово, на есен ќе почнат да хараат вирусите и нема да можи да врзи повеќе денови за да заоди асолно. Плус и нови деца а адаптација. И да одат неговите учителки сега на одмор, тоа ќе е 2-3 недели макс, како и да е, ќе има некој шо го познава. И мама, врати се на форум, фалиш.
Еве сега ќе ти кажам некој месец ни е разлика децата Додека беше во јасли беше единственото ете што влагаше насмеано и искачаше насмеано, но сплет на околности со крајниците гнојна ангина фаќаше пречесто и решив да сопрам малце зошто му се фаќаше по цел месец трицеф да пие. И се решивме да го пуштиме октомври месец со поголемата група како што е редот плус и нови учителки додека сите го поминале тој месец на плачки ние го избегнавме и го пуштив кога сите деца беа адаптирани на новата средина. Но првиот ден влезе ништо немаше плачење, вториот ден имаше плачки ама не попуштив, трет ден го носам ми ја тргна раката сам да си оди не се ни сврте назад си отиде детето мое и го земав во раце го вратив и го предадов 4от ден веќе со температура беше и гнојна повторно. Они не кажуваа што работа но од други мајки разбрав и им го плеснав на крај дека имало некое дете што се дерело 4 саати и плачело и им се јавувале на родителите да го земат но они нормално чекале 4 часа до 12 па дда го земат толку ги истрауматизирал сите што самите учителки им рекле барајте си чаре ние не можеме никако да го смириме. Додекаго носев навечер ми пискаше во сон рикаше плачеше се корнеше, моето дете никогаш немаше тантруми ниеден немал и никогаш не му е удоволено се, но најверојатно самиот простор премногу деца во мала просторија затворен и некој да урла да се дере му дошло премногу. Точно е дека треба време да се адаптира но не знаеш што се случува таму, но многу е потешко питомо дете што било на слобода наеднаш да е во соба со премногу деца, бучно да му е, да го тераат со сила да моча ако не сака или да јаде со сила кога не сака едноставно повеќе трауми има. Едит: Да напоменам дека со деца се дружи дели ќе се скара итн плус и дружи со истите неколку деца од градинка во група што се заедно, му викавме кој е таму он не сакаше ни да чуе. Јас сум еден строг родител да кажам што со било кој би седел освен со мене, али за во градинка кога го носев уште на глава не ми се закачи како коала толкава сила употреби што не можев да го тргнам од мене. Што значи треба сама да процениш што е работата.
Mojata kerka vcera si doaga od gradinka i mi vika jas od utre ne odam na gradinka i i vikam zasto ne odes oti me tepaa edni dve devojcinja i i vikam zasto te tepaa emi taka za nisto me tepaa i vikam za dzabe nikoj nikogo ne tepaa i posle prizna oti gi zadevala i ja prasav kaza li na ucitelkata i mi vika ne i i vikam drug pat kazi gi na ucitelkata ako te tepaat i denes pak ja tepale i edno drugo devojce gi iskaralo i ucitelkata isto gi iskarala i toa mnogu na tie sto ja tepale kerka mi i ona i toa drugoto devojce se smeele koga ucitelkata gi karala na tie sto ja tepale na kerka mi i denes mi vika super mi e sakam da odam na gradinka ne me otpisuvaj i vikam ok
Ќерка ти прва се закачалка и ти си рекла да ги каже на учителката? Не дека требало да ги остави, ама треба и она да не се закача. Еднаш и мојот се пожали го истепале, прашав што е, ми рекоа повеќе деца дека он прв почнал, па место да се оправам со родители, учителки и деца, него го карав. Не може да закача он а децата да го трпат.
Е како, нели викаш никој не те тепа ако не се закачаш сам. На деца се не се верува, јас би разговарала со воспитувачките.
Има деца што тепаат ако им земеш боичка или некоја играчка. Тоа не е за оправдување, најчесто децата го прават тоа што го гледаат дома да речеме. Еве мојата на некое девојче и земала боича и таа ја изгребала секаде, дури и околу очите.
Ооооо не да знаат, знаат итекако, она видела дека ти си изреагирала на тоа претходниот ден и сега не ти кажува дека она прва почнала.
Јас не викам дека нема, има. Не секое исто реагира. На моето земи му нешто ќе плаче, ќе урла, нема тебе ништо да ти рече, ќе плаче само. Ама другарчето го плеснало по глава со учебник кога му зел молив да напише нешто.
Kako neznaat da lazat ? Bas vo toj period na momenti si prqvat nekogas fantazii i si kazuvaat raboti po nivno.
