Детето не лаже, кога има такви кошмари навечер има некој голем стрес во градинката, испитај шо се случува, можи ја тепа учителката кога така вика, ќе кажеше дете ако било...
Пробај во игра да разговарате, да дознаеш како се чувствува, па врз основа на тоа да откриеш зошто била тажна (ги нема мама и тато) или среќна (боеле и играле) или бесна (некој ја удрил или искарал). Може е лута затоа што е таму и кога ќе ја земете да се чувствува слободно да си ги искаже чувствата што ги потиснувала цел ден, па да плаче, да има тантруми и сл. Нека се издува како сака после градинка на „своја територија“ и утеши ја, покажи и дека ја разбираш. Буквално се неверојатно храбри што остануваат цел ден со непознати и нормално е да избувне, а со тебе се осеќа најсигурно и затоа си дозволува да избувне. Со директни прашања мојата секогаш различен одговор ќе ми дава, најчесто во тек на денот и се испушта што и како правеле во градинка, па така дознавам работи. Можеш и со другите родители да збориш ако се соменваш на удирање, сигурно не е само твоето ако има такви дешавки. Кај нас во поголемите групи една ја избркаа, ама па таа и самата си кажала, како да е сосем нормално да удира деца. А дека викаат и дека караат, да.
Нормално дека ќе ги карат, нормално е и да се закачи или удри со дете...Ама не е такво детето,се смее ,си пее,позитивна е ,сака да оди на градинка.Плус се имаме со воспитачката коха ја прашав вика дека е среќна дека си игра цел ден...Ама тоа шо го вика ме тепат и плаче во сон..не знам , ќе видам денес како ќе биде.
Кај моево сите промени се осеќаат во спиењето. Ова му е втора градинка и адаптација што поминува, во првата кога почна, автоматски уште истата вечер почна со нас да спие и тоа траеше може месец дена. Сега во новава кога почна, остана да си спие во соба, ама се будеше по 7-8 пати и многу често доаѓаше кај нас во кревет, што порано никогаш не се случило. А кога ќе го прашам, ми вика - се беше убаво и преку ден не покажува никаква вознемиреност, ама навечер, да. За ова со тепањево, не знам, најдобро да дознаеш дали е вистина. Моево кога 3-4 пати ќе ми ја повтори истата приказна, знам дека е така. Ако уште вториот пат ми смени, знам дека не е. Ама тоа е моето, секое си е различно.
Не знам за која градинка зборувате, да се надоврзам за тепањето. Моето дете за претходната воспитувачка ми покажуваше учителката (таа и таа името и го кажувше) мене вака вака (покажуваше на газето кско го удира) по газето бев неумен. И ова неколку пати. Или ќе ми кажеше јас денес плачев и кога ќе го прашав зошто ми кажува учителката (името нејзино) ме удри. Значи апла кажува и тоа неколку пати истото во одреден период. Среќа му се смени, да не се сменеше ќе одев да пријавам. Ама верувам дека им даваат по газето. Сеа не крвнички да ги удираат ама така за воспитна, што апсолутно не е во ред. Дали некој некогаш пријавил кај директор? Имало ефект или само контра ефект?
Mojata imase period koa pocna doma da ne mava po race i da skubnuva za kosata do useto. I dvata potezi me asociraa na nesto ucitelka sto go prai i ednas na ostavanje nacekav nema guzva i prasav. Vikam detevo mi e voznemireno vaka i vaka prai nema toa kade da go videla da ne se slucilo nesto so nea jli so drugo dete. Mi se naprai na 3.5 taa ja ispofali kerka mi deka sve super bila nemale losi deca au...ama od muabetot navaka ne se povtoritoa.ako bilo se nadevam prekinali takvoto ponasanje. Se zbuni taa malce deka detevo togas 2 god nemase Poentata mi e najdete nacin spomnete prasajte gi da znaat deka ste vo tek da ne mislat deka decata niso ne kazuvaat doma,moze ke se postigne nesto
Јас да ти дадам еден искрен,најискрен совет од мене и мое лично искуство.Да си го слушаш детето и да видиш во што е проблемот,бидејки јас моето не го слушав. Си се тешев дека е нормално, тоа што кога го носевме мислиш на колење го носиме не ми беше знак за паника, не ми беше знак ни што се будеше ноке и се маваше во креветче, не ми беше знак ни кога си доагаше беше толку мноогу раздразлив нервозен неможам да ти опишам. Почна да мава по сите со што стаса. АЛАРМ ми беше кога почна рацете пред очи да ги става за да се брани. Срамота за мене како родител.Ја испитав јас ситуацијата,дојдe до големо, и го префрлив во приватна.Зошто овде не плачи,не се мава,не се брани? И не треба некој да ми го каже тоа,демек приватна,го гледам кај него. Може ке ти послужи ова искуство ,може не. Кај нас така се случи се.Не верував дека може толку проблеми да имаме во јасли. И да,децата лажат и манипулираат. ПОНЕКОГАШ. Ама да не заборавиме дека неможат да изглумат на толку рана возраст. Дека знаците што ги даваат значат нешто. И среќа и тага и страв. Тоа ним им е единствениот начин да ни покажат емоции.
Прв ден во градинка, 13 месеци, второ дете, ова почнува од јасли, денес сат и пол беше и го зедовме со плачење, негователката рече дека за прв ден бил добар. Ќе видиме од утре.
може е глупаво прашањево но немам кого друг да прашам, дали и во приватни градинки во јасли децата седат само во кревет? се чувствувам како да не се прави никаква интеракција со бебињава, како затвореници во кревет и тоа е тоа
Од сабајле мора да се во креветче, како иначе ќе ги сопрат да не искачаат надвор додека зимаат деца. Еднаш отидов да го земам малото и негователката даваше друго дете, ова на врата ме виде и летна низ врата одма. Нема верба во деца, мора да се во креветче. Мада моево нема никаква сигурност, и од таму ќе излезе. Љуби га мајка. После играат пошто почна некоја игра да игра што дома не сме ја виделе, со рачињата нешто игра.
Ми кажа дека е помал, ќе остане во кревет бидејќи не оди самостојно уште, па ќе го спуштат кога ќе дојде време. Ако има некоја мајка совет за адаптација што ви помогнало за јасли, ве молам споделете. Трет ден денес, саат ипол остана, плачел. Премногу деца се во група, не е хумано ни за жениве ни за децата. Два саати од кога бевме дома, он уште липаше...[/QUOTE]
[/QUOTE] Ааа ваљда во некои градинки е така. Да не им се замараат. Кај нас беше огромна занималната, креветчињата по ѕид наредени и децата на средина пуштени сите. Само пред 8 ако го носиш го ставаа во креветче додека да дојде негователката.
3 ден и моето во јасли, денес плачел поќе, стоел и напати почнувал да плачи, ми велат дека за почеток бил добар, јадел и вчера и денес, мајка ми го зеде и ко заспивал липал во сонот Иначе сат и пол е, од 8 до 9 и пол.
Мајки една консултација со вас. Малиот за 2 месеци ќе направи 3 години. Во градинка претходно одеше ама се на се 3 месеци, после тоа се роди сестра му и не одеше 10 месеци. Значи од 3 години, само 3 месеци одел. И сега тргна еве го 3 недели. На почетокот одеше плачејќи и таму се смируваше и ќе го земам излегува без да плаче само си викаше веќе не сакам толку завршив. Последнава недела детево се промени наеднаш плачејќи оди, плачејќи излегува. Таму се смирува барем така ми кажуваат и спие ама кога ќе го земам си продолжува со плачење и дома буквално не го препознаваме. Гладен е, изморен е, неврозен, кенкав, не знае што сака, не сака да игра, не сака да дели не може да се смири. Го носам на прошетка пробувам да играме заедно итн, он пак плаче и упорен и премногу е нервозен. И прво станување сабајле не одам градинка и почнува да плаче и по 500 пати ќе повтори дека нема да оди. Многу е интелигентен, глуми, брои, црта, приказни раскажува значи од тој дел се, памтење подобро од моето како сунѓер, не е дете што се закачка со други деца ама не е ниту многу дружељубив зависи со едно дете ќе заигра со повеќе сеуште не баш. Општо не сака гужви од бебе и сега е таков. Како да му помогнам? Како да го утешам за градинка? Како да го научам да дели, да не плаче на секои 15 минути? Упорна сум да поминеме квалитетно време сами ние ама некако тешко ни оди. Извинете за долгиот пост, но очајна сум заради ете да не му се случи нешто полошо од овој стрес..
Значи исто како моето да го опиша, првото дете.. Исто исто беше скроз до крај со плачење и несакање да оди, се смируваше таму ама на земање не плачеше. Имаше прекин лани од јуни до октомври само, бебето се роди август и демек 2 месеци ради него да не оди, а јуни и јули немаше деца ич па не одеше. Упорно го носевме за да се опушти, плус немаше кој да го чува. Па еве го прваче е сега нема проблем во школо, сака да оди, тоа ни беше целта, да се опушти до школо. На 100 ума бев и јас сите тие години, нерви колку искинав, си мислев и дека нешто му е, па и дијагнози си наоѓав ама еве го оуштен, дури и на роденден во игротека прв пат сам беше сега. Претходно со мене секаде, а во игротека не сакаше да влези до 3и пол години и до мене седеше на родендени. Ако имате можност сменете градинка. Ние немавме, само 1 е кај нас иначе и тоа ќе го пробавме.
Ти благодарам за одговорот, да се надеваме дека и моево ќе се промени со тек на време и годините. Имаме уште еден проблем во градинката каде што оди баба му работи, го сменив од кај нејзе во група кратко додека одеше три месеци беше кај неа, сега кога тргна е во друга група ама он е свесен дека работи таму и уште толку се разгалува. Не знам што е поарно, јас мислев дека ќе осети сигурност и дека нема да плаче толку. И малата ја носам во таа градинка за промена ќе размислам ако ова продолжи долг период. Еве 3 недели поминаа уште 2 3 па да видам да не избрзувам.
Zdravo majki,ke probam ukratko da vi go opisham problemot,nadevam se ke znaete da me posochite oti veke mislam ke poludam. Vaka. Malata mi e 4godini i veke nekolku dena e pochnata na gradinka,prvite denovi nemase problem so radost odese dodeka ne nastina i posede doma edna nedela ,koga se vrati prvio den ok bese i odposle pochnuva haos. Nasabajle so plachki so vikanje sme dodeka ne uleze,posle e ok a eve denes mi kazaa deka se napnuvala da povraka ,so vikanje so plachki za da dojdam da ja zemam... Ne sum pametna kako da postapam.. i noke veke nekolku veceri se budi so plachki i mi kazuva deka neke veke da odi na gradinka
Исто моето тригодишно дете имаше нагони за повраќање по татко му. Со тек на време сами исчезнаа. Трпение период е, најверојатно ќе помине.
