Дрога

Како прво нема што јас тебе да те убедувам да се "дрогираш". Твој избор. Јас за разлика од тебе, оставам луѓето да си одлучат за нив, НЕ наметнувам ништо.

Причините зависат од човекот. Не сме сите исти. Некој ако пуши поради една причина, друг можеби си пуши од сосем трета.
И ке те замолам да не избрзуваш со заклучоци дека само поради тоа што не им судам на оние што ја конзумираат, дека и јас го правам истото. You don't know me. Иначе тоа што ти не пушиш цигари или не пиеш, или нз ти шо е твоја одлука. Немора да им го наметнуваш на другите. Истото важи и за тревата.

И ако веќе почнеме да набројуваме работи шо можеме да ги категоризираме како дрога нема да има крај.. а тоа ке бидат и работи шо секојдневно се конзумираат. Убаво напишале феминките погоре.

И мене не ми е намерата да се препирам, ама кога ке нападниш некој очекувај да ти биде одговорено.
Си го кажав мислењето и немам намера да си четувам овде со тебе, или да те убедувам во нешто. Ке оставам да се развие дискусија и за останатите видови дроги, пошто гледам само на тревата се фокусиравме, а насловот на темата е општо за дрога.

Па тоа е проблемот со луѓето, ако не живеат сите според нивни стандарди и очекувања, очигледно прават нешто погрешно!
Убаво рекол некој.. Live an let live.

 

Да се надоврзам на дискусијата за марихуаната..
..дали некој што пие хелекс и дијазепам и спие по цел ден не е наркоман, а некој што си потчурнува е наркоман?

Има такви фаци на кои што со задоволство треба човек да им смота, малце да олабават. :geek:

 

Муабетот беше и друго,да не се ставаат со екстаза во иста категорија...епа се во иста категорија,антидепресивите и тие спагаат таму што се вика,одат кон дроги ако се претерува со нив,лошото на сите им е што ствараат зависност и дефинитивно имаат влијание врз психата. Иако не прават сите да заостануваат луѓето,прават други психички промени,и тоа не е од еднаш два пати користење.
За жал не се сите ко дечко и на 1209. Не ги нарековме наркомани тие што пушат,муабетот е само во која категорија спаѓа па сега... Да,кој што сака нека си прави во животот,тие сами треба да си се свесни за тоа колку ќе користат и какво влијание ќе има врз нив и сами ќе се одговорни доколку нешто кај нив се случи. Не се сите стабилни личности.

 

Не знам зошто и од каде ти виде дека јас наметнувам нешто на некому. Овде дискутираме. Нит тебе нит на некој друг му реков да пуши или да не пуши. Лично право, затоа и реков дека секој за себе ќе си ги сноси последиците. Не ме ни интересира што, кој, како прави.

Пак ќе кажам, не можете апче да споредувате со марихуана. Имаат сосема различна цел и сосема различно дејство. А тоа дека некои апчиња ствараат завист можам да се сложам, ама само доколу се земаат прекумерно, се земаат без претходно пропишан лекарски рецепт и се земаат кога нема никаква потреба од тоа, со еден збор се злоупотребуваат. Ама затоа во медицината си има граница кој, кога и колку може да зема одреден лек. Ако на некого некој лек му створил завист тоа е зашто самиот тој си е крив. Ниеден доктор нема да ти дава тебе рецепт по 100 пати за еден лек, а притоа знаејќи ги негативните последици. Сето тоа се случува заради тоа што луѓето на своја рака си земаат лекови, си прават коктели и си изиграваат доктори. А да не збориме на какви испитувања се поминати сите тие лекови пред да дојдат на пазарот. Така што мубетот со споредбата за марихуана и лекови нема никаква основа.

И пак не ми даде јасна, конкретна и цврста причина зошто некој би конзумирал дрога.

Целта ми беше дека не сакам да се пишуваат постови од кои некој може да донесе погрешен заклучок. Повеќето не сте реални и на толку сериозна тема вие на мајтап си терате и на таков начин си ги изнесувате ставовите. Што за мене е крајно несериозно и незрело. Единствено 1209 напиша искрен и реален пост со кој повеќето може да се сложат.

 

Дејдрим муабетот ми беше постот на 1209 само што изгледа не ме разбравте. Велиш само со нејзиното мислење можеме да се сложиме а јас тоа го зборував цело време.

Ама добро,може не сум се изразила доволно добро

Инаку пеперутке, можеш слободно да и го прочиташ постот на 1209 а потоа другите мислења под тебе и да се подразмислиш малку. Познавам многу луѓе кои пушат марихуана и се сосема нормални личности и воопшто не се зависни. Барем во мојов град знам дека 80 % пушат и никој од нив не е зависен со исклучоци за некои за кои што не сум сигурна,пошто неможам за сите да знам.

Значи марихуаната е дрога. Марихуаната е штетна. Марихуаната е далеку од штетна и зависна за разлика од другите видови на дрога. Марихуаната не е зависна. Марихуаната не влијае на психичкото здравје.

Прашањето е....Дали можеме сите да се согласиме со ова?

 

Јас не се секавам да нареков некој наркоман, нити пак реков немој да ја користис ни нисто.
Јас реков дека DA ствара заисност и ДА стетна е.
И ке се повторам секој си има свое мислење и тоа го поЧитувам. Ама не пробајте да убедите некој друг во тоа колку не е стетна и колку не ствара зависност за да си се убедите самите.

Вас избор, ако сакате да оусите пусете. Како сто реков сите мои другари пусат, па пак сме си другари и си ги сакам, не ги осудувам. Не оправдувам, ама не ни осудувам.

 

Ме интересира тие што сте пробале марихуана. Од неа знаеш што правиш, така? Мислам свесен си за се, нема шанси да направиш нешто што не сакаш, само дејството и е да се опуштиш?

 

It all began about ten years ago. I had reached a considerably more relaxed period in my life – a time when I had come to feel that there was more to living than science, a time of awakening of my social consciousness and amiability, a time when I was open to new experiences. I had become friendly with a group of people who occasionally smoked cannabis, irregularly, but with evident pleasure. Initially I was unwilling to partake, but the apparent euphoria that cannabis produced and the fact that there was no physiological addiction to the plant eventually persuaded me to try. My initial experiences were entirely disappointing; there was no effect at all, and I began to entertain a variety of hypotheses about cannabis being a placebo which worked by expectation and hyperventilation rather than by chemistry. After about five or six unsuccessful attempts, however, it happened. I was lying on my back in a friend’s living room idly examining the pattern of shadows on the ceiling cast by a potted plant (not cannabis!). I suddenly realized that I was examining an intricately detailed miniature Volkswagen, distinctly outlined by the shadows. I was very skeptical at this perception, and tried to find inconsistencies between Volkswagens and what I viewed on the ceiling. But it was all there, down to hubcaps, license plate, chrome, and even the small handle used for opening the trunk. When I closed my eyes, I was stunned to find that there was a movie going on the inside of my eyelids. Flash . . . a simple country scene with red farmhouse, a blue sky, white clouds, yellow path meandering over green hills to the horizon. . . Flash . . . same scene, orange house, brown sky, red clouds, yellow path, violet fields . . . Flash . . . Flash . . . Flash. The flashes came about once a heartbeat. Each flash brought the same simple scene into view, but each time with a different set of colors . . . exquisitely deep hues, and astonishingly harmonious in their juxtaposition. Since then I have smoked occasionally and enjoyed it thoroughly. It amplifies torpid sensibilities and produces what to me are even more interesting effects, as I will explain shortly.

I can remember another early visual experience with cannabis, in which I viewed a candle flame and discovered in the heart of the flame, standing with magnificent indifference, the black-hatted and -cloaked Spanish gentleman who appears on the label of the Sandeman sherry bottle. Looking at fires when high, by the way, especially through one of those prism kaleidoscopes which image their surroundings, is an extraordinarily moving and beautiful experience.

I want to explain that at no time did I think these things ‘really’ were out there. I knew there was no Volkswagen on the ceiling and there was no Sandeman salamander man in the flame. I don’t feel any contradiction in these experiences. There’s a part of me making, creating the perceptions which in everyday life would be bizarre; there’s another part of me which is a kind of observer. About half of the pleasure comes from the observer-part appreciating the work of the creator-part. I smile, or sometimes even laugh out loud at the pictures on the insides of my eyelids. In this sense, I suppose cannabis is psychotomimetic, but I find none of the panic or terror that accompanies some psychoses. Possibly this is because I know it’s my own trip, and that I can come down rapidly any time I want to.

While my early perceptions were all visual, and curiously lacking in images of human beings, both of these items have changed over the intervening years. I find that today a single joint is enough to get me high. I test whether I’m high by closing my eyes and looking for the flashes. They come long before there are any alterations in my visual or other perceptions. I would guess this is a signal-to-noise problem, the visual noise level being very low with my eyes closed. Another interesting information-theoretical aspects is the prevalence – at least in my flashed images – of cartoons: just the outlines of figures, caricatures, not photographs. I think this is simply a matter of information compression; it would be impossible to grasp the total content of an image with the information content of an ordinary photograph, say 108 bits, in the fraction of a second which a flash occupies. And the flash experience is designed, if I may use that word, for instant appreciation. The artist and viewer are one. This is not to say that the images are not marvelously detailed and complex. I recently had an image in which two people were talking, and the words they were saying would form and disappear in yellow above their heads, at about a sentence per heartbeat. In this way it was possible to follow the conversation. At the same time an occasional word would appear in red letters among the yellows above their heads, perfectly in context with the conversation; but if one remembered these red words, they would enunciate a quite different set of statements, penetratingly critical of the conversation. The entire image set which I’ve outlined here, with I would say at least 100 yellow words and something like 10 red words, occurred in something under a minute.

The cannabis experience has greatly improved my appreciation for art, a subject which I had never much appreciated before. The understanding of the intent of the artist which I can achieve when high sometimes carries over to when I’m down. This is one of many human frontiers which cannabis has helped me traverse. There also have been some art-related insights – I don’t know whether they are true or false, but they were fun to formulate. For example, I have spent some time high looking at the work of the Belgian surrealist Yves Tanguey. Some years later, I emerged from a long swim in the Caribbean and sank exhausted onto a beach formed from the erosion of a nearby coral reef. In idly examining the arcuate pastel-colored coral fragments which made up the beach, I saw before me a vast Tanguey painting. Perhaps Tanguey visited such a beach in his childhood.

A very similar improvement in my appreciation of music has occurred with cannabis. For the first time I have been able to hear the separate parts of a three-part harmony and the richness of the counterpoint. I have since discovered that professional musicians can quite easily keep many separate parts going simultaneously in their heads, but this was the first time for me. Again, the learning experience when high has at least to some extent carried over when I’m down. The enjoyment of food is amplified; tastes and aromas emerge that for some reason we ordinarily seem to be too busy to notice. I am able to give my full attention to the sensation. A potato will have a texture, a body, and taste like that of other potatoes, but much more so. Cannabis also enhances the enjoyment of sex – on the one hand it gives an exquisite sensitivity, but on the other hand it postpones orgasm: in part by distracting me with the profusion of image passing before my eyes. The actual duration of orgasm seems to lengthen greatly, but this may be the usual experience of time expansion which comes with cannabis smoking.

I do not consider myself a religious person in the usual sense, but there is a religious aspect to some highs. The heightened sensitivity in all areas gives me a feeling of communion with my surroundings, both animate and inanimate. Sometimes a kind of existential perception of the absurd comes over me and I see with awful certainty the hypocrisies and posturing of myself and my fellow men. And at other times, there is a different sense of the absurd, a playful and whimsical awareness. Both of these senses of the absurd can be communicated, and some of the most rewarding highs I’ve had have been in sharing talk and perceptions and humor. Cannabis brings us an awareness that we spend a lifetime being trained to overlook and forget and put out of our minds. A sense of what the world is really like can be maddening; cannabis has brought me some feelings for what it is like to be crazy, and how we use that word ‘crazy’ to avoid thinking about things that are too painful for us. In the Soviet Union political dissidents are routinely placed in insane asylums. The same kind of thing, a little more subtle perhaps, occurs here: ‘did you hear what Lenny Bruce said yesterday? He must be crazy.’ When high on cannabis I discovered that there’s somebody inside in those people we call mad.

When I’m high I can penetrate into the past, recall childhood memories, friends, relatives, playthings, streets, smells, sounds, and tastes from a vanished era. I can reconstruct the actual occurrences in childhood events only half understood at the time. Many but not all my cannabis trips have somewhere in them a symbolism significant to me which I won’t attempt to describe here, a kind of mandala embossed on the high. Free-associating to this mandala, both visually and as plays on words, has produced a very rich array of insights.

There is a myth about such highs: the user has an illusion of great insight, but it does not survive scrutiny in the morning. I am convinced that this is an error, and that the devastating insights achieved when high are real insights; the main problem is putting these insights in a form acceptable to the quite different self that we are when we’re down the next day. Some of the hardest work I’ve ever done has been to put such insights down on tape or in writing. The problem is that ten even more interesting ideas or images have to be lost in the effort of recording one. It is easy to understand why someone might think it’s a waste of effort going to all that trouble to set the thought down, a kind of intrusion of the Protestant Ethic. But since I live almost all my life down I’ve made the effort – successfully, I think. Incidentally, I find that reasonably good insights can be remembered the next day, but only if some effort has been made to set them down another way. If I write the insight down or tell it to someone, then I can remember it with no assistance the following morning; but if I merely say to myself that I must make an effort to remember, I never do.

I find that most of the insights I achieve when high are into social issues, an area of creative scholarship very different from the one I am generally known for. I can remember one occasion, taking a shower with my wife while high, in which I had an idea on the origins and invalidities of racism in terms of gaussian distribution curves. It was a point obvious in a way, but rarely talked about. I drew the curves in soap on the shower wall, and went to write the idea down. One idea led to another, and at the end of about an hour of extremely hard work I found I had written eleven short essays on a wide range of social, political, philosophical, and human biological topics. Because of problems of space, I can’t go into the details of these essays, but from all external signs, such as public reactions and expert commentary, they seem to contain valid insights. I have used them in university commencement addresses, public lectures, and in my books.

But let me try to at least give the flavor of such an insight and its accompaniments. One night, high on cannabis, I was delving into my childhood, a little self-analysis, and making what seemed to me to be very good progress. I then paused and thought how extraordinary it was that Sigmund Freud, with no assistance from drugs, had been able to achieve his own remarkable self-analysis. But then it hit me like a thunderclap that this was wrong, that Freud had spent the decade before his self-analysis as an experimenter with and a proselytizer for cocaine; and it seemed to me very apparent that the genuine psychological insights that Freud brought to the world were at least in part derived from his drug experience. I have no idea whether this is in fact true, or whether the historians of Freud would agree with this interpretation, or even if such an idea has been published in the past, but it is an interesting hypothesis and one which passes first scrutiny in the world of the downs.

I can remember the night that I suddenly realized what it was like to be crazy, or nights when my feelings and perceptions were of a religious nature. I had a very accurate sense that these feelings and perceptions, written down casually, would not stand the usual critical scrutiny that is my stock in trade as a scientist. If I find in the morning a message from myself the night before informing me that there is a world around us which we barely sense, or that we can become one with the universe, or even that certain politicians are desperately frightened men, I may tend to disbelieve; but when I’m high I know about this disbelief. And so I have a tape in which I exhort myself to take such remarks seriously. I say ‘Listen closely, you sonofabitch of the morning! This stuff is real!’ I try to show that my mind is working clearly; I recall the name of a high school acquaintance I have not thought of in thirty years; I describe the color, typography, and format of a book in another room and these memories do pass critical scrutiny in the morning. I am convinced that there are genuine and valid levels of perception available with cannabis (and probably with other drugs) which are, through the defects of our society and our educational system, unavailable to us without such drugs. Such a remark applies not only to self-awareness and to intellectual pursuits, but also to perceptions of real people, a vastly enhanced sensitivity to facial expression, intonations, and choice of words which sometimes yields a rapport so close it’s as if two people are reading each other’s minds.

Cannabis enables nonmusicians to know a little about what it is like to be a musician, and nonartists to grasp the joys of art. But I am neither an artist nor a musician. What about my own scientific work? While I find a curious disinclination to think of my professional concerns when high – the attractive intellectual adventures always seem to be in every other area – I have made a conscious effort to think of a few particularly difficult current problems in my field when high. It works, at least to a degree. I find I can bring to bear, for example, a range of relevant experimental facts which appear to be mutually inconsistent. So far, so good. At least the recall works. Then in trying to conceive of a way of reconciling the disparate facts, I was able to come up with a very bizarre possibility, one that I’m sure I would never have thought of down. I’ve written a paper which mentions this idea in passing. I think it’s very unlikely to be true, but it has consequences which are experimentally testable, which is the hallmark of an acceptable theory.

I have mentioned that in the cannabis experience there is a part of your mind that remains a dispassionate observer, who is able to take you down in a hurry if need be. I have on a few occasions been forced to drive in heavy traffic when high. I’ve negotiated it with no difficult at all, though I did have some thoughts about the marvelous cherry-red color of traffic lights. I find that after the drive I’m not high at all. There are no flashes on the insides of my eyelids. If you’re high and your child is calling, you can respond about as capably as you usually do. I don’t advocate driving when high on cannabis, but I can tell you from personal experience that it certainly can be done. My high is always reflective, peaceable, intellectually exciting, and sociable, unlike most alcohol highs, and there is never a hangover. Through the years I find that slightly smaller amounts of cannabis suffice to produce the same degree of high, and in one movie theater recently I found I could get high just by inhaling the cannabis smoke which permeated the theater.

There is a very nice self-titering aspect to cannabis. Each puff is a very small dose; the time lag between inhaling a puff and sensing its effect is small; and there is no desire for more after the high is there. I think the ratio, R, of the time to sense the dose taken to the time required to take an excessive dose is an important quantity. R is very large for LSD (which I’ve never taken) and reasonably short for cannabis. Small values of R should be one measure of the safety of psychedelic drugs. When cannabis is legalized, I hope to see this ratio as one of he parameters printed on the pack. I hope that time isn’t too distant; the illegality of cannabis is outrageous, an impediment to full utilization of a drug which helps produce the serenity and insight, sensitivity and fellowship so desperately needed in this increasingly mad and dangerous world.

Еве пример еден многу убав есеј од Карл Саган за марихуаната.

Не сум противник на било какви тешки дроги, мислам кој шо сака нека си прави, ама марихуаната е благодет на човештвото.

Океј, ај да си го редактирам мислењето и да додадам нешто на македонски.

Првите 50 пати се смееш и онака е кул чувството. Си има левели на being high of course. Од социјални моменти кога сите ти се браќа, па до моменти кога буквално стонираш и размислуваш за се и сешто, и дури и визуелизираш ствари со затворени очи. Со посилните искуства визуелизираш и објекти со отворени очи, ама не се јасни, немаат многу бои и се тоа.
Имаш чувство на смиреност и на ниска латентна инхибиција, шо у превод значи оти сетилните стимули се спојуваат, и плус не се концентрираш на еден звук или на една слика, туку го примаш како цела информација.

И да, знаеш се што правиш. Не си пијан, не си заматен, туку си многу повеќе активен од било кога.

 

На светов има се и сешто, секакви глупости, мнг лоши дроги, а вие сте запнале за тоа колку е штетна марихуаната. Дај луѓе олабавете...
Мислам дека неам претходно спомнато но сеа ке кажам, многу другари значии многу мој другарки и другари вклучувајки го и брат ми пушат.Не ни имаат некаква зависност, ни никаков псички проблем...
Незнам зашто толку осудувате..Смотајте еден, и смирете се

 

Nope,not gonna change my mind. Лошото е што баш таа,марихуаната води до поголеми проблеми,т.е. кога оној ефект нејзин ќе престане да го има (кај тие што ја земаат често), се префрлаат на полоши и поинтензивни дроги. Тоа е проблемот. Хммм,а од каде знаеш ти дека не се зависни,колку често пушат? Тоа само тие си знаат. За мене е штетна и може да стане зависна исто како цигарите. За психичкото здравје, делува, тоа се хемиски процеси таму.

http://www.plusinfo.mk/vest/3853/Marihuanata-go-oshtetuva-mozokot
http://365.com.mk/81755/istrazuvanje-za-vlijanieto-na-marihuanata-vrz-mozokot- патем кај тие што прекинале или се контролирале колку ја користат,се обновува нивото на допамин,но ако долго ја користат и особено во тинејџерскиот период,има последици.
http://www.crnobelo.com/zivot/zdravje/362-kako-razlicnite-tipovi-na-droga-vlijaat-na-mozokot

 

во право си, и кај мене е исто и никаков проблем никаква промена кај нив, неразбира оти олку напнуваат се си е нормално се си е исто..
мисла дека на овие што неоправдуваат и што тврдат дека е тешка дрога дека е штетна ваква таква, многу филмчиња им се прат во глата ко незна што да му се дешават некому ко ке испушит еден џоинт убо си поминуват и то е то.
крај краева кој што сакат си прајт и секако - немат потреба од осудување.. и да незна оти овие што пушат трева се класифицираат во дрогираши а овие што се трујат со разно разни апчиња за смирување и што пушат цигари се дел од нормално оштество немат разлика по мое

 

Исто така сакам да кажам дека, на полицијата мета им се тие што пушат марихуана, а знаете ли зашто ?Мислите дека полицјата не ги знаат дилерите на тешки дроги како хероин,кокаин итн..знаат луѓе мои, но ги оставаат да продолжат со тоа и на крај да умрат.На сите ни е познато дека планетава е пренатрупана, па мора некако да се исчисти.Се е политика...Тоа е суровата вистина..
Те подржувам нема потреба од осудување, па на крај краева тоа е мој или нивен живот што сакам ке праам.
Се извинувам за тоа со полицијата знам дека забегава од темата.Али сакам да ви кажам дека нема потреба да се напињате толку многу за марихуаната...

 

Марихуаната влијае на психичкото здравје, после конзумирање на марихуаната се намалува психо-физичката способност и способноста за расудување.
Не знам за во Мк тука при секој алко-тест се дава и тест за дрога ако си конзумирал/а марихуана ќе излезе позитивен и ќе бидеш соодветно казнет/а, затоа што секој што е под дејство на било какви дроги се загрозува не само себе туку сите во сообраќајот.

И да и цигарите се штетни и стварат зависност ама мене како пушач не ми се намалува психо-физичката способност или способноста да расудувам и не можам да бидам казнета ако возам и пушам (освен ако имам мали деца во автомобилот) и нема да направам сообраќајка поради тоа што имам намалени рефлекси и не сум способна да расудувам правилно.

 

Луѓе што не размислуваат надвор од кутијата. Ете тоа сте вие.

Значи кажувате работи кои ги читате на интернет и од тоа што сте слушале. Марихуаната била зависна. Е да ми извините ама најдобрите пријатели мои пушат марихуана и се сосема нормални луѓе и немаат никаква зависност. Некогаш да,некогаш не. Никогаш не се треселе како наркомани како што ги замислувате и опишувате. Престанете да ја преовеличувате работава. Значи не ме интересира мене киселини,мозокот,функции,се раствара, и триста тракатанци. Јас со мои очи имам видено како е и што е.

Друга работа. Зошто опишувате какво е чувството кога си надуван? На секого му е различно дури некои и ништо не чувствуваат. Имам прашано човек кој пред мене го правеше тоа и ми рече дека тоа се глупости. Надуван си, среќен си којзнае кај си, нема грешка. Ништо не ти само си надуван. Некогаш онака се смееш,некогаш си онака кул. Како сакаш така ти е. Нема никаква врска.

Значи не ми праќајте линкови. На овој она му се случило од марихуана на оној тоа му се случило. Па што ќе пишуваат? Пушете,здраво е и многу јако? Дај молим ти се. Тоа се наркомани кои животот ги поебал и нашле спас во марихуаната и други видови на оштетувања кај човекот.

Значи штетна е. Дрога е. Но не е зависна и не ствара психички растројства.

Тврдам затоа што знам,гледам со свои очи а не читам на интернет.

 

Па во тој случај, кога веќе СЕ знаеш, и си про марихуана јас би ти предложила да напишеш по некоја статија, кренеш некој бунт(поддршка ќе имаш ехеее) па белким и ќе ви ја легализираат па на мира да си се дувате, дење вечер, дење вечер па да видиме ние простите што еј пази читаат од нет за сајд ефектс од дрогите, каде ќе бидете после 10-15 години, во какви состојби... Може ќе има некој и на секонд левел, кокаинче тамо вамо.. Тоа па ич не е штетно, поштетни се гумените бонбонки. Од кокаинот мозокот ептен се отвара, има ко зајчиња да ми отскакате.

 

Девојко ќе те молам без вакви зборови. Јас мислам дека не сме тука да се навредуваме. Јас си го кажав моето мислење а ти ме направи наркоман? Извини ама јас не побарав да се легализира марихуаната туку само се обидувам да ви докажам дека не е зависна затоа што ЗНАМ и ЗНАМ дека не го пореметува човекот психички. Сакав да ве упатам кон нешто што можеби не сте запознаени,нешто што сум сигурна и го гледам со свои очи.

Епа ме навреди да ти кажам право. Да не може човек да си го каже мислењето. Сеа ти кажувам дека ЗНАМ а вие упорни и убедени дека не е така затоа што така пишува на интернет,тоа е фактот,така ви кажале.

Спојлер

Ако сакаш да се инатиш и да се расправаш,ќе те молам најди си друга жртва,не паѓам на тоа ниво.

 

Ти ова сериозно? Од статии у 365 и плусинфо?

Океј. Бананите се радиоактивни, паштетата е тешка хемиска супстанца, млекото во прав го уништува желудникот, цигарите се канцерогени, сојата е причинител на рак. Знаеш коооолку супстанци има што прават се и сешто?

Марихуаната има негативна физичка страна сигурно, не викам не. Сигурно се дешава нешто, кое не ми е да го дискутирам, оти секоја супстанца има. Леле, пази шо ми текна сега. Ако ние мажите мочкаме наблизу ќе си ги помочкаме панталоните у горниот дел, а ако мочкаме надалеку ќе си ги помочкаме долните делови од панталоните. Леле, јас не мочкам повеќе, крај.

Ај сега да ти ги кажам позитивните страни од марихуаната.
Лечи рак. Ги намалува туморите.
Зголемува социјални вештини.
Зголемува визуелизација.
Открива значења на работи кои не сме ги откриле досега.
Зголемува интерес за наука, уметност, музика, сите тие благородни ствари у еден збор.
Создава чувство на едност со работите околу нас, а пак го задржува чувството за јас.

П.С. Ако некому му смета да дува, пример мене ми сметаше у одредени моменти кога дувам, секогаш можеш да го свариш у млеко.

Е сега околу зависноста. Две години дував активно секој ден, сега немам дувано долго доооолго, скоро 2 години. Денот кога престанав, не осетив никаква потреба да дувнам пак. Другарчињата со кои дувавме мислеа оти се зафркавам, и безброј пати ми понудија џоинт, ама не ни помислив воопшто да дувнам.
Друго битно нешто, дали се зголемува дозата после некое време. Доза, колку грд збор кога се работи за трава. Не. Уствари, се намалува. На почеток ми требаа 7-8 вовлекувања за да се надувам, кога престанав ми требаа 2 до 3. На почеток еден ќец го дував на двапати, кога се откажав, ќецот го дував сам скоро една недела, шо значи оти за 3 пати ми се намалила дозата на ТХЦ за да се надувам.
Посакав некогаш да пробам сериозна супстанца у форма на кока или хероин? Не. Имав ли прилики? Да.
Посакав ли да пробам ЛСД кое исто не создава зависност, и не се ни прави повеќе од 10 пати у цел живот, освен исклучоци? - Да. Ама ЛСД сакав да пробам и пред да знам шо е трава. Пробав ли? - Не.

 

Ариелке не можеш ти да знаеш дали е некој зависен или не е зависен од марихуана. Ти ги гледаш вака од страна и тебе ти изгледаат ок. Од каде знаеш нив во телото што им се случува, не можеш да гарантираш за некој друг. И јас на дечко ми кога пушеше цигари му велев "еее ти не си зависен од нив, можеш кога сакаш да ги откажеш", и он мислеше така па кога проба да ги откаже не беше баш така. Се тресеше една недела и мозокот само таму му беше. Значи за цигари збориме, а не па марихуана. Инаку симптомите кај секоја завист се исти кога ќе почнеш да ја откажуваш. И тие цигари што откажуваат и тие од дрога што се откажуваат истите симптоми ги јавуваат. Тресење, потење, болки насекаде низ телото, нервоза, збунетост, намалена концентрација, итн. Само кај цигарите што овие симптоми се на ниско ниво. Се осеќаат ама не премногу и не предолго. Додека кај дрогата не сакате да знаете всушност што се случува.

А тоа дека нема психичко растројство исто така не се сложувам. Не мора да значи дека некој ќе се поремети од тоа. Дека ќе стигне до психијатриска болница. Никој не збори за таква крајност, туку збориме за други последици кои се јавуваат ПОДОЦНА во животот. Марихуаната влијае на најбитните органи во човековото тело. Бели дробови, срце, крвен притисок, мозок... итн.

Имам чувство дека повеќето овде никогаш не виделе што значи зависник од дрога. Никогаш не виделе кои се вистинските последици од марихуаната или дрогата воопшто. Тоа што го гледате на улица не се важи. Никогаш не сте виделе што значи откажување од марихуана или друга дрога воопшто. Не знаете што зборите затоа овде се натегаме. Не сте ја виделе таа борба одблизу затоа вака си играте мајтап на темава. Срамота. Никогаш не сте виделе млад човечки живот пред вас да се витка од болки. Затоа си се смеете и си велите "што туку ломотат овие овде, врска немаат". Искрено се надевам дека нема ни да видите, а не дај боже па да осетите.

И уште нешто да ви кажам. Не можете да гарантирате дека некој нема последици или има. Вие зборите со некои кои сеуште конзумираат и кои не прекинале. Седнете и разговарајте со некој што конзумирал, кој се откажал и не конзумира повеќе. Кога детално ќе ви каже СЕ вратете се на темава и тогаш друг муабет ќе правите овде.

 

Еве ти реков, јас немав проблеми.
За разлика од цигарите, луѓето шо пушат трава ете не се зависни од тоа. Просто не се. Ете, јас не сум зависен ни од цигари, ама пред некој ден се видов со еден дечо со кој пушевме тогаш, и ми рече: еј, абе јас престанав да дувам, имав проблеми со законот. Викам кул, брат, убаво за тебе.

Да, влијае. Им лечи тумори, и ако имаш проблеми со пушење реков, или со млекце, или џвакај. И тоа помага.
Еве поминаа две години од кога последен пат дував, кај мене имаат долга историја на анксиозност и инсомнија, и сум немал ниту едното ниту другото.

Океј, јас ја имам видено борбата. И ми умреле тројца братучеди од хорс (хероин) и сум имал пријатели зависници, и шмркале хорс пред мене, и ниту сум сакал да пробам, ниту сум пробал.
Е сега, ако си имала луѓе кои биле глупаци шо пробале хорс, океј, нивен проблем, ама тоа не значи оти треба сите кои пробале било што да ги етикетираш како дрогираши.

Имам разговарано и со такви. Леле, само почни да си имаш работа со тоа, секакви фаци ќе сретнеш. И видни бизнисмени кои престанале пред 10тина години и имаат милиони пример. Еден таков познавав у времето кога дував. Не, немаат проблеми.

Сега ќе кажам збор два за нешто друго.

Дрога е секоја супстанца која прави промена у телото, промена која истовремено нуди и психичко задоволство.

Од тука, секоја супстанца скоро што ја внесуваме е дрога, вклучувајќи го и шеќерот пример, гликозата во него како супстанцата која го прави тоа.

Дали сме зависници од гликоза? Да. Дали е штетна? Не.
Дали сме зависници од сератонин, поинаку се депримираме? Да. Дали е штетно? Не.

Дури и супстанците од кои сме зависни, не мора да значи оти се штетни. А од марихуана е невозможно да бидеме зависни, еве јас сум некој кој порано активно дувал, и немам никакви проблеми, у мојот down живот, шо е спротивно на being high, однесов само убави искуства у повеќе области.

 

Луѓе дај оладете
Сега и мене ќе ме нападнете дека дувам па затоа не сум против марихуаната?
Баш напротив. Не сум пробала. А дали ќе пробам? Можеби...
Кога веќе се прави споредба цигари и марихуана,цигарите се многу многу поштетни од марихуаната.
Имам другари кои што користат марихуана. И што? Баш се нормални.

Дејдрим верувај сум видела што значи зависник од дрога. Подобро да не го видите...
И тоа многу блиска личност беше зависник од дрога. Тешка дрога - не марихуана.