Една вера - различни ритуали

Тоа е така затоа што различни народни обичаи се накалемени на христијанството на различни места од Балканот. Секое село си го измешало христијанството со своите локални обичаи што им се допаднале. Сепак за сите нив има едно нешто заедничко: пијанство и весеље. Чашата со вино, пиво или ракија мора високо да биде дигната и да се прави „живели“ со неа. Тоа е заеднички обичај/ритуал за сите краишта на балканов, а се друго се културолошки и етимолошки нијанси.
Ние најдобро се опишуваме со зборот „празникољупци“. Ние како народ сакаме празници, сакаме кога не сме на работа и кога имаме прилика да се изнапиеме, изнаиграме. Речиси на никој не го интересира суштината на празникот, зошто се прославува, какво е значењето за нас и сл. Има луѓе што апла преку цела година ти викаат дека Исус не воскреснал од мртвите, дека тоа е бајки, митови... а сепак вапцаат јајца и си го слават празникот. Тоа не е вера за нив. Тоа е традиција.

А верски би се обединиле, само доколку сите би се навратиле на Изворот - а тоа е Исус Христос. Сите цркви би се синхронизирале доколку се оградат од паганските елементи кои што се накалемиле за нивната вера и се навратат на Исусовото и апостолско учење запишано во Светото Писмо. Но и тоа не е така едноставно, затоа што на народот (во целина гледано) многу им се поважни обичаите и традициите (така рекле старите), отколку Исусовото учење.

 

Доколку обичаите се убави и се во согласност со начелата на верата (да нема пијанчење, галамење, прејадување, колење на животни како курбан што воопшто не е дел од христијанското учење), тогаш би претставувале некој украс, одлика, но не би рекла на религијата, туку би претставувале дел од традицијата и културата на местото од каде што потекнува обичајот. Доколку така се сфатат, зошто да не се задржат? Но, малото познавање и малиот интерес за запознавање со сопствената религија си го прави своето и луѓето го мешаат паганското со верското, традицијата со верата... дури и јас си признавам дека не ретко се наоѓам во недоумица што и како да го направам. На крај си се тешам со помислата дека најважно е дека сум избрала одреден начин да го прославам денот кој е значаен за мојата вера на начин на кој доликува.

 

Мене оваа разноликост не ми се допаѓа, една вера е и треба обичаите да се исти но ете традицијата е таква, во западна Македонија и во источна Македонија има разлики. Е сега, мислам дека ние западниве сме поблиску до вистинските и правилните обичаи со оглед на тоа што паричката ја бараме за Василица а не за Бадник. Мислам, постои некоја позадина поради која се почнало на тој ден а која е позадината за Бадник? Си го измислил некој и почнале да го следат и другите. А можеби се лажам но кај католиците мислам нема такви разлики и поделби, а башка, нивниот календар е поправилен од нашиов но тоа не е тема на муабет.

 

Jas ziveam vo zapadna Mak i parata ja barame na Badnik ne na Vasilica(zboruvam za mojot dom i kaj svrkrva mi)

 

И во североисточна е исто, ма да јас моментално живеам во СК, али за празници сум кај моите дома.