Ем Сингл, ем без другарки. Што понатаму?

Pa nee mozam da si najdam prijateli sodvetni kako za mojov karakter,sekogas nekoi iskoristuvaci,dvolicni,nemam postojano drustvo.

 

Девојче тебе само ти е намалена самодовербата, Со плачење нема да го решиш проблемот, само повеќе ќе западнуваш во очајна состојба.
Ти сега си прва година на факултет, тоа е нов почеток, а секој почеток е тежок.
Најнапред посети се на факултетот сигурно сега ти е испитна сесија. Потруди се да ги положиш испитите со подобри оцени. Положените испитите ќе ти бидат мотивација да се трудиш и на други полиња.

Потоа посвети се на запознавање на нови луѓе. Запиши се на аеробик, пилатес, курс за танцување, курс за јазик, запиши нешто што те интересира. Сите луѓе сакаат нови познанства, сигурно одма ќе ти побараат фб или инста, така ќе почнеш да комуницираш со нив надвор од местото на кое си се запишала.
Дружи се со колегите од факултет, не мора да ги сметаш за блиски луѓе ама комуницирај со нив за да имаш со кој да пиеш кафе и да искачаш.
Биди поактивна на форумот, можеби тука ќе запознаеш некоја феминка со слични интереси како тебе.
Секогаш биди максимално дотерана, тоа ќе ти помогне за зголемување на самодовербата.

Тој дечко тебе само ти се допаѓал, не можеш да сакаш некој со кои не си била во врска бидејќи ти не знаеш како он се однесува кон девојката со која е во врска. За дечко ич не се секирај, кога најмалце ќе очекуваш ќе запознаеш стабилен дечко Уживај дур си сингл, дур не почнал некој дечко да ти ги спојува жичките

Оди во црква и земи си света вода. Пиј од светат вода секогаш кога ти е тешко. Мене ова секогаш ми дава душевен мир.
Девојче во најубавите години си, искористи ги. Не потклекнувај при најмала препрека, во животот има многу поголеми проблеми.
Верувај дека ќе се среди ситуацијата, а ти еден ден на ова ќе се смееш и ќе речеш будалче бев со тоа што се замарав.

 

Gi zapostaviv obvrskite,nekako se sakam da sum sama I da patam,slusam muzika I placam.

 

Без гајле.И јас сум 19 години.Немам постоано друштво,минатото ни се распадна.Сум била јас во ваква ситуација многу одамнаТогаш плачев,се нервирав,ми беше криво...Сега се ми е рамно.Излегувам,скоро секогаш со различни луѓе.Имам една другарка ама не ми одговара баш за дружба.Не очајувам,не се нервирам.Добро,некогаш ми е криво што немам постојано друштво,ама во суштина самодовербата ми е до плафон.Е тоа ми помага,каде и да се појавам,да привлечам внимание и друштво.Поблиска не сум со никој,затоашто доверба немам-си сетив на своја кожа.За машки,да има.Ама јас сум заљубна во еден и не можам да се замислам со друг.Но ако некогаш се решам да пробам со друг,има.Ти пишувам само да ти кажам дека не си сама во ситуација,ама се зависи од тоа како перцепираш.Немој да бидеш тажна,главата горе и уживај.Ќе си дојде се на свое место.Јас секогаш верувам дека за нас,т.е. личностите како нас без друштво,постои нешто посебно.Па на крај,секогаш го добиваме најдоброто.Не останува ништо на криво,се се израмнува во животот.Ако сакаш пиши ми инбокс,ќе разговараме подолго и подетално

 

Зошто не се научите да уживате во вашето сопствено друштво. Сами не значи и осамени.
Направете го алармот окулу 5 сабајле уживајте во изгрејсонцето, почустувајте зраците како ви го галат лицето бидете благодарни што се живи и што го гледте тој прекрасен феномен. Џогирајте, одете во природа најдете си некое место што ќе ви биде омилено за релаксирање на мозок. Сега сме лето одете на плажа, едноставно уживајте !
Без катанци и висење на инстаграм кој каде бил.

 

Бев некој период сама некој 2 3 месеци никако не излегував вака на кафе еднаш во неделата со школски, ама искрено неможам сама друго е кога имаш некој до себе во тешки моменти во се сега го имам мојот дечко и ми е најголема подршка веке со години а во друштва неверувам во денешно време бидејќи сите се од корист.

 

Се смиривте?

 

И јас да им кажам на тие осамените, и јас порано имам напишано во темава дека сум осамена амаа сега не се осеќам така, изгледа се навикнав, или се е до психата, немам другарки. Ама затоа уживам во слободното време сама, ставете во глава дека не ви е потребен никој, ставете ги слушалките во уши и шетајте не ги слушајте луѓето бидете вие среќни а ако сакате нешто да споделите со некого или кога ви е тешко земете тефтер и запишувајте си се сите срекни и тажни моменти, но мислете позитивно правете работи кои вас ви се допаѓаат ве исполнуваат и едноставно ве прават среќни. Се надевам и ние што сме осамени ке најдеме дечковци но има време за тоа, сепак најважното ми е секој ден да ми помоне срекно со насмевка да го завршам денот и не мислам на тоа дека немам другарки иако сакам со цела душа сакам ама не го покажувам тоа едноставно уживам додека можам денес не има утре не бидете срекни виее оставете ги лошите работи на страна. И да земете некое животно на пример куче тие се навистина најдобри пријатели на човекот, ем ке си излезеш ке го прошеташ малце и него и ти.Бидете среќни, не ја вадете насмевката од васinlove:не сте сами

 

А ако ви кажам дека јас на ваква тема си ја запознајв една од најдобрите другарки во животот тука на фемина?
Па ете ви платформа каде што можите да видите кој каков карактер има од прилика, какви размислувања, какви вредности. Зошто не би се здружиле меѓу себе доколку сте во ист град?
И ние така еднаш на кафе бевме буквално од ваква тема дека сме осамени, дека немаме другари... Две години подоцна заедно имаме друштво големо и цело време се бериме ко ќе сум во Битола и стварно сметам дека до крајот на животот ќе се дружиме.

Луѓе сме, си бараме друштво. Ама сегде можи да се најди некој ако ви е отворен умот кон нови искуства и луѓе! Гуд лак!

 

Pa i jas bev skoro 4 godini bez drugarki eve i sega sum do negde.3 godini ne izleguvav nikade postojano placev gledajki kako drugite izleguvaat a ja doma kako vo zatvor.Imav 1 drugarka ama taa bese pomala i ne mozese da izleguva do kasno,sega pocna vekje da izleguva i ja pocnav taka taman mislev se se sredi i maski sve toa bese u red,imav 4-5 dr drugarki so ne mi bea bas stabilni i ete sega nikade gi nema a samo taa drugarka mi ostana,te razbiram kolku ti e teskoo i ja sum bila vo takva situacija a veruvaj deka do negde i uste sum...Samo ne gubam nadez,sekogas si vikam kje dojdat i srekjni denovi,kje najdam i kje zapoznaam novi drugarki,nemoj so toa da se preopteretuvas samo fokusiraj se na ucenjeto,jas taka napraviv i se kje si dojde kako so treba

 

Да ти кажам дека кога бев основно кога почнаа да се создаваат другарствата и имав другарки од мали што се знаевме буквално растевме заедно се преселив на сосема друго место? Дека средното го почнав сосема сама, од основно немав никој? Дека на факс пак почнав сама, немам еден човек од мојот град, туку сите се од различни?
Да ти кажам дека уште се дружам со другарките со кои пораснав, можеби не толку ама на 2-3 месеци се гледаме на кафе. Од средно ги имам најмилите личности со кои пораснавме заедно сите тие пубертетски денови што би се рекло ги поминавме заедно, симпатии, прв дечко и се тоа што доаѓа со тие години. На факс сега завршувам втора година имам другарки со кои сме знаеле да седиме до 3-4 наутро само да разговараме зошто ни било тешко и сме имале мака.
Секој крај значи нов почеток, затоа не се затворај дома почни да комуницираш со колеги од факс, некоја другарка со која што одамна не си се видела покани ја на кафе, излези со братучет/братучетка ке запознаеш и така некој нивен пријател. Од седење дома, плачење, нервирање ништо нема да направиш. Биди самоуверена , започнувај разговор ти на најобични теми, а ако чекаш некој од дома да дојде да те викне тебе тоа нема да се случи.

 

Има некој од Куманово, да се дружиме?

 

Здраво мене ме мачи проблемот што немам ниту другари,ниту девојка и мнг се чустувавам осамено поради тоа и некако досадно ми е во последно време !

 

I jas iako sum vo brak nemam drugarki I ne mi trebaat oti site se od korist nadenesno vreme

 

Не гледај на тоа како проблем, ако си сам немора да значи дека си осамен. Запиши се на фитнес, зачлени се во некое хуманитарно друштво, гледај филмови, читај книги, оди на плажа, оди во природа, уживај во секој нареден ден и гледај го како дар и можност да правиш се што ќе ти падне на памет.

 

Јас вчера размислував зошто немам некое верно друштво и зошто немам со кој да искачам пречесто, но и зошто луѓето не се верни и не се фер кон мене.
Прво се повеќето е до нас, но целата вина не ја префрлајте на себе. Еве еден ден седнете и размислувајте си какви се луѓето кои ве напуштиле, какви биле кон вас а какви вие кон нив и дали тоа се луѓето кои скате да ги имате до крај на животот?
Јас размислував и сфатив дека одговорот е НЕ, дека не сакам такви луѓе околу мене. А за да знаете какви сакате треба прво да знаете какви сте вие. Останете некое време сами, размислувајте за себе за што сакате, како сакате да живеете и ќе видите што сакате и како сакате.
Кога тоа ќе го дознаете разгледајте каде има такви луѓе, дали на фитнес, дали на јога, на часови по јазик, на фризер и ќе ги најдете. Запознавајте се со луѓе преку социјалните мрежи и ќе најдете некој како вас. Исполнувајте го својот ден.
Главата горе, не сте сами се имате себе си

 

Имам 20 и кусур години и се уште немам друштво, моментално ни девојка (подолго време), да тешко е но и вака не е лошо, да се чувствувам осамено, но ќе земам некоја книга или некој филм ќе си пуштам, па работа, дома работа, тренинг дома. И се така си врви времето.

 

Еве и јас како и сите други тука претпоставувам сама и без другарки.. не дека ги немам ама сите се во врска така да излегуваме некогаш на кафе.. и добро ми е не дека е нешто лошо.. си седам дома филмови,книги,серии.... е сега да не се лажеме има моменти кога ме фаќа мала депресија затоа што нема со кој да излезеш али добро е поминува за ден два.. така да не се растажувајте луѓе се ќе биде добро додека верувате во самите себе

 

Исто се чувствувам и јас така понекогаш.Некогаш сакам да имам со некој да направам муабет. Имам другарки но овој период не можеме да се гледаме толку често,од друга страна па понекогаш сакам да сум сама и да си се занимавам со моите работи