Ем Сингл, ем без пријатели. Што понатаму?

Тогаш зошто бараат совет ако не сакаат да си помогнат? Ако не пробаш нема никогаш да знаеш.

Тоа е исто како некој да доаѓа на форум да се жали како девојките не го сакаат, го викаат дебел, несреден, повлечен, а не сака да промени ништо Едноставно ќе му речеш:
-Свињо, почни да вежбаш, личиш на гарсоњера!

Или ќе се самоубие поради навредите и ќе те мрази, или за една година ќе се направи топ модел, па ќе ти биде благодарен цел живот. Не секогаш, но многу често навредите го будат ѕверот во нас и рушиме рекорди во некои работи.

 

Не е работата дека сум останата без другарки и дека дремам дома сама меѓу четири ѕидови и немам со кого да излезам како што потенцирале некои.
Не е ниту тоа дека не можам да си фатам дечко, баш напротив. Работата е во тоа што другарките ми имаат дечковци од некои 17 години, значи се со долги врски. Секогаш имаат време за мене, кафе, излегување по дискотеки.
Меѓутоа секогаш кога и да се јавам да излеземе добивам одговор " Јас сум со Х, ајде може за толку време". Самата се осеќам како да ги прекинувам, да им сметам.
Сум зборела со нив на оваа тема и сите кажуваат дека не е така и уз пат ќе спомнат да ми наместат некој (као божем јас сум неспособна да си најдам па тие ќе ми местат)
И од кога човек неколку пати ќе ти го потенцира тоа, едноставно се осеќаш како да сакаат да ти наметнат некој колку да им се тргнеш од глава и да ги оставиш на раат да уживаат со нивните дечковци.
Не викам дека тие тоа и го мислат, но мене не ми е пријатно.

 

Првиот болд: за емоционална поддршка и потпора пред се, па после за решавање на проблемот.
Вториот болд: Не треси зелени. Ако не се согласуваш, прашај го татко ти како се прават глупи деца. Се надевам дека тоа ќе помогне.

 

WOW, можно е да те мрази во задгробниот живот. Не ме изненадува ако се чувствува огорчено бидејќи оние што се самоубиваат одат во 7-от круг во пеколот, со други зборови вечно проклетие.

Девојки ако не ја примивте пораката како што треба, во краен случај пишете му на Петре нема да згрешите. Ќе ве среди он, како карактерно така и физички.

Иначе мој совет за вас ако се чувствувате осамено и до некој степен запоставено од другарките бидејќи имат дечковци обидете се да запознаете други другарки со кои би можеле да го поминете слободното време, не се ограничувајте само на истите луѓе добро е кога во животот ќе внесете разновидност.

 

ве молам за помош. веќе подолго време не можам да си најдам дечко а и немам и другарки пошто сите имаат дечковци и јас сум како од вишок. случајно на еден сајт пребарував и се пронајдов себе си во следново :
Премногу негативна

Овие жени во сите работи го гледаат најцрното. За што и да станува збор, тие ќе го најдат најлошото во тоа. Дури и ако најде маж кој и е сличен, таа се ќе расипе, бидејќи цело време ќе ги бара неговите маани и негативни особини. Нема да и се допадне како јаде, која боја се неговите чорапи, начинот на кој што зборува и слично.

Овие жени се осудени да бидат само поради неколку работи. Прво, тоа што бараат совршен маж, што не постои, и тоа што,и ако најде некој кој е скоро па совршен за неа, ќе почне да се концентрира на неговите негативни страни. Втората причина е тоа што негативноста раѓа негативност. Кога ќе се фокусирате само на најлошото, само тоа и ќе гледате


Како да го надмина ова знам дека не е добро и поради тоа сум сама ама едноставно не можам...

 

Можеби не си ти премногу негативна, туку едноставно не си нашла некој што ти се допаѓа доволно за да сакаш да бидеш со него.
Давај им шанса на луѓето, ама не се задоволувај со просечност.

 

Го разбирам твојот проблем, но прво сакам ова да си разјаснам...
Според некој си рандом сајт се водиш по тоа зошто не можеш да си најдеш дечко?

 

Осаменоста -тестамент на слободата или пак ерозија на општеството ?
Се случува да во одреден период на времето сме биле или сме посакувале да сме осамени, но кога тоа се случува на подолг временски период не чини.

Не дозволувајте да сте осамени, бидете секогаш со љубовните партнери или со другарите(бидејки понекогаш двете комбинации во исто време се неможни).

 

Q: Ем Сингл, ем без другарки. Што понатаму?
A: Nekoja rabota so te interesira a mozes da ja pravis redovno, mozebi iskacanje u AKSC kade so se mn opusteni lugeto,nekoj predavanja, odenja na nekoja yoga ili slicno(mesta kade so ima pretezno zeni, i po moznost samata aktivnost da sozdava moznost za razgovor ...primer: gledanje dokumentarna ili debata u AKSC )
moze da treba da odis pocesto na isto mesto, da komuniciras pretezno so isti luge zaradi opustenost
pri zemanje kontakt info ili dogovaranje za iskacanje dobro e da imas nekoja default rabota so i onaka ja pravis (pr. luge od AKSC mozes da gi nosis na izlozba)

na kraj ima mn zeni so netrpat dr zeni i imaat tendencii da se opkruzuvaat so maski "drugari" (orbiteri so samo molat bog da dojde denot koga ke ja kjarat...iako nikad nedoaga toj den)

 

Верувај ми сосема те разбирам. А и плус денес неможе да се најде еден асален пријател хаха. Да ти кажам дека имаш барем повеќе среќа од мене јас па немам ни една другарка. И еве единствено нешто што ми останува ми се телефонот, спортот, книгите, музиката и училиштето... Ама верувај дека се ќе си дојде во свое време

 

sie напиша: ↑
ве молам за помош. веќе подолго време не можам да си најдам дечко а и немам и другарки пошто сите имаат дечковци и јас сум како од вишок. случајно на еден сајт пребарував и се пронајдов себе си во следново :
Премногу негативна

Овие жени во сите работи го гледаат најцрното. За што и да станува збор, тие ќе го најдат најлошото во тоа. Дури и ако најде маж кој и е сличен, таа се ќе расипе, бидејќи цело време ќе ги бара неговите маани и негативни особини. Нема да и се допадне како јаде, која боја се неговите чорапи, начинот на кој што зборува и слично.

Овие жени се осудени да бидат само поради неколку работи. Прво, тоа што бараат совршен маж, што не постои, и тоа што,и ако најде некој кој е скоро па совршен за неа, ќе почне да се концентрира на неговите негативни страни. Втората причина е тоа што негативноста раѓа негативност. Кога ќе се фокусирате само на најлошото, само тоа и ќе гледате


Како да го надмина ова знам дека не е добро и поради тоа сум сама ама едноставно не можам...




te razbiram potpolno jas sum minuvala niz toj period,, so tek na vreme se kje se sredi .daj mu vreme na vremeto
jas sum bez decko veke edna godina i iskacam so razlicni lugje a sepak sum sama na nekoj nacin , drugarkite site si fatija decko jas si ostanav taka da si iskacam ponekogash i toa na saat dva i doma a sakam da se druzam ne mi se sedi doma voopsto
AKO SI ZA DRUZENJE KAFINJA MAFINJA ISKACANJA SLOBODNO PISI MI ps normalna sum iako go pisuvam ova

 

Душичка ,слично е и кај мене имам доста другарки но пола имаат дечковци а има и такви кои не се многу по искачањето а и неможам да им кажувам се за некои мои лични работи,мислам неможам толку да им се доверам.. во моментов имам само 2 другарки кои ми се многу блиски ко сестри но едната не излегува многу поретко,јас сум си цело време со таа другата и сами двете шибаме и каде и да одиме наогаме некој интересни.Мој совет ти е да почнеш да бидеш поопуштена и комуникативна,на фб пишувај со повеќе договарај се , излегувај па макар и машки да се можеш ко другари да ги имаш, и подобро е машки другари, ништо нема да изгубиш обиди се..

 

Ајде и јас да си кажам да ми помини маката. Кај мене па друг е проблемот - имам дечко но немам другарки. Значи од секогаш сум била позитивна и цело време сум била во големo друштвo. Откако заминавме на факултет, сите на различни страни некако изгубивме контакт, се поретко и поретко се гледавме. Откако почнав на факултет, повторно околу себе имав поголемо друштво, но ете поради едно мало недоразбирање со дел нив, прекинав да се дружам со сите. Дечко ми е тука, но и тој си има друштво, па понекогаш одам со нив, но сепак глупаво ми е затоа што тие се сите машки. И ете сега само сама, ретко некогаш ако ме викне некој на кафе и тоа е се.

 

Сингл сум, скоро раскинав и не ми е проблем тоа, некое време ми е потребно сама да бидам, а и сметам дека ми е рано за сериозна врска ама немам ниту една другарка и ниту една другар.Втора година средно сум и досега ни во основно ни во средно немам ниту една другарка. Во школо правам муабет, знам лице ми прават, ама тоа е во школо само, надвор ништо. Ми се смачи да седам сама помеѓу 4 ѕида и кога сите излегуваат јас немам со кој. Најтешко ми е летен распуст, 3 месеци дома, едвај чекам септември да појдам во школо да излезам од дома. Не сакам ништо повеќе, да имам само еден другар и неколку дтугарки тоа ми е доволно. Кога завршував основно бев среќна дека ќе појдам во средно и дека ќе си најдам таму другарки, но кога дојдов сите во класот си се здружија мегусебно само јас не, дури и ме зафркаваа. Сега во втора не ме зафркаваат повеќе но не се ни дружат со мене. Правам муабет со неколку девојчиња ама како што кажав само за време на часови. Викенд е сите излегуваат само јас дома, Н.Г се собираат друштво јас дома, си идат на забави, родендени, а јас сама. Само се надевам дека ситуацијава ќе се промени. Се надевам. Еве се регистрирав на форумов и слободното време ќе го поминувам тука дружејки се со вас.

 

И јас го имам истиов проблем (без девојка и без другари) веќе подолго време. До таму што решив да побарам стручна помош да видам што би ми кажале на психијатар за оваа состојба. И ми поставија дијагноза F60.6 избегнувачко пореметување. Па како да се социјализирам повторно итн, најблиските да помогнат во социјализацијата или преку запознавање на личности кои го имаат истиов проблем. Еве најдов на друг форум за психијатрија каде токму за ова се дискутира...

Спојлер

F60.6 Izbjegavajući poremećaj osobnostiU stručnoj literaturi se izbjegavajući poremećaj ličnosti opisuje kao pervazivni obrazac socijalne inhibicije, osjećaj neadekvatnosti, preosjetljivosti i sukladno tomu straha i izbjegavanja socijalnih interakcija. Osobe s ovim poremećajem smatraju sebe društveno neprikladnima te izbjegavaju kontakte s ljudima iz straha da će biti odbačeni, ismijani, poniženi i slično. Sebe najčešće opisuju kao usamljene osobe koje je društvo odbacilo, odnosno otuđilo se od njih.
Smatra se kako je izbjegavajući poremećaj ličnosti kao patološki sindrom na određeni način nastavak «normalno povučenih» osobnosti, čije su osnovne osobine sramežljivost u međuljudskim odnosima, zabrinutost o tome što drugi ljudi misle o njima, naglašena diskretnost i odmjerenost u odnosu s drugim ljudima, nastoje biti rezervirani odnosno suzdržani u odnosu s drugim ljudima, najprivrženiji su članovima obitelji ili nekolicini najbližih prijatelja.
Prema tome sam «izbjegavajući obrazac» može na određeni način varirati u širokom rasponu, od blagih do teških slučajeva, pri čemu u blagim slučajevima možemo govoriti o normalnoj sramežljivosti dok u težim slučajevima govorimo o izbjegavajućem poremećaju ličnosti.
http://psihijatrija.forumhr.com/t213-f60-6-anksiozni-izbegavajuci-poremecaj-licnosti

 

истото и мене ми се случваше пред некое време.. сите мои другарки имаја дечковци а јас бев сама.. не дека не ме викаја ама глупо ми беше да одам со нив се осеќав како одвишок како сијалица метафорочки да се искажам.. ама гледај излегвај, смени друштво .. не мислам на то скорз да се тргниш од другарките со се дружиш, но мислам дека добро би ти дошло да излезиш и со други ке смениш муабет нови запознавања и слично.. истото го напрајв и за нецела година си фатив дечко ...

 

И јсс сакам да посетам психијатар, но малку ќе почекам за тоа. Не сакам моите да знаат. Познавам добри психијатри што стварно би можеле да ми помогнат, барем така мислам. Да наполнам 18 сама ќе идам. Па и друго чаре не ми преостанува. Знам дека проблемот е во мене но не знам како да го решам и затоа сметам ми треба стручна помош.

 

Можеби е само период, и знам дека ќе помине, ама навистина се чуствувам неубаво....
Пред 3ипол месеци му раскинав на дечкото кој идев 1ипол година, беше идиот, го сакав премногу, му простував се, па дури и до изневерување, раскинувавме повеќе пати ама овој пат беше дефинитивно крајот. И мене не ми се верува ама ете не го сакам, ич не го сакам, чуствувам одбивност, и смешно ми е како сум простувала. Не знам како ама ете го преболив некако.

Ова време го искористив во излагање и учење, запознав и др дечки, иако мислев дека никој нема ни да ми се засвиѓа, а камоли пак да сакам, се запознав со еден дечко. Неосетно почнав премногу да мислам на него, овој бившиот скрос го заборавив. Дечкото ми беше убаво само да го гледам, убаво ми беше онака како пријател, ама длабоко во себе сакав да излезам со него. Пред некое време му правеле операција на ногата, бил повреден играјќи фудбал....и мислев кога ќе оздрави скрос ќе ме покани.
Го немав видено 2-3 недели, го видов пак во диско, и не ми правеше веќе муабет, не ме ни поздрави, само ми даваше некакви погледи. Од некои извори дознав дека уште ја сака бившата, и дека не се замара со ниедно др.девојче со кое излагал. Уште повеќе се разочарав.
Моите другарки си имаат дечковци, и кога идеме на диско понекогаш и тие доаѓаат и се чуствувам многу глупаво.....дури не ми се излегува. Ете како овој викенд три пара и јас сама на маса, па насила правев муабет со дечки кои не ми се свиѓаат(во карактерна смисла) за да не им бидам како ламба и се правев како ништо да не е.
Подобро ќе беше да не излезам.
Неможам да го сменам друштвото зашто знам дека во мојата генерација подобри другарки не би нашла, а со нив сум уште од основно.
Станав и бесчуствителна, како секој ден се исто да ми се случува, не ми е важно дали ќе дојде викендот, дури и кога ќе дојде нема ништо да ми се смени.
Никогаш до сега сум немала среќа во љубовта, во овие 2 врски секогаш сакав искрено и на крај пак јас повредена.
Секогаш оние кои ми се свиѓаат и ми се додворуваат, или имаат долги врски, или дознавам дека уште ја сакаат бившата.
Имам 17 години, знам дека сум премлада, ама со што го заслужив сето ова.....со искреност и љубов.
Дури почнувам да се менувам како личност.Станувам лицемерна со другарките, ако беа толку добри како што ги замислував ќе одвојат една вечер само за нас, не ми е гајле веќе за нивните проблеми, кога имаат било какви проблеми не сум веќе толку заинтерисирана, им го кажувам она што сакат да го чујат. Да, нивните врски се уште покатострфални од што беше мојата, ама тие се навикнати да замижуваат за се, затоа што многу се ,,сакаат,, и залудно е што досега давав совети кога на крај пак си тераа по погрешниот пат.

 

е па девојки посакај те ми и мене добро дојде во клубот на девојки кои се сами и без другарки...
не дека немам другарки но тие си се со дечковци па нормално дека на прво место им се дечковицте па потоа јас..
како и да е гледам дека многу го имаат овај проблем (барем не сум единствена) но тоа е што е ...
да се надеваме на подобро утре

 

Кај мене работата е шо имам другарки ама учат во друг град, јас завршив и сега си седам дома, и кога ќе се вратат тие шетаме, излегуваме, а кога ќе си заминат пак сама, имам и овдека пак 2-3другарки ама не ми се блиски некогаш ако се случи да излезиме,си имаат сепак тие обврски, имав и дечко до пред 2дена, не беше долга врска, така непланирано се деси си, и за глупости заврши и сега нормално дека малку ми е тешко, само дополнително ми одмага и ова дома седење бидејќи немам со кога да излезам да ги пренасочам малку мислите