@danche86 Колку време бевте во врска? Пред да ја започнете имаше ли другарки? Колешки од работа, од факултет, школски другарки, сестра, братучеда.... ништо од ова ли немаш? Доколку си изгубила контакт со некои стари пријатели, пробај да ги обновиш. Велиш дека работиш. Доколку заработуваш доволно, одвој симболични средства за фитнес/аеробик/јога/пилатес, зачлени се во некој клуб, не дозволувај секојдневието да ти биде сведено на дома-работа.
Луѓето треба да погледнат убаво во себе и да се пронајдат. Не смеете да ги кривите другите луѓе зашто вие сте несреќни! Секој човек одговара за себе и за своите постапки. Сите кои се во состојба како темава, треба да си го смените менталниот склоп ..... Бидете искрени со себе, сакајте се такви какви што сте и бидете среќни.
Лоша ситуација да се осеќаш осамено ни дечко ни другарки,како може до тоа да дојде до толку сами да сте не знам,а се надавеам нема ни да го дознаам,но лоша е сиацијата без разлика дали е на 20 или 30 год,пријатели и љбов е потребно секогаш
Многу се чувствувам лошооо мислам ќе полудам , се разделивме со другарките останав сама комплетно сама,работа не можам да најдам тешко е живеам во мал град веќе 20 години направив не студирам од љубовта ништо за сега морав некаде да ги пишам овие зборови нигогаш не ми било вака тешко сите имаат кој дечко кој пријатели јас немам никој , ја губам самодовербата и како да сум во тунел вез светлина ... никогаш немав голем круг на пријатели само две другарки сега останав сама
Едната од нив решила да си оди по свој пат и ме искара и со другата кажа работи и што беа точни и до некаде лаги и сите се тргнавме една од друга..Јас и се извинив неколку пати ја признав грешката но не сака да ми прости а на сите им ги простувала грешките многу поголеми и од моите..Едната има работа другата дечко и толки цинички ми се обрати едната ќе седиш сама ти ништо немаш во животот ни работа ни дечко бтв тој дечко што ми пишуваше на крај се смири со бившата а мене ме лажеше цело време многу сум разочарана и само утеха ми е форумов и кога ве читам вас така да ми помине цел ден
Што да ти кажам, има многу личности кои по секоја цена сакаат да ти наштетат.Пробај зборувај со другата другарка, ако не бидува ништо..Запиши се на некој курс, било што да имаш некоја занимација, а и да запознаеш нови луѓе..
Многу е тешко без другарки. Ми се чини дека полесно би преболела дечко од колку другарка. Знам како ти е и јас еднаш поминав низ таков пекол.. И не би го посакала на никого. Пробај на секој можен начин некако да се смириш со другарките, а ако веќе не бива тргни се и ти настрана. Запиши се на некој курс како што ти рече девојката над мене.. Сигурно имаш братучеди, излези некогаш со нив, запознавај нови луѓе. Се ќе биде добро.
Фала ви девојки , да знам мора да помине но за жал немам братучеди сите се кој мажени,женети јас сум најмалата но што е тука еден ден мора се да помине никогаш не верував дека осаменоста е толку тешка!
Тешка е, претешка ама мора да ја поминеш, ќе дојдат убави денови. Само размислувај позитивно и наоѓај си занимации..
И јас се наоѓам во сл.ситуација.....раскинав со бившиот, на некој начин го преболив, едноставно помина. Живеам во мал град, каде нема мн.места за излагање, по раскинувањето, ми се додворуваат или глупаци или некои со женски, и неможам повеќе да издржам, едноставно се ме нервира. Имам 4 другарки, двете постојано се со дечкото, другата ми е најдобрата и раскина пред 2 месеца и уште не може да се соземе, не сака ни да испадне од дома и мн.ме нервира, а не сакам постојано да ја претискам, со четвртата излагам ама премногу е лицемерна. После бившиот никој не ми се засвиѓал, освен еден, си пишавме и дознав дека има женска, и пак се разочарав. Неможам повеќе да го издржам ова, ги гледам паровите како си се шетаат, и мн. ми е криво што сум сама.....не сакам повеќе, го преболив бившиот и сакам да започнам нешто ново, но со дечко кој е на место. Знам, многу е лесно да се испадне или да се фати било кој, ама јас не сакам да имам некого ради досада, сакам повторно да засакам некој, да биде некој нормален дечко, а не некој кој се пушќа на пола град, ама нема, никој нема, оние кои ми се свиѓаат и што може да се кажи дека се нормални или се на факултет или имаат женски....Во другарките повеќе не наоѓам никаква утеха, стално нерасположени и само уште повеќе негативна енергија. Наместо на 17 години да излагаме да шетаме, едвај ќе испаднат, ама едвај.....и стално некои глупи изговори.. Знам ке кажете, ќе помине овој период, и сл, ама како? Како во овој град, каде немам никакви можности за никакви активоности, никакво испаѓање со другарки кои едвај ќе испаднат од дома..... Не го сакам повеќе ова место, сакам нов град, нови луѓе....
Па имајте другари, што ќе ви се другарки. Мажите се искрени и вистински другари, женско ќе те зезне порано или подоцна.
Никогаш нема да се заљубам во некој што ми е другар, бидејќи по автоматизам ко брат го гледам и секоја импликација за нешто повеќе со него ја доживувам како инцест.
Од женска страна ние ги гледаме како другари , ама тие со текот на времето потајно сакаат нешто со вас што е повеќе од другарство. Јас барем до сега сите машки пријатели што сум ги имала ме симпатизирале или се заљубиле во мене , но настрана тоа можеби има некои што сакаат само другарство ама јас сеуште немам сретнато такви