Ем Сингл, ем без пријатели. Што понатаму?

Кенди нема потреба да се нервираш и да го напушташ форумот.Не треба да дозволиш да те погодуваат нечии мислења.Во случајов мислам дека и Офи избрза немаше потреба да те опомене ама ти биди кул девојче и не се нервирај. Ако ти одговара да си на форумов биди си...навикни се и на негативно и на позитивно влијание тука.Биди самоуверена и ништо нема да те разочара.На крај краева ова е виртуелен свет

 

мислам дека не е возможно да се дојде до тој степен освен ако си веке премногу заникаде па да останеш и без дечко а и другарките да те отфрлат. На крај краева секогаш треба да имаш некој на кој ке можеш да се потпреш

 

Возможно е верувај моја Dany15,имав најверна другарка таа го изневери нашето 12 годишно другарство само за да биде вип фаца во град јас не влегов во тоа друштво не сакав да ме покажуваат со прст низ град ако сфакаш какво друштво беше тоа.Дечко до сега не сум имала,не дека не сум имала шанси туку не сум сакала,другите блиски другарки влегоа во сериозни врски,а едната сокласничка со која сум во добро пријателство не е од мојот град.И донекаде така се најдов во оваа ситуација

 

Исто и јас сум во таква ситуација моментално една другарка со дечко друга од друг град, друга пак знае дека сум во ваква ситуација реагира како ништо да нема...
Многу е тешко, разбирам. Добро советувате другите девојки, но луѓето како да немаат разбирање, како да не гледаат дека сте осамени, како да не им е очигледно на поблиските комшии роднини другарки се однесуваат секако не сите како да им е трошок ако се дружат со некој што нема да им биде од корист како којзнае каква услуга да им прават, тоа се едноставно луѓе што секојдневно се гледаме.... Секако дека сите сакаме да излегуваме, да се забавуваме ама не е толку многу лесно како на збор .... единствено што ни останува да се потрудиме сами да најдеме друштво или тоа нас да не најде. Некои луѓе не помислуваат што ќе биде ако се стават на место на една личност што нема со кој да се дружи колку е тешко кога знаеш дека сите се спремаат за излегување а ти дома седиш тажна сите шетаат со дечковците а ти осамен како да не сакаш да почувствуваш љубов ама тоа е што да се прави, можеби еден ден ке се измени

 

Мој совет да започнеш некоја активност..ако можеш да си дозволиш..фитнес, аеробик,незнам некој спорт или било што некој курс.Таму ќе запознаеш нови луѓе кој не те познаваат,ке се здружиш,тоа би бил нов почеток

 

Јас мислам дека никој не треба да си дозволи да дојде во таа ситуација
По кое правило е тоа дека ако имаш дечко нетреба да имаш другарки и ако се скараш со дечкото остануваш сосема сама?
Каква врска има дечкото со другарките?
Може да ги имаш и двете работи и никогаш нема да останеш сама
Јас имам таква "другарка" која кога има дечко може да не се видиме и 3-4 месеци
ама после тоа
откоа ќе се скара доаѓа за утеха
и искрено ја сожалувам затоа и ја примам ама некогаш ќе и го кажам во лице тоа
ама на неа и олеснува тоа што по една недела друг си фаќа и си тера така да воопшто не и се потребни другарки
еден е животот бе браат така вика
а дека цел град ја има поминато nvm тоа
работава fuck me i am famous
ова веќе прејде во темата
Испукајте се

 

Исто kate-the great се согласувам со тебе дека ако се има дечко не треба да се заборават другарките, но што да се прави не сите луѓе размислуваат на ист начин.... Не дека дотолку немам со кој да се дружам, но тоа е повремено дружење, сигурно сите сме се нашле во ситуација каде што пријателите се однесуваат како да им сметаме, а тоа особено кога се со дечко/девојка па дури и кога не се, сеедно и верувам дека после вакво однесување вие нема да останите со нив, ќе си најдите некаков изговор ќе си замините меѓутоа за среќа не се сите луге такви. Друго што сакам да кажам е дека никој не сака таква ситуација ниту пак да се дозволи, ама пак како да е оправдување кога со вас нема да се однесуваат убаво, кога им сметате, кога дури ви иди да заплачите дали би останале со такви пријатели кои ве игнорираат, сигурно би се прашувале што толку ви фали вас што тие имаат и тие се прифатени а вие пак игнорирани како да сте дух. Сигурно во такви ситуации си помислувате дека и од некои во друштвото сте поубави, попаметни, покултурни... но што да се прави не сите размислуваат дека некој ќе биде повреден

 

кенди како што читам си читала книги, а книгите ти ги збогатуваат речникот..ти знаеш како да се изразиш и што да кажеш..зошто оние убави реченици кои ги употребуваш тука на форумот не ги употребиш и пред другарки, не ги насмееш малку..сретни се и со некоја поранешна школска, враќајте се во школските клупи во основните училишта..покажи се пред другарките таква-каква што си ти навистина...не се срами да им пријдеш и да ги поканеш да излезете на кафе и муабет.. запиши се на некој курс, посетувај некакви активности - како што веќе кажаа форумџиките горе- аеробик, фитнес, курс за странски јазици..така ќе запознаеш уште поовеќе пријатели, или пак ако имаш роднини помали или поголеми од тебе за неколку години, излези со нив и нивното друштво, така ќе си го зголемиш кругот на пријатели..

 

Со една другарка долго време се дружевме како мали, но потоа се разделивме. Таа си фати дечко и си најде нови другарки а и јас исто така си најдов нови другарки. Не се скаравме ниту пак си замеривме нешто. Едноставно се оддалечивме една од друга. Си зборувавме кога ќе се сретнеме и се радувавме што си одржувавме контакт. Ппоминаа неколку години, таа раскина со дечкото, а со другарките се оддалечи. Еден ден ја викнав да ми дојде на гости да си направиме муабет и да се потсетиме да другарувањето. Тогаш таа ми ја раскажа работата околу другарките дека била тажна што седела дома. Така јас почнав да ја викам да одиме на кафе. Кога не излегував со другарките бев со неа. Потоа почнав да ја викам да излегува со нас во кафичи и на кафе. Моите другарки се противеа поради тоа, но јас не се откажав да се дружам со неа бидејки навистина ми беше добра другарка и не сакав да ја оставам на цедило. Но кога отидовме на одмор моите другарки се здружија со неа и сфатија дека е добра и кул девојка, па така сите ја прифативме и ни е супер со уште една другарка. И да знаеш нема да ти биде лесно, но ете можеш да си најдеш некоја поранешна другарка на која би можела да и веруваш и мислиш дека би била секогаш покрај тебе за било што. Постепено со неа да се зближиш, не мораш одеднаш да им се нафрлиш во друштвото туку постепено со секоја посебно нејзина другарка да се запознаеш и да се покажеш како добра личност а исто така и да влеваш доверба, па постепено ке те прифатат. Само биди слободна, опуштена и своја, другото ке си дојде на место, ајде со среќа

 

ех Кеди само да знаеш колку се препознав во твојот прв пост...
јас од никогаш сум немала срека во љубовта, а највеке се дружам со 2 другарки, ама едната има типче но тоа не ни пречи да се гледаме, имам сега и јас ама е навистина катастрофа, нема врска, а другата е максимално посветена на студиите-мора да дипломира ова лето, и е 2 години постара од мене, а се зближивме откако случајно се сретнавме во Центарот на Скопје пред 2 години, јас со мајка ми, и таа со мајка ми-на пазарење.

пред 1 месец и нешто најдов на ф.б. едно другарче уште од деца се дружевме, ми беше прв сосед, па се пресели, излеговме заедно минатата недела заедно со уште една негова другарка-ја знам и јас, па се потсекавме на заедничките денови, беше навистина супер.

уште кога бев на 2 година студии , таа што ми беше деканка и професор по Англиски јазик не зачлени сите во Американ Корнер-библиотека Брака Миладиновци , има презентации за се и сешто и Конверзејшн па почесто одам таму, и е интересно и со наши а има и странци.

ти сакаш да читаш поезија, јас сакам да изработувам накит-обетки интересно ми е , и онака немам што да правам барам работа па само пракам ЦВ-а и чекам одговор,но секогаш сум насмеана и позитивна со надеж дека ке биде подобро, насмевката волшебни врати отвара. со срека па пиши како напредуваш

и така да се дружам со луге од секаде што ги знам и познавам кој од осмолетка, кој од средно, кој од факс, и баш е супер-кругот на пријатели се шири, само требаш да бидеш позитивна и се ке биде ок.

 

Да бидам реална, барем јас вака размислувам, не очекувам многумина да ме поддржат.. Другарки/другари, не им се замарај многу, сите сме луѓе па и они не очекувај да ти се замараат на тебе. Не верувам во другарство и не го гледам како нешто од Бога. Бидејќи другарките треба да се тука кога ти требаат и за да излезеш, а девојче можеш да излезеш со многу верувај, мислам дека само на форумов можеш да најдеш некого за излегување а не па во реален живот.. А да бараш другарки за рамо за плачење или секогаш да бидат до тебе, игла во сено, секој си гледа за себе, па така и ти.
Не се секирај, викни некој другар/другарка од класот на кафе, сигурна сум дека не би те одбиле. Како за почеток со нив на кафе, па ако ви тргне муабетот и со нивно друштво и со тек на време се ќе си се среди

 

Mi treba prijatel

Imam mnooogu prijatelki.. no nemozam nekako da se opustam i da im se doveram za nekoi moi raboti vo zivotov... IIII si baram prijatel.. so koj ke si ostaneme onaka nepoznati a pritoa ke si se doveruvame.
Cela taa rabota bi sakala da ostane Anonymous

Minuvam niz tezok period.. mislam deka ke zapadnam vo depresija

 

Mi treba prijatel

ок е ...вака,да те прашам зошто си во депресија?што е проблемот? на форумов си даваме совети така да слободно можеш да кажеш кога веќе отвори тема

 

Mi treba prijatel

Hmm..od kade da pocnam?!?
Ljubov? Katastrofa!!! Nekoj mene premnoooogu me saka no, jas nego voopsto ne go sakam.. sakam drug shto mene voopsto ne me saka! probav da bidam so ovoj shto me saka (samo zosto me sakase) ama ne odi, nemozam ne mi go saka srceto so sila e se! A drugiov nikako nemozam da go osvojam!! Drug da si pobaram i toa nemozam nemam sili...
Eden od problemite e toj... za drugite.. drugite ne se na ljuboven plan

 

Salt па не е крај на светот. За секое лонче има капаче. А ти немаш 54 години па да патиш дека си стара мома. Некој ќе те сака некој ќе го сакаш на крај ќе си го најдеш совршениот вака или онака ... Секогаш е така. Мора да имаме тежок период па убав период ... да имаме подеми и падови ... разочарувања ... за да научиме да цениме повеќе кога имаме нешто ... За да се изградиме како личности. Имаш 20 години. Жалосно е и прерано да бидеш толку песимистички настроена. На крај краева можеби тој што мислиш дека го сакаш ти е само опсесија дека не можеш да го добиеш ... Во љубовта никогаш не се знае ...
А ништо не е толку црно. После дождот секогаш има сонце ....

 

На крај краева можеби тој што мислиш дека го сакаш ти е само опсесија дека не можеш да го добиеш ... Во љубовта никогаш не се знае ...
А ништо не е толку црно. После дождот секогаш има сонце .... [/quote]

Mozebi i vo prvo si.. toj shto go sakam nemozam da go dobijam i zatoa mi e pointeresen otkolku ovoj sto postojano mi izjavuva ljubov!
No... epten go posakuvam toj shto me ignorira.. ama toa e, taka trebalo da bidi

[mod-kirilica:14ds46rp][/mod-kirilica:14ds46rp]

 

Mozebi i vo prvo si.. toj shto go sakam nemozam da go dobijam i zatoa mi e pointeresen otkolku ovoj sto postojano mi izjavuva ljubov!
No... epten go posakuvam toj shto me ignorira.. ama toa e, taka trebalo da bidi

[/quote]

Кога би била со него мозе би открила и нешта што не ти се допаѓаат па не би ти бил толку интересен.
Ама не треба да си фиксирана и опседната со него,ако очигледно љубовта не ти е возвратена,што добро би произлегло од тоа за тебе?!
А пробај смени тактика стави го ти него на игнор за промена,мозе ќе се активира после тој ?

 

Ма пробав со игнор.. ама не успева.. незнам што пали повеке кај него! Ме откачи и тоа е.. не му се свиѓам, ми останува само да го сонувам

 

И јас имам сличен проблем. Тоа што немам дечко не ми е проблем, проблем ми се другарките. Немам друштво со кое можам да излегувам, да се дружам.
Лесно се прилагодувам, но учам со девојки од друга националност (и момците исто) и...не е исто. Се дружиме на училиште, се смееме, се зезаме, но штом се почне некој разговор со кој би дознале нешто плус една за друга тие веднаш избегнуваат. Не сакаат да зборуваат на секакви теми, а јас не можам да бидам блиска со некој за кој не знам доволно и кој не би се осмелил со мене за зборува на секоја тема.
со другарките од основно не можам да се дружам, едно не сме во ист град (јас си се вратив од родниот), друго со нив никогаш не се ни дружев доволно.
Така да, практично речено, немам другарки.
Единствена блиска личност ми е братучетката која е доста поголема од мене, но премногу сме блиски, просто не можеме една без друга.
Но, би сакала да стекнам и другарки, само не знам како....

 

^
Тоа што избегнуваат да се отворат пред тебе не е во твои раце, и можеш само да им ја „почитуваш“ желбата. Токму со тоа на еден начин покажуваш дека си другарка, и ти значат нивните ставови, па од кај знаеш, можеби еден ден самите тие ќе те „изненадат“ кажувајќи ти нешто за нив или интересирајќи се за твојата реалност... А околу тоа што мислиш дека моментално немаш другар(к)и, па барем денес имаш милион начини да стекнеш познанства, секако, доколку истовремено се водиш и по основното правило на претпазливост. Дискотеки, кафулиња, Фејсбук, МСН, прошетки...
Вистинскиот предизвик настанува кога ќе треба да одлучиш кои од тие личности вреди да ги задржиш во твојот живот.
Како и да е, среќно, и не си врши притисок, вистинските познанства се ретки, но вечни. =)