Ем Сингл, ем без пријатели. Што понатаму?

Јас мислам дека лошото чувство и гледиште доаѓа од осудувањата и притисокот на околината... Колку пати само сум била сожалувана поради тоа што сум уживала во сопственото друштво, во времето поминато со себеси. Колку неубави зборови имам слушнато поради тоа. А зборовите сечат како нож.

 

И јас исто така ама воопшто не обрнувам внимание на туѓите зборови, тие никогаш нема да можат да допрат до мене и да ме повредат.
Го живеам животот онака како што јас сакам, а не како што другите сакаат да видат.

Освен тоа, отсекогаш сум мислела дека општеството е најголемиот виновник за сето ова.
Бидејќи токму тоа општество ни налага ,,правила,, по кои треба да го живееме сопствениот живот.
И што е најтрагично, сите го прифаќаат тоа, како да им се испрани мозоците.
Немаат сопствено јас, а штом видат некој кој е различен од останатите, да речеме по однесување, веднаш го гонат и по него плукаат, го критикуваат...
Навистина жално е тоа што денес луѓето често имаат затворен ум, не се отворени, односно не се подготвени да се запознаат со луѓе различни од нив, сметаат дека СИТЕ мора да бидат како нив, а во реалноста тоа не е возможно.

 

Sevo ova e vo red vo potpolnost se slozuvam. Dali opstestvoto ni stana takvo, tehnologijava li go odigra svoeto ne znam, mn se sami, a vo tolpa lugje se.Megjutoa kako sama kje se smees? Jas ne mozam bez da se nasmeam, se mi e polesno togas. Ne premorena da sum ne e bitno vazno nasmeana I se mi e polesno.

 

Мора социален живот да се има

 

Да се собереме ние сите од темава што сме без друштва, па да направиме едно силно друштво

 

Да ви кажам искрено јас сум без другари и сингл и што треба да сечам вени? Тие таквите што ми се правеа другари, кога ми треба никаде ги немаше иако барав помош од нив. Од такви другари ми е преку тасета, какви другари се не ми ни требаат.

 

Го имам речиси истиот проблем, 17 сум и јас. Стојам речиси најслабо со друштво, само на училиште со другарите и толку. За викенди мие најтешко срцето ми се кини кога ќе видам на инстаграм од журки. Комшиите дури ме прашуваа дали излегувам, а јас му одговарам со "да" од страм. Сакам да продолжам на факултет и со тоа се тешам дека таму ќе пронајдам друштво. Ме фаќа страв и од тоа дека ќе неможам да најдам девојка. Го прочитав проблемот со тебе Канди, сега си мислам 25 години и сакам да те прашам дали го имаш истиот проблем или пак како го реши.

 

Нели те викаат и тебе на кафе или некадЕ?

 

Би те прашала дали има некоја девојка која моментално ти се допаѓа? Ако да, превземи некој чекор и биди храбар.
Некогаш и сами треба конците да ги движиме и да сакаме да направиме некои измени во животот.
Другарите од на училиште покани ги на кафе, соберете се дома. Направи иницијатива, излегувај повеќе со нив. Предложи им да излезете вечер, сигурно нема да те одбијат.

 

Без пријатели или другари луѓето стануваат ладни, некако саможивни и егоисични. И покрај тоа што навистина ретко е искреното другарство сепак како луѓебтреба да се дтремиме да бираме дригари или пријетели спрема сопствениот карактер. Мислам дека е тешко без друштво за било која работа, дали е таа добра или лоша.

 

За друштво и љубов труди се нови луѓе да запознаваш, но не по таа цена да се омаловажуваш за да бидеш прифатен,тоа јас го сфатив. А за комшиите ич да не ти е гајле, што мислиш зошто те прашуваат дали искачаш? Сеир и радозналост. Ако ти прават притисок и срам со тоа речи им ич да не ви е гајле.

 

Девојки, 32 сум, во Скопје. Запознавање мажи е многу полесно од тоа да запознаеш девојка за дружење, а баш тоа ми треба, пријателка. Ако има некоја шо сака да ме запознае нека ми пише во дм.

 

@mouse на работа како ти е? Се дружиш со колешки? Иницирај дружење, предложи некаде да одите.Те предизвикувам да си седнеш ако ти е ќеф сама во кафич, ич не му ја мисли за другите.

Знам дека е тешко сама, ама опушти се и глеј на тоа ко период.Проаѓа, ќе видиш.Ако ти треба нешто, слободно пишај ми лп

 

Можда требаше да отворам нова тема Ем сингл,ем без другарки, ем без пари Имам одено на журки сама, имам пиено кафиња сама, имам јадено сама..Не е поентата да се биде некаде сама. Сакам да се социјализирам.

 

Запознавај се со луѓе преку инста, фб, спортувај нешто, трчај покрај кеј, иди на фризер, ќе запознаеш нови луѓе. Битно не се затварај дома.

 

Запиши се на фитнес, пилатес, јога. Зближи се со некоја девојка таму.

 

Те сфаќам целосно за делот со пари.Само едно ќе ти кажам, дури и да најдеш личности за социјализација многу, многу тешко се наоѓаат такви што ќе се тука за тебе.Сакам да ти кажам дека дури и да најдеш другарки/друштво глеј да не зависиш од нив целосно.

Ти посакувам стварно да најдеш добри луѓе

 

И јас немам другарки ни па дечко имам две "другарки" од школо но тие не се дружат многу со мене а за дечко немам имам симпатија, но мислам дека ако немам друштво неможам ни да бидам со него, бидејки немам со кого да излезам за да можам да го запознам подобро и да се зближам со него.И така седам дома, некогаш ќе излезам сама со кучето, понекогаш ќе се исклучам и ке заборавам на се, но многупати ќе ми падне тешко.

 

Jas sum celi pet godini bez drustvo,nitu Ednas nemam izlezeno nekade,Sega sum 19god.studiram se druzev nekoe vreme no povtorno se dokaza deka sum vo loso drustvo,sekoj den pocnav da placam,nemozam da jadam,a sto e najloso go zapostaviv I fakultetot nemam volja za ucenje,nesakam da dojde Petok I Sabota bidejki obavezno placam I srce mi se kine,nemam decko sive ovie godini,nema nitu da imam,sakav Eden go adnav Ali nee mi pisuva sto ke mu e vakva sto nee izlegla nadvor of doma,sto ke sum mu jas na nekoj vakva glupava,bez nikogo,koj bi me sakal voopsto,mi doaga da najdam nekoj Sega I da se mazam I zamunam v stranstvo nekade,losi misli imam periodov,mnogu mi e tesko,neznam kako ke bidi sekogas ke sum taka mi nema spas,za greota sum,pa I muabetive pa segi mi frlat za toa izleguvanje,nema izlez od situacijava.

 

Зошто се докажало дека си во лошо друштво?