Ем Сингл, ем без пријатели. Што понатаму?

Точно така. Полесно беше да се фатам со дечко ми, него ли да се спријателам со некого. И откако се фатиме моја најдобра другарка ме откачи, ниту збор не кажа! Не знам дали ја фатило љубора или што и да е?

 

Што сака нека е , што те откачила така без никакво објаснување не вреди да се замараш и да трошиш време и енергија на размислување што/како/зошто..Уживај во животот со дечкото

 

Незнам дали е мојо маабет за овде не најдов соодветна тема.. Имам една другарка незнам што да правам значи 2 години се дружеме и се тај па тај маабет како некои баби јас сум по природа по опен мајндед особа она е затворена, повеке од еден саат неможам да седам со неа ни ми кажува за машки со кои излегува ни што и се дешава и лошо и добро, само истиот маабет константно површен, многу и се стоги родителите и замислете има 25 години не и даваат после 11 саатот да мрдне освен ако не се сигурни дека е во диско. У суштина е добра личност се ми позијма која ми треба не ме е издадела никогаш ама многу ми е досадно. СОвет?

 

Ни 15 годишни не се олку површни во другарствата. Не се дружи веќе со неа, не ја заслужуваш.

 

ednostavno razgovaraj so nea, prasaj ja podetalni raboti za nejziniot zivot i slicno.

 

Почнам некоја тема на маабет таков и само со да или не одговоре а вака е многу фер... Ке гледам на дистанца да ја ставам

 

кога ќе почне со да или не, прекини ја и речи и дека не можеш да се дружиш со луѓе што не ти веруваат.

 

Кажи и дека ти си добра личност и се би направила за неа. Заблагодари и се за се. Кажи и дека може да ти верува за било што би и дала совет и се би останало меѓу вас 2-ве.

 

Може едноставно не сте погодени за дружба, не може со секој да се биде близок.Или она е многу затворена па со никого не споделува ништо.Или едноставно нема што да ти каже ако ништо не ѝ се случува.
Ама ако не ти одговара, не си обврзана да излагате, оддалечи се и тоа е тоа.

 

Сигурно девојчето било изневерено од некој други другарки и сега нема доверба пробај да стекне во тебе доберба и велиш само површни муабети а овој за дечковциве некој дип муабет демек хаха. Те разбирам ама обидо се да дознаеш сигурно има некое негативно искуство што направило така да се чуствува и би се сложила со @СуперДевојка ако само заради такво нешто отфрлаш некој кој е тука за тебе кога ти треба дефинитивно не ја заслужуваш.

 

Па добро за некој што го сметаш како близок јас мислам дека е океј да збореш со кој излаваш од што си разочаран што сакаш а што мразеш во животот и кој ти го скршил срцето не е дружеме од вчера 2 години се дружеме а јас се и кажувам, вака од друга страна е доста фер ретко некој така фер во денешно време ке се обидам да разговарам зошто е затворена или можеби е депресивна само незнам баш ме интересира зошто нема доверба во мене..

 

Па вака како што викаш дека не и даваат на 25 години да излага покасно од 11, таа може си има проблеми дома и заради тоа е така повлечена и срамежлива, не мора да значи дека кај тебе е проблемот што нема доверба.Можеш да разговараш, ама ако е до карактерот, тешко дека ќе почне да ти се отвара и да се зближи со тебе.

 

Не ги читав другите совети, ама искрено малце ме потсети на две другарки. И со двете имав површни разговори, ретко нешто повеќе да споделеа и ми беше досадно. Со едната не контактирам некои 5год., се оддалечивме, а со другата, некако останавме на speaking terms, еве 7 години се знаеме. Дури оваа година некако се зближивме повеќе од било кога, заедно патувавме, а имаме и идни планови, скоро секој ден разговараме, неколку пати во неделата се гледаме. Се уште имаме различни погледи на многу работи, но неколку пати ми има кажано колку сум и инспирација и дека и е забавно времето што го поминуваме заедно. Ако нешто можеш да земеш од моето искуство е дека некогаш треба време, лесно е да изгубиме пријатели, но 10пати потешко да најдеме нови. Порано полесно губев пријатели, сега не дозволувам лесно да ми се лизнат низ прсти. Животот е вечно динамичен ама тоа нема да ми е изговор.
Не знам каде идам со советов, но обиди се да имате подлабок разговор, сподели како се чуствуваш, најлесно е да се откажеме од некој. Дај и време, немаш што да изгубиш

 

Пријателствата се многу ретки денес, јас би те советувала да си ја чуваш, одвојува време за тебе, седи со тебе, тоа се цени. Дружете се не се губи пријателство

 

naj losoto nesto e toa sto mozi da se sluci osamenosta ubiva predizvikuva depresii ludilo cuvstva i tn tn koj ne osetil ne znae kako e loso toa, kolku da kazuvas i da se iskazuvas.nekogas ne vredi zatoa sto ako nekoj toa ne go doziveal kolku i da te slusa ne vredi a baska toa i da ima nekoj iskuseno kolku i da te tesi nemoze da smeni nisto vo tebe,se dodeka ne se pronajdes samio vo sebe.od toa vadi samo iskrenost i nekoj poveke vnimanie da ti obrne

 

Зависи јас сум тип кој сака самотија но е вистина дека може да полудиш и да ти донесе разни чувства .Барај го внатрешното јас тоа ќе ти помогне да сфатиш која си и што сакаш да во животот .

 

znam znam te razbiram i tebe potpolno no jas samotija nemozam da podnesam zatoa sto imam pregolemi emocii i doveduva do depresija toa sakam samo iskrenost od partnerka dr nisto iskrenost jas fsusnost znaam sto sakam mn pati se obidov i doziveav loso iskustvo od sprotivnata strana na denesno vreme prolazno gi gledaat rabotite i emociite lugeto no jas taka nemozam zatoa sto toa sum sto sum vnatresno i ne se menuva

 

Ќе научиш да си ги прифатиш емоциите. Најчесто се префрла "вината" на оној кој е најосетлив. Евтин трик, ама многу боли кога ќе ти се приреди. Намали со искреноста и не чекај момент кај што ќе се самосожалуваш за нешто што си сметал дека е исправно. И најбитното, не треба ништо да докажуваш.

 

Капа доле
Камо како тебе вака сите да размислуваат

 

Јас имам споделено мислење на оваа тема пред неколку месеци. Со моите "другарки" и онака како што се жалев тука, дека се немаме видено како луѓе со месеци, епа guess what се уште се немаме видено (+биле потресени од короната, па не можат ниту со маски да испаднат, ниту пак прошетка во природа ), а на социјалните мрежи активни се- неколку пати се допишуваме во врска со нешто memes, мали дешавки, заебанција и сл. Е сеа ситуацијата е за смеење и за плачење, мене просто не ми се верува. Ако не сакаш да оствариме контакт зошто се допишуваме?? Ќе чекаме цела година да помине короната, па ќе се видиме?! Нејсе.

Во јуни почнав да се гледам со еден дечко, со кој излегувам 3-4 пати неделно. Има добар карактер и знае да ме ислуша, за прв пат се чувствувам сакано од некој, а и одамна не сум добила било какво внимание, понекогаш ми се иде да се расплачам. Засега ни е убаво, излегуваме во кафиќ, правиме прошетки, одиме на пица. Излегувам исто така и со сестра ми, а и добив и понуда за работа, но се уште размислувам дали ќе ја прифатам. "Другарките" почнаа да ме прашуваат во chat како ми е во врската, дали сум задоволна, едноставно да сум раскажела, па јас само им одговорив дека многу има за зборување и дека подобро е во живо

Искрено воопшто не сакав да бидам во врска, едноставно не бев подготвена и не сакав да се врзам уште сега за некој. Бидејќи не се сакав баш себе и мислев дека не можам да сакам. Бев dead inside.
Но, животот е краток. Секој сака внимание и љубов, ние како луѓе сакаме да остваруваме контакти, едноставно едни без други- не можиме. Сега имам некој на кој ќе му раскажам како си го поминав денов, тој ќе ги сподели неговите проблеми, јас моите, едноставно имам некој близок кој се грижи за мене. Пред неколку месеци беа отворени кафиќите, кафаните, а сега поретко се излегува нема диско- мене не ми менуваше ништо вирусот- бидејќи сум била и тогаш сама. Луѓето сигурно помислуваат за мене дека имам vibes како некоја баба која не сака да се дружи и да излегува од дома а јас сум спротивното- open minded, секогаш расположена за муабет (со цимерките сум пиела кафе 6 саати) , секогаш расположена за журка, не сум срамежлива, се шегувам и на своја сметка, искрена сум а и понекогаш директна.

Иако моментално, врската не ми е Wow и сум малку збунета и залетана- јас излегувам се почесто од дома, имам самодоверба, подобро се чувствувам и сум секогаш тука за него. Се уште сме на почетокот во врската, се уште се запознаваме, но, доколку во иднина нешто се случи со нас, јас верувам дека ќе останеме и добри пријатели. За разлика од другиве машки кои ми пишуваа само после 00:00 часот , некои дури ме зафркаваа "ќе излеваш ли? или пак ќе спиеш дома како баба ми" сега имам некој со кој имам разговор, почит, доверба.