Ем Сингл, ем без пријатели. Што понатаму?

@annikas_. сега ти изгледа ова нешто огромно, ко којзнае што е. Ама стварно не е. Ќе излегуваш, ќе се дружиш и ќе си најдеш другарки. Во тие години многу полесно е, се менувате од училица до училница. Ќе се задружиш со генерација-две поголеми. Ако имаш прилика за плус спортски активности во склоп на училиштето, вклучи се. Ќе вежбате заедно, ќе запознаеш пропратно и други. Исто, ако има било што како драмски секции, исто е прилика за дружби. Ораторство еве. Сега само губење време ти е да анализираш какви биле/се. Скроз небитно.

Сингл статусот нема врска. Ти треба да си најдеш друштво. Замисли па да имаш дечко и да му се обесиш на врат 24/7 со жалопојки, сам ќе ти раскине.

 

Fala za sovetott.Ama me nervirat tie takvi se gnasni.Neznam nemozam da se zdruzam so nekoj kompleksi imam

 

@annikas_. не мора по секоја цена. Одиш, гледаш дали ќе ти се допадне. Ако нема некоја со која би можела да искомуницираш на одредени теми, не мора да значи дека нема да најдеш. Но дај шанса. Е сега не треба ни да си премногу пребирлива и да имаш толеранција за различности во карактери (зашто сепак совршенство нема, а и самите не сме совршени).

 

Epa neznam kako da si najdam drustvo

 

Najgolema greshka spored mene vo ovaa situacija e toa shto povekjeto koi se bez prijateli i single pri prvata prilika se vrzhuvaat za partnerot i idat “preku sve” samo da ne se sami. Iam drugar na koj mu e tolkav problem toa shto e single shto se zatreskuva vo sekoja koja kje mu dade shansa i gi idealizira. Najgolema ironija e shto ne mu se posrekjuva iako tolku mnogu se trudi so sekoja edna. Zborot mi beshe deka treba da se nauchi chovek da e srekjen samiot so sebe, po cena i sam da ostane do krajot na zhivotot, ne treba da chekame nekoj drug da ne napravi srekjni duri togash kje dojde vistinskata lichnost, treba da se trudime nie da staneme vistinskata lichnost za sebesi prvo. Ne vikam daka ne e ubavo da se ima nekoj koj te razbira, saka, pochituva, vrednuva, site sakame.. a da i godinite ne se tolkav problem spored mene osobeno okolu 30 nekoj porano nekoj pokasno si ja pronaogjaat vistinskata ljubov. Znam dosta primeri shto na 20 godini napravija svadbi i po nekolku godini razvod, taka da ne si sozdavajte tovar
Nekoash bolje sam otkolku vo nesrekjna vrska ili brak..

 

Fala ti premnugu za sovetot.No jas sakam operacija da se pravam estetska i si mislam posle toe ke se resi problemot i ke komuniciram i uste mi fali da se zdebelam i toe to

 

Ete i jas posle dve,tri godini rabota na sebe i teshenje so toa deka se si doagja vo svoe vremei red drugi frazi ,seushte si ostanav sam ,i toa e edinstvenoto neshto sto me deprimira. Ne sum star,ama vekje moi vrsnici pochnaa svadbi da pravat,a jas nemam seushte vlezeno vo poseriozna vrska. Toa beshe prvata prichina poradi koja go napraviv forumov,za da si se pozhalam,pa posle jas bev toj sto im davashe soveti na drugite,velejkji da rabotat na sebe i deka lichnosta sto treba da dojde,kje dojde. I taka posle 2,3 godini,povtorno tuka za istoto... ochigledno sum go staval pod tepih i sum se pravel deka ne mi nedostasuva ushte edna osoba do mene ... mozhebi sum staromoden,neguvam vrednosti sto denes ne se cenat,iskrenost,lojalnost,ednostavnost,da imam na kogo da mu kazham "te sakam" nekoja sto kje me prifati takov kakov sto sum,i obratno. Osoba so koja sto kje bidam svoj,ednostaven,kje gi pominam site dobri i loshi raboti zaedno,problemi,uspesi,patuvanja... tolku malku mi fali..ili pak tolku mnogu :/ . Rabotam,izlagam,no ete,vo tie krugovi barem do sega ne sum zapoznal nekoja. I porano,a i sega kje kazham,si se cenam i fizichki i intelektualno,rabotam na sebe, znam kolku mozham da dadam vo edna vrska,i pak nishto. Site okolu mene se chudat i mislat deka sum tip sto si pishuva crtki so kolku bil ,nekoi mislat deka sum gej poradi toa sto ne sum vo vrska, a jas sirot baram samo edna lichnost sto kje me saka i kje ja sakam...

 

Вежбај, тагата нее снег да се истопи, едноставно тоа е.. Тогаш само ова останува за човек да биде јак духовно не само физички. Теретаната нека ти биде втор дом, таму никогаш нема да се чувствуваш осамено, од искуство ти кажувам, вежбај и само вежбај.

 

Фала ти многу другар,ми значи. Инаку вежбам

 

Само што ова ми помагаше одредено време,но повеќе не .

 

Зависи колку си се трудел, колку си посветил внимание и со која причина одиш. Не само шо физички ќе растиш туку и психички. Прво сонот ќе ти се подобри, второ ќе ти се излачува повеќе хормонот за среќа серотонин, потоа невроните ќе добиваат свежа крв и кислород а со тоа и психички ќе се подобруваш, трето стануваш карпа и духовно и физички. Башка ако немаш голем круг на другари ќе запознаеш некој, па муабет ова она било, ќе се социјализираш повеќе. Те разбирам дека тие душата празна, и јас се соочувам со таква ситуација ама едноставно тоа е, мора да си најдиш нешто шо нема да те доведува во уште полоша ситуација. Вистинската личност, велам вистинската, која треба да зачекори во нашите животи, не знаеме кога ќе се случи тоа, до тогаш мора да сд градиш ти а не да паѓаш вака.

 

Ти благодарам уште еднаш,ретки се луѓето што ќе одвојат малку време за да помогнат некому .

 

Здраво дечки, некој расположен за пишување?
Јас сум на медф ОМ