Жените и амбициозноста

Амбициозна жена е жена која што си има одредени замислени амбиции и се насочува кон тоа со цела нејзина сила. Е сега дали нејзините амбиции се да биде домаќинка и да гледа дечиња, или да патува низ светот, или да има кариера или да биде волонтер... Тоа е друг муабет. Мене можеби нечија друга амбиција ми изгледа смешна, а можеби на некој моите им се смешни и глупави.
Не сфаќам зошто од се мора да има напаѓање. Отворете го малце умот, и разберете еднаш засекогаш дека сите имаат различно мислење на СЕКОЈА тема без исклучок.

А иначе за финансиската независност на жената, мое мислење е дека е морална! Јас не би сакала никако да зависам од мажот и да седам дома по цел ден... Живееме во таква земја каде што е баш тешко да имаш некоја поголема кариера, но и доколку не е тоа можно сепак секој може нешто минимално да работи во бутик, продавница итн итн, и да има пари свои. Не ги осудувам тие што зависат од мажот, но сметам дека не се знае никогаш во животот и дека секој треба пред се за себе да си гледа.

 

Снобовите кои располагаат со солидни финансиски средства, имаат повеќе од доволно можности за вработување, а вечно живеат на терет на другите од секогаш ми биле најодвратна категорија створења. Според мене тоа се јадни и патетични луѓенца кои не знаат подалеку од носот...

Инаку, сфаќам дека понекогаш има периоди кога имаш дефицит на енергија волја и мотивација, па не ти е до ништо. Ама па мајку му стара, цел живот да се вадиш на овие тривијалности без притоа да засукаш ракави и правиш нешто со себе, е тоа стварно не можам да го разберам.
Од друга страна, да бидеме реални, јасно како ден е дека ова не е земја на можности, а процесот на барање работа според струка е макотрпен, и речиси невозможен. Но, тоа повторно не значи дека треба да се откажеш, а како резултат на таквата одлука, сите околу тебе да страдаат обвинувајќи ги за сопствениот неуспех, што неретко е случај кај повеќето околу нас. Значи, меѓувреме барај работа макар и со понизок ранг, разгледувај понуди, следи. Сигурно еднаш ќе ти се насмевне среќата.

Малку забегав од темава, ама стварно не можам да сфатам луѓе чиј живот се сведува на ленчарење, домаќинство и црпење туѓи ресурси. На крај краева не мора да имаш којзнае колку амбиции, ама па да немаш ич ми е многу кретенски. Исто така да не заборавам да ги споменам, и оние кои се откажуваат од прва. Еве на пример како другарка ми... Дотичнава поднесе документи во една фирма и ја одбиле. Верувајте, драмеше небаре е крај на светот. Додека на следниот конкурс, на кој едвај ја натеравме поново да поднесе, ја викнаа! Иако, во меѓувреме нејзините бараа врски, не велам не. Ама ни тоа не е така лошо, но само ако се има подлога на што да се бара. И ако треба бе ќе ги молиш и Петко и Марко и Станко! Има да се улизуваш, подголтнуваш, и плачеш кога никој не гледа ама битно на крајот знаеш се исплатело.

 

Сериозно мислиш дека некоја жена може да се чувствува исполнето со домаќинска работа во денешно време, особено ние помладите генерации?
Еве, и под претпоставка да си во право мислиш дека е тоа во ред? Бидејќи јас искрено не мислам. Да работи некој да црнчи а јас како работоспособна личност дома да седам и си се ладам не би ме направило ни приближно среќна.

Батали ти заеднички пари, љубов и се остало..Прво нехумано е ради претходно наведените разлози, а друго чим се нема пари во сопствениот џеб не е исто, колку год ние си кажуваме прикаски. Да си чисти и готви по дома може секој, и не сфаќам како тоа може да претставува кулминација по прашање животно достигнување, кога впрочем домаќинството не е само женска работа, туку повеќе му доаѓа како обврска или хоби, зависи кој како ќе си го земе.

 

Единствено што сакам е да успеам во животот прво да завршам факултет да се вработам и да можам да си овозможам да патувам насекаде без да чекам некој друг да ми плати.Стварно не можам да ги разберам оние кои седат дома чекајки се да им падне од горе а без прст да мрднат.

 

Со три деца едно ладење што и удирам, што да ти кажам.
Еве јас имам и сопствени пари мада во брак парите се заеднички и сум домаќинка, седам дома, чувам деца, гледам куќа е сега јас во која категорија спаѓам пошто имам свои пари не чекам од мм да ми даде некоја пара да имам во џебот а не сакам да одам на работа додека не ми потпораснат децата?

 

Индивидуално е Битер, секој со своите сфаќања. Јас никого не нападнав, само си кажав мислење.

 

Дoмaќинлукoт прoфесијa гo нaпрaвивте, кaриерa, aмбицијa, брaвoс. Некa седи дoмa дoмaќинoт вaш пa гoрдo кaжувaјте кoјa му е прoфесијaтa. Душaтa сo лaжичкa мaлa ќе му јa извaдите дa прибирa рaбoтa сo гoдини, a семејствo сте, имaте децa. Уште еднa плaтa никoгaш не е зијaн кaквa и дa е. Сезoнскa рaбoтa, хoнoрaрнa, некoлку месеци вo гoдинaтa, кaкo и дa е не е нa oдмет. Срaм е дa се рaбoти билo штo сo билo кoј? Вo ред, рaзбирaм, aмa ќе ти трпи семејствoтo.
Имaш пaри пa не ти е зoрт, уживaш? Oк, нo не верувaм нa пoдoлг рoк. Без aктивнoст, без предизвик, прoмени, пa и мaли нервoзи штo oдaт сo рaбoтaтa, јaс не мoжaм. Рaстaм, сoзревaм, се кaлемaм. Амa тoa сум јaс, си збoрaм зa себе. Кoј мoже тaкa секoјa чест.

 

Реин, абе мене тоа не би ме усреќило, ти реков. Ако на некого тоа му е океј, нека си го прави и јас нема тука што да се правам паметна и да се ставам во улога на судија да кажувам какви треба да бидат нечии амбиции. Ама па цел живот бе дома да го поминеш (во Македонија), без да бидеш макар продавачка во бутик ако ништо повеќе океј ли е? Патем, и тоа е ете некоја амбициичка, колку год да е мала.
И сериозно, колку треба тоа да ти заработува сопругот за цел живот (а не само период) да седиш дома, гаиш деца, подзачистуваш и ич да не ти чуе за иднината?

Впрочем темата е амбиции, не знам до каде ја дотеравте стварно. Од едно три го правите.

 

Да знаев дека ќе избие 3 светска војна ич не пишував мислење
Јас немам ништо против тоа некоја да е домаќинка ама не гледам која е тука амбицијава?!
Ова за мене ЗНАЧИ ЧИТАЈ ЗА МЕНЕ не е воопшто амбициозно туку секојдневна обврска. И амбициозната домаќинка и јас ги правиме истите работи а можеби јас правам нешто + или таа небитно. И јас готвам, мијам, пуштам машина да пере, спружирам, пеглам, метам, бришам прашина, паркет, чистам купатило, рибам, играм со ќерка ми, ја носам во парк и тн да не набројувам се и плус работам и значи јас вработена-амбициозна и домакинка-амбициозна сум суперамбициозна шега на страна.
За еден постовите дека тие што се вработени легнале со претпоставениот за работата е типичен пример за македонски менталитет и простотилук. Ќе дознаат дека Мара се вработила и одма со Дара ќе коментираат ами му го има ...... на газдата Боооооже до кога вака?!
И да се согласувам дека е многу дискутабилно колку можеш да изградиш кариера кај нас ама не ми беше тоа поентата и јас не сум со кизнај каква кариера туку едноставно сум вработена, немам СВОИ пари зошто буџетот ни е заеднички ама битно не барам и не чекам некој да ми плаќа сметки. И не се согласувам со тоа дека е подобро да седиш дома отколку да одиш за 8000 плата. Времето да го потрошиш на турски серии наместо да заработиш за мене е несватливо. Имам одено и за смешни 3000 ама секој почеток е тежок а и многу битно ми беше тоа што бев опкружена со луѓе. Значи не седам в планина и дома бев опкружена со луѓе ама имаше разлика бе.

 

Потполно се согласувам.Ако веќе решам да седам дома ,ќе плетам и ќе го продавам тоа,па барем ќе знам дека сум придонела и имам свој денар во џеб и не зависам од никој.
А крај краева кога ќе пораснат децата,обврските ќе се намалат.
И тогаш да не има причина за седење дома?

 

Па да ти кажам искрено децата и така ќе пораснат ама не значи дека ако си 24/7 со нив ќе бидат нешто повеќе од нашите. Битно е да му посветиш внимание а има мн што ги познавам кои иако седат дома од гледање турски серии и кафосување со комшии немаат време да си ги видат. Јас и да имам еден куп за миење ќе оставам се за да ја прошетам малата. Има време за се ако правилно го распоредиш.

 

Доза на амбициозност треба да има и секоја жена треба да се стреми кон тоа што ја исполнува.
Но ако некој/а е принуден или има оправдани причини зошто не трча по кариера и го исполнува седењето дома и гледање серии,така нека биде.
Но и премногу амбициозност може да пречи да се забораваш дека си човек а не машина.Кога ќе стигнат проблемите со здравјето и семејството,тогаш се освестуваш.
Секогаш треба да се има некоја средина и умереност.

 

Еве ќе ја земам пример мајка ми. Релативно е млада 40 и некоја година, има стаж од 25 години. Работи за некого смешна плата од 9 000 ден, меѓутоа ги плаќа сметките и останува за уште нешто. Платата од татко ми дел стигаме да ја заштедиме. Ги обавува сите домашни работи од кога сме биле мали па до денес(се трудам да и помогнам колку што можам со оглед на тоа дека често сум осутна од дома), имаме плац во село каде што сади се што може да се посади од зеленчук и плус дома пред куќа имаме овошки и цвеќиња.
Жената сето тоа успева да го постигне со ситна помош на татко ми и моја.
А оваа дотичнава со која се расправав, генерација на мајка ми а 1 ден нема стаж. Децата студенти во друг град и си ужива. Една амбиција што ја има чудо.

 

Домашното воспитување има голем удел во амбициозноста и потребата да се биде самостоен. Ако под дифолт од грбот на тате се префрлиш на грбот на мажот без желба за осамостојување нормално е да се гордееш со епитетот јас сум домаќина. И стварно некогаш платата и да е мала има голем удел во животот. 100 евра нема да те направат богата ама и те како ќе ти го олеснат животот и уште еден голем придонес можеби и не помалку важен е тоа што се градиш како личност. И знам одма ќе ме нападните вака така ама има голема разлика од луѓе кои цел живот работат и се опкружени со поширок круг на луѓе од оние кои единствен круг му се комшивките.

 

Епа добро е што кај што сум јас нема турски серии па така имам време да ги гледам децата.
А како ќе си пораснат децата без некој да ги гледа, магично?

Имав време за се и јас кога имав едно дете, со три испод три години тешко дека ти треба само добра организација, да можеби е и така ако имаш мајка, свекрва итн а јас сум сама со сопругот.

Кај мене дури и државата одлучила со тоа да ми ја покрива платата две години дека нема да бидам продуктивен работник, подобро е да седам дома со децата.
Колку ќе бидам способна да работам во три смени кога спијам 3-4 саата во денот, колку ќе бидам способна да си ја извршувам совесно работата кога сум цело време ненаспана, не работам јас на компјутер па да си се вратам на работа, секоја моја грешка на работа би чинела човечки живот, затоа додека не почувствувам дека сум 100% фунционална не се враќам на работа, тоа не ме прави неамбициозна тоа ме прави совесна.