Живеење за децата или за себе?

Колку сакаш осекќај се спремен, никогаш нема да си скроз.

И да, тешко е со деца.
Налет основни потреби. Јадење пиење, спиење. Сите сме свесни за тоа..
Воспитување, обликување на детето. Двоумење, сомневање..
Знаеш што ти прави на мозокот?

И да живеам за себе. Ама пред да дое часот да живеам за себе, мора човечето да биде намирено.
Ако имам 10 минути за бањање, човечето ќе го избањам.
Јас можам уште еден ден со собрана коса, или ќе одберам помалку сон и ќе се избањам на полноќ.

А ако не можеш да се замислиш забаталена, работи повеќе, печали за дадилка оди средувај се колку сакаш.
Ама верувај ми е дека дај боже ако сакаш да имаш деца, да имаш, да видиш како приоритетите и погледите ќе ти се сменат.

 

И за децата и за себе треба да се живее. Ако живееш само за нив, ќе се изгубиш себеси. Ако живееш само за себе, ќе им недостасуваш на децата. Најдобро е баланс некој децата да се сакани, а ти да не се заборавиш.
Тоа знам и верувам дека е тешко. Иако јас сум релативно млада мајка, искрено многу ми е убаво што ја добив оваа улога. Да кажам дека сум видела све и свашта не можам, ама боже мој тоа е моја одлука и мислам дека никогаш нема да се покајам за тоа. Мојата е само месец дена, уште не сум влегла во некои подлабоки води на родителството. За сега само ручка спие плаче. Да сум се заборавила себе си мислам дека не сум, иако првата недела премногу ми беше тешко и одлучив да се соземам.
Можеби затоа што имам и помош, ама ете. Битно ми е да сум добар родител и исто така ми е битно моето ментално здравје.

 

Браво, кратко, јасно и реално.
И тоа од млада мајка.
Многу ми е мило што слушам созреан одговор од помладите генерации.

Биди ни пример, на сите.

Секоја чест.

 

Со самото раѓање на детето децата веќе почнуваш да живееш за децата сакале ние или не. Нормално колку се помали толку се повеќе зависни од нас и целото време што ни е слободно е насочено кон нив. Време за себе 0 како растат така е слободното време се зголемува и имаш повеќе време за себе па така таа 0 станува 10,20 ....
Ете ќе земам пример со Моите деца веќе школски па времето додека се во училиште после работа си го посветувам за себе во теретана и после теретана се зима дете од училиште првото ми е веќе големо 12 год па само се враќа. После 16 часот јас веќе си се посветувам на децата учење помош околу домашни спремање ручек за другиот ден и така натака. Секогаш добра организација и желба можеш да постигнеш се ама да пркнат децата.

 

Родител си додека си жив,како што раснат има поголеми и повеќе предизвици.

 

By КЕРБЕР

Офф топик

Ако децата се носеа на овој свет од љубов а не од интерес за да се омажите, или како отскочна даска... Светот ќе беше поубаво место за живеење.

 

Работата е дека секој сака да живее и за себе, но со мали деца, ај некој да ми објасни, како да му кажам дека мама сега сака да се посвети на себе и ќе те разбере. Кое е тоа бебе или тодлер што ги разбира овие работи?! На крајот од денот, секогаш постои опција да немаш деца. И имаш и опција не да живееш, туку да се преживееш пред раѓање на деца.

Колку пати ќе решам да се посветам на себе и на маж ми, ете ќе се разболи или ќе излезе нешто непредвидено. Земав ден одмор само за мене и маж ми, бам, температура. Што требаше да направам, ништо не ти е, снаоѓај се, мама денес треба да се посвети на себе и татко ти.

Не сфаќате дека, не е дека некоја мајка не сака, туку среќа што повеќето се свесни дека потребите на децата, во родителството, се на прво место.

Многу е лесно да се паметува и да размислува како ќе се однесуваш пред деца. Прелесно е. Ама реалноста е, сосема нешто ново што до сега никогаш не си го искусила. И ќе се приспособиш на новонастанатата ситуација.

Децата се приоритет и се живее за нив. Можеш да живееш за себе и додека живееш и за нив. Само не како претходно, модифицирано. Одам на работа, за слободно време, се снаоѓам, кога треба нешто да се дообразовам, го правам тоа, кога ќе заспие, кога треба да јадам, ќе јадам, ама прво ќе помогнам на тој некој што му треба помош да се најаде. Лесно воопшто не е, ама изводливо и со многу тешкотии, што всушност и ти го градат карактерот и те прават посилна.

Посветена мајка, планини може да придвижи. Нема што не може потоа. Затоа што кога не можела како, наоѓала начин да може и ќе успее. Поголем мотив да успееш за некого што безусловно го сакаш, нема. Практично, успех е за цела фамилија.

Ќе звучам како што звучам, роди, па дрндај како треба. Не за тебе лично, за сите што кажуваат како треба, а не знаеш што и како те очекува кога ќе родиш. Цела библиотека прочитај ја, нема никогаш да бидеш спремна за она што те чека. Тоа е најиндивидуално чувство што постои и нај,,што е ова, не пишува во книга вака, Верче комшиката ми кажуваше така" чувство што некогаш ќе го имаш.