Животот во Македонија и животот во странство - споредба

За што погрешна перцепција? Дека стварно сега се многу покачени цени и е потешко да преживееш?
Или дека замисли сакам да живеам како човек а не на раб на провалија? Никој не викам да ми даде све на тацна, фала богу. За она кое зависи од мене ќе се борам. Ама она за кое друг е крив и курот не го боли, не.

 

На тие плати во Мкд тешко е да преживееш.

 

Osven ova od golemo znachenje e i toa sho nema realno zgolemuvanje na minimalnata plata vo makedonija. Sega sho zgolemija minimalna plata e na rezultat na inflacija, znachi nominalno zgolemuvanje, so sho ne se zgolemuva parichnata mokj na potroshuvachite. Realno zgolemuvanje e rezultat na stranski direktni investicii.

 

Значи, или прво платата да ја зголемиме, или прво да почнеме да почитуваме закони.
Ни едното ќе се случи, ни другото... најверојатно

 

Страшно е кај нас, цените уште повеќе ќе се покачуваат а платите ќе останат исти и после бегале младите. Е не ќе црнчат овде за 300 евра а трошоци 1300 евра...

 

Живеам во странство веќе 4 години, 2 години во една, а 2 во друга држава.
Околу нас нема балканци, значи сами сме. Се дружиме со неколку домаќини од државата ама не е тоа, тоа.
Овде ти се наметнати пријателите, а дома веќе ги имаш.. веќе одреден период се тешам и се борам со тоа да ми се подобри социјалниот живот, ама безуспешно. Почнува мислам депресија да ме фаќа..
Јас се лесно адаптирам и прилагодувам во друштво, работа и сл. Во ниеден момент не помислував да се вратам во Македонија, ниту првата година кога за прв пат се одделив од моите.
Сега почнува да ми се врти тоа низ глава. Свесна сум дека овде ги имам сите квалитети и услови за живот, во Македонија ќе немам ништо.
За доброто на моето дете сакам да останам овде, но во меѓувреме јас се чувствувам како психички паѓам и се менувам.. Се викав ќе помине, момент е, ама моментов трае веќе цела година…
Ќе слушнете многу често не ти требаат наши луѓе, подалеку, само може да те зафркнат.. но додека претходно 2 години бевме нон-стоп опкружени со балканци, не помислив ниту една секунда дека ми фали Македонија.

 

Мислам дека не постои човек кој се преселил во странство а не го доживеал истото. Социјалниот живот е единствената негативност која ја издвојуваат сите кога ќе ги прашаш како е таму горе.

Менталното здравје е подеднакво важно како и физичкото и треба подеднакво да се грижиме за истото. За да имаат твоите деца добра иднина не им треба само добри услови за живот туку и ментално здрава мајка која ќе е секогаш тука за нив. Депресијата е опасна работа и гледај како знаеш да се тргнеш од неа. Се наоѓаш во зезната ситуација ама верувај дека сите така се чувствуваат кога ќе се преселат, поради навиките стекнати во Македонија.
Викаш дека во Македонија ако се вратиш нема да имаш ништо, тогаш пробај смени си го животот таму. Ако имате можност преселете се во некој кварт кај што живеат балканци ама најосновно е мислам ако се чувствуваш депресивно и тоа цела година, да се обратиш кај психолог. Од финансиски аспект ако не можиш да си дозволош таму, сигурна сум дека има некој кој држи терапии онлајн од Македонија па можете да се договорите некако.
Не знам кај живееш ама гледам често дека дијаспората во некои држави ја користи секоја можна прилика да се видат, дружат во нивни здруженија. Ако имаш можност пробај приклучи им се, ќе ти биде многу подобро.

 

Мислам дека моментов што го кажуваш е битен фактор во тоа дали ќе останеш подолго или не во друга земја.
Луѓето кои јас лично ги познавам, кои исто како тебе беа адаптибилни, а плус и друштвени и доста социјално активни, заминаа пред повеќе години без никој свој во Америка и останаа таму до ден денес, мислам дека останаа делумно и заради тоа што со тек на време си најдоа земјаци за дружба, односно луѓе со кои се компатибилни за дружење, а делумно и затоа што откако почнаа да заработуваат подобро и се ситуираа, можеа финансиски да си дозволат да доаѓаат на посета кај своите во Македонија. Сега еве ги секое лето се во МК, што не беше случај пред 10+ години кога не можеа да си дозволат секоја година прекуоканско фамилијарно патување.
Кога самите прават споредба меѓу сите работи таму и тука, вела дека во однос на работата, можностите за кариера лична и на нивните деца и заработката што ја остваруваат во двете земји се неспоредливи, затоа и немаат намера да се вратат. Најмногу жалат што нивните деца немаат прилика како што имале тие додека биле деца, да излегуваат од дома безгрижно со своите врсници. Велат дека без надзор од возрасни надвор од домот и дворот не ги пуштаат сами децата. Маалската спонтана дружба овие деца ја имаат само кога ќе дојдат тука на лето во Македонија.
Второ за што се жалат се цените на здраствените услуги, па нон-стоп мислат само да не се разболат, повредат, да не скршат нешто..

 

Не е проблем тоа, живеам во Европа па поефтино и поблиску ми е да си одам 1 годишно, порано и двапати. Ама тие се 10-20 дена максимум во годината, останатите 350 сум сама.
Здравството не е баш најсјајно, не од финансиски аспект туку од немарливост или не знам како да го наречам.
Овде викам не дај боже да се разболам затоа што се чека се во последен момент. Пример бебево се разболе, со температури, кашлици и кога се јавив ми рекоа ставај му чепчиња и спреј за нос, ако потрае повеќе од 3 дена ќе закажеме преглед. Што во Македонија не мора ни да се јавиш, одиш и детално те прегледуваат.
За дружба со деца исто, не се секирам. Наспроти нас има парк и се собираат секој ден ги гледам. Патем тоа ќе си формира другарчиња и друштво, исто како и ние во Македонија.
Да имам друштво, никогаш не би помислила да се вратам во Македонија. Единствено тоа ме кочи.

 

Како маж ми да го слушам

А за 80е месечно за храна, не знам како се прави тоа искрено.
Па уште кога јас бев студент, далечната 2004та, толку за храна дали ми стигнаа и тоа без луксузи и гледање на цени, нормално.
Неодамна бев во Лидл и не знам како би испазарила за толку малку пари храна за цел месец
Освен ако на каса куцаат преку еден продукт, може би можело

 

Bad girl на маж ми пред некој ден и најлонската кеса му ја провериле дали ја скенирал, нели контрола доаѓа понекогаш, пред се за продуктите , сега и кесите од пола евро ги проверуваат

 

Мене подобро ми е тука во македонија. Бевме надвор и ако сакам да бидам на слобода, а некој од газдите да не е инвалид подобро да седам македонија. Освен да седи на договореното, да седи на збор и да сме мирни и живи и здрави сите. Со оглед што немаме еу документи некој балканец да игра к*р со нас за 1000 е не дозволувам. Последниот кај што работев едвај жива глава спаси од мене. А го предупредив кога се договаравме за работа, дека не сакам да испадне после друг муабет. Ама женско никој не те сфака сериозно, додека не стане сериозно.
А дека со документи е подобро да си во странство тоа да, ама слободата што ја имаме тука е незаменлива. Сеа што државата ни ја водат неспособни и состојбата е таква каква што е, тоа ние сме криви, бидејки ние ги гласаме.

 

Eve me,probavme da se druzime so nasi ne bivaa,sedi so tebe muabet utre ke si slusnes muabet,sednes ili zbori za rabota ili za nekoj si peti....se odalecivme so drugi prekinavme muabet za moceni 250 evra ( zenata pobara od mene demek ne kazuvaj na maz mi) pomina meseci i meseci nikako da gi vrati,ednas i pisav za parite od togas mene ni zdravo a po poznati se najcrno za nas...

Si imame 2 famili Srbi so niv ni e ok 5 god si se druzime i edna familija svabi,se ostalo e na zdravo i prijatno


Za vrakanje vo Makedonija ne sum razmisluvala no osven sto bi bila blizu do mojite roditeli i bi ziveala so svekor i svekrva ne gledam druga prednost .
Jas se tesam so toa cim tolku godini izdrzav ke izdrzam i za eden den dete da mi bide i obrazovano i situirano i sve a ne ono da uci a na nekoja si random faca dete so kupena diploma da mu sefuva

 

Каков е стандардот во Словенија сега со инфлацијата, со поскапувањата, дали има некакви промени? Вреди ли да се напушти државава и да се бара чаре конкретно Словенија.

 

Imam poznajnici koi veke 5-6 godini ziveat vo Slovenija( celi famili so po 2-3 deca) pa dobro im e,moja drugarka so maz i si otidoa od Slovenija niv ne im bese dobro...u sustini Slovenija e so 950-1100 plata ( kolku sum upatena ne me fajkaj za zbor)
Mene licno Slovenija mi e ubava drzava,sredena ( po toa sto sum videla)
Kaj niv stanovi se izdavat namesteni ( vo drugite drzavi ne) standartot za nekoi raboti e po eftino za nekoi ne... jazikot im e specificen no i so Srpski se razbiras tamu toa e ubavo... mnogu e bitno vo koj grad ke si... mojata drugarka bese vo Ljubljana veli skapi stanovi,ednite se vo Koper niv im e bombona em more,em dobri plati,drugite se Kranj i oni se so god tamu no velat deka platite ne se tolku visoki kako na Obalata...kolku e tocno neznam...
Za.vreme na korona mnogu koleski moi dojdoa od Slovenija sega sami velat deka edinstveno ovde vo At gi drzi 13ta i 14ta plata inace bi se.vratile nazad...suma sumarum za sekoj e ocigledno razlicno,dokolku ima nekoja ovde.vo Slo neka vi spodeli info...srekjno!

 

Сите пријатели во Словенија се жалат дека се е поскапено, а платите останале исти. Јас живеев во Словенија и се заљубив во земјата, ако некогаш имам прилика би се вратила пак.
Во споредба со Македонија мислам дека е подобро, а ако ја споредуваме со останатите европски држави тогаш е за размислување.
Пред 3 години станот што го плаќав беше 400€, сега е 750€. Што гледав низ огласите комотен стан за двајца нема под 1000€, а платите се исто 1100-1200€ за обичен работник и тоа во смени. Само денска смена јас зимав и под 1000.
Зависи што бараш и какви очекувања имаш од странство па таква и држава ќе бараш

 

Зарем се споредува животот во странство и животот кај нас?

 

Најверојатно не се споредува. Јас лично не можам да направам споредба, тоа нека го кажат членките кои веќе се во странство.
Само би рекла, храбри се луѓето што оставаат се и почнуваат се на ново!

 

Како јас да сум пишувала! Исто депресија ме фаќа, исто осамено се чуствувам, но јас имам и наши околу мене но не е тоа тоа. Како што кажа овде “пријателите” ти се наметнати а не одбрани и често се дружиш ради реда.

 

Еве една споредба: работа најдов во супер фирма, на добра позиција без врски (исто и маж ми).