Животот во Македонија и животот во странство - споредба

Претпоставив дека се во Гетеборг или Малме Во другите градови не се толку високи цените, исто како кај нас што е во внатрешноста. Овде во Стокхолм евентуално студио или еднособен стан од 35 квадрати се наоѓа за 1000 евра.

Иако се кириите ужасно високи, се излегува на крај и тоа како. Остануваат пари на крај на месец, може да се заработи многу повеќе од кај нас. И не се само парите во прашање-општо квалитетот на живеење е на многу високо ниво. Многу е помирно, со многу помалку стресови, убава и чиста околина, културни луѓе.....

 

Вакви муабети имало по многу, други теми, така да мене еве лично ме мрзи да седнам и да споредувам потрошни кошници, макар не е за тоа темата нели, па и поима немам за цени во МК, а споредба како споредба оди оди и оди, и секогаш се сведува за пари работата.

За се има ред, се знае каде се фрла ѓубре, во канта. Се знае каде се паркира, на паркинг во обележаните места. Алкохол и цигари не се продава на никој кој не може да докаже дека е над 18, и нема сине иди купу 4 пива од кооперација. Не смееш да му го отровиш кучето на комшијата. Има добар ден, повелете, имајте убав ден и никој да не му е гајле дека свекрвата од инат ти ставила сол сабајле во кафето. Странката е секогаш во право полиса и никој што е на работно место да те услужи, не смее да ти се прави фраер. Нема на школо стави му двојче на детето. Нема буткање преку ред оти си некој на некого. Нема работа ради ред. Има точни правила, има закон, има суд, и сите се исти и важат исто за сите. Нема на работно место толеранција за експлоатација, дискриминација, омаловажување, искористување, клевета...

Доста е и тоа, да не редам. Некои работи со пари не се купуваат, и поарно тука со песна ќе чистам клозети отколку во Македонија да ударам печати.

 

Тоа што најголем дел од луѓето тука се заробени во еден циклус кој не остава многу простор за живеење, човечко живеење е една од најголемите причини за емиграција. И да ставиме настрана сета беда на неможноста да се подмират основните трошоци, и опсесијата со ефтина струја и штедењето на сите можни ситници и скратувањето од уста за да децата имаат шанса за нешто, и неизвесноста која ја носи секоја промена на власта и несигурноста и вечните математики каде да се закрпи за да прелее од шупливо во празно, и кутивчињата од маргарин кои се мијат и чуваат во подрум бидејќи ќе се најдат еден ден и милион тегли за зимница која секоја година ја собира во се помалку тегли - ќе остане нешто грозно, одвратно, можеби недефинирано што го тера народот да си оди.

Дали е тоа срам што се живее на ваков начин, дали е срам од тоа што се припаѓа на една целосно болна средина, дали е револт и омраза кон истата средина - има нешто што е поголем мотив и од немаштијата.

Дали е тоа потреба да се живее некаде каде ќе се имаат поинакви приоритети, барем каква таква илузија за слобода и можност да не се калкулира со секој цент, да не се мисли на секоја ситница и да не поминува животот во еден таков круг.

Дали е тоа потребата да се проживее барем дел од животот надвор од политичката затруеност, од уценувањата, од мрежата на роднински, партиски и други врски, услуги и противуслуги, од стравот дека неписменоста и некадарноста ќе одземе нечиј живот, дали е тоа свесна или несвесна желба да не се остават децата да растат во една таква средина - не би знаел.

Можеби е несреќна комбинација на сето наведено, perfect storm from Hell, но таква е реалноста, многу лица ја имаат буквално замразено државава и срединава.

 

Голем дел од сите нас не се ни свесни колку само се среќни што се родиле и што живеат во Македонија или воопшто на Балканот, побезбедно место од Балканскиот полуостров едноставно нема на светов, тоа е така затоа што ние балканците сме воглавно мирољубив народ.
Инаку точно е, на запад се заработува многу и може да се приуштат многу материјални работи за кои овде може да сонуваме, но што е со духовниот мир на поединецот? Тоа го нема.
Во Македонија се нема пари, мал стандарт, но затоа има духовен мир, конекција помеѓу луѓето, има социјален живот, има емоции помеѓу луѓето, на запад вакво нешто нема таму гледаат само од корист.
Секој што отишол на запад сонува да се врати дома затоа што еден ден сфаќа дека духовното е над материјалното, дека создавањето на семејство и живеење во мирна средина па макар и со малку пари е многу подобро отколку живеење во средина под стрес и штрек дали ќе ја сочува сопствената безбедност и на своето семејство, дека колку повеќе материјални ствари има толку се меѓусебно поодалечени како семејство, мислам доволно е филозофија, се надевам ми е сфатена мислата.
Со други зборови, среќата што можеш да ја најдеш дома не можеш да ја откриш на друго место.

 

Форца, Балканот бил мирен?))) Па колку војни и револуции , распади имаше само во последните 40 години?? Да не зборуваме за претходно. Нон стоп поробени , и на секакви раскрсници за шверц на се и сешто. Ако живееш под стаклено звоно, важи, така е како што велиш. Правата на жените, правата на работникот, на децата, на инвалидите на Балкан сериозно се кршат. Мир, спокој? Секој трет е на дијазепами или со висок притисок. Тоа не е од лагоден живот. Никаде ама баш никаде не е идеално, и затоа твоето идеализирање нема баш смисла. Уживај во среќата и почитувај што други си го бараат чарето надвор.

 

Сите гледаме по ТВ, на нет, што моментално се случува по ЕУ колку е само таа безбедна од ,,мирољубивите" мигранти

 

Е, ама, некои гледаат и пошироко од само она што сакаат да го видат. Безбедно никаде не е. И без мигрантите не беше најбезбедно, ама и дефиницијата за балканов е “вжарена топка”, оти не се знае кога и кај ќе пукне.
Ама да тврдиш дека на балканов просечен човек со минимални примања е посреќен и поисполнет само затоа што мама и тато му се до гз, од просечен Германец кој има лагоден живот и кој не води невозможни математики како да преживее до крај на месец, ама живеел на 500 км од неговите, е надвор од секое лудило.

 

Точно е тоа што велиш, не велам дека не си во право.
Но парите не се најважни, џабе толку пари кога таму најблиските во семејствата им се оттуѓени.
Овде во државава нема пари, мал стандарт, и да точно е се преживува но, семејствата се сплотени, како вели една стара македонска поговорка: ,,Ако треба леб и сол ќе јадеме ама сите да сме на број и блиску едни до други."
Многу е тешко да се живее во странство без најблиските, е сега друго прашање е ако заедно сите од најблиските да се преселат, што е чест случај во денешно време.

 

У теорија убаво звучи ама во пракса не е така.

 

Или не зезаш нешто со постов или не иритираш или незнам што.Каква сплотеност каква блискост кога и тука работиме од јутра до сутра само не за нормален живот туку за преживување.Каков сол каков леб бе жжено кога неможеме само сметките да ги платиме со нашите плати.А храната е исто толку колку што ти ја купуваш само ти земаш 2000/3000 долари а ние 200/300 евра.И јас ќе ти одговорам без да ме прашаш Јас седам во Мк зошто немам избор како да избегам од неа ама ти што бараш во странство???Дојди тука ќе си се сплотиме ќе си јадеме заедно леб и сол ама ќе си бидеме среќни.

 

Оди во темата Снаи и свекрви и види колку се сплотени. Не само тие, туку и девери, јатрви, браќа, сестри... Проблем бр. 1 е немањето финансии, син и снаа трпат и ќутат на мајка и татко само за да не останат без покрив над глава, оти плата не им стигнува за кирија, не па за свое. И или ќе се разболат од нерви, или ќе се разведат.

 

Вака во терорија убаво звучи ама праксата не е таа, поготово на денешницата кога се изгради модерен свет а пари се нема.

Немој да ми зборуваш дека луѓето би биле посреќни со 300 евра месечни примања, притоа по 2 деца, институции кои што не фунционират и смрдна политика за жал, се тоа на кантар да ставиме и да речеме не не одам во еу ќе останам тука со тато мама и братучедите и роднините оти така демек поубаво било, па што ако децата ги кратам од се и не можам нормален живот и еден плукнат одмор да им овозможам ама битно со фамилија ќе седам и муабет ќе си правам, ќе се гушкаме тешиме и ќе живееме од љубов така?
Епа не.. има луѓе кои што не гледаат така на работите т.е тие луѓе се во огромен број бидејки преферираат да живеат нормален и солиден живот, живот што ќе им приушти скоро се плус загарантирана иднина на поколенијата и тие луѓе пак ќе имаат ок односи со фамилијата само разликата ќе е што нема да си брцаат у тенџење по дома, нема да си прават кавги од различни навики, нема да си ги мерат по дома и да се споредуваат, ќе имаат приватност а не забутани у 50 квадрати 3 генерации поготово ако знаат дека чаре нема кредит нема оти имаат ниски примања.
И мислиш ваквите со и од љубов живеат?
Не.
Битна им е фамилијата од жена и деца за да одат напред пред останатото.
Туку се тепаат и караат по цел ден очи не сакаат да си видат оти и они не се криви крива е државата што не ги води напред за нешто свое. Секој би се истепал во едно собче на куп јер луѓе сме живи и грешиме и сакаме приватност и имаме свои навики и преферираме конфор.

Ти и многу други ко тебе ова не можете да го сватите и никад нема да го сватите се дури се ова погоре не го осетите на своја кожа, да преживувате и да се туткате со 10 души, да мизерувате јер љубов нели?
Али љубов така нема и никад нема да има..
Ни на тебе ни на никој друг што го има овој став не би сакале да дојдете во лоша ситуација за да видите како е да се оди во еу да се пробива пат а у меѓувреме да се плукаат иселениците како они таму гомна чистат и јадат као демек.
Ова низ форумот 100 пати го имам прочитано за жал.

Живееме добро, кој помалку кој повеќе ама ќе има и поубави денови, и да среќни сме и исполнети, животот ни се допаѓа и одиме напред, сме задоволни и исполнети од секој аспект и не ми е жал и не посакувам назад ама ич оти од иксутво кога се вратив во мк после 10 год странство после 3 дена единствена желба ми беше да се вратам во него, а мк може на излет да одиме да прошетаме да се освежиме со по некое кафе и некој друштва и назад по брза постапка да си дојдеме.

 

Секако.. пркрасно е на Балканот. Цело време со дискриминации, нефункционални институции, никаква заштита за жртви.. Еве.. Тргни од темава. Финансиски зависни жени, трпат разни глупости, затоа што не можат да си доволат развод. Ако одат во полиција, ќе ги изигнорираат, ако се обратат во социјално ќе им дигнат раменици.. Абе мераци невидени е Балканот

 

Glavniot argument na poedinec zosto vo stranstvo ne cini e oti nemoze da ti kvakaat lugje na gosti sekoj den. Na balkanot bilo ubavo lugjeto se druzele skokotni me da se nasmeam.
Uste pa i miroljubiv narod ziveel lele majko mila toa da ne e Balkan na Mars oti ovoj ovde sigurno ne e, se ispozaklaa lugje megjusebno tuka oti edniot bil Makedonec drugiot Albanec edniot Srbin drugiot Hrvat samo za vojni se zboruva i merenje cij e pogolem. Ubavini e na Balkanot ama oti mozes kafe da si pies so komsiite i gosti da ti idat oti pa vo stranstvo komsiite izmegju sebe ne se poznavaat. Epa pogodete sto, nekoj na svetot ne mu se prioritet komsiite i kafeto i goslucite teranje. Prioritet mu e da se izdignuva i da sozdava a ne da zivee ko bednik i duhoven i materijalen.

 

Ај лајк ит, а лот!

Како да е којзнае колкава предност да си имаш со 100 луѓе иди ми - дојди ми.. И после да се оговараат едни со други, и да си глумат 'пријатели'.

 

Ama ti nisto neznaes vo Amerika komsiite ne se poznavaat izmegju sebe jebem ti takav zivot nema smisla ke zivees osamen vo svojot dvor nikoj na kafe nema sa ti ide.
A u prevod e sekoj si go brka svojot zivot i na nikoj ne mu e gajle koj so kogo i sto oti lugjeto imaat popametna rabota. Se ambiciozni, vredni, imaat rabotno mesto, firma itn. Pa imaat deca vnuci i si teraat magareto samo vo Mk i na Balkanot prioritet se Ojle Dojle i nivnoto ceneto mislenje. Ama za sreka i toa se promenuva se poveke mladi si gledaat ziveackata i imaat malku vreme za kokodakanje.

 

И некои возрасни... ко мене
Не праам иди ми - дојди ми со никој, освен со најблиските роднини и 2-3 пара пријатели.. И тоа ретко.. На неколку месеци. Комшии - не фала. Ни сум се дружела, ни се дружам, ни некогаш ќе се дружам.

Најбезвеза ми се оние кои си одат без најава.... Дранг, од сабајле на врата за кафе...

 

A dosla da vidi kolku prasina ima na komodata za posle da kokosaka so druga zena lele kaj Petkana prasina na komodata kompiri mozes da sadis. Ami sadevite neizmieni kuku mene nedomakinluk. Ama konekcijata e bitna na balkanot i socijalniot zivot.vo stranstvo nema socijalen zivot oti sekoj si gleda vo svojot dvor i se druzi so lugje koi mu se bitni ko na primer sopstvenite deca vnuci i bliski rodnini. Toa ne e socijalen zivot nie trebe da gi naucime strancite so e socijalen zivot. Da se druzis so 500 lugje i da napravis svadba za 800. E toa e socijalen zivot i status vo opstestvoto so poveke lugje ke ti dojdat na svadba toa znaci deka te postuvaat. I nivnoto ceneto mislenje dali salata e dobro izdekorirana kakov e fustanot na nevestata dali mladozenjata e vesel dali nevestata e trudna dali svekrvata e zadovolna dali prasekjeto e dobro peceno i tortata dali se osekja na margarin i dali ima sinalko ili koka kola orginal po masite.

 

Господ здравје да ти дај!! Ме изнасмеа

Посебно со 'компири да садиш'

 

Еве јас во странство сум, па комшивката ( странкиња!) најде да ме заскокне колку сум била недружељубива. Најсериозно Како да и кажам- жено, многу зборуваш, логореична си, и да, немам време секој ден за тебе. Си бевме на кафе по еднаш, ми поклонија цвеќе за вселување, ми ја пазеа мачката дури бевме на одмор еднаш и не сакаа пари, возвратив со поклон. Ама не секој ти одговара за дружба, а не само комшиско алапачење. Плус, во земјата каде живеам--- се дружат лугето, чак и вработени имаат време да волонтираат- помагаат, наместо само и само да кафесуваат. Углавном дружбите се надвор, и низ искуства, и кафичите и спортските терени се полни. За екстроверти нигде не е пусто, а интровертите ионака не ги боли баш...многу генерализирате