Животот и здравјето по прележување на вирусот

Да тоа и ме плаши... Бев на 2 крвни слики во текот на вирусот со 2ка Леукоцити, сега ми беа 4ка. Јас со анемија си се борам чат пат во животот, поради Тироидната жлезда ми е таа анемија и некогаш сум супер, некогаш никако неможам да качам железо.. И на терапија сум за тироидната Хипо + хашимото сум. Инаку здраво се хранам секогаш, пијам витамини како цинк, магнезиум, селен, витамин ц и д3. Со Алоето ќе си продолжам, убаво ми прија. Плус активна сум доста и нонстоп во движење..

Изопринозинот дали знае некој како се пие? Јас го почнав кога се разболев, но дека ми дадоа и антибиотик го прекинав сама. Имам уште 2 лентички и сакам да ги допијам. Дали се прави одма пауза или може да испијам уште една доза? Ќе прашам секако и во аптека и матична, ама да не знае некој да не пиел..

 

Јас го имам пиено неколку пати и секогаш ми биле различни дози. Тоа зависи како ќе процени лекарот. Го имам пиено 10 дена, па пауза 20, па пак 10... три месеци. Последно го пиев 3х2 15 дена.
Најдобро како ќе ти каже лекарот.
Инаку, не се пие често, туку само по потреба и е многу ефективен според мене.

 

Затоа што се знаеме себе си и си го знаеме телото.
Пост ковид последици се јавуваат долго време по прележување.
Очигледно не си се соочила со нив и се надевам дека никогаш нема, но ваквите мислења се бизарни.

 

Се соочувам и јас со нешто чудно, многу кратки циклуси, па појава на циста на јајник... нешто што никогаш во животот не сум го имала. Но сето ова после 6 месеци од прележување. Некако неможам да го поврзам дека е последица од ковид дури после 6 месеци, затоа не ми е логично. Не знам што гледаш бизарно во прашањето?

 

Проблеми со отоци, трнење имал ли некој? Синоќа малку рацете ама денес и раце и нозе, отечени, трнат, тежат, неподносливо е

 

Trnenje da, mn chesto i posle 8 meseci od prelezhuvanje. No ne sum imala otoci. Ste proverile d dimeri?

 

Koi se znacite za cista na jajnik? Bolka nekoja ili iscedok? Zatoa shto imam bronzen-kafen iscedok vekje 4-5 dena pred menzis ... Prv pat mi se deshava zatoa prashuvam

 

Па нема некои знаци. Ме подболуваше понекогаш но додека не отидов за друга работа, не ни знаев дека ја имав.
Кафеавиот исцедок вака лаички кажано може да е до хормоните, при нагло паѓање на нивото на хормони доаѓа до кафеав исцедок пред самото започнување на менструацијата. Мене тоа со години ми се случува, некогаш знае да биде редовно, понекогаш и да прескокне. Во секој счучај провери си што е причината.

 

Циста на јајници, промена во циклусот и сл. се последица на хормонски промени. А хормонски промени може да настанат од еден куп работи. Прележување на вирусна инфекција е само една можна причина.
Ми се има случено од вирусна инфекција (пред пандемијата со ковид) да ми се воспали тироидната жлезда, па тоа да ми ја поремети работата на останатите жлезди во телото и на половите хормони а со тоа, нормално и на циклусот. Освен директно да влијае некој вирус на јајниците, на нивната функција влијае и самиот стрес (физичи и психички). Патот оди од повисоките нервни центри, кон пониските од една страна (тоа е невролошкиот) и преку работата на останатите жлезди со внатрешно лачење и нивните хормони од друга страна (тоа е хуморалниот- преку крвта, т.е. преку хормоните во крвта). Ако прележувањето некоја болест било голем стрес за организмот, на едниот или на двата начина, може да влијае на работата на жлездите и на нивоата на хормоните.

 

Космик многу убаво објаснето. Ова вака никој не ми го објаснил а бев и кај невролог и кај интернист два пати . И ме гледаат како да си ги измислувам симптомите . Е сега прашањето е како да го ресетирам метаболизмот ? 7месеци поминаа …

 

Кај мене веројатно не е причина прележана болест. Ова другото, понеубавото според мене, долгорочен психички стрес.

 

Стресот е неминовен дел од животот. И позитивните случки се стрес. Значи неможеш да спречиш да не ти се случува. Но можеш да ги модифицираш неговите ефекти, и тоа е она што треба да го научиме - Како да се носиме со него. @tambelina ова и за тебе го мислам. Веројатно и докторите затоа ти даваат само лекови за смирување и лекови за симптомите. За стресот нема апче, има само за симптомите од него. Ти прават дијагностика и ако нема физичка причина некоја, нема што терапија да ти даде. Советување психолошко нема да ти направат, зошто не им е тоа примарна работа и повеќето не се замараат со психичкиот момент на пациентот (од причина што: немаат време, немаат воља, не се доволно платени за тоа, има кој друг да го работи тоа, има психолози па ќе ти речат оди си кај нив..). Чест на исклучоци кои се свесни дека неможе да ги делат така работите и кои го прават тоа - обрнуваат малку внимание и на психичкиот момент на пациентот, па ќе му објаснат нешто повеќе, ќе го смират, ама ретки се таквите.

 

@Cosmic Girl не велам дека нема и психолошки момент . Но кај мене дефинитивно е зафатен нервниот систем. А некако се крстат дека само од себе ќе се среди. Ако симптомите се од психолошка природа ќе исчезнат со земање на антидепресиви, или седативи или антипсихотик , што год да прима пациентот. штом симптомите остануваат тогаш се реални .

 

Да, да, штом ти рекле дека имаш оштетување, значи потврдиле, тоа е јасно. Тука веќе нема дилема.
За оние за кои немаш потврда- што да ти кажам? За некои може никогаш да немаш потврда и ниту една дијагностика да не најде причина за нив. Медицината е напредна до некое ниво, не е семоќна. Може не се доволно познати тие болести или врските меѓу нив, може немаме начин да ги дијагностицираме. Ковидов е нов вирус. Тоа не значи дека се измислени симптомите. Штом те мачат и ги осеќаш тоа се реални симптоми, независно од нивната природа. И така ќе си читаш за симптомите и ќе се информираш за болестите и третманите и ќе си одиш по лекари и ќе собираш од сегде помалку за да формираш некоја слика за проблемот и ќе стигнеш до некои свои претпоставки... сите сме негде тука во кругов

 

Аууу нееее скраја да е да продолжев со тоа темпо да шетам од врата на врата ќе се мрднам.

Ти благодарам за дискусијата и информациите. Секое добро

 

Kako se spravuvate so aneksioznost nastanata po prelezhuvanje na kovid, ako ve ima takvi..

 

Јас не успевам да се справам ☹️ Иако вакцинирана не сакам да фатам пак, па превезмам колку што можам и е до мене да не се личи тоа. Едноставно не можам да продолжам да го живеам животот нормално. Да се собирам по дома со луѓе, да одам во гужви, кафичи и сл. Тоа си зема данок, ама тоа е…

 

Познавам неколку случаи каде што анксиозноста им е зголемена после прележување. Поизбувливи, поуплашени, несоница... Секој различно се справува ама во суштина прават она што можат за да не мислат на црни мисли и да се вознемируваат. Имам приметено дека оние што при стрес реагираат со повлекување, и после ковидот исто реагираат - бираат да останат дома, да се посветат на себе, прават нешто што ги интересира или хоби ако имаат некое, им смета да се опкружени со луѓе. А оние кои во стрес неможат да поднесат да се сами, тие па обратно реагираат- излегуваат, комуницираат со луѓе почесто, се гледаат со нив и многу често разговараат со нив на телефон, видео повик и сл. Овие вториве значи без разлика на лошото искуство со ковидот не се оградуваат од други луѓе заради страв да не фатат пак. Потребата да се опкружени со други луѓе за да не мислат на нешта што ги вознемируваат е поголема од стравот од реинфекција.

 

Kolku samo posakuvam da sum od tie vtorite

 

Kaj mene e ushte postrashno shto ne mozham ni da dojdam do situacija da otidam da se vakciniram, od strav, a pred prelezhuvanjeto planirav i chekav da izlezat vakcinite ... No posle zarazata mene psihata mi se smeni 100%, edvaj funkcioniram. Sedam doma so malo dete i soprug i ne mozham da mrdnam dodeka gledam site moi vrsnici i prijateli bez razlika bile single, so deca ili bez, bremeni ..site se nekade vo guzhva, uzhivaat se druzhat se zabavuvaat, prodolzhile ednostavno so zhivotot... Jas imav doma gosti posle ne znam kolku meseci i eve nedela dena ne mozham da se oporavam... I sekogash taka posle bilo kakov kontakt so lica vo zatvoreno ... Uzhas ...