Заради тоа што почна да ми е програмирана навика да гледам кога некој фрла ѓубре дали има шишиња стакло лименки и дали ќе ги фрли во садот за рециклирање или некогаш ќе ги земам јас од него за да ги фрлам во садот кога ќе проценам дека нема намера исто така ми е навика и се нервирам кога некој стиска за хартија од банкоматот а ја остава ило кога ќе ја зема ја гужва и ја фрла и џабе ја зима... Друго искушение ми е да земам од улица и да то фрлам во садовите или кога ќе видам многу расфрлани се искушувам и нешто од внатре ме тера да одам и да ги собирам сите по ред ама до сега не сум го направил... Исто така ми е стрес кога гледам контејњери канти полни со пластика и лименки а никој од ромите не поминува да ги собере а и со самото тоа што ги фрлаат таму.... Ама знам и да почнам да ги соберам сите јас нема да го решам тој проблем... Ама некогаш кога соберам неколку парчиња од улица и ги ставам во садот убаво се чувствувам