Прво можеш да деактивираш социјални профили ,тел само за разговор. Времето пополни го со читање книги, прошетка и слично.
Штом си свесна дека си зависна и сакаш да се смениш тоа е првиот чекор. Е сега за почеток почни да ограничуваш време кое го поминуваш на телефон. Почни да намалуваш пола саат дневно од тоа што сега користиш. На телефонот имаш мерач колку време поминуваш. Земи го тоа време и подели го на слотови дневно и стави да ти звони аларм после одредено време користење. Кога ќе се огласи алармот остави го телефонот и почни друга активност (читање книга, шетање, работење по дома, учење, јави се на телефон на некоја другарка и слично). Потоа пак врати се на телефонот, ама пак со аларм. По некое време намали уште повеќе користење пак со алармот. Пробај да најдеш некое хоби, нешто што може да ти го одвлече вниманието. По некое вреем кога ќе најдеш нешто друго што ќе ти биде интересно ќе намалиш.
Читај книги и шетај во природа. Убаво е што си свесна дека премногу време поминуваш на телефон. Одбери некоја книга со интересна содржина и така пробај, потоа може ќе ти се допадне читањето па ќе поминуваш помалку време на тел. Земи ги книгите од Хари Потер. Нема да сакаш да ги оставиш од раце. И јас поминувам многу време на телефон. На сабајле кога ќе станам седам околу 1 час потоа на пладне кога ќе заспија синко 2 часа и навечер исто кога ќе заспија синко седам по 3 часа свесна сум дека е многу.
Кај нас немаше баш некоја зависност која не се лечи, ама не сакав да биде со одземање телефон, со лимити, некако сакав да створам услови сама да го остави телефонот, или да го користи минимум во текот на денот. Добри 6 месеци поминавме дома, ја занимавав со боење, разни игри и шетање во природа.Но сепак остануваше време за телефон. И купив животинче - домашен миленик. Мислам дека тоа ја преокупира. Така да, лекот не е насилно одземање телефон или гледање на тајмер колку време ќе гледа цртани туку лек е само детето да не посака телефон. П.С... во 2018 ја отворив темата зашто имав проблем, ама постепено го решив
Седни учи, гледај телевизија, работи нешто по дома. Телефонот остави го во друга просторија. Убаво што си пројавила интерес да го сториш ова иначе
Ти може проблемот си го решила, мене еве ми чука на врата. Корона-морона-онлајн учење-онлајн работа...Животот станува страшно комплициран долго време во 4 ѕида Ај да ја фатам темава со ред, да видам ќе најдам ли решение...
Се согласувам. Децава поготво се толку време затворени дома , па онлајн часови - тука кај што сме сто пати ги отворија-затворија школите , па и да го испратиш надвор да игра со кого , не сум видела никој дете да пушти надвор.Барем овде кај нас зборувам. Моево има 10 години и за жал веќе е зависно од телефонот. Ќе најдеме нешто заедно да правиме ама тоа да е 1-2 часа во денот , настрана што учи , другото време е се на телефонот. Греота за децата
Го решив...како да не... Со затварањето дома и не дружењето не е во прашање телефон туку таблет.Барем по едро нека гледа. Настојувам да црта, бои, лепи колаж...сега ќе ја учам и мозаик да правиме, игра со кукли.. Кога ке и го дадам таблетот настојувам да гледа некоја приказна на македонски јазик. Па низ разговор ја прераскажуваме. Имам моменти кога ,,куќниот притвор,, ни јас неможам да го издржам па давам таблет - што сака нека си гледа
Моето дете е многу зависно кога ке ме види дека зборам на телефон одма трча да го земе.Ништо не го интересира освен телефон.Почнав да одбивам телефон кога јаде.Ама писле јадење го бара.Како да го одвикнам?
Ќе му одвлекуваш внимание, ќе му смислуваш игри и заедно ќе играте, читате книги, ќе шетате, возите точаче итн итн. Па ќе му направиш филм дека е распипан (исклучи го), нема нет (исклучи и тоа), телефон никогаш да не му биде во видик.. Верувам знае и сам да барата, ама има начин за да не провалат и нека нема момент во Х ситуации дека "оп е сега работи, има нет". Занимацијата секогаш нека биде нешто друго. Моментот да не дадеш и он да плаче и плаче и да преплаче мене не би ми било опција.. Па до вчера што се вика го добивал кога сака. На секоја навика има и одвика, вие сте дозволиле, така да ќе се поправите.
Си играме секој ден,читаме кога јаде,после јадење не читаме многу ама многу шетаме.Кога ке и кажам дека не работи се љути и писка,а сакам и јутуб да и укинам дека стиска и може да направи некоја беља.
Мое мислење е дека децата искрено претераа со мобилните телефони и тешко е да им се докаже дека само им штетат повеќе треба да се посветат на книгите без училиште нема ништо во животот дури сум размислувала дека и во училиште треба 1 час да се одвои од раководителот на паралелката да ги увери преку некои програми како влијаат мобилните телефони на нив нарочито кога игриците се агресивни и навлегуваат превише треба и наставниците и училиштата и родителите да се изборат со ова зло кое ги демне најмладите.ретко кое дете е самосвесно за тоа.значи треба работа и од училишен професионален кадар а исто така и од родителите честопати се извлекуваат па што јас да немам кога сите имаат зошто јас да не играм кога сите играат
Моето има 15 месеци. Телефон во рака нема земано. Кога не гледа,го бара,посега по него ама строго се кажува НЕ. Знам дека е рано и кога тогаш ке има телефон,ама дури можам да контролирам јас како родител, телефон нема да пипне.
Ако бидам некогаш министер,ПРВО нешто што ќе направам е МОБИЉКА, ЛАПТОП и све таа техника ќе ја воведам над 18ГОДИНИ. Само така ќе имаме здрави генерации.
А како тоа ќе го направиш да ми је знати. Зависноста од мобилни/игрици и слично ја прават родителите. Не децата. И се создава дома, внатре зад затворени врати.
Таа зависност ја прават родителите и никој друг. Од луѓево околу мене чии деца се зависни од тел. побитно им е да седат со мене, отколку заедно да прават со децата нешто или да му понуди некоја забавна задача/игра на детето. После години кога детето незнае да збори како што треба на 5 години, нема вокабулар, нема изговор на букви, има агресија кога нема телефон, сфаќаат дека е грешка, ама пак го прават истото.
