Зборувањето кај децата

Fala majka taka i pravime

 

Da da
Koga ss vrakame od rabota vika po mene mama po tatko mu tata
Kazuva cao i bravo a zivotbite site gi znae i domasni i divi porano gi imitirase seka pocna konj mace koko za kokoska zajce kazuva
vcera vide motor vika momo
i pocna so prste da pokazuva
Samo ne svrzuva nekogas primer ke vlezeme vo apteka i vika ajde cao za da si odime ne saka po prodavnici

 

Па сето ова за детенце од 21 месец не е малку, тоа што почна да покажува со прсте е позитивно, веќе напредува убаво, со вежбање ќе почне и да сврзува, важно фондот со зборови му се зголемува, и ги кажува со значење.

 

Детето ми е 20мес. Се разбира што и се збори, но сметам дека има многу мал фонд на зборови. Мама, тата, деде, баба, чао, чичо, имитација на звук на животни, колку години има, нa прашања одговара со да и не. Работам цдло време и јас и татко и. Гледа телефон ама стварно многу кратко, оди и во градинка, но јас пак сум загрижена. Сите ми викаат ќе се пушти наеднаш. Што мислите има ли простор за грижа?

 

Nema, majka, mesto za panika. Stom razbira, se e ok. Ke se pusti. Ima deca od tretata godina sto se pustaat. Bez gajle.

 

Луѓе се познава кога детето има проблем, не е само зборувањето знак. На јатрва ми малата во март наполни 2 годинки. Дали 10тина зборчиња знае да каже, ама ја гледам како си игра со играчки, со други дечиња, како игра на песнички, се радува на животни, како се гушка и гали, како му приоѓа на бебево.... никогаш не би рекла дека има некој проблем само затоа што уште не збори.
Набљудувајте си ги децата, без говор знаат многу нешта да кажат, говорот не е меродавен за интелигенцијата на детето.
Не ги макнете децата кои немаат уште ни 2 годинки по логопеди и дефектолози само затоа што не прозбореле, ги малтретирате непотребно и нив и вие се малтретирате.

 

Зе извуинувам што се мешам ама мислам дека на ова мисли членката. http://www.bioinformatika.mk/. Не е стандардна медицина.

 

Ај и јас да си прашам за нашиот проблем.
Малава 21 месец збори дома се, реченици, потешки зборови, све разбира и све знае.
Ама, кога ќе отидеме некаде, ќе дојде некој и треба време за да се пушти да збори и тоа зборење е многу малце, само основни работи.
Дај, сакам, не, да итн. Од градинка па викаат не збори ич и се чудат кога им кажувам дека буквално се збори дома. А викаат дека се разбира, се следи, ја интересира да слушне, види, да научи, си бара сама што сака, ама со покажување.
Ме секира многу. Знам дека чим збори нема место за паника. Ама ете ова ме чуди.

 

Девојчето си е срамежливо, нема никаков друг проблем. Мојава и во градинка збори и дома, ама кога ќе дојди некој непознат се срами и и треба време да се опушти.

 

Нормално е. И треба време да се опушти. И мојата исто, дома, кај моите дома, или кога е во друштво на познати луѓе кои ги гледа почесто уста не затвора. Кога е со некој прв пат што го гледа или поретко и треба време да се опушти.

 

Не збори ни кај баба и и дедо и.. кажува само по некое зборче.
Дома само кога сме сами.
Ако има некој па непознат ни кога ќе се опушти не збори скоро ич. Само мама, тато..
Порано бар кога ќе ја прашаа како се викаш, колку години имаш кажуваше... сега не.
Ја носев на психолог ради друго. Таму збореше упола од дома и таа рече дека збори и премногу за нејзина возраст и се чудеше баш за проблемов.
Знам дека е во ред и дека се срамат, ама веќе.не оди малце време во градинка за да и е непознато место.
Кај дедо и баба сака да оди, се однесува слободно и пак се кочи.

 

Јас имам проблем што мојата се чисто изговара, цели приказни раскажува, на англиски и на македонски, но... Градинката ја уназадува. Во групата има дечиња што не зборуваат чисто, не изговараат Р, пелтечат, а мојата ги имитира и во градинка и дома. Ретко изговара Р, но кога ќе ја потсетам се корегира. Често зборува како нејзината најдобра другарка во градинка, на пример како таа рецитирала песничка "паста да даби, тлеба да се става, даптина да се мијат"... Мислам се доловува преводот.
Кога ќе и речам ај сега кажи ја ти, не како другарка ти, ја кажува чисто, јасно и без грешка. Ама како да и е влезен во уво неправилниот изговор и така си тера. Нон стоп ја потсетувам... ќе зборува чисто, потоа се заборава. Незнам дали да преземам нешто друго, да посетам логопед

 

Мојата е иста.На воспитувачките не им вика добро утро и жени се нервираатВикаат дека со децата си збори , а нив ги игнорира Јас им реков мрази возрасни, ниту со баби и дедовци не збори.Сигурно е дека се срами.Има па деца без престан со сите зборат.Не мислам дека е некој проблем.

 

И ние имаме таква мака, надвор ни да бекне, ме праќаат на дефектолог, дома да ви пуштам видеа ќе се пресмеете, пее цели песни, збори растура, не застанува. Тоа е тоа. Инаку дефинтивно ги уназадува што не се во група со деца поголеми, ги имитира бебињата и збори бебешки, ама тоа е.

 

istiot problem.i jas go.imam kaj mene e 3 godini i gi kazuva zborovite samo.mama.tato.baba dedo.i se e so pantomima dr samo.objasnuva napraveno e.sekoi ispituvanje vikaat se e vo red no sepak premnogu sum isplasena sto ce bide.so nego ponatamu neznam.premnogu sum.isplasena

 

Мене сите ми викаат нормално било мала била да збори.
А исто, дома песнички пее, брои, објаснува.
Надвор ништо, ни а ни б... молк
Е едино што почна да пружа раче да се поздрави.
Во градинка им викаше чао, сега ни тоа не сака.
А дома ги збори од градинка децата, учителките. Сите по име на слика ми ги кажува, кажува кој бил кој не бил дента.
На гости зависи каде, кажува по нешто, дај, чучи, да, не, или само клима и врти со глава.
Ако бара нешто неќе да ми каже туку покажува.
Ептен ме нервира, зошто знам дека знае се.
Ја носев на психолог ради друго и таму се погоди збореше повеќе. Таа вика многу зборела за нејзина возраст, а замисли дома дупло збори. Се секирам да не биде срамежлива и ќутлива па да ја зафркаваат, да не биде повлечена.