Од зборови : - Значи , госпожа , девојко , шеќерче... А како фрази : - К*р се тресе у ладна вода , лапнала Донка бел џигер-му*а од лабуда и страшна работа!! Моментално на овие ми текнува, а за фразиве морам да нагласам дека не се гордеам со нивната употреба освен последното "страшна работа", другиве две сакам да ги искоренам од мојот речник, ама пуста навика А да, и сите ги нервирам со тоа мое Ц-цкање, ц ц ц....
*Bitch please!* фраза нели? ааа и да му се заблагодарам на *LoL и WTF* тие секогаш се тука кога немам зборови!
Чоек имам работа(ова секогаш на зафрканција) да ? жити се ? е да бе жими Ку*ов немој ќе ме расплачиш..и др
- ќе се шлакнам ( кога ќе направам некоја глупост ) - боже Господе - ОК ( кога некој ми кажува нешто што не ми е интересно,а се случува многу често ) - не ме замарај
Катастрофа (зошто ли толку го користам „комплицираниов“ збор ама ајде де) БравоС (абе и да има и да нема бравоС да се рече) Порано и јас се занесов со тоа „пер “ и „чоек“ , „мала“ исто меѓу друштвото...сите мали ми беа
Што правиш? -Медитирам :geek: (а при тоа вежбам,слушам музика,ама важно тоа ми е одговор ) Шо ти е ? -Трудна сум. (Еднаш и на мама мртва озбилна и го реков воа ) И цело време нешто мешам, српско-македонски си зборувам
О не-прострелајте ме!!(кога некој се изглупира) Ај олабави ме (од песната :Д:Д) Не ме дразни (демек бугарски) Разкарај се!! Јеби га Абе брат шта да ти причам..
- Тутурутка. - Тапа си бе, тапа си! - Искрено.. - Абе лесно ти е тебе, ти си глуп/а.. - Еее, нацки. - Ај прво глеј се себе. - Матер ќе ти е... - Ко ќе ти ја мууна една меѓу рогои.. - Се швркнав/ѕвекнав/акнав/шашардисав. - Иии, се заеб. - Што ти е? - Авионче. / Машко ми е. Или некој со некого се кара.. - Ауу, мене вака.......... Идам дома, и плачам, сместа. Или имам навика да лупнам некого, ради реда, и ќе му речам: - Што ме гледаш? Или кога се карам со некој, и на крај да искочи дека не е по мое.. - Добро ајде, не плачи, ајде.. (а не оти дека плаче..)
Е како не,ајде,да бе циничките ,оние помилите срце еј љубави,мило што да кажам екстремна сум веке некако прекутувањето некако веќе не го сакам