Фала богу, под газето ни гори дур не помине троа време од тоа нешто. После к ми е двор ми е. Така е со секој земјотрес, иста паника не фаќа секој пат, исти прашања ,исто е се. Тешко мони да се освестиме, ќе треба да се соочиме со реалност и да превземеме нешто… промена некаква,акција… а кој е способен у државава за таква ствар ? Никој
Па континуирано живеење во трул систем ги прави луѓето такви какви што се. Што мислиш сите западњаци се освестени? Пих казни фрчат
Ние во италија плаќаме околу 100 евра месечно само за вакви работи, зграда и околу зграда, лифтови, чистачки и све остало. Само 100 евра се трошоци за зграда месечно овде, нема сакал не сакал МОРА. Сум живеела во повеќе станови, секаде е исто и се плаќа.
И, да имаат, нема да даваат. Погледни на што личат најголем дел од постарите згради, а возен парк паркиран пред згради нема испод 10-15.000 евра. Важно да се има за шопинг, ресторанче, одморче. За тоа се има пари, али не дај боже фасада да се смени, лифт да се реновира, осветлување да се стави, двор да се исчисти, клупи да се стават нови, да се засадат дрвца. Е, за тоа се нема пари. Пред секоја зграда депонија, а деца, внуци им се играат тука. Немој случајно на некој да му текне да зачисти.
Абе луѓе, сопствените тараси не си ги чистат, пошо не ги користеле де... Тоа смрди корне. Комшиите правеа свадба и им викаат на тие карши нив,ќе ве молам ѓубраво(20 ќеси пред врата) ако може да го соберете да не гледа народ, смрди башка. Аха нема проблем бе, зимање кесите внатре си ги внела... Па не бубачки, крокодили ќе ни шетаат уште малце. Тарасите се распаѓат, железото се гледа. Не можело да се побара у општина санација, пошо не било земјиштето регулирано. Е ок де, оди поднеси. Фирма не води, ама кога им кажувам нешто ми викаат ааа не може, ааа не постои тоа Еј замислете состанок на куќен совет, не постои такво нешто ми вика. И ете им вртиме, им кажуваме, бараме, џабе.. Никој не се замара никој. Комшиката се поплави, тас под неа крена драми, вода и течело. Да викам жената има дома вода до колена а кај маж ти е клучот за да се затвори главен вентил викам. Сакаат да не мрднат со прст. Е после водовод се затна, им пуштило пак вода, не зуцнаа пошо знаат дека ќе зборам.
Јас живеев во мала зграда со 9 станови, и за зградата се грижеше само еден комшија и татко ми, имаше најубав и најчист двор, секој ден се вадеа цвеќињата и тревата, влезот беше искречен и чист, и починаа и татко ми и комшијата, сега нема никој да се грижи за ништо никој со прст не мрда, пред зграда е депонија буквално. Среќа додека беше жив татко ми и комшијата на нивна иницијатива се смени покривот и олуците, бидејќи ние сме најгоре кога врнеше во натре капеше бидејќи е стара зградата. Сега пари не се собираат за осветлување во зградата, па многу пати ја гасат струјата и со блиц одат по скалите само зошто има некој што се плашат да не им се скуси од џебот. Тоа е ужас, а за пп сандачињата да не правам муабет, цревата се испокрадени којзнае од кога и џабе има хидрант кога црева нема. Имаше ситуација минатата година еден стан на приземје се запали и среќа многу брзо дојде пожарната па изгаси, иначе ќе изгоревме како глувци сите, и пак не им дојде памет да побараат црева за хидрантот.
Ок се и треба да ги има скалите за пожар ама треба и да се внимава на која позиција се поставуваат. Неодамна на една пријателка на четврти кат и се прекачил некој на тераса преку пожарните скали. Среќа затворена била вратата, истрчала од стан и кренала паника по комшиите па ликот избегал како и што дошол. Стварно страшна дешавка, наеднаш да видиш некој тип на тераса.
Нечистотијта што ја имаме како народ за тоа па да н збориме, фрлаат каде стигнат место во корпа и после е чудиме што ни е прљавоо.м
Те обврзуваат со договор да потпишеш, ако не плаќаш после казна. Сериозен проблем е ова во мк, кај нас ретко да појдеш на тераса и да видеш ѓубре. Има камери пред контињерите што опстојуваат сеуште. Овде околу ѓубрето се многу строги, секој ден по некоја казна има, многу често им враќаат дома ѓубрето во двор за да ги засрамат покрај казната и сите да ги видат што прават, немаме веќе контијери, лека полека се исфрлуваат скроз, вторник носиме пред зграда во корпа пто ни ја дава општината хартија, среда индиферентни, четврток пластика. Толку. Секоја недела така. Имаме картичка со истата фрламе ѓубре од садопер, без неа континерот е заклучен и не можеш да го отколопеш, мораш да имаш карта со бар код, автоматски ја доближуваш и се отвара континерот. И уште нешто, веќе не се користи пластика во цефки тањири и чаши исфрлена е скроз. Не постои. Ако за нешто се залагаат особено е за ѓубрето. За отпад овде пари се плаќа да фрлиш.
Обично не плаќаат тие што имаат, а не тие што немаат. Од искуство го знам ова. Во минатитот стан кога живеевме, јас собирав пари и јас организирав санации во влезот. ... и јас го ринев снегот во зима и ко награда ми купија лопата за снег ринење. Некој месец пред да се исселиме излезе законот за Совет на станари кој требаше да се регистрира во УЈП. Им го средив и тоа и се исселив. Не знам кој ја има преземно лопатата.
Алал да ви е како можете такви стресови да трпите .. Не , не . Не сум јас за зграда . Та да се тресам дали Митра ќе се поплави , машината на Мара ќе ми дупне некој ѕид или Стојне ќе го заборави ѓубрето на тераса ... Куќа си е куќа . Ма да , мојава е зграда систем .. живееш со своја крв . Колку-толку , подруго е . Никогаш не би можела да живеам во стан , дури и да го имам . Прво поради горе наведените причини , не можам да трпам секојдневен стрес . Второ , како сум заборавена , качи се - симни се правам . Те сјај за садови сум заборавила да купам , па немам шампон - ај па назад у дуќан , па лебот сум заборавила да го земам , и така во недоглед додека работи дуќанот Трето , се гушам во стан . Како да патам од фобија од затворен простор .. А не патам . Научена сум во куќа да живеам . Откако знам за себе , живеам во куќа .
Него знам не е прашање за тука, but препорака за добар водоводџија? За Скопје прашувам ? Минатиот ме осакати уше се опоравувам.
Боље ми се овие стресови него стрес со роднини/свекрва/свекор/мајка/татко и што и да е да живеам Сопствена куќа е ок, ама треба ептен надвор од Скопје да бараш плац, зошто во Скопје веќе тешко се наоѓа. Дури и тие куќи што постојат веќе се откупуваат за згради. Да имавме добра инфраструктура и добар јавен превоз е ок, ама вака како што е во Скопје мене лично ми беше многу замарање кога живеев подалеку, цел ден во пат ми одеше.
Очигледно зградата во којашто седам во Скопје е една од ретките која има помошни скали и апарати за гасење пожар. Одлично функционира куќниот совет, претходната година се правеше покривот и олуците се обновуваа. Сега пред некое време менуваа потрошни делови на лифтовите. Да напоменам зградата е од 70тите и е позачувана и од новите.
Јас и маж ми живееме сами на спратот . Јас и он се грижиме за сметки , храна , хигиена и слично . Ниту свекор ми ни се меша , ниту татко ми . Тоа е тој зграда систем , само што во зграда живееш со непознати луѓе , во куќа со луѓе што ги знаеш . П . С . Да , во Скопје е друго , а и градот е поголем , па многу луѓе бараат решение во станови . Во Тетово имаме друг проблем ( рестрикции , лоша инфраструктура , катастрофален сообраќај ) , не е толку проблем да се најде плац за купување во Тетово ( многу луѓе продаваат плацови со изградени стари објекти , што потоа може да се срушат ) колку што е проблем водоснабдувањето ( вода има , но некогаш и по цел месец има рестрикции , некогаш нема воопшто рестрикции ) како и куповите смет . Како и да е , секој си бира она што највеќе му одговара . Јас не би можела да живеам во класична зграда со комшии кои не ги познавам , но во куќа со одделни спратови , каде секој си има своја приватност , и живееш со чичко/брат/свекор/татко , можам да живеам . Затоа велам , алал да ви е на сите што живеете во зграда со луѓе што не ги познавате .
се се може ако се дадат пари. само што пари никој не дава. секогаш лошото на други им се случува, за што никому не им е гајле.
Грешка си гетата во Њујорк имаат ПП скали најчесто од надвор, а новите модерни висококатници од внатре Боље да речеше дека сме како Лесото, Етиопија, Того итн Кога живеев во Њујорк иако бев во срцето на Менхетен, најмногу ми беше страв од тие надворешни скали, бидејќи на првата локација зградата беше на 4 ката... Кога се префрлив на 36ти спрат душата ми дојде на место Во зградата каде што живее мајка ми, нема лифт, нема надворешни скали, нема ПП апарати АМА цревата за вода стојат во сандачињата и после 40 години. Е сега дали се дупнати некаде, фала Богу не дошол ред да се користат Фирма не одржува, не успеавме да се договориме ако сме само 3 влезови со по 10 стана.. Секој влез има благајник и собира пари за струјата во влезот и за струјата за парното.. На жената што чисти секој посебно и плаќа ма да не знам дали сите и плаќаат, знам се жалеше едно време
