Здравје пред изглед: 30+ и конечно учам дека здравјето е најважно

ти пишав

 

Hello, скоро помина една недела па додека се ми е свежо да споделам неколку впечатоци и мислења

1- Не сум гладна а не јадам многу и не ми фали благо и шеќери. Не стигав сите оброци да ги сликам ама еве неколку слики.

На првата слика е еден ручек а на втората слика количински е ручекот и вечерата заедно.... Значи секое сабајле одприлика 30грама овес или 3 до 4 јајца а за ручек и вечера месо (пилешко и мисиркино) заедно со компир, сладок компир или киноа. Тука грамажата зависи од денот и плус некое овошје, зеленчук, хумус за гричкање итн Исто и временските интервали, сбаајле 9 саат доручек, 12-13 ручек, вежбање 17 часот некад 18 итн и вечера околу 19-20 часот...
На почетокот мислев дека сето ова нема да ме држи, плус лебови, благи сето тоа исфрлив и сеуште се чудам како ништо не ми фали. Искрено вкусот мнг брзо ми се смени, сега ако пробам нешто благо ми е преблаго и не сакам да го јадам...најважното тука е дека не сакам... После неколку саати вежбање и кога си во околина со толку фит луѓе едноставно ти се одјадува се што е брза храна и нездаво...барем кај мене вака делуваше...а можда и парите што ги давам и не ми се исплаќа да не го почитувам режимот и да се саботирам себеси... мислам дека има повеќе псиохолошки и физички фактори за кои не сум свесна а ми влијаат.

2- го преживеав четвртокот и го игнорирав тој мал глас кој збореше- не можам, не сакам, имам добиено, премнг сум уморна.
Понеделникот и вторникот сесиите течеа супер. Значи тренерот не ме брзаше бидејќи немав никаква кондиција и мнг споро ги правев вежбите така да некад се задржувавме подолго од еден саат. Ми споделува цело време информации, од генетика, до слабеење, до тоа што се очекува од мене итн итн. На почетокот од неделава повеќе работевме на мојата сила (да можам правилно да ги извршам вежбите) а при крајот на мојата кондиција (па почнам со побрзо темпо да ги правам)
Бев преиспотена, ме болеа мукулите ама задоволна си терав...е сега....

Средата добив и се осеќав ужасно плус голем минус е тоа што морав да останам на работа. Буквално пред комп. од 9 сабајле до 8 вечер не станав. Мораа да се бркаат некои невозможни рокови итн и се осеќав мнг лошо.. Ако не ги движам мускулите а ми се во болка, болката станува полоша...Барем тој ден си продолжив со исхраната иако и тоа одвај стигнав да го средам.
Аме еве една работа која ме изненади, дојдов дома околу 9 и имав енергија! Завршив за 3 саата некои работи по дома и се чуствував нормално, а порано сигурно не би можела да мрднав од истоштеност од работа, би лежела само на кревет и би гледала нешо на тикток или инста....

Е сега четвртокот беше пекол... Јас толкава болка мислам дека во живот немам осетено и искрено се исплашив. Телото ми тежеше ко олово и одвај ги правев вежбите. И сето тоа се случи поради комбинација од-добиеното, вчера што не мрднав со телото и најголем фактор- активиравме мускули кои не биле активирани со гоооооооодинииииииииии.... Јас сериозно не знаев кај се наоѓам, па дури и тренеров ме приджуваше додека вежбав (мислиш бабица вежба од 80 години) и збореше дека ова е нешто најнормално ке биде подобро за 2, 3 дена. Ова е само знак дека си дала и повеќе отколку што можеш, односно си ги мрднала границите и телото ќе ти биде благодарно... Ама џабе зборови, јас одвај чекор...спиев со 300 перници, магнезиум, дури и гласот ми беше спор...ужас... Операцијата не ме болеше толку колку тој ден... и уште не ми е јасно како станав и утредента отидов на работа....болките полека кроз денот попуштија ама јас пак во главата- леле како ќе вежбам денес, морам уште да одмарам, не ми е добро итн....епа ќе си направев полошо ако одмарав и решив да не ги слушам тие гласови кои се базирани на несигурност и незнаење, па отидов на последна сесија вежбање и си поминав предобро...
Тренерот среќен од мојот прогрес, јас сабајлево не можев да издржам па се качив на вагата и гледам 72 кг
Имам задача неколку вежби за викенд и ќе најдам време тоа да го завршам.... Се чуствувам добро и терам напред

 

Hi нов репорт...ова е втора недела целосен тренинг па неколку работи и забелешки

1.Неколку слики од рандом ручеци и јајца за појадок

-Ве молам приметете ја количината колку е намалена и колку мнг е зголемено на месо....

-Забележав дека сметката за храна е малку поголема...само поради месото и не можноста да заситам глад со нешто непотребно како парче леб, мармалади, итн... Значи иако не нарачувам брза храна и не јадам глупости пак се трошат доста пари за месо и намирници.

-Малку здосадува јадењево, некои денови не можев да смислам месо ама терам и не се жалам мнг

-Сериозно немам потреба за благо и моментот на food noise е драстично намален... Јас стварно подсвесно се плашам дека од никаде, наеднаш ќе ме нападне таа стрв за благо, шеќери и слично (и се случи еднаш ама одма приметив дека кога се случи тоа беше 1ипол навечер и одма логички сфатив дека сум уморна и морам да си легнам, не ми треба благо, телото бара енергија). Сеуште не си верувам на себе, па да имам чоколадо по дома и да знам дека можам да изедам само еден ред, затоа немам ништо од благи намирници АМА еве нешто интересно...Деновиве посакав нешто ново, онака малку благо...и бидејќи бев зависна од макијато порано си земав и...го иструрив...мнг ми беше блјак...друг ден посакав ладно кафе од лименка...си купив не беше нешто убаво на вкус ама позади кога видов дека една лименка има над 500 калории (како да сум изела една Милка чоколада) земав и го истурив и тоа...не ми се исплаќа лимитираниот буџет на калории да го трошам на овие глупости кои не ми се ни допаѓаат веќе толку.ете 2 ситуации кои се случија природно без да се присилам да си скратам нешто...

-Спремање за теретана исто толку ми одзема време (некад помалку) колку самото вежбање... Да и ова не го очекував...Перам мнг почесто (што е нормално нели ама пак..) и приметувам дека девојките имаат цели ритуали пред да почнат со вежбање, за да на пола сесија не почнеш да мирисаш на јака пот и да можеш да ја издржиш целата сесија...Не бев искрено свесна за ова и не мислев дека е толку важно ама е и те како важно... Од облека, до хигиена, до пиење шејкови пред вежбање, до правилно и долгоооооо загревање и одмарање помеѓу сесии.... Стварно не е како идење на пилатес или аеробик (нешто што ми беше познато од порано)

-Веќе приметувам ситни разлики ама мнг ми значат... Вагата сеуште е на 72 и варира (72.4, 72.8 итн) ама силата и кондицијата ми се подобрени... Сега не се задишувам кога се качувам по скали, полесно ги поднесувам кардио вежбите, самото тело ми бара сега да се движам повеќе...Кога одмарам не е како порано да заспијам попладне, туку одмор со лесен сон од 20 мин и станувам ко нова... Значи новиов бран на енергија мнг ми значи... Облеката горе доле исто ми стои ама луѓето околу мене коментираат дека сум се променила ама не знаат што точно се случува, сум делувала мнг посвежа беше генералниот впечаток...Благодарна сум и за овој коментар и сеуште не споделувам дека вежбам.

-Наеднаш сакам да сум опкружена со луѓе кои поминуваат низ истово или кои го завршиле овој пат...Инстаграм и тикток ми се преполни со вакви работи и некогаш кога ќе видам реел од девојка која тежела над 100 кг и успеала да се доведе до 60 без апчиња и хирургија, ми значи ептен и целосно ме инспирира! Па уште кога ќе видам дека и треба 3 години за да го постигне тоа уште дополнително ме уверува дека само со конситентност и дисциплина се може се.

-Некогаш ме фаќа нетрпениие и имам целосно нелогични мисли и скришно посакувам да најдам скратен пат ама одма се враќам назад бидејќи ова е нешто повеќе од слабеење, едноставно е нов начин на живот!

 

Стариот mindset и навики треба време за да се сменат, бидејќи влегуваш во нешто што ти е ново и непознато и егото ти вика еееј што правиш чекај, абе види што ни е убаво во комфорт зоната, пробува да те обесхрабри за да се вратиш на старите навики.
Посилна си од тоа, си го направила чекорот што треба сега продолжи напред. И да, дозволено ти е да имаш bad days и ќе ти биде тешко се додека новите навики не станат дел од тебе, од твоето секојдневие. Мене си ми мотивација и инспирација

 

Thank you sooooo much немаш поима колку ми го направи денов

 

Hello hello нов запис во дневников
-Трета официјална недела од континуирано вежбање или месец од почетокот на ова патешествие.
-Мнг срамежливо почна да се појавува 71 на вагата (71.9 71.6 71.2) па после пак се враќаме на 72 па пак 71
-Почнува да ми се приближува циклусот па аптетит мнг ми се зголеми
-Понеделникот 3 различни особи ми прокоментираа дека сум ослабела
-Фармерки кои не можев да ги закопчам ме собираат таман сега, а фармерки кои не можев да ги облечам...сеуште не можам да ги облечам
-Килажата на теговите ми се накачува, на некои справи од по 5кг, на некои 10кг. (првично почнав без тегови па со 2.5)
-Од наредна недела следува нов режим на исхрана, според муабетот ќе се скрати на калориите и ќе влезам во така наречена cutting phase.
-Се научив да бидам привремено гладна и да го контролирам гладот, а ако не можам да издржам дозволено ми е некоја овошка, краставица и слично (значи во никој случај да не посегнувам по чоколади или друг брз извор на шеќер)
-Бев на роденден и изедов парче торта без вина....договорот е дека смеам да имам cheat meals (никако cheat days) ама САМО во контекст на прослава или слично, кога е социјално прифатливо и има поголемо значење тој оброк.Така да максимално си уживав во парчето торта
-Приметувам дека не сакам секогаш да идам да вежам само монологот во себе со не сакам го сменив во морам и тоа е тоа
-Петокот прв пат вежбав сесија сама без тренер, мислам дека некако ја убрзав сесијава друг пат повниматлно ќе се следам