Злоупотреба на хуманитарна помош

Имам подарено играчки... мислам дека не беше злоупотребено. Жената си плати карго.
Елка подарив, жената сама си кажа, сакаше да оди таму и таму, имав за тоа, но не и за елка.
Оние што доаѓаат на врата ништо не им верувам. Што и да дадам е после фрлено.
Бараат за леб, им даваш леб го фрлаат.
Облека исто бираат.

Често ми иде да им кажам, абре луѓе, и јас немам работа, дома сум. Ама гледам како нешто од нешто да заработам.
Било што.. ќе преведувам, ќе правам рачни изработки.
Било што...
Ама најлесно е само да се легачи.
Јас сум немала право на никаков додаток со самохрана мајка, останата технолошки вишок... ама некој таму работно способен цел живот ќе зима социјална помош.
Не ми е тешко да помогнам кога можам. Криво ми е што тоа што го фрлиле има кој со сласт ќе го изеде.

Па повеќе би им дала на оние што бришат шофершајбни на раскраница, бар нешто работат.

 

Тоа е точно.
Едно дете што пита со зборовите за паштета да си купам да не јадам сув леб му купувам паштета.
Ми вика неќам пари ако имаш.
Е пари немам викам.
Уште безобразен ми вика па што си купила пари ќе ми дадеше.

 

Никогаш на слепо не давам пари, тоа ми е правило.
Ако сакам да направам добро дело, гледам многу, наоѓам семејство и му купувам се што мислам дека е најважно за месец дена. Од прехранбени продукти па се до хигиенски.
Еднаш во животот ми се деси да и дадам на жена која проси, всушност прво ја узминав, ама некакво чувство ми се јави во срцето па се вратив и и дадов пари.
Знам дека злоупотребуваат, и едноставно не им верувам за да им помогнам, освен ако имам интуиција, тогаш да.

 

Баш такви се Ромите ама ич не ги жалам на нив ни денар не им давам ако треба попрво ќе фрлам откако на роми да дадам било што. Доаѓаат на врата често со некој слики со рецепти , последен пат на врата ми звони една ромка и ми вика да и дадам колку можам затоа што имала 7 деца немала како да ги нахрани ,не и дадов ништо туку ја избркав. Обично не донирам освен ако ептен не ми падне жал ама тоа многу ретко скоро и никогаш. Најчесто тие што пораст се роми а они гледаат на било каков начин да го истераат животот на туѓа сметка.

 

Ама они не мислат кога раѓаат на тоа.
Они мислат само на постапката при правење на деца.
Им е гајле.
Цел живот на туѓа сметка.

 

Искрено од дното на душата ги мразам тие што питачат и земаат пари лажејќи за болни деца. Има во Градски парк двајца. Едниот цел среден од Шуто Оризари зборува за болни внучиња, другуот секогаш со иста приказна - од Гостивар, се изгубил со жена му и детето болно, па бара пари за да се вратат дома кога ќе ги најде.

И не знам зошто сеуште се таму. Треба да се превземе мерка за некој што барем се знае дека лаже.

 

На питач дневница му е од 700 до 1200 денари на ден.
Па сега ти види.

 

Знам. Ромите на семафори исто. И оние што просат и оние што се фрлаат на хауба да чистат шофершајбна.
Мене тоа страшно ме нервира. Сум била вреѓана, колата ми била клоцана, ме мавнале со камче затоа што не сум им дала пари.
Еден еднаш ми рече дај ми 100ка или ќе те плукнам.
А потоа одат во продавница или кафич и укрупнуваат пари.

Сигурна сум дека на мажот во инвалидска количка кај Мавровка на семафори му е понудена помош, но не - полесно е да се пика меѓу коли и да моли за милост.

Уште едно нешто кај што власта (и сите претходни) има подбацено.

 

Се злоупотребува на велико кај нас.
Неколку пати се има случено да дојдат на врата и да молат за пари за болно дете демек. Одат од куќа до куќа и просат. Никогаш не им помагам на такви.

Исто ме нервираат и тие што ти бараат пари за леб да си купат, а ако им купиш јадење знаат да ти го фрлат пред тебе. Па попрво на куче скитник би купила отколку нив. Кучињата нема никогаш да ти ја злоупотребат помошта.

Имам помагано на оние што одат по ресторани и кафичи и оставаат по маси едни со натпис дека се глувонеми. И други што продаваат сликовници за кои парите ќе одат за болни деца. Не знам колку се и тие веродостојни, ама ете во моментот сум имала отфазла пари и сум им дала.

Ама на такви кои се гледа дека се здрави прави но не сакаат да работат туку да живеат ко паразити, никогаш нема да им помогнам.

 

Еднаш така една жена што ми нудеше сликовници за деца од канцер болни на детска клиника биле парите.
И јас ја прашав каде е државата ако на тие деца им треба нешто да им се купи.
А знаеме дека таа клиника е една од подобро средените во Скопје.
И она се заќуте само и си отиде.
Можеби згрешив ама она можеше со факти и аргументи да објасни што точно ќе направат со тие пари.

 

Има злоупотреби за жал и премногу. Знам пример од роднини ,, глувонем ,, со ливче им звонел на врата. Само што отвориле го виделе ливчето, во тој момент кучето заспано во друга соба се разбудило, зајалало, уште не доскокнало до вратата, глувонемиов викнал ,,леле куче,, и избегал.
На просјачка и биле најдени илјадници евра под перница.
И на форумот имаше приказни за вакви злоупотреби во соодветни теми.
Сликовници, тетратки и слични ми ти ствари одамна не купувам, ги одминувам, нека сум лоша, ама без фискален документ, не благодарам. Не е мала работа некој да си земе купче пари в џеб без покритие. Не плаќаат данок од кој реално би требало да се даваат пари за не дај Боже, ама тоа е друг муабет. Тие пари и не знаеме каде одат, ниту пак сум чула јавна информација дека е реконруиран некој дом или установа од таа и таа организација.
Лично, облека квалитетна, па и брендирана која не ја употребувам повеќе, а е во релатино добра состојба и нослива ја давам на едно семејство преку сопругот, кои знам дека нема да ја злоупотребат и им треба. Ако нешто не им е точно, или не им се допаѓа секако нивно право е каде ќе ја проследат или едноставно ќе ја тргнат. Парична помош само преку оператор или на сметка што е најпарвилно. Некогаш давам и на Роми, ако наидат и се заинтересирани, а и доста имам однесено во Црвен Крст, Даре Џамбаз.
Реално, за стара покуќнина или облека, повеќе сакаме да се отарасиме, да ја тргнеме од дома, но како и да е, сакам да биде од помош онаму каде навистина е неопходна, бидејќи навистина постојат луѓе кои немаат услови за живот.

 

Се зборување дека тоа дете овие денови што стана сензација на интернетот е фејк, било 18 години а не 9, имало слики со оригинал алишта, со пари сликано. Секако дека има такви случаи низ светот насилства во училисте, ама тоа детето ми е некако сумљиво. А колку пари се исподонирале

 

Памтам дека пред неколку години се собираа пари за девојче болно од леукемија. Иако беше објавено дека парите се собрани, некој измамник одел по врати и собирал пари.

А за Ромите што да кажам. Честа појава е да бараат пари. Ако им понудиш храна, одма те пцујат. Лично сум видела како фрлаат храна.

 

Беа повеќето питачи во центар.
Сега ги гледам на факултет кај мене пред врата на факултет еден,пред врата на маркет уште еден на некој 200 метри подалеку веќе 1 недела во Карпош.
Седнале и питаат.
Тој едниот со слики од болно дете пита.
А жената за леб дајте ми вика и така со дете во раце.
Не знам што да кажам веќе.

 

На Ромите тоа им е во крвта значи. Кај и да си во светот ќе ти дојдат пред врата дома, пред маркет и ќе питаат за пари. Сега брзо ми се случи пред Лидл ја враќам количката што пазарев назад и едно ми вика тетке ако имаш некоја пара да ми дадеш и јас му викам немам, не замарај. Дојде по мене и нормално количката ми враќа 1еу кога ја оставив и почне да се дере дека лажам и да ме пцува на цел глас
Никогаш не им давам пари на рака. Донирам само на телефонски броеви за лекување и операции. Облека еднаш дадовме на една жена која дојде до дома да ја земе, мајка ми и даде и една кутија цигари и некој ситен денар. После си ја најдовме вреќата во контејнер пред зграда.

Во нашиот град пред 7-8 години имаше фама околу болна самохрана мајка со две деца, јас тоа време бев активист на Црвен Крст. Имавме акции милион за неа, памтам дека на сам ден Бадник мрзневме цел ден на плоштад и продававме гранчиња за да збереме пари. На крајот се испостави дека лажела дека е болна, а со парите си ја реновира куќата и си отиде на одмор во Турција со децата(а викаше дека била на операција). Имаше многу фирми кои донираа големи суми и се бунеа дека ќе ја пријават ама се заташка работата.

 

Кај мене едн период доаѓаа на врата и собираа донации. Секогаш кажуваа различни приказни. Ако им спомнеш жиро сметка, одма бегаат. На такви ич не давам пари. Ако навистина имаат потреба од финансиски средства, ќе отворат жиро сметка. Ама не. Вака полесно е. Од 20 луѓе да земат по 50 денари, ете ти 1 000 денари. Тоа ти е една дневница. Утре ќе отидат на друго место...и така...оти ги мрзи да работат.

 

Ехеее има многу да не пичнам да редам
Има една Дијана од Паланка на времето ршум правеше по фб
Направени милион лажни профили бара алишта детски колички
После истите ствари ги продава на мојагардероба

 

Или пак овие по хуманитарните групи што бараат помош.
Немам леб да јадам итн ,самохрана мајка сум,социјален случај сум.
Може да се не викам не.
Ама да речеме нуди некој ѕиден држач за плазма телевизор,чаши за нутри булет, делови за машина за садови.
Дали некој кој нема дома леб да јаде има плазма телевизор,машина за садови или пак нутри булет?
Одма дај ми мене викаат.
Што ќе им е нели?
Нели немаат леб да јадат.

 

Овие што продаваат сликовници или што и да се и ти ги бутаат пред нос по трговски центри со зборовите За деца болни од рак. Во гтц има една таква досадна
Еднаш и пред факс ни дојде една жена со сликовнициве, абе чиниш ќе се расплачеше од молење да купиме.
Едвај неколку стварно да собираат пари за тоа, дури не верувам дека воопшто има такви што стварно ги даваат парите таму кај што треба.
Ај што парите си ги ставаат во џеб па и без малце жал ти велат за деца со рак...

 

Таквите со сликовници одма ги откачувам. Уште кога ќе видам дека идат накај мене одма викам Не, фала. А дека парите не идат кај што треба, не идат.