Зошто кај нас се промовираат луѓе без таленти?

Исто бе, иста ситуација, само брат ми кошарка тренираше. Тренерот (жена) го фали колку бил добар како да нема утре, а одиме три пати со ред на утакмица, брат ми цела утакмица седи на клупа. На негово место ставиле еден што се плашеше од топката, ама неговите биле функционери, затоа. После брат ми изгуби мотивација и се откажа.

Е затоа ќе ни пропаѓаат и клубови, и здруженија и младите ќе си одат оти ова корумпирано парче земја на сѐ личи само не на држава.

 

Затоа што таквите имаат пари, јаки врски. Им се може. Се форсираат. Така е во оваа наша држава.

 

Токму тоа сакам да кажам
Чекам тема која нема да биде во стилот "само јас вредам во државата"

 

Не се ценат вредностите во луѓето, се цени квантитетот.
Ако е глуп. ќе научи.
Ако е паметен. ќе оглупи.
Се е обратно.

 

Затоа што луѓето на врвот од системот се баш такви: неедуцирани, без талент, без харизма, едноставно просек. Како може да очекуваш од некој што е просек, да издига и промовира надпросечност?
Не може, тоа не е природно за нив.

 

Во државата не е новитет да се ставаат на пиедестал личности кои имаат моќ, но не и талент и успех.
Со развојот на технологијата и достапноста до информации оваа појава е многу изразена и побрзо се пласираат написите..Кај нас не постои интерес да се искористат благодетите од предностите затоа што на мнозинството не им одговара некои да бидат на вистинската позиција. Паролата е "одработи за да заработиш" за оние што се амбициозни и имаат капацитет или "купи си позиција" за да владееш.
Едните ретко кога успеваат, а за другите секогаш има место.
Парите го вртат светот, а Македонија ја окупираат дезориентирани кадри. Се додека финансиската моќ на локални и државни шерифи ја потиснува вредноста на поединци, ќе им се восхитуваме на оние кои надвор од границите градат кариера и прават капитал благодарение на нивниот труд.
Партиската припадност и семејниот углед никој не го интересира. Знаењето и работата се основа за личен напредок и државен развој.
На овие простори фрустрациите од неспособноста секогаш ќе бидат над квалиетот.
За жал...

 

Во која смисла квантитетот?

 

Сакам да кажа се цени не едуцираноста, непознавањето во некоја област.
Тоа е квантитет, додека квалитетот жмае некаде.
Се навикнаа овдека дека квантитетот е на висока стапка, па изиграваат квалитет.

 

Јас се фатив за дијалектот зашто во воведниот пост е пишано дека пишување на дијалект е неписменост.

Инаку, како што пишав и погоре, ја сфатив суштината на темата, зашто не еднаш туку повеќе пати низ социјалните мрежи ми излегуваат такви дела со изразена неписменост.
За тој што ги пишува тие дела можеби претставуват некаква ументност, ама за мене не, па затоа не им придавам значење.

Познавам и во живо такви уметници.
Решило детето да биде писател па таткото плаќа најдобри лектори, вика новинари и спонзори, и ете ти цел роман. Лекторите може ќе ги корегираат печатните грешки, ама начинот на изразување и формирање реченици е таков каков што е.

Луѓето што потекнуваат од поскромни семејства, а имаат дарба и талент за пишување, не сакаат да тргнат по тие патишта зашто уметноста не се цени и не е платена, и башка што не можат да се пробијат поради немање позадина.
Па затоа тие богатите, како хоби си пишуваат романчиња и тато ги објавува...Нема врска што немаат талент, битно имаат средства тоа да ги го дозволат.
Не е само кај нас така, туку насекаде тоа е јавна тајна.

 

Назад на темата и правата суштина на муабетов...
Нашево општество го вртат првенствено парите, потоа моќта наследена од фамилија и врските преку познанства, па дури и партиска определеност. Многу од вистински талентираните луѓе во некоја област што би била поврзана со јавно промовирање (уметност, спорт итн.) помалку ги „красат“ првите два вида „предности“, а во врска со она третото - или посветени на својата област не се ни мешаат, или пак имаат свои независни и конзистентни ставови.
Тука е и сеирот и негативните критики (сосема заслужени и оправдани) што сепак ги прават квази-уметнициве и јавни фаци навистина попознати, со што стигаат до сè повеќе луѓе со лош вкус кои ги прифаќаат и величаат.
Исто така, општо и од психолошки аспект, за жал самодовербата често е далеку од правопропорционална со талентите и способностите. Не се знае што е потажно - дали луѓе со големи квалитети што не се свесни за истите, или оние (пот)просечните со натпросечна самодоверба, самосвесност и одбивање на „хејтери“ кои „им љубоморат“.
Така талентите остануваат во сенка на тежок кич и медиокритети кои по вакви патишта стануваат фактор во општеството, јавноста, шоу-бизнисот, па креираат вкус и јавно мислење.

 

Затоа што е многу полесно да прочиташ Фејсбук статус на Драган Танески, Девојката со *инсерт именка*, што ти знам таму анонимуси со глорифицирани имиња, и да се смееш на нивната глупавост и храброст да го експонираат тоа во јавност, отколку да дискутираш за стилот и стилските фигури на некој што всушност напишал книга со цели поглавја. Дури и кога се прави тоа, претежно се прави во живо. Кај првиве се коментира на статуси, секој глуми лудило кој ќе е покреативен или понавредлив, итн. итн....
Затоа што е многу полесно на душичката кога ќе ја чуеш и видиш Гулабица, Сања Барбика, Џесика Палашоска и остали кокони, отколку да зинеш и да сфатиш колку сам немаш слух и осет за музика или да пробуваш да воочиш фалш кај веќе докажани имиња.

Вториве издаваат нешто квалитетно, ги добиваат своите 5 минути, не користат бламажи за да добијаат повеќе од тоа и толку е.
Првите од петни жили прават мајмуни од себе за да останат некако релевантни, а просечен човек, научен на неквалитетно и апла неквалитетно, рипа ко млад мајмун кога ќе го види апла неквалитетното, пробувајќи да испадне интересен со т.н. досетки.
Трети пак, гледајќи ја ситуацијата, ја губат сета желба да покажат нешто свое, макар биле и невидени таленти.

Тоа што секој со повише пара издаде спот или книга, и не е некоја промоција за фалење или многу размислување како стигнале да ги има сегде. Платиш - клатиш.
Во најголема мера, публиката е виновникот. Ние бираме што гледаме, слушаме и читаме.
Затоа кафепауза, доказ.мк и сличните Милева сајтови се полнат пари, а сајтови ко Мистодонија, Макстрип, МКМетал, итн., што промовираат нешто поучно и/или македонско, се со троцифрен број посети месечно.
Чорба.

 

Why do ppl always change when the memories stay the same....sekade e taka ne samo kaj nas...

 

Сите знаеме зошто. Размислувајте како да ги промениме работите. Кликови кај бескорисните за општеството, не се од помош.

 

Не се согласувам дека мнозината уметници не чинат.
Прво, ќе ги земам за пример одамнешните филмски остварувања ,,Сенки'' ,,Превртено'' ,,Прашина'' ,,Големата Вода" па и ,,Тетовирање''. Не мислите дека актерите кои ги толкуваа своите улоги не ни ги пренесоа на најдобар можен начин? Не мислите дека овие филмови се уникатни и покрај тоа што во многумина од нив се користат и пцовки и дијалекти, и Англицизми, и Турцизми и Србизми?
Или еве, доколку сметате дека горе наведените филмови во кои глумеле актерите ги преценувам по национална основа, или не се доволно добри, дали и за поновите серијали кои до вчера ги коментиравме и чекавме со радост на малите екрани можете да го речете истото?
Реалноста е дека нашите филмови не се толку лоши, колку што сите ние си земаме за право критички да осудуваме, и да не правиме разлика меѓу критичка осуда и оцена. Истото важи и со пејачите, (повеќето за постарите за жал). Ребека, Маја, Мијата, бендовите кои процветаа во доцните 90-ти, а и порано - Ареа, XXL, Нови Дечки, не можат да биде гледани како еден прогресивен уметнички поп подем?

 

Јас не реков јас вредам. Не ми е тоа поентата. Не зборувам за себе.

 

Не би рекла дека неедуцираност се цени, ама поминува, барем во некои области.
Квалитетот секако излегува на површина, ако човекот е доволно упорен, сериозен и посветен, а дали доволно се цени, не може да се зборува генерално, различно е во повеќе области.

На пример во областите во кои сум добра, знам да препознаам квалитет, а верувам дека не сум единствена.
Не може некој со познавања во литература на пример, да воспева љубовни текстчиња ко за во споменар. Не може добар дизајнер да прифати кич, и не може добар доктор да не увиди туѓи грешки.

А за квантитетот се' уште не те разбирам.
На што квантитет?

 

Ме мрзи да ти објаснувам @crimson ти зборуваш за себе и самата си го даде одговорот.
Квантитетот највеќе се цени во оваа држава, факултетот е квантитет, квалитетот е средно школо - за жал.

 

Како не разбираш? Ја имаш слушнато изреката „Квалитет пред квантитет“? Е па, тоа.

 

А, бе, некој од нас овде не знае што значи зборот квантитет изгледа, не може до толку неповрзани мислења да имаме во дискусија.

 

@buba4e89 I jas ne te razbiram sto sakas da kazes. Velis deka ovde se ceni kvantitetot i deka fakultetot e kvantitet (?) ,so drugi zborovi sakas da kazes deka ne cini ako imas fakultet? A kvalitet e dokolku imas samo sredno? Mnogu ti e konfuzno mislenjeto, da ne si gi pomesala malku poimite? Plus, i jas ne go razbiram delot so kvantitetot.