Зошто ми е толку тешко да се заљубам?

Ако некого се сака, ќе се сака со сите негови несовршености,маани како и доблести.. Не да го сакам само додека знам колку е добар, треба да сакаме и задржиме и кога ќе се отркијат и лошите страни, на почеток никој не се искажува како што треба и секој ги покажува најпрво позитивните страни, со тек на време излегуваат и лошите на површина, а тоа незначи дека треба веднаш да си заминеме и да се откажеме! -ТОА НЕ Е САКАЊЕ,ТОА НЕ Е ЉУБОВ!

 

Љубовта не се случува едноставно така. не можеш со сила да ја бараш и да ја форсираш по секоја цена..
тоа се случува кога најмалку очекуваш ... се во свое време

 

ејј ќути..и јас многу тешко се заљубувам,незнам зашто :/

 

Затоа што не сте го нашле вистинскиот!

 

Самата заљубеност е нешто полесно остварлива фаза од љубовта и сакањето. Тоа е всушност емотивен занес или еден вид сетилна измама која често се поистоветува со љубовта, но е само бледа копија на чувството. Во тој занес и недостатоците на почетокот се доживуваат ко неодоливи извртености на шармот и затоа кога еден ден ќе ја видите сликата во својата вистинска рамка и глетката не е ласкава следи разочарување или губење на интересот.

Тоа е онаа фаза што во мое време се поистоветуваше со поимот симпатија, има одредено момче кое ти се допаѓа па почнуваш да го идеализираш најпрво и без да го познаваш, го запознаваш па уште повеќе и тоа најчесто неосновано го идеализираш , па еден ден таа илузија се распрснува ко меур од сапуница. Баш во тинејџерскиот период е актуелно вљубување во некое момче од истиот клас или момче од соседството или јавна личност, ваквите „искуства„ се составен дел од раснењето и емотивното созревање.

Она што навистина е тешко е преминот на следното ниво љубовта и сакањето и решеноста да се гради врска со некого и покрај сите предизвици и проблеми кои ги носи тој чекор. И основната потешкотија на луѓето е во наоѓањето на соодветен партнер, а кога еднаш ќе се најде само ќе си дојде и заљубувањето и неговото експресно трансформирање во љубов.

 

Пред повеќе од месец бев падната веќе во депресија ееј какво заљубување,се некој занес ама никако несто вистинско колку и да казувам дека сакам не бе си седнам дома сама и си размислувам,се прасувам добро јас од крв и месо сум? абе не допира никој до мене а се трудев максимално,кога разговарам со дотичните ги гледам анализирам самата у глава се убедувам ееј тоа ми се допага кај него дури ги занемарував негативните страни за само да се заљубам... Како сто казав пред некој месец се затворив дома два дена не излегов нигде.Се загризив оти стварно како без чувства бев мислев и да се пресечам нема да ме боли, до толку..
Како сто каза некоја форумџика погоре тоа доага неочекувано,навистина стом јас го тврдам значи така е,ако чита некоја другарка би потврдила..Почнав веке да чувстувам вистински бран еве не гарантирам до кога но ете се случи и не како претходните занесувања бла бла но почнав полека да верувам повторно во љубов,мозеби пак ќе се разочарам но еве барем почувствував некои знаци дека сум зива

 

Само еднаш во животот се почувстував „Заљубено“ и тоа траеше само некаде околу 15 мин. ништо повеќе. Мислам дек тоа заљубувањто е само момент, се останато е навика според мене

 

Мене ми е тешко да ги разберам оние кои денес го сакаат Петко, утре Станко или двајцата истовремено. Тоа според мене се само измешани чувства, а не љубов. Не сакам и не смеам да го форсирам или замислувам заљубувањето. Единстено нешто што може да се направи е да се запознаваме, забавуваме, а другото само по себе ќе си дојде. Така јас " тешко ", односно нормално се заљубувам, ама никогаш не губам надеж

 

Посакувам да го имав овој проблем... Отсекогаш ми било лесно да се заљубам затоа што сум уживала во тие чувства ...пеперутки во стомакот........ Не е нешто да се разбере бар за мене бидејки секогаш сум го гледала повеќе она што ми се допаѓа кај другите отколку она што ми пречи........проблем е ако осетам дека некоја личност навистина почнува подолго да ми се врти во мислите се вадам од памет и почнувам да го избегнувам од страв да не го засакам
Дали е паметно или не хахаха не знам бидејки само бившиот ми маж беше толку упорен да успее да не избегам од него кога го засакував......
Се плашам да сакам некој искрено и многу пати сум избркала многу личности од мене на тој начин, и што е трагично упорна сум..Да можев да се контролирам кога ми е убаво да не засакувам ќе беше добро

 

Go imam ili imav istiot problem neznam seuste ni jas. Smetam deka toa e od premnogu ljubov kon sebe i strav od razocaruvanje ili pak necie tugo loso iskustvo.Sekogas naogame mani: usi, zabi, nos ili bilo sto a i nie si imame nekoja mana. Sega mislam deka sum zaljubena. Bevme drugari i deckoto beshe mnogu fin preme mene i imavme zaednicki temi na razgovor no nikogash ne bi pomislila deka bi pravela neso so nego fizicki nikogas ne me privlekuval. No ete me prasa i se dvoumev pa na kraj resiv da probam. Se muvavme 3-4 meseci no ne celo vreme. Podocna me prasa za vrska i prifativ go smetav za dobar decko koj nema da me povredi iako ne go sakav.
No mislam deka vremeto mi pomogna da pocnam da se zaljubuvam i deka toj e licnosta koja najveke mi znaci od site do sega, inace ideme 6 meseci.Seuste neznam dali sakam no si davam sansa probaj moze i ti ke uspees -so sreka

 

И кај мене е ист случај,понекогаш се прашувам дали сум јас проблемот.Тој што ќе ми се бендиса, во ред е супер се... Ќе дознаам дека и јас нему сум му убава,слатка... и толку... Магијата престанува ....

 

jas prerano ja sretnav ljubovta na mojot zivot(na 18 godini) no za zal so nego ne uspeavme od xx pricini...od togas pomina godini,a site bea i se negova bleda senka...osudena sum da ziveam so faktot deka nikogas povece nema da sakam so toj zar,so nego se izgledase tolku ,,ona pravoto''...Zosto vo zivotot mora da se slucuvaat vakvi raboti?!

 

i jas si go imam toj problem veke dolgo vreme sum sama ali ima nadez i za nas

[mod-kirilica:g01i8q49][/mod-kirilica:g01i8q49]

 

Јас мислам дека има повеќе причини зошто некои личности потешко се заљубуваат прво на некои им е потребно повеќе време да ја преболат старата љубов ,некои живеат во спомените од минатото што им претставува голема пречка да започнат нова врска,други биле повредени и не сакаат да ризикуваат и одново да се впуштаат и да пливаат во непознати води,трети не знаат што сакаат,немаат одредена замисла затоа како отприлика би требало да изгледа нивниот партнер и кои карактерни особини треба да ги поседува и има и такви личности кои иако имаат голем број на додворувачи сепак сметаат дека тие не се за нив или дека не е нивни тип на дечко/девојка.Мој совет не се заморувајте околу тоа зошто тешко се заљубувате затоа што подобро е така отколку да тргнете со секој што ќе ви се додворува или пак да велите за секој дека го сакате или сте заљубени.

 

навистина се чувствуам чудно..па затоа решив да пишам..не сакам да се вљубам а не ми е интересно на моменти вака сама,имав дечко но веќе одамна не сме заедно а и многу салб контакт имаме..но во друг неможам да се заљубам и секогаш се навраќам на времињата со бившиот...но свесна сум дека е сега се веќе минато а сум била и со други момчиња онака сум се смувала но не можам посел две три недел комуникација континуирана со некое машко чувствувам одбивност...навистина незнам ова ми се случува веќе една година и веќе станува сериозно

 

Хахаха ја па си мислев дека само мене ова ми се дешава. Минатата недела 3 пати се затрескав... и сеа сите тројца ги свиѓам. И секогаш е така, буквално секогаш. Лесно ми е да се заљубам (ако уопште е заљубување тоа ), и уште полесно ми поминува. А ќе се заљубам еден ден, верувам во тоа. ...само кога???

 

не знам ни самата зошто...од 1 страна можеби поради тоа што сум свесна дека сум премногу млада за "сериозна" врска (иако повеќето мои другарки ги менуваат дечковците како чорапи што се вика па малце и напнуваат со едните па исти муабети) ...а од друга страна кај мене е проблем што го посакувам оној "Совршениот" и многу лесно се разочарувам од машките, дури и ако ми се засвиѓа некој, многу брзо ми поминува тоа.
...сепак се тешам самата со фактот дека целиот живот е пред мене, а сега се последните години кога можам да уживам без нон-стоп да се оптоварувам со љубовните проблеми

 

Немој ич да се секираш.И немој да земеш пример од твоите другарки.Не значи дека ако имаш 20 дечковци,дека ќе биде подобро.Поубаво еден ама вреден,отколку милион.
А оние што тешко се заљубуваат,знаат што сакаат и што бараат и мислам дека тоа е искрено заљубување.За разлика од ова другово,коа некој ќе ти каже дека 5 пати се заљубил -_-
Немој воопшто да се оптеретуваш,и ти и сите други

 

не си единствена.. одамна немам почувствувано како е да си заљубен ..

 

Јас не се вљубувам многу лесно, ама кога ќе се вљубам тешко ми е да престанам да ја сакам таа личност.
Проблемот кај мене е тоа што не покажувам чувства па поради тоа некогаш и ги губам личностите што ги сакам.