Карлос Руиз Зафон е роден во Барселона и напишал седум романи, вклучувајќи го и Сенка на ветрот, најуспешниот роман во Шпанија по Дон Кихот. Неговите дела се преведени на повеќе од 35 јазици и добил неколку меѓународни награди. Книгите му е продадени во 64 милиони примероци ширум светот, а Играта на Ангелот е најбрзо продавана книга на сите времиња во Шпанија. ●Во една напуштена куќа во центарот на Барселона, младиот Давид Мартин, заработува за живот пушувајќи фантастични романи под псевдоним. Преживеаниот од едно несреќно детство, го пронаоѓа своето засолниште во светот на книгите и ноќите ги поминиува создавајќи приказни за подземниот свет на градот. Но, можеби и неговите замисли не се толку чудни како што изгледаат, бидејќи во затворените соби на куќата со кула лежат писма и фотографии кои што му припаѓале на мистериозниот предходен сопственик. Близу до очај, Давид Мартин, добива писмо од осаменички француски издавач, Андреас Корнели, кој му дава животна понуда. Треба да напише книга, што дотогаш не била напишана, а за возврат ќе добие цело богатство. Но, кога Давид ја прифаќа оваа понуда, и го започнува предизвикот сфаќа дека постои некаква врска помеѓу оваа книга и сенките во неговиот дом. Сместена во дваесеттите години на минатиот век, Играта на Ангелот не враќа назад, во светот на Гробиштата на заборавениоте книги, книжарницата на Семпере и синот и кривулестите улици на старата Барселона, со една мајсторска приказна за магијата на книгите и најтемните агли на човековата душа.● Зафон е мојот омилен писател, а ова дело е едно од моите омилени книги. Играта на Ангелот без сомнеж можам да кажам дека е возбудлива книга и исклучителна приказна. Трилер, романтична фантазија и историски роман, кој откако ќе го прочитате нема да ве остави рамнодушни. Ви се допадна ли и на вас ова безвременско дело на Карлос Руиз Зафон?!
Јас не ја сфатив целосно книгата. Се сеќавам дека крајот не ми беше воопшто јасен. Ама кога ја читав ја немав прочитано „Сенка на ветрот“, па можеби затоа. Во план ми е повторно да ја прочитам за да ми се разјаснат некои работи. Инаку како и секоја книга на Зафон ми остави огромен впечаток.
Една од најдобрите книги кои ги имам прочитано а можеби и најдобрата секако заедно со Сенка на ветрот.
мене пак воопшто не ми се допадна книгата. воопшто не сфатив за што се кренала толкава фама. ок стилот на пишување му е добар не е сиромашен ама приказната беше без везе. мешавина на ефтин криминалистички роман со украдени елементи од сликата на доријан греј. милион непотребни случки и ликови кои не служат за ништо освен да ти го одземат вниманието.
Тогаш ти си единствената, зошто нема личност која сум ја прашала или сум прочитала да не рекла дека книгата е една од најдобрите кои ги има прочитано, а стилот на пишување му е одличен според мене, не добар...Мене ми е една од омилените книги, ако не и во топ 3, а верувај не е мал бројот на книги што сум ги почитала, ама секој со свој вкус.
јас книгата на тој начин ја доживеав, неможам да се фолирам да кажам вау прекрасна е само затоа што на сите други му се допаѓа. како што кажа и ти секој со свој вкус. не сум мрчатор ама кога се работи за литература не ми претставува проблем да дадам и негативна критика. јас книгите не ги читам само, туку ги доживувам и моето мислење го давам според она што го чуствувам во врска со таа книга. Нормално и разумот ми игра улога, свесна сум и сама кажав дека дека стилот на пишување му е одличен ( се извинувам за добар) но ништо повеќе од тоа. за да кажам дека една книга ме импресионирала таа треба да биде комплетна и приказна и нарација и се што треба.... да не разложувам и да не сум офф тоа е тоа.
Пред да напишам за книгата ги читав вашите мислење и во очи ми остана едно во кое беше напишано дека оваа книга не е убава. Воопшто не се согласувам со тоа, но сепак тоа е сопствено мислење. Можеби девочето не ја сфатило книгата на начин на кој што треба. Книгата е инзвонредна. Можам да кажам дека е книга која остави големо влијание врз мене. Има прекрасни мисли во него, пишувана на стил кој што другите автори го немаат. Читајќи ја оваа книга, како и останатите две од оваа триологија, ја анализирав секоја мисла која што Зафон ја оставил. Се сеќавам со другарка ми поминувавме многу време анализирајќи ја книгата. Предобра е. Вреди да се прочита и со сигурност тие што ќе ја читаат ќе научат многу работи од неа.
На почеток ми беше досадна, не ја сфаќав, но после толку ме заинтересира, што не можев да ја оставам. Мене ми се допадна и ја препорачувам. 10/10.
