Јас сум за дете во градинка од најрана возраст. Местото на децата е во градинка, а не дома да седат со баби дедовци, да слушаат муабети за рецепти со комшики и гледање турски серии. Здрави навики од најрана возраст, ред, дисциплина. Раст и развој по програма. Не дома со баба, дедо... печела бабата кифлички му дава на детето, на ти баба да каснеш греота си, давање чоколадо, смоки под рука да не видат родителите.... и сл работи.
Пак ќе повторам местото на децата е во градинка. Родителот секогаш дава се од себе за своето дете тоа е секогаш јасно, но мислам дека на детето му е поубаво во градинка него цел ден со родителот под клима.
Абре кажав дека сега е толку социјализирана заради градинката. Јас тоа немаше да го постигнам. Што да објаснувам
Како може на бебе што уште ништо не разбира да му е поубаво во градинка оставено во креветче? Како може да му е поубаво на осум месеци, место да се гушка со мама и тато да седи во јасли со уште куп бебиња кои поима немаат од ништо? Претерувате некогаш, ама до крајност. Бебе не се социјализира, главната социјализација е преку родителите. Смешно е веќе ова што се турка како градинка та градинка е најдобро место за бебе, или како таму имало ред и дисциплина, родителот со нула се рамни, испаѓа родитеот крајно неспособен да се справи со своето дете. Циркуз.
А божем бебето ќе се сеќава дека на девет месеци не плачело во градинка. А што ако не плаче на девет месеци, а почне да плаче на две години и тогаш одбива да оди? Навистина се претерува дека и во градинка е сјајно толку мали да одат. А и храната во државните градинки е далеку од здрава, но ајде.
Ти наметнуваш твоја теза и не прифаќаш ниту едно друга. Форумов нели е да размениме мислења, не постои точно и грешно мислење, сите различно гледаат на работите. Ти даваат повеќе членки одговор на твоето прашање и одма идеш со напад. Никој не рече дека е во право само се разменуваат искуства и мислења. Точно нема ништо поубаво од тоа своето најмило да се гушка со родителите по цел ден, но периодот од 9-12 месеци е период кога бебето полека се развива во "детенце" кога се развива психо-физички, кога почнува полека да разбира. Првото пролазување, чекорчиња, крици, по некое зборче... и мислам дека доколку од најрана возраст стручно лице (лиценцирана воспитувачка) работи со детето по соодветна програма полесно ќе се развие, ќе научи, прифати некој работи. Детето ќе се стекне со здрави навики, со дисциплина. Родителот никој не го направи крајно неспособен, но некогаш за доброто на децата мора да направиме некој чекори кој на почеток нема да ни се свиѓаат.
Прочитај студии и што тие велат. Лиценцирани воспитувачки знаеме колку има по нашите градинки, знаеме колку жени на колку бебиња се и знаеме како психо-физички придонесуваат за развојот на бебињата. Јас разбирам кога мора да се оди, мора и тоа е. Ама, да се правиме овде на Тошо дека на бебе од осум месеци во градинка ќе му било поубаво, ќе било социјализирано или не знам што, наместо да е со родител кој му посветува внимание и љубов, па, мислам не.
Те молам прати ми ги студиите кои викаат дека не е добро од 9 месеци да си иде во градинка. Воспитувачките и храната чинат на 3г возраст, а на 9 месечна не чинат ?
Small children become anxious when separated from their mothers. Attachment theory,4 based on maternal bonding, means a child acquires emotional security and learns self-regulation through loving relationships at home. A child's hormonal bonding system is compromised by disrupted attachments, since reduced synthesis of oxytocin receptors follows frequent maternal separations. The possibility of forming strong bonds with a partner in adult life, as well as with future offspring, may be reduced.5 Also, the mother–infant bonding pathway in the brain is closely associated with the reward and addiction circuits. The stress of maternal separation can produce changes in the neural-circuit functions, which can appear as dependence or substance abuse in later life.6 Several studies are now available. There is substantial evidence that children in nurseries, particularly in poor-quality ones, have persistently higher levels of cortisol than children at home and that the normal circadian, 24-h pattern, of cortisol release is disrupted. Persistently raised cortisol levels have been found in children in nurseries even when carers considered that they had ‘settled’. https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/0141076820903494 Бебе не разбира зошто го оставаш. Не може да разбере едноставно. За разлика од три годишно дете кое веќе има многу поголемо разбирање за светот околу себе. Најосновно, знае дека ќе се вратиш да го земеш. Мислам, споредуваме бебиња и деца од три години кои се како два различни света.
Мојот син тргна во градинка на 10 месеци и мислам дека толку плачавме и јас и он што хорор ми е кога ќе се сетам на тој период. Многу плачаше и таму, неќеше да јаде, неќеше да си игра, едноставно беше тажен премногу ама немав избор. Престана да плаче после 3-4 месеци одење, кога му се сменија учителките и премина од јасли 1 во јасли 2 каде ги оставаа на земја да си лазат/одат и не ги држеа во креветчиња. Да имав избор, односно баба/дедо што би го чувале додека сум на работа, скроз би го оставила до 2 години дома. Сега има 2 и 3 месеци и си правиме муабет, се разбира, сфаќа дека одиме на работа, знае да каже што јадел, со кого си играл, си игра со дечињата, учат песни итн. Затоа и мислам дека на оваа возраст би било идеално да почне да оди го градинка.
Не сретнав за која возраст на бебиња, деца е текстов ? Никој не спореди бебиња и деца од 3г, туку дебатата беше за што е подобро дали детето до 3г да иде во градинка или да седи дома со баба, дедо, мама, тато... Што не е исто ?
За ова зборуваме, а статијата е за деца под три години кои се уште во јасли всушност. Детето е подобро да биде дома со мама и тато, отколку да оди во градинка, а за баба и дедо се имам изјаснето и поназад во темата.
