Пред се, на самата себе си. И покрај разочарувањата сама сум си давала надеж. Сама сум плачела а потоа сум се утешувала дека ке биде подобро. Што никого не сум мразела и никому не сум љубоморела за потоа некои особи мене да ми го направат тоа. И пак на некој начин да ми се драги. Што и покрај сите лоши работи сама успеав да продолжам по прав пат и да останам добра како секогаш. Потоа, му благодарам на НЕГО, што придонесе многу за ова што сум денес, што постојано е покрај мене и во добро и во лошо, да ме охрабри, да ме ислуша, да ме утеши. И на Господ, што ми ја прати оваа прекрасна личност во мојот живот.
Na roditelite,za toa sto uspeale da ne izvadat na pat,za toa sto bile najdobri sovetcii za bilo sto i najstrogi kriticari na bilo kakva voocena greska...i mu blagodaram Na Gospod sto mi gi slusa molitvite a sekako na decko mi sto e sekogas uz mene i e mojata najgolema sreka!
Му благодарам на татко ми. Затоа што ме исчувал, ми овозможува да се школувам, ми помага со совети. Затоа што ме научи максимално да се трудам, се да правам сама. Да имам ред во животот и цели кои сакам да ги постигнам. Милион години да живеам нема да можам да му се оддолжам. Те сакам тато. Тука се и двете баби и дедо ми. Секогаш биле тука за мене. Секогаш сум имала подадена рака од нивна страна,охрабрување, повлекување за уво ако грешам и браво ако постапувам добро.
На Љупка и Зора и Ацка што ми го доуништија и онака е*аниот живот. Се надевам дека во следниот пост пред нивните имиња ќе стои РИП.
Му благодарам на изумителот на GPS,зошто без него нема да бев меѓу вас и моите блиски. Веројатно ќе пиев роса место вода и ќе јадев мравки,како што јадев седнвич седната на гепек у тешка дилема...ако се најде некое бате во оваа вукојебина што не видело жена у заднињи три години,па ми ебе мамата,ко што им ја ебе на дивите кози секој ден...Ако не сте знаеле, тетката од џипиесот у даден момент рече-изаџите из ауто,на сред аутопут дур ми шибаат 150! Ало бре луда женска главо,јес ли ти нормална бре? А се изнајаде вафли,прекорачиле сте брзину!Изкрцајте се из аута! Ма не ми се веруваше што слушам! Не и не!!! Жена шо ќе ти каже,увек брзо и возиш,па да се изкрцам из аута,ама вероватно тоа дека од втор пат пошо првиот не ја послушавме коа фино рече,изаџите из аута?! Мадафака сан оф а ган!!! А да не ви кажувам колку е лошо коа даваш на жени да ти читаат МАПА,не џипиес,пошо многу жени се збраа,па ај мапа. Задолжително углавуваш по див пат,3 километри и завршуваш во КАМЕНОЛОМ!!! Ало,каменолом! Патче,на толкцко! А по него минуваат КАМИЈОНЧИШТА! Од 10 тони! Жива среќа што не требаше да се разминеме,инаку...рикверц,на едно БРДО,брдо мили луѓе,брдо! Гледаш доле некои си мравки,некои си егзотични предели,ама не ти си на БРДО кај каменолом. Па онда тука паничен напад и трчаш ко лудача и чика ти застанува со големиот камион и ми прави на главата,ју лоооооока?! А јас со деколте НААА,као излезена од кабаре,као нешо така,му мавтам со рацете и скокам,му објаснувам тука кај сакам да одам,ми се прсна од смеење, ју крејзиииииии...а добро,сега и на англиски! Оукеј,јас крејзи,ама...да кажеше кај да се оди... Море ако барав тоа може и ќе ја пеев после од Северина,ај што волим мирис камијоооона,хормона до плафона...а не! Фала многу,не сме до толку,ќе се снајдеме... И следуваше групна молитва,зошто и резерворарот трепкаше црвено и више сисавме од талог... И кога се виде асфалтот следеше громогласен аплауз и се решивме повторно за Џипиес... И по пат...наидовме на велелепна продавница... и беља! Ама два часа потоа стигнавме до ебано добрата дестинација која вредеше пукната раткапна, многу прашина...па го молевме богот на дожот да даде пороен дожд. Епа даде вечерта,па снемавме пиво,па онда по купаќа на јен-два-три трчавме до продавница,тоа све цицки и газови на сите страни (тема,газ или цицки!). И така ќе си добиеш гага пивце,пошто сензација е у вукојебина Македонка да ти трча гола у 23.00 по дожд! А замислете бе да трчавме без градници у бели маички?! Хаос мачко! Котел текила санрајз ќе пиев пет пати на ден гага од домородците кои патем,навистина и беа домородци... Ама тоа у друг пост за вечита благодарност! За пиво никад не ми треба џипиес! Уште едно големо БЛАГОДАРАМ за постоење на оваа чудна направија шо ми го олеснува животот,макар вртела пет пати у кружен тек дур сите врискаат и пискаат. Оооо прајслес! *емотивно липа и прави меурчиња низ нос од течни мрсулчиња*
Ви благодарам на вас девојки, на сите вас тука. Кои ги прегреавте тастатурите за да ме утешите кога не ви се крена сафрата од секој еден мој пост во кој одново и однови трујам за мене и целава ситуација со Иван. Не ни знам колку поздрави добив оваа недела од вас, колку лични пораки, колку утехи, колку подршка .. Некогаш не знам ни што друго да кажам освен благодарам, бидејќи зборовите ми се при крај. Ви благодарам. Златни сте.
Им благодарам на миоте родители што ме створиле,ме извеле на прав пат ме школувале и секогаш биле тука за мене и ја сум тука за нив (за жал нема да можам вечно да му се оддпжам на мојот веќе покоен татко за се што направил за мене а нејмногу што ми го спасил животот и дарувал крв). На мојата мајка и сестра што се секогаш до мене и мојот дечко за се што помина со мене заедно во тага и радост и на вас драги феминки што сте тука да ме ислушате и да ми дадете безрезервен совет за било што.
Му благодарам на господ што сите во моето семејство сме здрави и живи. И на моите родители што толку многу се жртвуваат! да не извадат на пат и што ни угодуваат се на мене и мојот брат.
Му благодарам на Него,што ме однесе до облаци од љубов и сега сака да ме тресне од земја со спротивното!
Им благодарам на мајка ми и татко ми за се во животот.Затоа што ме израснале,ме одгледале,ме воспитале,ми дале покрив над глава,топол дом и се што ми е потребно.Им благодарам...
на моитее чорапчињаа,колку ме топлат сега На мама,што сама израснала една идиотка ќерка и идиот син. На тато,кој направи се за нас и кој беше еден прекрасен човек и голем кошаркар (па јас на него ) нека почива во мир. Му благодарам на него,што ме сака каква што сум и ме прифаќа каква што сум. На Господ,што јас и сите мои блиски сме здрави и живи. На сите мои другари и другарки,кои ми се поддршка кога ми е најтешко. На професорите,кои ми попуштаат оценки ха На тетка ми,што живее во Гостивар и за викенди си одам таму да си го видам На тој што ја измислил кошарката бре И на вас,дека сите сте толку добри и дека сите толку многу ве засакав
Најголемо благодарам за мојот татко бидејки само за 12 години успеа од мене да направи човек и да ми го покаже патот по кој треба да одам со неговото однесуванје спрема мене, мајками, и сите познаници Нели важно е како ќе се однесуваш со луѓето и како ќе те прифатат : ))
И благодарам на мајками, затоа што ме научи да бидам силна и заедно се изборивме со ударите што ни ги создаде животот. Му благодарам на бившиот, затоа што ми беше животна лекција. Му благодарам на Нено , кучето кое ги претрпи сите удари кога бев гневна, бесна и лута, и беше единственото нешто што ме сослушуваше кога се плашев да им се отворам на другите. На "пријателите" кои ми го загорчија животот. Без нив немаше да научам многу работи.
На сите кои се околу мене, кога ми се најпотрени, и кога ми се најголемата подршка. Не небројувам, тие самите си знаат.