Инклузивно образование

Е па дајте да ја смениме инклузија. Да ја направиме подобра. Не да бараме децата да се изолирани во посебни училишта. Дајте да бараме заедништво а не сегрегација.

 

Тоа е мое мислење. Конкретно, во случајов, детево не е малтретирано туку си има свој свет, си зборува самото итн. Ќе видиме сега како ќе функционира новоотворената сензорна соба. Жал ми е и за нив, и за родителите, а и за професорите. Јака им душа

 

Така е Дани.Тука проблемот почнува уште со матичните педијатри кој најчесто ги занемаруваат симптомите дали од неажурност или од неукост.Многу е полесно кога на рана возраст ќе се препознаат знаци и симптоми.После на ред се луѓето кои прават точна проценка.Кај нас и тоа не е како што треба.Ја прават еднаш и таа останува заведена во наредните 10 год.А состојбата на детето е променета,кое на подобро кое на полошо.Најчесто децата со лесна попреченост се оние кои се запоставени,се останатото е со средна до тешка попреченост.
Ова школо во кое е сопругот мој се труди максимално да извлече од децата кај кои има лесна попреченост.Не само што го завршуваат образованието туку имаат и практичен дел каде ги спремаат за вработување.Имаат контакти со одредени фирми каде што ги вработуваат децата.

 

Ете го проблемот.
Неквалификуван кадар, кадар кој не си ја работи работата прописно, кадар кој воопшто не работи само се појавува на работно место, кадар кој не се ни појавува на работно место.

Не се проблемот децата, проблемот сме ние - возрасните.

Или ќе преземеме одговорност, или ќе бидеме вакво... поделено општество.

 

Добро јасно ни е дека се е труло, незадоволство и кај едните и кај другите родители.Што ќе се добие ако детето почне во училиште за нормален развој?! Дали има придобивки?Некако тука инклузијата ја направија само родителите да се задоволни зошто детето не им е отфрлено.Ама подлабоко во проблемот не е навлезено.Се е површно.Место да се залагаме од почеток да се подредат нештата,ние ќе се залагаме да не се отфрлени.Најмалку што треба е да бидат отфрлени,ама вака не се направи ништо добро за тие дечиња.И најчест проблем е што родителите не се спремни да се помират со дијагнозата на детето,мислат дека асистентот ќе направи магија наеднаш.Со тие деца си треба многу работа и точка.

 

Супер е тоа. Ама кај вас инклузивната градинка е составена до деца со мешани способности. Кај нас такви градинаки нема,а училиштата се поделени. Или обично или одвоени за деца со посебни потреби.
Нема мешање. Ич или брич е работава. И за тоа јас се оправам тука. Ставот ми е дека не треба да е така поделено. Дека инклузија сепак треба да има.
Дека треба многу работа потполно се сложувам со тебе. Исто се сложувам и дека родителите треба да бидат „обучени“ од страна на системот да им помогнат на своите деца. Јас сум потполно сигурна дека за напредокот на детето голем удел имаш и ти со сите твои активности што ги организираше за твоите деца. Буквално е така.
Не е срамно да се оди во посебно училиште, ама е срамно некој од страна да го сугерира тоа, не самите родители. И срамно е да се бара отсртанување на таквите деца од училиште. Туак сме уште на ниво да протестираме против такви деца (имаше огромни протести при деинституционализација на деца со големи пречки во развој - голем дел неподвижни, во мал групен дом во село во близина на Неготино). Како општество уште полесно замижуваме пред проблемите отколку да се трудиме да ги решиме. За жал.

 

Еве пак по некоја сликичка, браво како постапи тогаш, но џабе кога проблемите си стојат.
http://www.femina.mk/новости/актуел...тивар-си-доби-подарок-како-драг-спомен-со-неа

 

Инклузија ДА ама само за деца со полесен пречки.Се друго во овие услови кај нас е само на штета и на инклузираните и на др.деца.
А сега проценката ја врши некое "стручно" тело според некои меѓународни стандарди но во балкански услови па затоа е хаосот.
99% се проценети за во редовна настава но со подршка (од тие ресурсни центри)која е најчесто на хартија.И телепатски може...
Асистентите годинава имаа дводневна обука а тоа се особи со било какво образование поврзано со наставните струки кое најчесто го стекнале пред 20 и повеќе години.Колку и да сакаат НЕможат многу да помогнат.
Наместо да се финансираат 700 асистенти нека направеа стручни тимови од дефектолози логопеди психолози физиотерапевти невропсихијатри во секое место кои бесплатно би им давале третман и помош на овие деца.Така многу повеќе ќе им помогнеа .
И едно само знам.Тешко на тие деца и родители во вакво општество.

 

Ете... неквалификуван кадар...

А асистентите се впишани во закон со години наназад, само сега прв пат се спроведува во пракса... и ко обично непрофесионално.

 

Пишав веќе тие што треба да се пример и добро да го изорганизираат сето ова изиграваат величини и си играат играчки.
Навистина тешко на родителите и нивните дечиња во вакво општество, кое ете сите сме согласни дека не чини, ама од кого е сочинето тоа пустото такво?

Многу непрофесионализам и напикани да клатат врата и земаат плата, а немаат никакви стручни квалификации затоа што завршиле факултети со купени дипломи или полагале по принцип мито или врски.
Е потоа недостатоците од сето ова ќе ги плаќаат тие што најмалку заслужиле, ако воопшто некој нешто ''заслужил'' да трпи од ваквиве се позачестени појави во општествово.

 

Па немаат, на аутистичните деца им треба и помош од други специјалисти. Работата за тоа детенце треба да почне од надвор, не само да се префрла топката на асистентите. Знаеш само колку аутистични деца имаат коморбидитет епилепсија за која при напад треба невролог, а не асистент? Ова ти е само пример, цел тим е потребен, не само асистент.

 

За во школо треба образовен асистент за да помогне во совладување на материјал и за полесно вклопување на детето во школо (при тоа треба и со другите деца да поработи на прифаќање и дружење со детето на кое е асистент). За некои работи како дружење не треба посебно образование треба добра воља.

Тимови од различни професии требаат за третман на децата, ама тоа не е во школо туку надвор од школо. Да почнат со работа од порано.

Ама пак ќе пишам за прифаќање на децата потребно е сите да ги прифатиме. Не да ги зборуваме по форуми како не им е место таму каде што ставени. За учењето родителите и наставниците и асистентите нека се грижат. Наше е да ги прифатиме.

 

Работата е што има деца кои се вклучени во инклузијата во редовна настава ,а кои не можат да го совладаат материјалот @JoyJoy
Не поради асистентите и наставниците туку поради болеста.
Треба да се биде реален.
Има дијагнози поради кои не можат да следат редовна настава,а најчесто ја следат колку само да се помине основното образование.
Тоа не им помага.
Не може асистент да помогне да совлада материјал кога се работи за дете со тежок аутизам каде 5 часа детето гледа на едно место.
Не може асистент и наставник да помогнат ако се работи за пречки во развој од висок степен.

Инаку децата се прифатени од другите деца и во градинка и во школо.

Повеќе од десет години постои,како им помогна инклузијата,никако.

 

Кај се спроведува 10 години?
На хартија?

 

Кај нас.
Јас уште 2009 имав во градинка инклузија на деца со посебни потреби во група.
Едно со аутизам.Второто со тешки пречки во развој.

 

Не сум за инклузија по секоја цена, на штета на децата е, ама битно инклузивни сме.
Ако не може да совлада материјал, ако не е обучен наставникот за деца со пречки во развој, ако пречи на другите деца, се тоа е на штета само на децата и сигурна сум дека ќе добијат многу поголем бенефит од школо кај што работат обучени професионалци.
Во градинка би рекла дека е подруго, полесно е да се спроведе инклузија, но во школи не секогаш, некогаш да, но некогаш само се романтизира, а се игнорира штетата што ја трпи најпрво детето со пречки во развој.

 

имав аплицирано за образовен асистент годинава, во огласот беше наведено со Педагошки факултет ама по ЕКТС систем, е сега јас пред да се пријавам посетував вебинари читав литература еден куп сертификати спремам и магистерска (не да се фалам али професорот ми велеше добро бе девојче кој учи вака во денешно време ми даваш волја за работа уште , се пензионира сега) се тоа наведено беше. Се тоа што правев правев од љубов кон тоа што сум учела, од што ме интересира таа детска психологија Но, нели кај нас по заслуга во партијата, примија кого примија башка го прекршија законот со тоа што тие пред 20 години со Педагошки не се по ектс. Поднесов приговор ама џабе. Е сега ситуација, кај малиов прваче има девојче со аутизам, асистентката е околу 55,6 години веројатно со виша педагошка, едвај се справува наместо да работат се бркаат по ходници. Е сега пак ќе испадне фалење додека првите дена го носев на училиште дур чекавме да влезат не знам како девојчево само мене ми се смееше, ми реагираше позитивно, некако како да се приврза. Ама тоа е, баш тешко на родители и деца,инклузија да ама со стручни лица а не вака со перење пари од Еу преку партии

 

Точно е тоа за партиски неквалификувани кадар ама.. Знаеш ти дека едно е теорија друго е пракса? Може да си најдобар студент ама во пракса да не е така. Лесно е да се справуваш во ходник кога ќе се разминеш со тие дечиња, сосем друго е да работиш со нив . Не би коментирала повеќе.

 

Сум за инклузија, но не по секоја цена. Кај нас прво нема услови за тоа, нема соодветен кадар, нема соодветно прилагоден начин на едукација, не само на кадарот, туку и на тие деца кои секако треба да се оспособат за интегрирање во општеството. Без посебни подготовки и одредување на степенот на попреченост само ги запишаа во училиштата, им тупнаа на наставниците да работат со нив како да немаат проблеми во развојот, и нормално дека ќе има застој во наставата и неможност за непречено одвивање на истата.

Во земја каде што митото и корупцијата се насекаде, каде што вработувањето оди по принцип на партиска послушност наместо соодветна способност за одредено работно место, тешко може да се воведе нешто што е практика во ЕУ земји, земји кои се многу понапредни од нас, да не речам земји кои имаат функционален систем, функционално општество, солиден образовен и здравствен систем. Оти ние ништо од ова немаме, и за жал, деца кои се попречени во развојот, прво немаат соодветна дијагноза, проценка на состојбата и немаат соодветен начин за работа со нив, не може туку така да се пуштат на училиште да се вклопат лесно со останатите дечиња.

И кај син ми има едно девојче со пречки во развојот, не можам да проценам кој степен е, со него на часови седи бабата, оти претпоставувам дека не можат да обезбедат асистент, или не може државата да обезбеди, не сум запознаена дали им следува. Ама тоа девојче тешко се фокусира на часови, не е мирна, шета низ училница и вика, пее, зборува на свој јазик, на свој начин, и поради тоа децата не можат да следат настава и не им е лесно да бидат во чекор со програмата, која пак од друга страна не е ни соодветна за првачињата и нивната возраст.
Повеќе сум за тоа да има специјални училишта кои на тие деца ќе им овозможат правилна едукација, со соодветни тимови од повеќе области да работат на нивното интегрирање во општеството. Ама кај нас тоа не верувам ни дека го имало, ни ќе го има, оти едноставно поважно е да се наполнат сопствените џебови отколку да им се помогне на децата.