Интимни прашања, проблеми и совети

Да, ама не е лесно и да раскинеш, јас сто пати пробав ама не бива и тој напнува многу не сака да се скараме, и директно му имам кажувано дека не го сакам ама ништо не помага...навиката и времето си го прават своето, ама ионака кај и да е ќе раскиниме ионака не ни оди многу ниту карактерно..

 

Е добро е, значи го решивме проблемот

 

И двете се во глобала...ама проблемот е јас што имам нагони за секс, ми работат хормоните, сакам да го задоволам тоа нешто ...не е дека сум асексуална

 

Ок, имаш ама ни сама не си дозволуваш да се задоволиш од тоа т.н гадење. И сметам дека доколку некој има таква траума од минатото во иднина би имала проблем со секое машко кога би ја допрел, а не нешто повеќе.Затоа ми нема логика ова. А ако не го сакаш тогаш нз како 3 години си со него дури и да е навика ти свесна си дека не го сакаш,а таква врска неможе да успее и си го трошиш животот бесцелно и без правец.

 

Види..
Првиот чекор кон решавање на било кој проблем е согледувањето дека проблем постои. Исто многу битно е што си одлучила да споделиш за истиот, макар и анонимно, и тоа е чекор напред.
Е сега за натаму, мора да сакаш да си помогнеш себеси, самата ти. Џабе ние до сабајле да ти пишуваме пто и како, кога ти имаш барикада околу себе поставено.
Значи, стави си во главата дека твоево не е нормално функционирање и дека ќе си помогнеш.
Нема нерешлив проблем, поготово за вакви психолошки ствари.
Во најскоро време посети психолог или психијатар и отвори се. Има спремни луѓе кои ќе успеат да допрат до сржта на проблемот и ќе ти помогнат.
Не игнорирај нешто што не е за игнорирање.

 

Јас сакам да разговарам со психолог ама како што гледам нема никоја со ваков проблем како мојот и можи мрдната да ме помисли психологот да не ми верува за тоа што ќе му кажувам, а и се срамам да му кажувам на некој за ова затоа што незнам ни дали постои човек што го има овој проблем...П.С. тука на форумот ме направија будала повеќето ми се смееа, мислеа дека лажам не па во живо да кажам на некој, а недајбоже и други да дознаат...тоа е нашиот менталитет затоа и сум ќутела досега за овој проблем, нема кој да те разбери ..

 

Нејзе и е работа да ти верува.
А тебе ти е прво и најбитно да му раскинеш на "дечко ти".
Не го сакаш, не те задоволува. Зарем само заради него ќе си го трошиш времето?

 

Постои се,и нема зашто да не ти верува бидејќи тоа им е работа,со секакви случки се соочуваат,не би одела ти сигурно за да лажеш и за џабе пари да даваш. И многу полесно е да се отвориш на странец и тоа стручен.

 

Многу пати сме биле пред раскинување, скоро раскинати ама имало инциденти заради тоа, јас две години живеев со него во друг град...не во мојот роден крај...ми се заканувал со некои работи кога сум му велела да раскиниме, ги знае и моите дома, можи да ми направи голем скандал и од тоа се плашам..а плус ај јас сум млада сеуште имам време ама тој 30 години е веќе тој нема време а незнам зошто се влечка со мене сеуште а не си одговараме баш ама тоа е навикнати сме еден на друг ..

 

Не е битно дали некој друг има проблем како твојот, битно е ти да си го решиш твојот проблем. Психологот не е за да те исмева, ќе те ислуша и си постојат техники со кои убаво ќе се долови моментот, и фобијата или стравот од нештото.
Не барај други луѓе со ист проблем, секој со своите проблеми.
Советите кои ти се дадени се најдобронамерни од сите погоре членки. Само треба да не послушаш и да размислиш убаво

 

Да, благодарам на сите кои ми дадоа најдобронамерни совети, во најскоро време ќе гледам да посетам психолог, а и плус има и други работи што ме мачат со психата па таман и за тие работи ќе разговарам со психологот па можеби ќе ми помогни, се надевам.

 

Не идат психолозите по луѓе и да делат детали од сеанси со пациенти, не се секирај.
Што све не имаат слушнато они, немој да мислиш дека ќе и дојде како шок твоево.

Дали сериозно свесно покрај сето ова што го напиша, ти планираш да делиш иднина со таков човек ?
Ценете се бре малце, зашто дозволувате друг да ви го управува животот !!!

 

Ти не си навикната на него. Се осудуваш на пекол. Свесно.

 

Не никако не планирам иднина со таков човек, не планирам во никој случај да се омажам за него ама незнам навиката си го прави своето а можеби и стравот дали ќе најдам некој друг за озбилна врска...

 

Не ти е поголем стравот дека со него ќе останеш?
Јас би умрела од страв на таа помисла.
Поарно сама отколку цел живот со него. А друг же најдеш, некој што нема само доги 2 години да те ебе и да не му е гајле дали си свршила.

 

Не стравувај дали ќе најдеш друг, туку стравувај од таа навика, да не си го поминеш единствениот живот кој го имаш - со таков човек. Тоа е за плашење.

 

Па да подобро сама би останала отколку цел живот со него...ама па имам страв и од тоа дали ќе најдам некој друг за озбилна врска, не се наоѓа така лесно и едноставно.

 

Ќе најдеш, ама само ако му раскинеш. Ако не му раскинеш сигурно нема да најдеш друг.

 

Само да те прашам дали до утре ќе го разглобуваме се ова едно исто или?
Да знам дали да си легнам, или да читам уште глупости?
Сори ама нот сори

 

Да се плашам и од тоа многу да не го поминам целиот живот со него недајбоже, ама па мислам се дури не најдам некој потенцијален што ќе го имам веднаш откако ќе раскинам со овој ќе се плашам и потешко ќе ни оди раскинувањето со него ...а вака ако имам друг можеби од моја страна ќе е полесно штознам