Запрепастена сум од некои форумџики, искрено ме нервираат знаат само да се исмеат, да изоговараат, па нели овде сите сме за да си дадеме некој совет, мала помош утеха која неможеме надвор да ја најдеме !?!?!?!?!!?! Кога веке не ви се допаѓа нешто ВЕ МОЛАМ не пишувајте, на некој начин воздржете се од повредувањето на некој на кој му треба ваша помош .
Петок навечер а јас сама дома ,,,дечкоми далеку од мене во туѓа земја си шета типот со другари,другарками заминува утре странство,моите се на викенд,брат ми со женската а јас? Сама сум,а и некако нерасположена,некогаш на моменти ми се смачува од се...зошто ми е вака? Некако и дечко ми е оддалечен од мене последен период.Аман веќе.ДО КОГА ВАКА?
Глуп еден ! Како можеше да дозволиш да си толкаво кученце! Кој каде сака те влечи! Уби се, уби се, уби се!
Де! Има далеку поважни работи од гледање вести! Како на пример ќерка ти која ја гледаш еднаш месечно! Just sayin'...
И ова ми беше школо! Една животна лекција повеќе! Сега знам дека постојат и луѓе како тебе, такви - никакви! Користољубиви, самобендисани, лажни....одвратна личност ми стана.....сега ми се лоши од тебе Јас си го научив тоа што требаше, веќе нема да го повторам тоа, нема да бидам таква наивна, лековерна и добродушна.Можеби згрешив и уште една работа, ама ако, навреме ја спречив пред да стане посериозна и покомпромитирачка. А сега слободно шетај, барај си друга жртва.....од мене веќе НИШТО! и фала ти што се однесуваш вака, од помош ми е моментално
Сабота вечер а јас дома , а и вчера немаше излегување ...само не ми е јасно како тоа до пред две недели се излегуваше постојано па дури и двапати во денот за викенд па дури и сред недела а сега после една недела полна со писмени ,учења ма кое мрдање од дома страшно .А зборуваа за други како не излегувале за викенд, бла бла... и ете ги и тие на исто
Кој ме збори, да му рикне кокошката. Па се искинав од икање, па више па, више.. Не се трпи више, па, више.
Да ти се плукнам у живот!! Дали да се гледам себе и животов кој ми е не знам ни сама веќе каков, дали други да гледам да се тресам и нервирам за нив!? Налет веќе налет! Цела недела наопаку, цела недела нервозна, цела недела пореметен сон!
У три..... Се изнаплакав, се изнаплакав, ЗОШТО!? -Затоа што во шкафот ми се измешаа боите на марамите. Абе нееееее.. Мразам мразам некој да ми стави нешто и да ми го поремети редот. Си имам ред, не сакам никој ништо да ми чепка, јас знам дека мајка ми за добро ми ја оставила новата марама, испрана испеглана но не треба да и е таму местото. Сега, јово на ново, местење по бои. Три саати изгубив да си го средам шкафот од почеток да си го прередам, зошто не иде еден дел да ми е ептен по линија, другиот троа изместен. Ох, без да ми е се на ред како што имам замислено, не можам да заспијам. Се пореметувам, уствари бе што зборам, пореметена сум одамна јас. Зошто за вакви работи се нервирам, ох.. Како да го прифатам хаосот? Како ?! С`клет ми е...
Не останаа веќе луѓе на светов.......... се разочарав повторно!!!!!!!!!!!!НЕ САКАМ ДА ВИДАМ НИКОГОООООООООООООООООООООООО!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Ги мразам сите околу мене.Болката ме убива,ама нема да ме убие,ЌЕ МЕ НАПРАВИ ПОЦВРСТА.Повеќе незнам дали ќе можам да верувам во машко.
Значи НЕ МОЖАМ!!! Кога зборам на телефон, најчесто со дечко ми, откако ќе спуштам, мајка ми ме испрашува - аааа..стигнал дома?? Ааааа.. тргна мајка му на пат? Аааа... кај е? Што прави????!!!! Или кога одиме во град - Ејјј..види што убаво, ќе му се свиѓа ова на Дечкото??? А му купи ти нешто? Грррррррррррррррр... НЕ МОЖАААААААААААММММММММММ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Како можеш не ми е јасно?! Толку ли мислиш дека сум лесна со паметов па такво нешто да ми предложиш? Се борам со крајни сили да те видам за последен пат, тој ми изиграва мајмун.. Бев лоша-не чинев, добра сум- пак не чинам.. Епа отсега не сметај на мене.. Никогаш повеќе
Е веќе аман еве втор ден како станувам со оток на окото Што ли ќе беше тоа што ме касна па несака да спадне.Не сакам веќе да седам дома, да се кријам и да не искачам.Аман спадни веќе еднаш оти вака изгледам како да некој не дај боже бокс да ми мавнал
Морам да седнам да учам,да го спремам тој глупав испит од кој ми зависи работното место Прво нејкам да учам,второ неразбирлив,апстрактен ми е материјалот а притисокот ако паднам е голем Ај што немам време од обврски на работа и дома туку и самата аверзија ме отепа па и фактот дека не добивам ни денар повишица со положен испит ТУКУ САМО ПРЕГОЛЕМА ОДГОВОРНОСТ
