ах душо тоа не мачи сите но како да се надмини тоа во оваа проста држава каде и за обичен работник да си на луѓето му бараат пријател мизерија неможам да повервам колку ниско падна оваа држава ми се гади
me maci toa sto imam problemi so deckomi eden den dobro dr pak karanje i toa za gluposti mnogu se nerviram sto nemam zelba za nisto [mod-kirilica:2esxy95t][/mod-kirilica:2esxy95t]
Незнам ни самата што сакам, а треба оценики да поправам, во исто време другарка ми мисли дека нејзиниот симпатија ме свиѓа, иако јас си имам дечко и така...
Е Сонце, слушај ме сега, како бубалица на времето ке ти кажам дека повеке глупости сум правела јас, и повеке пати не сум знаела у момент (сум надокнадувала покасно) него некој со двојки. Еден школски за шугава двојка по историја одговараше 4 часа по ред на крај на година а јас у четири години средно имам одговарано ДВА пати. Многу е важно каков впечаток ке оставиш. Важно е да видат професорите дека се трудиш па и некое моментално незнаење не го сваќаат сериозно а некој што важи за слаб ученик за едно незнаење добива слаба. Ова е мое искуство. Друга работа што ти ја советувам, како што ке ја учам и керка ми (да даде Господ да дочекам), е комуникација со родителите. Да ми е умов сега што го имам, да не сум била преплашена од моите и да сум била послободна да им се обратам, све би им кажувала. Родител може само да помогне. Седни ги твоите и кажи им што ти се случува, и така ке дознаат на родителска. Подобро ти кажи им дека си погрешила, дека си закаснила, дека те избркале, дека те запишале. Керка си им, што ке ти прават, ке се налутат и ке ти забранат излегување у најлош случај, ама од друга страна ке видат дека си зрела, дека си ги увидела грешките што си ги направила и вети им дека ке се трудиш да ги поправиш. На тој начин ке се стекне взаемна доверба и подобро ке поминеш.
Во последно време секогаш пред да заспијам мислам на некои мој глупи постапки во минатото, и секогаш се прашувам што би било ако не сум постапила толку глупаво тогаш и ми влегува во мене една нервоза и со саати се мачам да заспијам
Преголем притисок од околината....не знам дали сум спремна за сериозна врска, најдобрата другарка не е заинтересирана за моите проблеми и немам кому да се олеснам, проблеми дома, обврски на факултет! Ужасен период
сега најголем проблем ми е што ми требат пари хитно да завршам една многу важна работа боже дали ќе успеам утре дали
ахх леле пробелем од вчера се скарав со родителите и никако да ја смирам таа ситуација,се чуствувам како светот да се урива што и да направам се е против самата мене незнам што се случува би сакала да ја разјаснам таа грозна ситуација,таман почуствував среќни моменти е еве речено било да не се случат
ме мачи : тоа што не можам да најдам работа колку и да се обидувам-а со сите сили се обидувам заглавив со студиите, а немам финансии да продолжам здравствени проблеми работата на мајка ми- дали ке остане на работа или не од тоа зависи и студиите на брат ми -дали ке продолжи или не многу проблеми ме мачат... ако продолжам да мислам на нив, мислам дека ке полудам дефинитивно
ме мачи тоа што никако неможам да му докажам на дечко ми дека не вреди да се нервира за некој што ти љубомори и сака да ти наштети нели е така ? незнам више што да преземам помагајте како да го вразумам да заврши више ова