па ме маќи тоа што станувам рамнодушна и се ми е сеедно и што гледам дека запоставувам се а учењњето најмногу
мене ме многу мачи што немам со кој муабет да си напраам со кој да излезам да се прошетам на кафе да идам многу сум осамена бидејќи имав 2 другарки што најмногу ги ценев и сакав ми свртеа грб...... и се нервирам секој ден за тоа
Мајками,што ме откри поле точно една година лажење за дечко,и упорно негирам а она ми соли памет а не го ни познава,ми вика ти доаѓал во школо што дреме таму нека иде нека работи нешто и јас и негирам а што е најтрагично има своја фирма -.- ми иде или да се убијам или а ја убијам.
Ме мачи преселбава. Не можам да се снајдам тука, а како што ми треба многу време за да се вклопам со нови луѓе, верувам дека уште многу време ќе ми е тешко. Си го сакам мојот град, толку ми е убав, а овде дури и воздухот ми е одвратен.
Mногу проблеми мачат мене.Oстанав без работа,како калимеро нема правда. НАЈВРЕДНА, НАЈОДГОВОРНА,и пак мене ме избра за технолошки вишок.Девојчињата без работа, мажот мој исто технолошки вишок.И како ке живееме од што ееееее многу се мои проблеми .
Пред неколку месеци имав повеќе понуди за работа,но неможев да работам заради лични причини.Сего кога сакам да работам,кога барам работа-работа нигде.Се плашам дека цело лето ќе помини а јас нема да си најдам работа.Единствено овој проблем го имам во последно време