Каков ученик е вашето дете?

Малиот е добар. Понекогаш го фаќа мрза. Големиот не сака да учи. Борба водиме со него. Цело време вика - Што ќе ми е школо. Мене школо не ме интересира.

 

Се разбира дека е одличен ученик.

 

Мислам дека ова што ќе го пишам е најсоодветно тука за да не отварам друга тема.
Се почесто гледам од колешки и други мајки на социјални медиуми како бараат помош за да учи некој со неговото дете . Се бараат и прераскажувани лектири итн.
Јас помош од мојата мајка сум имала само за математика и да научам да читам и пишувам.
Лектири сама сум читала сите останати предмети исто сама сум ги учела.
Сега гледам колешка вика леле кога ќе дојдам дома треба да земам да ја научам лекцијата јас и да му ја прераскажам на Петар.
Искрено се зачудив зошто мајка ми не седнувала со мене да учи туку се сама сум правела што е логично. Не гледам поента мајка ми да учи и да ми прераскажува.
Па ме интересира и вие ли вака правите учите па им прераскажувате и плаќате часови за детето по природа, општество итн?

 

Мојата е уште мала ама моите апсолутно никогаш ми немаат помогнато ако не сум побарала помош. У смисла, да седне да ми ја прераскаже лектирата оти јас не сум можела? Како па да не. Ако сум отишла со пасус да кажам "Не знам што сака да каже авторот, објасни ми" тогаш да. А да учам и пишувам сум научила од брат ми и после со него вежбав

Ова не ми е логично, зашо јас да и ја прераскажувам? Едно е да помогнеш на своето дете, друго е да му завршиш 99% од школските активности.

 

Моите сами учат. Да им читам лектира и да им ја прераскажувам, нема шанси. Другарка така прави. Наместо детето, она ја чита лектирата. Јас тоа не можам да го разберам. Ми вика Не сакам да се мачи.

 

Кога ќе го избркаат од работа зошто не научил дека треба да се помачи, ќе биде изненадена.
Зашто бе со сила ги прават децата неспособни?

 

И јас не знам зошто е тоа така. На мене и на сестра ми никој не ни помагаше за лектири. Ние ги читавме и прераскажувавме. Исто и за проекти.

 

Како бе лекција да учи мајката Јас немам сеуште деца, моите никогаш не седнале со мене да учат освен во прво оделени за основите, потоа кога бев второ се роди сестра ми и толку јас веќе бев самостојна ученичка се сеќавам дека мајка ми доаѓаше кај наставничката да праша дали сум се променила дека почнав самостојно да учам и од тогаш дома кај мене ги знаеа само оцените по сите предмети, а тоа до која лекција сме или која лектира ја читаме не ги интересираше.

 

После на час мама ќе одговара де..

 

А детето за тоа време што прави? Хаха баш ме интересира таа слика кај што мајката учи, а детето дреми на тик ток
Жално

 

Повеќе трагично отколку жално. После ќе имаме генерации кои не знаат да читаат течно и самостојно пишуваат. Ви се верува дека во шесто одд има ученици кои не знаат ракописно да пишуваат? И мене не ми се веруваше, додека не видов со свои очи...

 

Детето игра игри на телефон или на таблет. И после се чудиме зошто од година во година имаме се повеќе неписмени генерации.

 

И после децата не биле дебили.. Ах бе родители кои мислат на доброто на своето чедо и вака го заштитуваат, да не се мачи во животот.

Едно е да му помогнеш, да му објасниш, да го испрашаш, провериш до каде е со материјалот, колку го има совладано. Друго е тоа да си дреме со телефонот и да си се занимава, а школските обврски мама ќе му ги завршува.

Али лесно е сеа и ChatGPT ќе му слугува, и после биле неспособни, ма добро и
газот како знаат да си го избришат. Ужас.

Мајките после горди, децата колку им се напредни wow.

 

Истите тие родители на крај на година ќе одат да молат професори за поголема оценка. Или кеш во рака и чао пријатно. И нормално дека нивното дете е најдобро.

 

И поклони обавезно да се натпреваруваат кој поскап ќе даде.

Уште од мали ги учат да се улизуваат, срамота. После да не е чудно што луѓето се никакви.

 

Леле се изнасмеав. Бар е искрен..

 

Големата ми е второ одделение. Математика многу сака, по цел ден може да решава задачи. Сака и реченици да пишува. Е за читање е жив зор. И самата кажува дека мразе читање, ама мислам дека се должи на тоа што само што почнаа да читат и малце потешко ѝ оде, особено подолгите зборови, од мене бара да ѝ ги прочитам. Овој месец имаат лектира за обработување и ептен со мака ја чита. Јас не планирам да ѝ ја читам, а за раскажување може да ѝ помогнам, да ја потпрашувам за да ѝ текне. Никогаш немам домашно напишано место неа и нема да се случе тоа

 

Сега учи во друго школо и почна сериозно да го сфаќа учењето. Јас не го терам да биде одличен ученик. Ова и за брат му се однесува.

 

Па подобро родителот да му помогне на детето ако има проблем со учењето отколку да го остави така. Дали повеќе сакате да не научат ништо отколку барем нешто да научат?
Може дислексија има детето на колешката, што се замарате вие со тоа како учат по дома?
Да, многу беше едноставно порано бидејќи никој не се замараше со ништо. Ние што учевме учевме, другите кој ги врти, никој не се вложил барем малку да ги насочи да учат. Тоа не е нешто за пример.

 

Ја имам прашано дали има и диселексија и одговорот беше нема.
Не можеш да кажеш дека во ред е родител да земе да учи лекција и да му ја прераскажува и така секој ден да тера.
И јас сум за тоа да му се помогне ама да земам јас да учам за него не е во ред.
Зарем родител треба да чита лектира?