Како времето минува, сфаќам...

*Сфатив дека не можеш никого да натераш да те сака.

*Сфатив дека колку и да се трудиш, некои луѓе ќе останат шупаци.

*Сфатив дека требаат години за да изградиш доверба,
а потоа
 доволен е само сомнеж, не доказ, за таа да се урниса.

*Сфатив дека животот не станува полесен,јас станувам посилна

*Сфатив дека не треба да се споредуваш со другите –
посзезнати се отколку што си мислиш.

*Сфатив дека депресијата е само гнев без ентузијазам.

*Сфатив дека возраста е прескапа цена за зрелоста.

*Сфатив дека сме одговорни за своите постапки, освен ако не
 сме ѕвезди.

*Сфатив дека не можам да имам позитивен живот со негативен ум

*Сфатив дека вештачката интелигенција е многу послаба од природната глупост.

*Сфатив дека на доброто со добро му се враќа.

*Сфатив дека семејството и патртнерот се изворот на животот.

*Сфатив дека морам да го очекувам најдоброто,но да бидам спремна и за најлошото

*Сфатив дека политиката и недемократијата владее насекаде.

моментално јас се сетив на ова, вашите постови нека бидат што вие сте сфатиле со текот на времето...

 

Сфаќам


дека здравјето е најважно...
дека треба да им покажеш љубов на оние кои ги сакаш додека се тука...
дека нееворзата ништо не помага..
дека некои работи мора да се прифатат...
единствено семејството е тука за тебе секогаш
никогаш не очекувај нешто за да не се разочараш
земај од животот онолку колку дава
дека само мама готви толку убаво ....
дека треба да престане да ме мрзи да се бањам, зашто распустот помина , неможам да се запустувам во школо

 

Дека треба да ги читаш пораките кои ти ги испраќа животот и дека вербата е најсилното нешто ...
Дека треба да бидеш верен на самиот себе и да ги прифатиш другите такви какви што се...
Дека не треба да правиш детални планови за иднината....
Ако сакаш да бидеш среќен- биди.

 

Како времето поминува сваќам дека треба да имаш доверба само во самиот себе!
Сваќам дека се започнува со кавга , нема некој што не се расправал .

 

Сфаќам..

..колку повеќе се грижам за другите, толку повеќе ме искористуваат.
..дека семејството е најважно.
..дека никој не е искрен и на никој не можеш да му веруваш во целост.
..дека пријатели имаш многу, но од нив вистински не се ни една осмина.
..дека светот е полн со идиоти.

 

...дека сме овци. Ги игнорираме нашите права, еден ден ќе ги снема, да си знаеме.

 

Дека засекогаш е стварно многу време, така да прекини џинџерке да си ставаш у глава работи што би траеле толку долго.

Дека си се сакам себеси таква каква што сум. Дека не ми е важно кој колку напоречки/љубезно или било како ме гледа.

Дека и да си газда и да си шеф, и да имаш сто факултети ако глупоќата си ја имаш ќе си ја носиш и сегде ќе си ја покажуваш и освен повеќе глупоќа друго не можеш да создадеш од нејзе.

Дека нема да ми се пицнат ни за малото прсте тие арогантни нафурани госпожи од по 30 години шо ги вработиле да ми зборат за морал и одговорност. Материјалисти смотани, да видам коа ќе ги изгубите сите околу вас ќе ви станат ли парите од сефот да ве плачат и да ве закопаат.

Дека оние шупливи мамини мази и пи*ки што им се лижат на сите наоколу кога тогаш ќе ги запцујам,нема да останат така.

Дека не ми е страв од правилата кои се налагаат во колективната заедница во која живеам додека се школувам, бидејќи немаат никаква основа.

Ај да скусам - како времето минува сфаќам дека од сите овие работи кои ми се при рака многу малце ќе ми останат за стално и дека кога ќе завршам четврта сите ќе ги отерам у пичку матер, а по дваес години ќе отидам за да им покажам дека и без нивните смотани лекции за морал и одговорност сум станала ЧОВЕК.

Фала лепо, ми годеше говоров.

 

Дека колку и да сме тажни денес утре ќе се смееме...
Дека нема вечни пријателства има вечни интереси...
Дека колку и да се трудиме да ги промениме луѓето околу нас нема да успееме...
Дека во секое лошо има и по нешто добро, поразите се победи ако ја научиме лекцијата...
Дека треба да живееме за ДЕНЕС...
Дека никогаш не можеме да бидеме целосно сигурни во ништо...
Дека вистинската љубов е многу ретка но сепак постои...
Дека никогаш не треба да ја загубиме довербата во себе...
Дека и чудата понекогаш се случуваат...
Дека единственото што треба да го постигнеме во животот е да бидеме СРЕЌНИ...

 

Сфаќам дека ...
Кога навистина сакаш нешто, понекогаш мора повеќе да се потрудиш..!! Не можеш да се откажеш, само затоа што е тешко! Мораш да ги надминеш ПРЕЧКИТЕ и да се соочиш со твоите стравови - на крајот секогаш се исплати! ЖИВОТОТ е полн со ИЗДИГНУВАЊА и ПАДОВИ, но ако веруваш во себе, секогаш ќе те следи УСПЕХ..!! Цени ги ПРИЈАТЕЛСТВОТО, ЉУБОВТА и НАДЕЖТА... Никогаш НЕ се потценувај СЕБЕ СИ!! ВЕРУВАЈ дека можеш СЕ !!!

 

Сфаќам дека моите родители се во право. Дека не ми мислеле лошо кога имав ограничен излез, кога немаше да ми дадат нешто, кога се муртеја на лошите отценки. Се каам за секое ’’Те мразам“ кажано во нервоза кон нив, особено кон мајка ми. Сфаќам дека тие ми се најдобри пријатели кои не ми прават лице, не ме лажат. Сфаќам дека тие само сакаат да сум среќна зошто кога сум јас, тогаш се тие уште повеќе. Се познава тоа.

Тато, мамо.. Ве Сакам Најмногу!
Фала ви за се’ !

 

На крај се се сведува на она што си и неможеш да бегаш од самиот себе. Некогаш колку и да се трудеш да одржуваш баланс помеѓу твојата внатрешност и туѓата надворешност не бива. И кога не бива, остај веќе, не се мачи и терај си го својот пат, а не оди по некоја универзална дефиниција за среќа, ебаго. Само кога веќе си тргнал, немој да цимолиш. Удри бре, бам бам бам, смачкај! И гледај на твојата светла страна на животот, колку и да е мрачна. Оно супер е така, ама нема кој да се потпрашува...

 

Сфаќам дека животот минува многу побргу од колку што мислиме.
Сфаќам дека не вредат стресот и моето нервирање,само јас си штетам себе си,ништо не се менува
Сфаќам дека недоволно го цениме она што го имаме,се додека не го изгубиме..

 

Дека не е битен изгледот на чизмите туку важно е да ми ги топлат нозете.
Дека не е битно шо со капа изглеам ко морон ама битно е шо шо топли.
Дека не треба да им помагаш на колегите од факултет зашо се себични говеда.
Дека само Марфи е у право

 

Дека секогаш треба да им дадеш шанса на луѓето, без оглед на првиот впечаток кој ќе го остават кај тебе.
Надворешниот изглед е најмалку битен, споредено со љубовта која една личност може да ти ја пружи.
Колку и да размислуваш, проценуваш, анализираш, не постои сигурност дека си донел вистинска одлука, само непотребно си го комплицираш животот.
Никогаш не треба да велиш никогаш.
Ти си единствениот кој нема да те изневери.
Можеш да истрпиш болка долго откако ќе помислиш дека не можеш.
Треба да се потрудиш околу нешто што мислиш дека вреди, а не да очекуваш дека другата страна треба сѐ да среди.
Луѓето ќе те повредуваат, изневеруваат, но тоа не значи дека не треба да дадеш шанса или да ја дариш својата доверба повторно.
Делата говорат погласно од зборовите.
Со простувањето повеќе си помагаш себеси отколку на личноста што те повредила.
Сѐ се случува со причина, по Божја замисла. Помири се со текот на работите, зашто Тој никогаш не би направил нешто за да ти наштети.
И...ако нешто посакуваш со сето свое срце, сѐ ќе направиш да ти се оствари, и покрај одбивањата, предомислувањата, само е битно да истраеш ако знаеш дека вреди. Зашто на крајот, секогаш, ама баш секогаш, упорноста ја совладува отпорноста.

 

Како си минува времето сфаќам дека сум се замарала со глупости, сфаќам дека ногу брзо стареам сфаќам дека сум по темпераментна и да сфаќам дека како си минува времето сум си се поубава и поубава

Спојлер

нем да мислете дека сум самобендисана, али искрено ако јас не мислам така сигурно неманекој друг тоа да ми го каже

 

Со тек на времето сфатив дека го сфатив,но и покрај се неможам да одам против мене..за жал..неможам да бидам во целост тоа што ти сакаш да бидам,неможам да го сменам мојот однос како што ти неможеш..и сфаќам дека тоа и само тоа води кон неизбежниот крај што може да се случи во секој момент...ме учеа дека кога 2 личности се сакат,прават се за да бидат заедно,се борат против сите..да го сфатив и тоа,но неможам да сфатам како самите тие личности ја уништуваат меѓусебно таа љубов...сфатив многу работи..но само едно не!- Зошто мораме да бидеме толку различни ?!

 

...дека го направив вистинскиот избор.

 

Kaко времето минува, сфаќам дека времето пребрзо минува и треба да го искористиме максимално... Денес не има, утре не нема, времето не се враќа... Живејте!

 

сфаќам дека сум се попаметна и поискусна