Како времето минува, сфаќам...

дека грешам кога секогаш гледам за општа корист на повеќето, а не си гледам само за мене.

 

Сфаќам дека ваквите како мене не успеваат многу и дека треба да се сменам.
Сфаќам дека мораш да бидеш лош за да бидат добри кон тебе.
Сфаќам дека вистински другарки не постојат.
Сфаќам дека единствено родителите те сакаат и никој друг.

 

Сфаќам дека се во животот доаѓа не планирано.
Сфаќам дека вистинските пријатели не постојат,
Сфаќам дека не треба толку многу да се врзуваш за луѓето (посебно пријателите),бидејќи сите доаѓаат и си одат.
Сфаќам дека треба ТИ да се ставиш пред сите други.

 

Како поминува времето сфаќам,дека треба да се облечам топло-надвор има ладни луѓе.

 

...сфаќам дека животот е тежок и дека да бидеш родител е премногу тешко. Овие две работи и најмногу ме плашат. Ме плаши тоа што понатака ме чека и дали ќе бидам добар родител.

 

...сфаќам дека животот не е како во бајка и е многу суров...

 

Сфаќам дека СИТЕ луѓе (без ниеден исклучок) се максимално себични и дека НЕМА вистински, искрени пријателства туку дека дружењето е од корист!

 

Немој така да викаш, не е вистина и самата го знаеш тоа. Така ти се погодило

 

Како времето минува,сфаќам дека огромен дел од мојот живот сум го посветила на никави луѓе сум им верувала и сум била десна рака за нив,но сега ни десна ни лева.
Сфаќам дека животот е прекраток за да се нервираме за секаква ситница како што имаме навика повеќето ние.
Исто така сфаќам дека некогаш е доцна да вратам некои моменти кои сум ги пропуштила поради непромислена работа,нооо затоа се трудам да бидам позитивна и секогаш да пружам љубов на оние оклу мене,да подарам насмевка на секој случаен минувал на некој тоа многу му значи иако не го познавам

 

Дека не вреди да се трудам за тоа што мислев дека ќе ми претствува сигурност.А и така, повеќе ништо не е сигурно

 

.....дека се зезнав што се омажив со мамин син

 

Колку повеќе се грижам за мене, толку повеќе околината не страда.

 

Како времето минува сфаќам дека најдоброто тек следи

Знаете ли колку е добро кога ќе сфатиш - може да почнам стварно да си го живеам животот, ама стварно

 

Верувај ми cecilia, така е! Многу ми е тешко самата на себе да си признаам дека е така, но така е!
Јас буквално гинев за другарките, им бев на располагање 24/7 и кога им било најтешко и кога им било најубаво, им ги знам сите тајни-на сите сум им човек од доверба! Не можеш ни да си претпоставиш колкав дел од мојот живот им посветив и тоа на моја штета. Не знаеш какви се работи им имам завршено - од помагање финансиски, од местење на дечковци, од дружење кога биле без партнер, од завршување на работи по институциите, од нивно вработување...се радувам на секој нивни успех, ги тешам и бодрам за секој нивни неуспех.
А кога мене ми беше најтешко-само една беше со мене! Верувај ми!
А кога сум среќна-гледам љубомора и завист од нивна страна.
Тешко ми е, но тоа е реалноста-за жал сфатив дека се било искористување на мојата добрина!
Тоа е тоа-животот оди понатаму и јас ќе морам да го корегирам моето однесување спрема другарките...

 

Значи сите мене што ми помогнаа во најтешките моменти се себични...?

 

Колку што гледам на твојот профил, ти имаш 13 години. Допрва е животот пред тебе...ќе го правиме муабетов за едно 20 години. Јас зборувам од искуство...ќе видиш како луѓето се менуваат...
Дај Боже ти да не ги доживееш моите разочарувања!

 

Нема ако ги знам какви се. Внимавам со кој се дружам.
Плус, тоа сум го видела кај татко ми. Кога му се заглави колата, колегата закасни на неговата слава само за да му помогне и не го остави се додека не ја истуркаа колата. Тоа е себичност?

 

Како времето минува, сфакам дека се е од корист

 

Ај те молам убаво прочитај го мојот прв пост пред да се расправаш со мене... очигледно не си ме разбрала...

 

И ти прочитај си го. Кажа без никакви исклучоци, а ти си била добрата?