Како времето минува, сфаќам...

У реду е...уживкај си!!!
Само те молам убаво прочитај што сум напишала...и имај го тоа предвид во животот. Ова ти е најдобронамерен совет, од особа која е многу повозрасна и позрела од тебе и која има многу (добри и лоши) работи поминато во животот!
Мене родителите ме воспитаа на прво место секогаш да ги ставам другите (пријатели, роднини, партнер...), а на последно место да се ставам себеси. И така правев до пред некое време кога сфатив дека во денешно време за жал така не функционираат работите......

 

Дека ја донесов најпаметната одлука годинава!

 

дека многу ми недостасуваат другарките

 

... дека се толку брзо врви, дури да се свртиш поминале неколку години, најверојатно и животот така брзо ќе помине.

 

Дека не вреди да сечеш вени заради фактот дека можеби ќе паднеш на колоквиум.. нели ?? На крај, постојат полоши работи во животот од неположени испити

 

Како минува времето сфаќам дека ништо во овој свет не е сигурно. Еден чекор може да промени се, да создаде или да уништи, да победиш или да изгубиш. Изборот е мој
Сфаќам дека секогаш ќе постојат луѓе кои ќе ве исмејуваат и мразат. Вистината е дека повеќете од нив никогаш нема да имаат храброст да ги направат работите кои вие веќе ги правите. Преку омраза луѓето најчесто ги искажуваат сопствените фрустрации.За Жал

 

Дека среќата е во малите нешта..
Дека сум бескрајно благодарна за секој нов ден, секое изгрејсонце..
Дека љубовта е најважното нешто на светов..

Сфатив дека повеќето луѓе кои ги познавам се себични и ме искористувале..
Сфатив зошто сите тие насмевки биле..
Сфатив дека сум била наивна ко дете од 5 години до неодамна..

..но никогаш не е доцна да се сфати и измени нешто кон подобро.

 

... дека стареам без да живеам....

 

Да се надоврзам.Миа потполно те разбирам.
Папилон,еден совет од мене,како повозрасна личност,и мене ми беше розево се додека не дојдов на возраст кога треба да одлучуваш сам за својот живот,кога треба до носеш зрели и разумни одлуки и кога секој се бори за посветла иднина на себе си,а има некои што животот им е само да им мислат на другите како да ги заглават во кал.Кога ќе дојдеш на возраст,да идеш на факс,да бараш работа,да се маткаш ваму -таму за некој денар плус,да дојде време да си бараш партнер,ете тогаш ќе видиш дал пријателите ќе ти ја туркаат колата или ќе те поттурнат за да поминеш на приемниот,или ќе ти ја платат струјата.
Не викам не,има вистински пријатели,ама реткост се.Да ја бутнеш колата,и да закасниш на слава,тех тех,што било,и обичен минувач би го направил тоа,а за славата,мислиш летот ќе му заминел ако закаснел некоја минута.
Хумано од негова страна,пријател да,ама има многу потешки ситуации во животот од една расипана кола.Ете тогаш се гледаат пријателите.Во најтешките моменти.

 

* Дека времето минува како лудо.
* Среќата е во мали нешта.
* Дека сум била предобра и ме искористиле до максимум.
* Дека донесов битна одлука која ми влијаеше на цел живот.

 

Сватив..дека веќе треба да престанам на "сонувам" и да се вратам во реалноста..каква и да е

 

Како времето минува сфаќам дека се пошута и пошута станувам....Уба си е жената,не велам не..срцка си е..ама пусти мој мозок шо помисли...Се цитирам:“леле оваа ко риба пред колење во рибарница е,каков поглед еј...“
ха беее

 

Никој не ти е пријател.

 

сфаќам дека неможам без тато физика да учам
дека сум многу грда
дека сум многу среќна личност
и дека не сум заљубена

 

...колку малку е потребно да бидеш среќен.

 

дека многу се надевам и фантазирам.
сфаќам дека среќа е да мислиш дека си среќен

 

Како времето минува сфаќам дека дури и Мистер Бин е понормален од мене

 

дека никој не е тука да ме подржи во тешките моменти.
дека сеуште го сакам..

 

Сфаќам дека старите мислења ми биле нешто како глупи.

 

Сфаќам дека луѓет не се менуват.Можеби привремено додека им одговара ,но накрајот секој се враќа на она што е.Карактеристиките остануват секогаш во нас превејќи не уникатни.Во некои ситуации ќе усепееме да ѓи сокриеме ама сепак никој неможе умешно да ги сокрие.