Како времето минува, сфаќам...

сваќам дека само семејството се грижи за тебе, и дека родителите никогаш немале лоша намера кога викале или се расправале со нас. Кога ке станеш родител сваќаш колку они уствари биле потресени по нас и колку им е важна нашата иднина и нашиот успех. Во животот никогаш не се залажувајте дека има пријатели или луѓе што ти прават услуги. Они само уствари сакаат нешто од тебе или некоја услуга. Секогаш гледајте си ја својата среќа и биде себични до крај. Тоа е клучот за успех и лична срека во животот.

 

Како времето минува сфаќам дека животот станува се потежок и потежок

 

Како времето минува сфаќам дека 8 годишната верзија на мене да знае каква сум сега ќе се разочара од мене...

 

Како времето поминува сфаќам дека машките незнаат што сакаат

 

Со поминувњето на времето сватив многу работи, ќе споменам само дел затоа што доколку почнам да пишувам што се сум сватила долго ќе го пишувам ова мислење. Па да не должам ќе почнам.
Сватив дека дефинитивно имотната состојба, финансиската моќ и убавината ем не одат заедно, ем не градат среќен дом, доколку имаш едно немаш друго, многу ретко се е оди заедно. Ако имашпари не значи дека можеш се да купиш со нив, точно дека оние работи кои се купуваат со пари лесно ќе си ги дозволиш но култура, манири, почит, мир, спокој и здравје до некаде не се купува со ниедни пари. Сваќам дека голем дел од луѓето попрво би те навредиле отколку да ти кажат некој убав збор. Попрво би ти ја нашле маната отколку твојата добра страна.Сватив дека не се сите маж исти, горе долу слични но никако исти, сватив дека навистина е подобро да се биде со некој кој нуди топла прегратка, разбирање, почит, поддршка, љубов секако, отколку да се биде со некој кој ниту делод тоа не ти пружил а си поминал години со него, поминатите годинипоминале и нема да се вратат, зошто да гледаме по лошото минато кога би можело да не очекува сјајна иднина. Сватив дека не треба да се залажуваме со трошки, ако трошките биле добри и оние на кои им останале ќе ги собереле со нив. Сватив дека ако нешто навистина скам да го добијам и ќе го добијам, но само ако намислам дека тоа е идеално за мене. ДЕфинитивно сватив дека сакам да си до мене до крајот на мојот живот, сватив дека се се случува со ричина, ништо ама баш ништо не е случајност. Сватив дека сите луѓе кои сум ги запознала, коинекако се нашле на мојата животна птека дале свој допринес во мојот живот, во градењето на мојата индивидуа и став, ви благодарам на сите за пријатните и непријатните искуства кои ми ги приредивте, да не бевте вие и тие искуства јас денес немаше да бидам ова што сум, не се каам за ниту една работа што сум ја направила и што не сум ја направила. Сватив дека сакам многу повеќе да постигнам и никогаш да не застанам, и ќе завршам со ова сватив дека сакам да станам мајка и дека претходно колку и да сум го велела ова се чувствував не сигурна, некако како да не бев спремна, сега се чувствувам подготвено за тој момент и чувствувам дека кај и да е ќе ми се случи и тоа.

 

Дека сум премногу осамена личност.

 

колку брзо поминува времето брзина на светлината

 

Дека најдоброто нешто што можеш да го направиш е да живееш во сегашноста. Иднината е непредвидлива а минатото и онака неможеш да го промениш.

 

дека се се менува.. се .. си мислам назад во македонија кога одев во село за празници беше полно луѓе насмеани и разиграни, сега можам да замислам како е .. жива душа нема нигде се измениа многумина и многумина починаа и стари и млади , дури и куќите се распаднаа.. само спомените останаа..

 

Како времето минува и како гледам дека моите врснички скоро сите се измажија, јас сфаќам дека ќе си останам стара мома, зашто мислам дека нема да бидам спремна за создавање фамилија ни по 10 години.

 

Ич да не се секираш, еден ден ќе ти се поклопат коцките

А јас како минува времето сфаќам дека све је лаж, дури и неговата желба да помине повеќе време со мене. Како не, пфф. Си има задни намери...

 

Ajde bash objasni go toa , me zainteresira

 

Како поминува времето , сфаќам дека не се помрднувам од мртва точка .

 

kako vremeto pominuva svakam deka nemam nitu edna pricina da ostanam ovde

 

.........дека нее среќен со неа.

 

Сваќам оти поминало, и нема назад и ни отидоа годините.

 

..... дека животот е премногу краток.

 

..дека луѓево се во трка со времето. Нит ги интересираат моите проблеми, нит ми расправаат за своите.
Праведно, зарем не?

 

Сфаќам дека овде има само едно мало човече на кое му требам.
Тој е единственото за кое се борам. Единствената причина поради која живеам.
Но, еден ден ќе порасне. Ќе може да се грижи самиот за себе... Нема да му требам.

 

Сфаќам дека моите омилени Лејкерси умеат позитивно да ме изненадат кога најмалку очекувам...можело од невозможното и возможно!