Како времето минува, сфаќам...

Дека животот ми поминува безвезе..

 

Дека сами сме криви за се што ни се случува.

 

Дека животот нее фер.

 

....дека баш тоа, времето минува и тоа многу брзо. Животот е краток, нема поента да се троши на негативни случувања и мисли.

 

Не треба да се откажеш од соништата кои си ги замислил и да одиш до крај.

 

... дека се помалку ги почитувам луѓето.

 

дека не сум за овој свет

 

Дека луѓето секогаш ќе бидат со двојни тројни аршини.

 

Човештвото е overrated.
Фактот дека човекот е најинтелигентното суштество на планетата е скем. Ко, да, има интелигентни луѓе на планетава кои го движат светот, ама тие се малцинство во споредба со луѓето кои ги запознаваме и со кои функционираме секојдневно.

 

Дека од мене не бидува човек каков што очекува општеството со наметнатите стандарди

 

Дека ме учеле да им помагам на другите како преку мене си ги задоволиле своите потреби, а сум се ставала јас во огнот за друг, не гледајќи се себе си. А наводно зада сум била добар човек.
Дека не ме сакаат оние кои ме сака зошто не им одам по кеифот.

 

-Дека не треба никого да чекам
-Дека не треба да верувам
-Дека не треба да сакам па да видам кој каков е отпосле
-Дека е едно да мислам нешто а друго реалноста
-Дека ме изневериле најблиските
-Дека ми помогнале странци како никој друг

 

Lugeto mnogu znat da bidat dvolicni...
Ne mi e jasno kako bre mozes da bides dobar so nekoj samo radi korist,zosto nemozes da se potrudis da bides covek u p...mat...

 

Дека треба нешто лошо да се случи за да сфатиме колку се сакаме...

 

Дека злобните личности се побројни од добрите.

 

Не треба да се биде добар, особено со злобните, манипулаторите итн, ама ќе ги стигни кармата, никој не поминал туку така а да не платил цех на овај свет, има око кое гледа се.

 

Svativ deka niso ne e onaka kako so mislev deka e......

 

животот не е фер..

 

Сфатив дека ние сме криви за тоа што ни се случува во животот.
Како растеш кругот на пријатели се намалува.
Разбрав дека лиѓето се толку погани што со мерак го чекаат твојот неуспех за да се радуваат.
И дека морам да бидам пребирлива кога изборам кој да го пуштам во мојот живот.
А не беше се така порано...

 

Многу нешта.
Читајќи тука, дека не сум сам.
Општо - дека ништо не е фер и дека ништо веќе не може да ме изненади, ама буквално.
Дека луѓето се лоши, ретко некој добро ти мисли, секој си се става себе на прво место, секогаш.
Дека само Господ е движечка сила, природна енергија, водилка.
И дека од пишаното - не се бега.