Еве ме на репорт. Висока сум 1.65, во септември тежев 44,5 кг се осеќав како повторно да сум 8мо одделение. Како да сум болна се чувствував Како неухранета, како...слаба и психички и физички. Многу грди чувства. Претходната недела вагата ми покажа 48кг. Зима, празници, храна, дебелеење, мрзеење И покрај покачените килограми, пак сум вратена на S бројче, а пред година, две напреднав до М И со купов алишта на мене, делувам подебело Баба ми ми рече дека сум се разубавела, здебелила...може дека дуксерот ми беше таков дебел напумпан Во секој случај, на добар пат сум. Имам малце мевце на нозете, па подобро изгледаат од летоска. Ќе биде, здравје низ уста, подобро се осеќам со здравата храна иако не придонесува многу за дебелеење, ама поубаво чувство дава.
Е да бе, ние инаку гладуваме нели, затоа сме слаби. На дебелите им е многу полесно да ослабат отколку ние да се здебелиме. Многу е полесно да не јадеш, отколку да се прејадуваш и ништо да не се фати за тебе (освен целулит). Од оние слаби девојки што ги знам, дел успеале да се здебелат во бременоста, ама многу од нив и после тоа си се пак многу слаби. Генетика е во прашање. Со исхрана и вежбање може ќе успееме да ставиме 2-3 кг, ама на некои од нас кои сме цел живот слаби и сакаме +10кг, е апсолутно невозможно.
Кај болницата кај бадо маркет има една продавница за здрава храна, таму гејнер од 1 кг е 1300 или 1400.
KRAVCE POZDRAV VINATA I TEZINATA SUPER NE TI TREBA POVEKE OD 50KG. 48 E SUPER. JAS BEV PORANO KOLKU TEBE SE PORODIV SO DVE DECA I SEGA SUM O*G*R*O*M*N*A MI FALI TOJ PERIOD I KOGA GI GLEDAM SLIKITE ZALAM.TOGAS PUSEV CIGARI PO 2 KUTII NA DEN GI OTKAZAV KACIV 20 KG ZA 6 MESECI POZD SUPER SI
Мене ни празници ни ништо, абе не мрда вагата од 45... Секој ден само се бесам на неа и ништо, па уште со цел памет ке ја подмрднам, поместам да не не е во ред нешто, ама изгледа со паметов мој не е Ај барем еден период ми се имаше апетитот вратено, сега ни тоа. А кај мене и голем удел е што најчесто јадам здрава исхрана. Леб бел никако, и црн избегавам. За мене најидеална е 50, тогаш се си е на место и обравчина и газе. А сакам, многу сакам да се поправам.
Извини Маја, ама јас иако и јас спаѓам во групава која мака мачи да се поправи - ќе те негирам. Ако мислиш дека е лесно да се одолее и да и се пркоси на душичката кога ќе ти се пријаде нешто, а притоа имаш да речеме 10-15 вишок килограми и држиш некој режим за да ги симнеш, воопшто не е лесно да се воздржиш и да ставиш остра граница и да кажеш - од утре гладувам, од утре сум на друг режим. Ако не се согласуваш, само отвори ја темата каде девојките упатуваат морални поддршки една до друга и се' ќе ти стане јасно. Не е лесно да не јадеш кога ти се јаде, а да не зборам колку ужасно мава на психа и нивната ситуација. И ќе упатам една гушка голема до Кравче --> Браво женче, јас мислам дека уште две кила и ќе бидеш тип-топ. А јас ... периодов живеам на лебишта со намази, супи, чорби, тестенини, почнав да се бачкам в кујна и да готвам ко младо невесте. Повкусно ми е она што сама си го приготвувам и си го јадам со сласт. Ми се смееше мајка ми, ми вели - абе ти, никогаш вака со сласт не си гледала нешто, чинам ќе го изедеш јадењето уште недоправено. И мислам дека се' е до таа проклета психа, со која во последно време мислам дека имам сериозен проблем. Многу ми е тешко, дури избегнувам да се гледам во огледало поради тоа. Постојано си ставам мисли во глава дека сум преслаба, дека не личам на човек - сал ковчиња на мене висат и дека дури и облеката што ја носам не ми стои. Мене навистина не ми е јасно, како може од толку храна ни кило да не качам, т.е. можеби качувам ама не ми се приметува, секогаш сум си иста. Да имаше некој друг ваков „режим“, досега ќе почнеше и диета за слабеење. Два пати. Ме тешат дека ми е генетски, ама јас не сакам да бидам како мајка ми и да заличам на човек дури на педесет години. Се плашам да не ми премине во комплекс, на добар пат сум до тоа. Многу ми е тешко, а кога ќе ми текне дека и на речиси дваесет години јас не тежам ни колку вреќа цемент - ми се кине срце. Немате поим како е да гледате сокласнички и другарки како си немаат мака и си носат кратки фустани и панталони, а вие да не можете затоа што во нив изгледате, т.е. вие никако не изгледате, ами панталоните лебдат зашто нема што да ги пополни и изгледаат ко обесени на закачалка. И никогаш нема да имате поим. Едноставно, не знаете како е, не се опишува. И подобро. Дури сега ми е јасно како и било на мајка ми кога со години, со години верувајте, не можеше да ми најде асални панталони. Модели имаше, ама мене ниту еден не ми стоеше убаво и бев принудена да носам било што, колку да заличам на нешто. Среќа што излегоа моделите со фалти, инаку верувајте до ден денешен ќе немаше да можам да си најдам асална панталона. Гледајќи вака наназад, напредок има. Ама пребавно одат работите и тоа ме ужаснува. Ме тешат коментарите од типот - не изгледаш слабо, не изгледаш анорексично и безживотно, зрачиш, изгледаш здраво - вистина е - не можам да негирам, маЛикенките од фешн, оние што плачат за парче леб и погача мрсна исцрвена во рерна можат вода да ми носат, ама едноставно се чувствувам слабо. Посебно кога застанам пред огледало. Уф. И баба ми ми рече дека сум поправена и дека сум делувала освежено, а најтрагично е тоа што јас освен стриите наковани на газот мој исушен - не приметувам друго ништо. Ете, се тешам и мислам дека малку сум поправена во нозете горе, баш таму каде што ужасно ми треба мевце и планирам во најскоро време да се качам на вага - бегав од неа повеќе од половина година ко ѓавол од крст, зашто исплашена сум што се' може да покаже. Не сум се мерела од мај, а тогаш имав неверојатни 47 со висина од 1.71. Да беше лесно качувањето килограми ко шминкањето, до сега ќе бев таман. Што е - тука е. И тоа е и нема бегање. Понекогаш мислам да кренам раце и да отерам сe' во недоглед, ама срцето не ми дава - сакам и јас да се видам еднаш во облеката која сум ја посакувала и што е најважно - да видам дека убаво ми стои, а не да се вее ко прикачена со шпенадли на пано. Е да, се надевам дека до тој свечен момент кога ќе имам 51 кило и официјално ќе тежам повеќе од вреќа цемент, ќе останам присебна и нема да се шекнам од мака. Ама најсериозно ова!
И кај мене (за жал) ништо ново.Таман едно време ми се зголеми апетитот,качив дури 2 кила и пак се вратив на старото.Абе какви празници,какви бакрачи...јас за време на празниците повеќе слабеам.И сега се чувствувам како да имам 20 кила Си викам ќе почнам да вежбам,ама пустата мрза си го прави своето Само б комплекс му е мајката! Ќе си купам деновиве,па се надевам ќе ми се врати апетитот. Абе битно да сме здрави,тежината не е важна (да си се утешам)
Едно време бев 42 кг. Тоа беше период околу Август-Септември, тој период. После нагло симнав 2 кг. од нередовна исхрана и немање апетит. И од Ноември месец па се до Јануари (сега) сум 44 кг. Останав со подотворена уста. Само да знаете колку пати си велев морам и морам. Многу маки имаше. Едно време и со сила јадев. Колку да се рече дека сум ставила две залчиња во уста. Тоа е. Девојки без тревожење. Само малку труд, и се ќе биде океј. Спојлер И ќе го заборавев најважното: Сите ме исфалиа дека сум се поправила. :geek:
Има во продавниците каде што се продаваат витамини,минерали за спортисти.Прашај таму тие рефус одат.Има со различни вкусови,јас од банана имав земено.
Имам една другарка опседната со килограмите, а всушност не сфаќа колку е преслаба. И викам да јади чоколадо, тестенини, месо што повеќе. А таа не јади и не јади, не верува дека е слаба. Висока е 175, а има околу 45-48 кг. Мислам дека може секој момент да припадне. Не знам како да ја убедам дека треба да јади.
Јас целиот мој живот бев преслабо девојче. Татко ми ме бркаше низ цела куќа со јадењето во рака и постојано ми збореше да јадам. На околу 13 години веќе имав менструација, растот горе-долу ми беше завршен. На 160цм јас имав одвај 42кг... Можев да изедам многу повеќе од моите врснички (а сите беа подебелки од мене, и тоа многу подебелки). Лошата работа кај мене беше што јас јадев обилни оброци, но 2 пати дневно. Бев како подвижен скелет, и често кога ќе се потскарав со некого, ме исмеваше за тежината. Искрено јас никогаш не сум ги слушала другите во врска со изгледот, но во тој период повеќе од се посакував да се поправам. Еден ден се заинатив и бев решена дека ќе се здебелам, па што сака нека биде. Јадев се што ми беше при рака, притоа внимавав да јадам повеќе здрава храна... Јадев редовно, по 3-4 оброци и измеѓу ужина, овошје, салати, чоколади итн. Полека почнаа да се појавуваат резултати и достигнав 47-48. На мене воопшто не се приметуваше разлика, барем јас така мислев, но вагата си покажуваше. Сега имам речиси 17 години и имам 56 кг :geek: Сите кои не ме виделе подолго време и кога ќе се сретнеме ми кажуваат дека сум се поправила и дека изгледам супер. Сега си јадам нормално, дури и претерувам понекогаш Јас и понатаму колку и да се здебелувам, тоа не се приметува нешто претерано на мене. Проблемот е во тоа што јас кога и да се погледнам во огледало, гледам слабо девојче на кое му е потребно +5 кг. посебно во пределот на колковите. Си имам создадено слика во главата за постигнување на фигура-песочен часовник и се надевам дека некогаш ке ја постигнам. Сега наскоро ќе почнам со фитнес-теретана, па да се надеваме на добри резултати. Само сакав да ви кажам да бидете упорни и никогаш да не се откажувате. Чувството е преубаво кога вашето тело е во добра форма, кога сте свесни дека изгледате одлично и пред се кога ќе знаете дека сте успеале. И да, бев пресреќна и сеуште сум кога некој ќе ми каже дека сум се поправила
И јас го имаВ истиот проблем. Бев 170 цм со 50 кг. бев многу слаба, т.е и уште послаба едно време бев Ама почнав се да јадам (добро не се ама повеќе отколку порано) И вежбав. И сега сум 172 со 56 .. Така да здебелена сум Вака многу личам послабо, ама на изглед мислам тамам сум, ама може пак 2-3 кила да се здебелам.. Јади секојдневно што можеш повеќе, и вежбај, со тек на време ќе видиш резултати. И има ако сакаш посебни вежби за дебелеење, тоа на фитнес
Уфф не сум сама Господе...има и други како мене...најмногу мразам коментари од типот “Лелееее колку си ослабелаа„ или пак “ Јади повеќе,ветрот ке те дувни„.Во ред несакам јас да бидам како и сите со нормална тежина,не се обидувам да го направам тоа,вие само коментирајте немате друга работа...Уф ужасно се чувствувам..Овај проклет зимски распуст исполнет со спиење и само спиење,без јадење,без никакви активности наведе до тоа за тие неколку дена распуст од 55 килограми да паднам на 50 килограми..Јадам верувајте многу...но никаков резултат од 50ката вагата не се подмрднува..OЧAJНА СУММ!
^ Да имаше резултат од јадењето тестенини почесто и од пиењето мултивитамински таблети, верувaј јас ќе бев прасето Цанко од „Пајажината на Клементина“. Не знам веќе што да правам, не си ставам многу-многу при ум. Тоа е.
Каде во Скопје во близина на Центар, или Кисела Вода можам да најдам таква продавница, и колку пари коштаат тие протеини? Јас имам слушнато дека ако пиеш од тие протеини, ќе треба и да почнам да вежбам. А моментално немам време за ништо. :/
